Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην εργασία αυτή θα ασχοληθούμε με το Διάλογο προς Τρύφωνα, του μάρτυρος και φιλοσόφου Ιουστίνου γενικά, με την περιγραφή και ανάλυσι αυτού και των θεολογικών θεμάτων, τα οποία αναπτύσσονται σ' αυτόν, δηλαδή με τη Θεολογία, Χριστολογία του Ιουστίνου, τις Θεοφάνειες στην Π.Δ., την Περί Λόγου και Σπερματικού λόγου διδασκαλία του και με την Ιουδαϊκή παράδοσι ήτοι Ιουδαϊσμό ειδικά, όπως εκπροσωπείται από τον Τρύφωνα τον Ιουδαίο στον ομώνυμο Διάλογο και τη σχέσι του με το Χριστιανισμό. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η "Ιδέα μιας Χριστιανικής Κοινωνίας" αντανακλά όχι τόσο την αναζήτηση ενός χριστιανού, αλλά κυρίως την αγωνία ενός Ευρωπαίου για την διάσωση της ταυτότητας του ευρωπαϊκού πολιτισμού, γι' αυτό είναι έτοιμος να αποσυνδέσει την "Ιδέα" από την "Πίστη" και να προτείνει το χριστιανικό πολιτισμό ως κοινή ιδεολογική βάση για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε θετική ή την αρνητική τους στάση έναντι της θρησκευτικής πίστεως.

H σωτηρία/ίαση της όλης ανθρώπινης φύσης και η θέωσή της πραγματώθηκαν στο Πρόσωπο του σαρκωθέντος Θεού Λόγου και δωρίζονται από το Άγιο Πνεύμα σε κάθε βαπτιζόμενο, ο οποίος μέσα στην Εκκλησία ενώνεται με το Χριστό. Εν τούτοις και η σωτηρία και η θέωση συνιστούν για το βαπτιζόμενο μόνο δυνατότητες: οφείλει να αφομοιώσει τη δωρεά σε όλο του το είναι. Εδώ έγκειται ο ρόλος της πνευματικής ζωής, της άσκησης. Η άσκηση στην ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει τη στενή έννοια, που συχνά της αποδίδεται στη Δύση, αλλά υποδηλώνει τα όσα ο κάθε χριστιανός οφείλει να πράττει, για να επωφεληθ...

H σωτηρία/ίαση της όλης ανθρώπινης φύσης και η θέωσή της πραγματώθηκαν στο Πρόσωπο του σαρκωθέντος Θεού Λόγου και δωρίζονται από το Άγιο Πνεύμα σε κάθε βαπτιζόμενο, ο οποίος μέσα στην Εκκλησία ενώνεται με το Χριστό. Εν τούτοις και η σωτηρία και η θέωση συνιστούν για το βαπτιζόμενο μόνο δυνατότητες: οφείλει να αφομοιώσει τη δωρεά σε όλο του το είναι. Εδώ έγκειται ο ρόλος της πνευματικής ζωής, της άσκησης. Η άσκηση στην ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει τη στενή έννοια, που συχνά της αποδίδεται στη Δύση, αλλά υποδηλώνει τα όσα ο κάθε χριστιανός οφείλει να πράττει, για να επωφεληθ...

Ο όρος "Εσωτερική Μεταμόρφωση" υποδηλώνει την Άνωθεν μεταφορά μας από την υλιστική αντίληψη που επιφέρει την ψευδαίσθηση της πολλαπλότητας στην πνευματική αντίληψη που μας κάνει συνειδητούς ως προς την Α-λήθεια της Ενότητας.

Ο Χριστιανισμός εξακολουθεί να υπάρχει. Υπάρχει στην Αγία Γραφή, υπάρχει στους Πατέρες, στα Μυστήρια και τις Λειτουργίες της Εκκλησίας, σε μοναχούς και σε λαϊκούς, αλλά ουσιαστικά έχει χαθεί από μέσα μας. Για αυτό και η ορθή αποκατάσταση του Χριστιανισμού πρέπει βασικά να είναι εσωτερική. Θα μπορούσαμε να πούμε μεταφορικά ότι η μεταστροφή του Απόστολου Παύλου είναι μία εσωτερική αποκατάσταση του Χριστιανισμού. Από εκεί που τον πολεμούσε εξωτερικά, τον αποδέχεται εσωτερικά και παίρνει μέσα του τη θέση που του αρμόζει. Η εξωτερική αποκατάσταση του Χριστιανισμού μπορεί...

Οι φιλόσοφοι της κλασικής Ελλάδας θεωρούσαν το έλεος και τον οίκτο ως παθολογικά συναισθήματα - ατέλειες του χαρακτήρα που έπρεπε να αποφεύγονται από όλα τα λογικά άτομα. Εφόσον το έλεος συνεπάγεται την παροχή μη δεδουλευμένης βοήθειας ή ανακούφισης, ήταν αντίθετο προς τη δικαιοσύνη. Αυτό ήταν το ηθικά κλίμα μέσα στο οποίο ο Χχριστιανισμός δίδαξε ότι το έλεος είναι πρωταρχική αρετή - ότι ένας φιλεύσπλαχνος Θεάς απαιτεί απ' του ανθρώπους να είναι φιλεύσπλαχνοι. Επιπλέον, το επακόλουθο ότι επειδή ο Θεός αγαπά τους ανθρώπους, οι χριστιανοί δε μπορούν να ευχαριστούν τον Θεό εκτ...

"... όταν τα βιβλία τα σχετικά με το σχίσμα το εξετάζουν από εντελώς εκκλησιολογική άποψη, το πρότυπο πού συνήθως αποδέχονται για τη δομή της Εκκλησίας επί γης είναι αυτό πού αποδέχεται ή θεολογική παράδοση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αυτό σημαίνει ότι υπεύθυνες για το σχίσμα θεωρούνται γενικά οι Εκκλησίες του ανατολικού μισού της Χριστιανοσύνης. Το σχίσμα είναι το "Ανατολικό σχίσμα", και αυτοί πού θεωρούνται ως "οι σχισματικοί αδελφοί μας" είναι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Αυτό το βιβλίο ξεκινά από μια διαφορετική βάση. Απορρέει από μιαν αντίληψη για την Εκκλησία την οποία...

Για τους "πιστούς" το ζητούμενο δεν είναι ποτέ τα ιστορικά, τα φιλοσοφικά ή τα ηθικά προβλήματα, η αλήθεια ή, για να το πούμε πιο ταπεινά, η πιθανότητα της αλήθειας, αλλά το δικό τους πρόβλημα. "Πιστεύουν" ότι δεν θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς την πίστη τους. Αν και βέβαια, ως Ινδοί παραδείγματος χάρη, πιθανώς να είχαν μια εντελώς διαφορετική πίστη. Και ως Αφρικανοί πάλι διαφορετική -μια άποψη η οποία κάνει εξαρχής σχετική κάθε "πίστη". Η ζωή μου μού δείχνει ότι μπορεί κανείς να ζει άνετα χωρίς "πίστη". Και χιλιάδες γράμματα αναγνωστών, συχνά συγκλονιστικά, μαρτυρούν ότι μπ...

"Ο "Κάρολος, ο γαληνότατος, εστεμμένος από τον Θεό, μεγάλος και ειρηνοποιός αύγουστος", όπως διατύπωνε η αρχή του διεξοδικού του τίτλου από το 801, αυτός ο ειρηνοποιός και επίσης "per misericordiam Dei" (ελέω Θεού) κυβερνών αυτοκράτορας, ο οποίος ονόμαζε εαυτόν από το 802 και "imperator christianissimus" (χριστιανικότατο αυτοκράτορα) και (δήθεν) πέθανε με τα λόγια του 31ου ψαλμού: "Στα χέρια σου, Κύριε, παραδίδω το πνεύμα μου", αυτός ο άνθρωπος διοργάνωνε τη μία σφαγή μετά την άλλη κατά την 46χρονη διακυβέρνησή του, από το 768 μέχρι το 814 διεξήγαγε σχεδόν συνεχώς πολέμους,...

Με την "Αρχή του Μεσαίωνα" ο Karlheinz Deschner παρακολουθεί την "Εγκληματική ιστορία του χριστιανισμού" από τη βάφτιση του βασιλιά Χλοδοβίκου (Κλόβη) Α΄ σε καθολικό περί το 500 μέχρι τον θάνατο του Κάρολου "του Μεγάλου" το 814. Αυτοί οι τρεις αιώνες της αρχής του Μεσαίωνα υπήρξαν μια εποχή ταραχώδους ανακατάταξης και αναμόρφωσης αλλά και συνέχισης της παράδοσης, μια εποχή σκληρή και αιματοβαμμένη όσο καμιά άλλη, εντούτοις και αγιοποιημένη, κατά την οποία διαμαορφώθηκε η γηραιά ήπειρος, η Ευρώπη.

"Για τους χριστιανούς, ακόμη και τα μαθηματικά ήταν ύποπτα. Τον 4ο αιώνα στην Έμεσα δεν ήθελαν τον Ευσέβιο ως επίσκοπο, επειδή έκανε μαθηματικές μελέτες. Η γεωμετρία και οι άλλες επιστήμες θεωρούνται κυριολεκτικά άθεες δραστηριότητες. Ο εκκλησιαστικός ιστοριογράφος Ευσέβιος επιτίθεται σε "αιρετικούς", λέγοντας ότι "περιφρονώντας τα ιερά κείμενα του Θεού ασχολούνται με τη γεωμετρία· διότι είναι άνθρωποι της γης, μιλούν γήινη γλώσσα και δεν γνωρίζουν Εκείνον ο οποίος έρχεται από τον ουρανό. Με ζήλο μελετούν τη γεωμετρία του Ευκλείδη. Θαυμάζουν τον Αριστοτέλη και τον Θεόφραστο...

"Στη Ρώμη, "εξαιτίας της λανθασμένης συμπεριφοράς πολλών παπών", αναφέρουν το 824 τα επίσημα χρονικά της αυτοκρατορίας, οι συνθήκες έχουν περιέλθει "σε μεγάλη σύγχυση". Μετά τον θάνατο του Καρόλου Α΄ ο άγιος πάπας Λέων Γ΄, το 815, ένα χρόνο προτού και ο ίδιος πεθάνει, καταδίκασε ανηλεώς εκατοντάδες ανθρώπους σε θάνατο. Ο διάδοχός του Στέφανος Δ΄ εμφανίστηκε τον επόμενο χρόνο με ένα πλαστό "στέμμα του Κωνσταντίνου" στη Ρενς. Κατά τον θάνατο του διαδόχου του, Πασχάλη Α΄, ενός μισητού, σκληρού πάπα, δημιουργήθηκαν το 824 τέτοιες ταραχές, που η προγραμματισμένη κηδεία του στον...

Γιατί όμως πίστευε και σκεφτόταν κανείς όλες αυτές τις αθάνατες κουταμάρες επί ολόκληρες εποχές τόσο πεισματικά; Γιατί χιλιάδες και μυριάδες αφελείς και απατεώνες, παρασυρμένοι από τους παππάδες, του τις έβαλαν στο μυαλό, γιατί μέσα από τους αιώνες κατάστρεφαν τα κλασσικά ιδανικά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, μετέτρεψαν "τη σοφία αυτού του κόσμου σε ανοησία" (Α΄ Κορ. 1, 20), γιατί έριξαν και την Ανατολή και τη Δύση σε όλο αυτό τον σκοτεινό βάλτο της αμάθειας και των προλήψεων, της απάτης των λειψάνων, των θαυμάτων και των προσκυνημάτων, έθαψαν πνευματικά τους λαούς μέ...

"Ακόμη και σήμερα η χριστιανοσύνη θεωρείται κατά θαυμαστό τρόπο ένας σύλλογος της ειρήνης, της αγάπης προς τον πλησίον και τον εχθρό. Ακόμη και σήμερα η πλειονότητα των ανθρώπων και περισσότερο των πιστών χριστιανών δεν υποψιάζεται την τεράστια έκταση της συμμετοχής της Εκκλησίας ήδη από την ύστερη αρχαιότητα, κυρίως όμως κατά τον πρώιμο Μεσαίωνα, σε εκστρατείες και πολέμους. Γιατί περισσότερο από κάθε άλλη θρησκεία, περισσότερο ακόμη κι από το Ισλάμ, ο χριστιανισμός ήταν και παραμένει η θρησκεία του πολέμου". Karheinz Deschner