Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην εποχή μας αναπτύσσεται ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ρόλο του Χριστιανισμού τόσο στο παρελθόν όσο και στη σύγχρονη πραγματικότητα. Είναι όμως αναγκαίο να μελετάται η πραγματική λειτουργία του μέσα στην κοινωνία και ο ρόλος του στην παραγωγή πολιτισμού, που δεν είναι πάντοτε θετικός. Το γεγονός αυτό δεν οφείλεται στις βασικές αντιλήψεις που πρόβαλε ο Χριστιανισμός, αλλά στην πρακτική που ακολουθούν οι Εκκλησίες και οι χριστιανοί δρώντας μέσα στην κοινωνία. Η διάσταση αυτή που αφορά στα πραγματικά δεδομένα μπορεί να μελετηθεί κοινωνιολογικά. Το σκοπό αυτό εξυπηρετεί το βιβ...

Για τους "πιστούς" το ζητούμενο δεν είναι ποτέ τα ιστορικά, τα φιλοσοφικά ή τα ηθικά προβλήματα, η αλήθεια ή, για να το πούμε πιο ταπεινά, η πιθανότητα της αλήθειας, αλλά το δικό τους πρόβλημα. "Πιστεύουν" ότι δεν θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς την πίστη τους. Αν και βέβαια, ως Ινδοί παραδείγματος χάρη, πιθανώς να είχαν μια εντελώς διαφορετική πίστη. Και ως Αφρικανοί πάλι διαφορετική -μια άποψη η οποία κάνει εξαρχής σχετική κάθε "πίστη". Η ζωή μου μού δείχνει ότι μπορεί κανείς να ζει άνετα χωρίς "πίστη". Και χιλιάδες γράμματα αναγνωστών, συχνά συγκλονιστικά, μαρτυρούν ότι μπ...

"Για τους χριστιανούς, ακόμη και τα μαθηματικά ήταν ύποπτα. Τον 4ο αιώνα στην Έμεσα δεν ήθελαν τον Ευσέβιο ως επίσκοπο, επειδή έκανε μαθηματικές μελέτες. Η γεωμετρία και οι άλλες επιστήμες θεωρούνται κυριολεκτικά άθεες δραστηριότητες. Ο εκκλησιαστικός ιστοριογράφος Ευσέβιος επιτίθεται σε "αιρετικούς", λέγοντας ότι "περιφρονώντας τα ιερά κείμενα του Θεού ασχολούνται με τη γεωμετρία· διότι είναι άνθρωποι της γης, μιλούν γήινη γλώσσα και δεν γνωρίζουν Εκείνον ο οποίος έρχεται από τον ουρανό. Με ζήλο μελετούν τη γεωμετρία του Ευκλείδη. Θαυμάζουν τον Αριστοτέλη και τον Θεόφραστο...

O Iουλιανός έχει κατά καιρούς υμνηθεί ως μία ευγενής μορφή καί ως ένας γνήσιος εραστής του ελληνικού πνεύματος, ο οποίος κατασυκοφαντήθηκε από τους χριστιανούς και στιγματίσθηκε ως ''παραβάτης''. Στην πραγματικότητα, όπως καταδεικνύεται μέσα από αυτή την μελέτη, ο Iουλιανός δεν υπήρξε παραβάτης μόνο του Xριστιανισμού, αλλά ακριβώς εξ ίσου παραβάτης και του Eλληνισμού. O ψευδώνυμος "ελληνισμός" που κήρυσσε ο Iουλιανός, ένα συνονθύλευμα δεισιδαιμονίας, σκοταδισμού και αποκρυφισμού, δεν είναι ξένος μόνο προς τον Xριστιανισμό, αλλά ακριβώς εξ ίσου και προς τον ελληνικό πολιτισμ...

Το 1945, ένας Αιγύπτιος χωρικός ξέθαψε μέσα από τη λήθη του χρόνου έναν ρολό παπύρους που αποδείχθηκε ότι ήταν τα ευαγγέλια των Γνωστικών, μιας πρωτοχριστιακής σέκτας που κυνηγήθηκε ανηλεώς από την επίσημη Εκκλησία. Τα ευαγγέλια αυτά δίνουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα του Ιησού Χριστού και των διδασκαλιών του απ' αυτήν που γνωρίζουμε από την Καινή Διαθήκη. "Το Κατά Μαριάμ" , το "Κατά Θωμάν", το "Κατά Φίλιππον", το "Πίστις Σοφία", η "Υπόστασις των Αρχόντων", το "Ευαγγέλιον των Αιγυπτίων", και πληθώρα ακόμη γνωστικών ευαγγελίων απαντούν σε ερωτήματα όπως: Πρέπει η Ανάστα...

The present volume offers a partial presentation of research that has been prosecuted, in one form or another, over the past decade and more. Some early, misguided ideas about the relationship between Hellenism and the Umayyads as manifest in the paintings of Qusayr Arma appeared in chapter 6 of Garth Fowden, "Empire to commonwealth: Consequences of monotheism in late antiquity (1993); while in chapter 6 of "The Barbarian Plain: Saint Sergius between Rome and Iran" (1999), Elisabeth Key Fowden looked at the relationship between Christianity and Islam in Umayyad al Rusafa. A...

[...] Το βιβλίο αυτό του π. Πλακίδα, καθώς αποτελείται από μικρά κείμενα, μελετήματα και ομιλίες, προσφέρεται για οδηγός στα κατατόπια της χριστιανικής μας παράδοσης, πρώτιστα λόγω της απλής γλώσσας που χρησιμοποιεί, της σαφήνειας και της νηφαλιότητας. Μα και του τρόπου με τον οποίο υπογραμμίζει ορισμένες όψεις της εν Χριστώ ζωής όπως αυτήν της πίστης και της καθαρής καρδίας. [...] (από το σημείωμα του μεταφραστή)

Δεν υπάρχει άνθρωπος - ακόμα και αν δείχνει αδιάφορος - που δεν τον απασχολεί ο θάνατος. Εξάλλου, ο θάνατος είναι μια καθημερινή πραγματικότητα για όλους μας. Γι' αυτό και τα ερωτηματικά που διακατέχουν την ψυχή μας γύρω από τον θάνατο είναι και καυτά και βασανιστικά. Ο θάνατος, ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός! Ναι, αλλά, μετά, τι γίνεται; Πού πηγαίνουμε. Ποια θα είναι η τύχη μας. Ποιοι χώροι υπάρχουν; Ποιον πρόκειται να συναντήσουμε; Υπάρχει κάποια συνέχεια της ζωής; Τα πιο πάνω ερωτηματικά περνούν διαρκώς από τη σκέψη μας και, συνήθως, δεν έχουμε τις απαραίτητες απαντήσεις....

Επί αιώνες, οι κριτικά σκεπτόμενοι πιστοί -αυτοί δηλαδή που δεν αρκούνται στα λεγόμενα της "Αποκάλυψης"- έκαναν εξαιρετικά επίπονες προσπάθειες να αποδείξουν "λογικά" την ύπαρξη της Ανώτερης Δύναμης. Άλλοι πάλι στοχαστές προσπάθησαν, με παρόμοιο περίπου τρόπο, να αποδείξουν την ανυπαρξία της. Όμως, και οι δύο αυτές απόπειρες καταφυγής στην ανθρώπινη λογική, με τους εντελώς αντίθετους, έστω, στόχους, απέτυχαν παταγωδώς... Τελικά, από όλη αυτή την τεράστια νοητική προσπάθεια απέμεινε μία και μόνη -έμμεση ίσως, αλλ' ισχυρότατη- ένδειξη για την "αδήριτη λογική αναγκαιότητα" της...

Η "Χριστιανοσύνη ή άλλως Ευρώπη" είναι ένα πολιτικό δοκίμιο του Νοβάλις γραμμένο στα 1799 υπό την άμεση επίδραση των "Λόγων" του Σλαϊερμάχερ για τη θρησκεία. Εκ πρώτης όψεως εμφανίζεται ως ένας ύμνος στη μεσαιωνική χριστιανοσύνη και έχει από πολλούς θεωρηθεί δείγμα μιας αντιδραστικής τάσης, που χαρακτηρίζει όχι μόνο τον Νοβάλις αλλά και τον γερμανικό ρομαντισμό γενικότερα. Ωστόσο το επιχείρημα του Νοβάλις δεν στρέφεται ενάντια στην αλλαγή και την εξέλιξη: "προϊούσες, διαρκώς διευρυνόμενες εξελικτικές διεργασίες αποτελούν το υλικό της ιστορίας", πιστεύει ο ευαίσθητος ποιητής...

... Πρώτος ο ορφισμός δίδαξε ότι ο άνθρωπος ξεπλήρωνε, μέσα από την αθλιότητα της ύπαρξης, το αμάρτημα των "μακρινών προγόνων", ότι η σάρκα έπρεπε να θανατωθεί για ν' απελευθερώσει την ψυχή και να της επιτρέψει να φθάσει στην αληθινή ζωή, την αιώνια ζωή ότι ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να μετουσιώσει την αλλαγή της ύπαρξής του, με τις δικές του δυνάμεις, αλλά αν φωτισθεί και καθοδηγηθεί από τον μυστηριακό θεό. Κατέστησε οικεία την αντίληψη για τον θεό που υποφέρει και θνήσκει, και η ανάστασή του αποτελεί για τους μυημένους την εγγύηση προς την αθανασία. Τις ιδέες αυτές, ας το...

Ο Θεός έκτισε τον κόσμο ως μέσο κοινωνίας μαζί Του, μα ο άνθρωπος τον θέλησε αποκλειστικά για τον εαυτό του. Αντί να ανταποδώσει την αγάπη του Θεού με τη δική του αγάπη, ο άνθρωπος αγάπησε τον κόσμο ως αυτοσκοπό. Όμως, ο κόσμος εν εαυτώ και αφ' εαυτού δεν αποτελεί σκοπό. Όπως ακριβώς η τροφή στερείται σκοπού αν δεν μεταμορφωθεί σε ζωή, έτσι και ο κόσμος παύοντας να υπεμφαίνει το Θεό βυθίστηκε σε μια ατελεύτητη σύγχυση, σε έναν παράλογο κύκλο χρονικής διαδοχής μέσα στον οποίο καθετί διαρκώς μεταβάλλεται, ολοένα εξανεμίζεται και τελικά πεθαίνει. Ο Χριστιανισμός υπερβαίνει τη...

"Ο "Κάρολος, ο γαληνότατος, εστεμμένος από τον Θεό, μεγάλος και ειρηνοποιός αύγουστος", όπως διατύπωνε η αρχή του διεξοδικού του τίτλου από το 801, αυτός ο ειρηνοποιός και επίσης "per misericordiam Dei" (ελέω Θεού) κυβερνών αυτοκράτορας, ο οποίος ονόμαζε εαυτόν από το 802 και "imperator christianissimus" (χριστιανικότατο αυτοκράτορα) και (δήθεν) πέθανε με τα λόγια του 31ου ψαλμού: "Στα χέρια σου, Κύριε, παραδίδω το πνεύμα μου", αυτός ο άνθρωπος διοργάνωνε τη μία σφαγή μετά την άλλη κατά την 46χρονη διακυβέρνησή του, από το 768 μέχρι το 814 διεξήγαγε σχεδόν συνεχώς πολέμους,...

Με την "Αρχή του Μεσαίωνα" ο Karlheinz Deschner παρακολουθεί την "Εγκληματική ιστορία του χριστιανισμού" από τη βάφτιση του βασιλιά Χλοδοβίκου (Κλόβη) Α΄ σε καθολικό περί το 500 μέχρι τον θάνατο του Κάρολου "του Μεγάλου" το 814. Αυτοί οι τρεις αιώνες της αρχής του Μεσαίωνα υπήρξαν μια εποχή ταραχώδους ανακατάταξης και αναμόρφωσης αλλά και συνέχισης της παράδοσης, μια εποχή σκληρή και αιματοβαμμένη όσο καμιά άλλη, εντούτοις και αγιοποιημένη, κατά την οποία διαμαορφώθηκε η γηραιά ήπειρος, η Ευρώπη.

Το ερώτημα τί έκανε τους αρχαίους Έλληνες να εγκαταλείψουν χωρίς ουσιαστική αντίσταση τη θρησκεία τους και να να ασπασθούν τον χριστιανισμό, είναι το θέμα του βιβλίου. Ο συγγραφέας δεν παρασύρεται από την ιδιότητά του, και δεν επιτίθεται με φανατισμό αντιπάλου στην αρχαία ελληνική θρησκεία. Αν και για το θέμα αυτό κυκλοφορούν τελευταία πολλά βιβλία-πολεμικές κατά του χριστιανισμού ή της ειδωλολατρίας, ο συγγραφέας γράφει με ασυνήθιστη νηφαλιότητα και προσοχή. Στηριγμένο κυρίως σε αρχαίες πηγές και με χρήση έγκυρης και σύγχρονης ιστορικής και φιλολογικής έρευνας, το βιβλ...

Τα αγιάσματα είναι ιερά νερά, ιαματικά και θαυματουργά, αφιερωμένα στο Χριστό, την Παναγία, την Αγία Τριάδα, σε αγίους και αγίες. Άλλα βρίσκονται στο ύπαιθρο, σε μέρη απόμακρα, άλλα μέσα σε εκκλησιές και μοναστήρια, κάποια σε μαγευτικές τοποθεσίες ή κρυφές σπηλιές και άλλα βαθιά στη γη όπου ο πιστός κατεβαίνει πολλά σκαλοπάτια ή χαράκια για να τα συναντήσει. Στο βιβλίο "Θεραπευτικά αγιάσματα στην Ελλάδα" επιχειρείται για πρώτη φορά μια μοναδική καταγραφή 70 αγιασμένων πηγών. Ο αναγνώστης θα ταξιδέψει σε γνωστά και άγνωστα σημεία της χώρας όπου η παράδοση συναντά τη θρησκεί...

Οι χριστιανοί μυστικοί υπήρξαν συχνά οι άγιοι, οι ηγέτες και οι ιδρυτές της χριστιανικής παράδοσης εν τούτοις οι γνώμες ποικίλουν σε ό,τι αφορά στην έννοια του μυστικισμού. Θεία οράματα και αυτοτιμωρίες, μεταξύ άλλων παράξενων μυστικιστικών εμπειριών, έδωσαν στη χριστιανική παράδοση τη μορφή με την οποία μας είναι γνωστή σήμερα. Παραθέτοντας έναν πλούτο συναρπαστικών λεπτομερειών , το παρόν βιβλίο μελετά τα μυστικιστικά γεγονότα που σημάδεψαν καθοριστικά την ιστορία του Χριστιανισμού επί δύο χιλιάδες χρόνια, και αποκαλύπτει τη συχνά σεξουαλική φύση της σχέσης των Μυστικ...

Κατά τη δεκαετία 1980-1990, στο χώρο της ελληνικής θεολογικής διανοήσεως, εμφανίστηκε η τάση της πολιτικής θεολογίας. [...] Ο Μακράκης υπήρξε μία από τις σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα. Η δράση του μπορεί σαφώς να χαρακτηρισθεί ποικιλόμορφη και πλούσια. Η σκέψη του διεκρίνετο για το δυναμισμό της και προσείλκυε πάντοτε το ενδιαφέρον των συγχρόνων του. Κατέβαλε τεράστιες προσπάθειες στην κατεύθυνση της θρησκευτικής εκπαιδευτικής και πολιτικής αναμορφώσεως της κοινωνίας της εποχής του, βάσει των αρχών και της διδασκαλίας του Χριστιανισμού. Ως εκ τούτου παρουσιάζουν ιδιαί...