Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πως τα καταφέρνουν οι μεγάλοι συγγραφείς; Επί μισό και πλέον αιώνα το Paris Review έχει εκμαιεύσει μερικές από τις πιο αποκαλυπτικές και τολμηρές σκέψεις που διατύπωσαν οι αυθεντίες της λογοτεχνίας του καιρού μας. Οι συντάκτες του περιοδικού έχουν μιλήσει με τους περισσότερους, κορυφαίους στον κόσμο, μυθιστοριογράφους, ποιητές, θεατρικούς συγγραφείς και κριτικούς και οι ίδιες οι συνεντεύξεις κέρδισαν την αναγνώριση ως κλασικά λογοτεχνικά έργα, ως μία ουσιαστική και εμπεριστατωμένη καταγραφή της συγγραφικής ζωής. Το Paris Review έχει προσφέρει γόνιμες συζητήσεις με του...

Στον παρόντα τόμο η Σοφία Ματθαίου και ο Παντελής Καρέλλος παρουσιάζουν δύο ανέκδοτα κείμενα του Στέφανου Α. Κουμανούδη από το προσωπικό του αρχείο το οποίο απόκειται στο Τμήμα Χειρογράφων και Ομοιοτύπων της Εθνικής Βιβλιοθήκης, πλουτίζοντας σημαντικά τις γνώσεις μας για έναν εξέχοντα εκπρόσωπο της ελληνικής λογιοσύνης. Διετέλεσε καθηγητής της λατινικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο (1846-1886) γραμματεύς της Αρχαιολογικής Εταιρείας (1859-1894), αρχαιολόγος και θεμελιωτής της μελέτης των αρχαίων ελληνικών επιγραφών στην Ελλάδα, λεξικογράφος και ποιητής, ενώ τον απασχολούσε κά...

Ο Νταβίντ Γκρόσμαν χαρτογραφεί με σπάνια διαύγεια και αξιοθαύμαστη νηφαλιότητα τη σχεδόν μόνιμη εμπόλεμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πατρίδα του, χωρίς να εκχωρεί ούτε σπιθαμή από την ευαισθησία και την ανθρωπιά του σε αυτή τη συνθήκη. "Ξέρω από πείρα πως η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι πολίτες μιας παρατεταμένης διένεξης για να περιγράψουν τη δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκονται γίνεται όλο και πιο επιφανειακή. Μετατρέπεται σταδιακά σε μια σειρά από δοσμένα σχήματα και συνθήματα, αρχίζοντας απ' αυτά που εφευρίσκουν οι διάφοροι άμεσα εμπλεκόμενοι μηχανισμοί: ο στρατό...

Ο Ντοστογιέφσκι μιλάει για τον Ντοστογιέφσκι: Η πολυτάραχη, γεμάτη απίθανες δοκιμασίες και στερήσεις ζωή του. Οι έρωτές του. Τα ταξίδια του. Τα πάθη του. Τα αδιέξοδά του. Η αγωνία του να "αγγίξει τον άνθρωπο" και να τον εκφράσει ακόμα και στην πιο βαθιά του πτώση. Η πίστη του στο καλό. Οι στοχασμοί του για το σκοπό της ζωής. Τα διεισδυτικά και συμπονετικά κοιτάγματά του στους σκοτεινούς λαβυρίνθους της ψυχής. Οι συμβουλές του. Τα αποφθέγματά του. Οι αφορισμοί του. Η διαρκής αμφιβολία του για το κατά πόσο καταφέρνει να εκφράσει έστω και μέρος της ατομικής του αλήθειας......

Πάντα με συνάρπαζαν οι συνεντεύξεις του "Paris Review", και παλιά και τώρα. Όλες μαζί συνιστούν την αρτιότερη ίσως διαθέσιμη διερεύνηση στο "πώς" της λογοτεχνίας, το οποίο είναι από πολλές απόψεις πολύ πιο ενδιαφέρουσα ερώτηση από το "γιατί". (Σάλμαν Ρούσντι) Αν θέλετε απλώς να έρθετε σε μια πρώτη επαφή με τον αγαπημένο σας συγγραφέα, μπορείτε να πάτε σε μια παρουσίαση βιβλίου του. Αν όμως θέλετε πραγματικά να τον γνωρίσετε, τότε πρέπει να διαβάσετε μια συνέντευξή του στο "Paris Review". "The Times" Όταν μιλούν οι μεγάλοι συγγραφείς μάς μιλάνε τα βιβλία τους......

Το βιβλίο της Λου Αντρέας-Σαλομέ για τον Ρίλκε είναι ένα μοναδικό στο είδος του τεκμήριο. Η ίσως πλέον μεγαλοφυής γυναίκα του γερμανικού πνεύματος προσωπογραφεί τον στενό της φίλο και αγαπημένο, έναν από τους σημαντικότερους λυρικούς του 20όυ αιώνα. "Θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς ότι το έργο και η ζωή του Ράινερ Μαρία Ρίλκε θα ήταν δυνατόν να αποδοθεί με τρεις τρόπους: - Με την προσπάθεια αποτίμησης της τέχνης του, - με την προσπάθεια ψυχολογικής ερευνητικής εργασίας και - τελικά με την προσπάθεια συγκέντρωσης αναμνήσεων συνδεδεμένων με αυτόν". Η Λου Αντρέας-Σαλομέ...

Η Λακωνία μετράει πληγές και απώλειες τα ταραγμένα χρόνια του εμφύλιου σπαραγμού. Ένα οχτάχρονο αγόρι, κρατώντας το χέρι του παππού του, έρχεται στην Αθήνα για να εγκατασταθεί μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια του. Από εκείνη τη μέρα ξεκινάει η μεταναστευτική διαδρομή του αγοριού. Αναπάντητα ερωτηματικά αιωρούνται μέσα του, ταπεινώσεις και πίκρες κάνουν την προσαρμογή στη ζωή της πρωτεύουσας ακόμα πιο δύσκολη. Στα χρόνια της στρατιωτικής του θητείας ο παραλογισμός του φασισμού τον οδηγεί στα όρια του. Ακόμα και οι διάφοροι έρωτες καταλήγουν σε αποτυχία, νιώθει πάντα υποδεέ...

Από τις 26 Οκτωβρίου του 1977, την επομένη του θανάτου της μητέρας του, ως τις 15 Σεπτεμβρίου 1979, ο Ρολάν Μπαρτ κρατούσε ένα "ημερολόγιο πένθους", όπως το ονόμασε, παρακολουθώντας τον οδυνηρό, βαθμιαίο αποχωρισμό του από το "πιο αγαπημένο πλάσμα στον κόσμο" και καταγράφοντας τα στάδια της πενθητικής διαδικασίας. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό χρονικό αισθημάτων, αναμνήσεων και μελαγχολικών στοχασμών, με το οποίο ο συγγραφέας επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί το κενό που αφήνει η απώλεια, αλλά και πώς η εμπειρία της θλίψης, τόσο ιδιωτική και ταυ...

Από την αρχή κιόλας του βιβλίου, με αδρές κινήσεις, ο συγγραφέας ξεδιπλώνει το προσωπικό του αλφαβητάρι: φιλία, αγάπη, ευτυχία (το σχετικό κεφάλαιο εκδίδεται για πρώτη φορά σε όλο τον κόσμο), κινηματογράφος, επανάσταση, ομορφιά, έρωτας, Θεός, θάνατος... Δεν σταματάει όμως εδώ. Συνεχίζει με τις βαθύτερες σκέψεις του, τις εμπειρίες του, τα ταξίδια που έκανε, τις χαρές και τις τραγωδίες που έζησε, τα πρόσωπα που αγάπησε. Το Σε αυτά πιστεύω δεν είναι μόνο το πιο προσωπικό βιβλίο του μεγάλου Μεξικανού συγγραφέα αλλά και μια ιδιόρρυθμη γεωγραφία στα λογοτεχνικά έργα, στους τόπους...

Στις 14 Φεβρουαρίου του 1989, την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ο Σαλμάν Ρούσντι δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από κάποιον δημοσιογράφο του BBC ο οποίος του ανακοίνωσε ότι είχε "καταδικαστεί σε θάνατο" από τον Αγιατολάχ Χομεϊνί. Τότε άκουσε για πρώτη φορά τη λέξη φετφά. Το έγκλημά του; Είχε γράψει ένα μυθιστόρημα με τον τίτλο "Σατανικοί Στίχοι" και τον κατηγορούσαν ότι με αυτό στρεφόταν "ενάντια στο Ισλάμ, τον Προφήτη και το Κοράνι". Έτσι αρχίζει η εξωφρενική περιπέτεια ενός συγγραφέα που αναγκάστηκε να ζει λαθραία, να μετακινείται από σπίτι σε σπίτι με τη διαρκή παρουσία μιας ο...

Η "Πατρική κληρονομιά", μια αληθινή ιστορία, αγγίζει αισθήματα με εκείνη την ένταση που ο Φίλιπ Ροθ γνωρίζει καλά. Ο συγγραφέας παρακολουθεί τον ογδονταεξάχρονο πατέρα του -έναν άνθρωπο με παροιμιώδη ρώμη, γοητεία, και μια ανεξάντλητη συλλογή αναμνήσεων από το Νιούαρκ- στη μάχη του με τον όγκο στον εγκέφαλο, που εντέλει θα τον σκοτώσει. Ο γιος παραστέκεται γεμάτος αγάπη, αγωνία και τρόμο στον πατέρα του, σε όλα τα στάδια της τελευταίας του δοκιμασίας, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα εκείνο το πείσμα για επιβίωση που χαρακτήριζε συνολικά τη μακρόχρονη και πεισματική πάλη του με τη...

"Διαβάζοντας την επιστολή θα έχεις την ψυχολογική εξήγηση μιας συμπεριφοράς που για τον εξωτερικό παρατηρητή φαίνεται να συνδυάζει την απόλυτη ηλιθιότητα με τη φτηνή ψευτοπαλικαριά. Κάποια μέρα θα πρέπει να γίνει γνωστή η αλήθεια - όχι απαραιτήτως όσο ζω. [...] Δεν είμαι διατεθειμένος, πάντως, να μείνω επ' άπειρον στην γκροτέσκα αυτή πινακοθήκη όπου με έχουν τοποθετήσει. [...] Δεν υπερασπίζομαι τη συμπεριφορά μου· την εξηγώ". Αυτά τόνιζε, μεταξύ άλλων, ο Όσκαρ Ουάιλντ σε επιστολή προς τον φίλο του Ρόμπερτ Ρος, η οποία συνόδευε το γραμμένο στη φυλακή χειρόγραφο που θα γ...

Στο μεσοδιάστημα σχολείου και πανεπιστημίου έφυγα, όπως πολλοί της γενιάς μου, και διέσχισα την Ευρώπη με ένα σακίδιο στην πλάτη και στόχο την Ασία, ωστόσο το χίπικο ταξίδι εξαντλήθηκε μέσα μου κάπου στην ανατολική Τουρκία. Ο πατέρας μου από την άλλη δεν θα μπορούσε ποτέ όχι απλώς να κάνει, αλλά ούτε να διανοηθεί κάτι παρόμοιο. Ως συγγραφέας, ο Γκράχαμ Σουίφτ δοκιμάζει όλες τις δυνατότητες της ανθρώπινης έκφρασης, εισδύοντας με επιτυχία στο μυαλό και στην καρδιά ενός μεγάλου φάσματος από χαρακτήρες. Στο "Φτιάχνοντας έναν ελέφαντα" το πρώτο του μη μυθοπλαστικό βιβλίο, η...

Το πρώτο μέρος αυτών των σελίδων έχει γραφτεί με μεγάλο κέφι, σχεδιάζοντας μια εκδρομή με όλη μου την οικογένεια στα λιμέρια όπου πέρασα τα παιδικά μου χρόνια στην Πόλη: κάτι σαν οδηγός για τα παιδιά και τα εγγόνια μου, χωρίς καμία φιλοδοξία να κάνω λογοτεχνία. Το δεύτερο μέρος έχει γραφτεί μετά το ταξίδι, που έγινε άνοιξη του 2008, και αφορά πρόσωπα, τόπους και λέξεις που μου ήρθαν στο νου με το ταξίδι. Οι σελίδες αυτές επομένως δεν προορίζονταν αρχικά στο σύνηθες κοινό· έτσι, οι αναγνώστες, που είναι γεμάτοι απορίες ήδη όταν ανακαλύπτουν ποια ήταν η όψη των μεγάλων πό...

"Έχω περάσει τα ογδόντα αλλά έχω ζήσει τουλάχιστον εκατόν πενήντα χρόνια", λέει στην αρχή αυτού του βιβλίου ο Ντάριο Φο, ο πασίγνωστος σε όλο τον κόσμο ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας, βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1997. Εκατόν πενήντα χρόνια γεμάτα εντάσεις -μια ζωή έντονη, χορταστική, ανήσυχη, γόνιμη. Σε αυτή τη μακριά εξομολόγησή του, ο Φο μιλάει σε πρώτο πρόσωπο για τις ρίζες του σε ένα χωριό αδιόρθωτων παραμυθάδων του ιταλικού βορρά, για τα μεταπολεμικά χρόνια που τον είδαν φοιτητή στο Μιλάνο, για τις μεγάλες θεατρικές του επιτυχίες, για το εναλλακτικό πολιτικό θέατ...

"Ξέρω πάντως ότι τα βιβλία μου θα υπονομευτούν απ' όσα λέω, και εγώ επίσης. Αυτός είναι ο ωραίος κίνδυνος, το χάζι κινδύνου αυτών των συνεντεύξεων. Ας αφήσουμε λοιπόν να εμφανιστεί αυτή η συγγένεια, ας αφήσουμε να εμφανιστεί αυτή η επικοινωνία." M.F. Καλοκαίρι 1968: Ο Φουκώ αποδέχεται την πρόσκληση του κριτικού Κλώντ Μποννεφουά και κάνει μαζί του μια σειρά συναντήσεων με απώτερο στόχο να προκύψει ένα βιβλίο. Οι δύο άντρες δεν αποδύονται σε μια συνέντευξη ούτε σ' έναν διάλογο, αλλά σε μια πρωτοφανή άσκηση ομιλίας: Ο συγγραφέας της "Ιστορίας της τρέλας", για...

"Είμαι χιουμορίστας, γελωτοποιός, ακροβάτης, προβοκάτορας. Τα έργα μου κάνουν διπλές κωλοτούμπες για να διασκεδάσουν το κοινό μου. Εγώ είμαι τσίρκο, λυρισμός, ποίηση, τρόμος, καβγάς, παιχνίδια, τι άλλο θέλετε;" Το κείμενο αυτό, οι συνομιλίες του Γκομπρόβιτς με τον Ντομινίκ Ντε Ρου, μας καλεί να ζήσουμε από κοντά τη μεγάλη περιπέτεια μιας νεωτερικής δημιουργίας που ξεθεμελιώνει, ανατρέπει τις μορφές του συρμού, αποδέχεται ανοιχτά τις αντιφάσεις και δυναμιτίζει κάθε θεωρία. Απέναντι στον Ντομινίκ Ντε Ρου, ο Γκομπρόβιτς απαντά με την οξύνοια, το χιούμορ, τη διαίσθηση, το ίδ...

Ο Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες, ο συγγραφέας, συνομιλεί με το άλτερ έγκο του, τον πρωταγωνιστή των μυθιστορημάτων του με το ίδιο όνομα, τον Πέδρο Χουάν. Ουσιαστικά, ο χαρακτήρας Πέδρο-Χουάν παίρνει συνέντευξη από τον συγγραφέα Γκουτιέρες. Οι δυο τους έχουν μια σχέση αγάπης και μίσους, είναι αχώριστοι σαν σιαμαίοι, σαν το αγγελάκι και το διαβολάκι μέσα στον Γκουτιέρες, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Στόχος της συλλογικής αυτής έκδοσης της Εταιρείας Συγγραφέων είναι να αναδειχθεί η σχέση της σύγχρονης λογοτεχνικής μας παραγωγής με τη γεωγραφία. Το θέμα προσεγγίζεται ως ένα είδος "πατριδογνωσίας", μια νεωτερική γεωγραφία των σύγχρονων συγγραφέων μας με άξονα όχι υποχρεωτικά τον τόπο καταγωγής τους, αλλά κάποιο ελληνικό γεωγραφικό μήκος και πλάτος που τους ορίζει (ή τους ερεθίζει) ως δημιουργούς. Φιλοδοξία της Εταιρείας είναι να ολοκληρωθεί ένας άτλας προσωπικών περιπλανήσεων με ευρηματικές καταγραφές, ανεξάρτητα από τη συγγραφική γενιά στην οποία εντάσσεται κάποιος(α) ή...