Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Χριστιανισμός εξακολουθεί να υπάρχει. Υπάρχει στην Αγία Γραφή, υπάρχει στους Πατέρες, στα Μυστήρια και τις Λειτουργίες της Εκκλησίας, σε μοναχούς και σε λαϊκούς, αλλά ουσιαστικά έχει χαθεί από μέσα μας. Για αυτό και η ορθή αποκατάσταση του Χριστιανισμού πρέπει βασικά να είναι εσωτερική. Θα μπορούσαμε να πούμε μεταφορικά ότι η μεταστροφή του Απόστολου Παύλου είναι μία εσωτερική αποκατάσταση του Χριστιανισμού. Από εκεί που τον πολεμούσε εξωτερικά, τον αποδέχεται εσωτερικά και παίρνει μέσα του τη θέση που του αρμόζει. Η εξωτερική αποκατάσταση του Χριστιανισμού μπορεί...

Ο όρος "Εσωτερική Μεταμόρφωση" υποδηλώνει την Άνωθεν μεταφορά μας από την υλιστική αντίληψη που επιφέρει την ψευδαίσθηση της πολλαπλότητας στην πνευματική αντίληψη που μας κάνει συνειδητούς ως προς την Α-λήθεια της Ενότητας.

H σωτηρία/ίαση της όλης ανθρώπινης φύσης και η θέωσή της πραγματώθηκαν στο Πρόσωπο του σαρκωθέντος Θεού Λόγου και δωρίζονται από το Άγιο Πνεύμα σε κάθε βαπτιζόμενο, ο οποίος μέσα στην Εκκλησία ενώνεται με το Χριστό. Εν τούτοις και η σωτηρία και η θέωση συνιστούν για το βαπτιζόμενο μόνο δυνατότητες: οφείλει να αφομοιώσει τη δωρεά σε όλο του το είναι. Εδώ έγκειται ο ρόλος της πνευματικής ζωής, της άσκησης. Η άσκηση στην ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει τη στενή έννοια, που συχνά της αποδίδεται στη Δύση, αλλά υποδηλώνει τα όσα ο κάθε χριστιανός οφείλει να πράττει, για να επωφεληθ...

H σωτηρία/ίαση της όλης ανθρώπινης φύσης και η θέωσή της πραγματώθηκαν στο Πρόσωπο του σαρκωθέντος Θεού Λόγου και δωρίζονται από το Άγιο Πνεύμα σε κάθε βαπτιζόμενο, ο οποίος μέσα στην Εκκλησία ενώνεται με το Χριστό. Εν τούτοις και η σωτηρία και η θέωση συνιστούν για το βαπτιζόμενο μόνο δυνατότητες: οφείλει να αφομοιώσει τη δωρεά σε όλο του το είναι. Εδώ έγκειται ο ρόλος της πνευματικής ζωής, της άσκησης. Η άσκηση στην ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει τη στενή έννοια, που συχνά της αποδίδεται στη Δύση, αλλά υποδηλώνει τα όσα ο κάθε χριστιανός οφείλει να πράττει, για να επωφεληθ...

Η "Ιδέα μιας Χριστιανικής Κοινωνίας" αντανακλά όχι τόσο την αναζήτηση ενός χριστιανού, αλλά κυρίως την αγωνία ενός Ευρωπαίου για την διάσωση της ταυτότητας του ευρωπαϊκού πολιτισμού, γι' αυτό είναι έτοιμος να αποσυνδέσει την "Ιδέα" από την "Πίστη" και να προτείνει το χριστιανικό πολιτισμό ως κοινή ιδεολογική βάση για όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε θετική ή την αρνητική τους στάση έναντι της θρησκευτικής πίστεως.

Στην εργασία αυτή θα ασχοληθούμε με το Διάλογο προς Τρύφωνα, του μάρτυρος και φιλοσόφου Ιουστίνου γενικά, με την περιγραφή και ανάλυσι αυτού και των θεολογικών θεμάτων, τα οποία αναπτύσσονται σ' αυτόν, δηλαδή με τη Θεολογία, Χριστολογία του Ιουστίνου, τις Θεοφάνειες στην Π.Δ., την Περί Λόγου και Σπερματικού λόγου διδασκαλία του και με την Ιουδαϊκή παράδοσι ήτοι Ιουδαϊσμό ειδικά, όπως εκπροσωπείται από τον Τρύφωνα τον Ιουδαίο στον ομώνυμο Διάλογο και τη σχέσι του με το Χριστιανισμό. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ένας πλήρης και εύχρηστος οδηγός που καλύπτει την ιστορία του χριστιανισμού από τη γένεσή του μέχρι σήμερα σε όλες τις ηπείρους. Γραμμένος με απλό τρόπο, περιέχει χρονολόγια και πλήθος φωτογραφιών που κάνουν την ανάγνωση ευχάριστη. Ένα βιβλίο αναφοράς απαραίτητο σε κάθε βιβλιοθήκη. Το βιβλίο δεν προϋποθέτει καμία πρότερη γνώση της χριστιανικής ιστορίας ή θεολογίας. Υπάρχει ένα γλωσσάρι για να βοηθηθούν όσοι δεν είναι εξοικειωμένοι με κάποιους τεχνικούς όρους και υπάρχει, επίσης, μία βιβλιογραφία με προτάσεις κατά κεφάλαιο για περαιτέρω μελέτη. Η ιστορία του Χριστιανι...

Επί αιώνες, οι κριτικά σκεπτόμενοι πιστοί -αυτοί δηλαδή που δεν αρκούνται στα λεγόμενα της "Αποκάλυψης"- έκαναν εξαιρετικά επίπονες προσπάθειες να αποδείξουν "λογικά" την ύπαρξη της Ανώτερης Δύναμης. Άλλοι πάλι στοχαστές προσπάθησαν, με παρόμοιο περίπου τρόπο, να αποδείξουν την ανυπαρξία της. Όμως, και οι δύο αυτές απόπειρες καταφυγής στην ανθρώπινη λογική, με τους εντελώς αντίθετους, έστω, στόχους, απέτυχαν παταγωδώς... Τελικά, από όλη αυτή την τεράστια νοητική προσπάθεια απέμεινε μία και μόνη -έμμεση ίσως, αλλ' ισχυρότατη- ένδειξη για την "αδήριτη λογική αναγκαιότητα" της...

Ποιες είναι οι μυστικές καταβολές του Χριστιανισμού; Ο Richard Temple, ένας από τους πιο γνωστούς μελετητές της βυζαντινής τέχνης και των εικόνων, ερευνά σε αυτό του το βιβλίο τις άγνωστες πηγές της χριστιανικής πίστης. Χρησιμοποιώντας ως βάση για την ερευνά του τις εικόνες, αποκαλύπτει τα κλειδιά μιας προαιώνιας γνώσης που απευθύνεται στην ολότητα του ανθρώπου -σώμα, ψυχή και πνεύμα. Μια εσωτερική γνώση που αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε από τα Ορφικά μυστήρια, τη σχολή του Πυθαγόρα, του Πλάτωνα και τις φιλοσοφικές σχολές της Αλεξάνδρειας, μέχρι τους Ησυχαστές του Αγίου Όρους...

Η ιστορία του πρώιμου χριστιανισμού είναι, σε μεγάλο βαθμό, υπόθεση αποστόλων, μαρτύρων, αγίων, θεολόγων και επισκόπων. Είναι επίσης υπόθεση διωκτών, κατασταλτικών μηχανισμών, παραδοσιακών θρησκευτικών θεσμών που αντιδρούσαν στις καινοτομίες, εθνικών φιλοσόφων και ευσεβών Ιουδαίων. Στη μελέτη αυτή πρωταγωνιστούν αντιθέτως χριστιανοί που ακολούθησαν παράπλευρες ή δευτερεύουσες διαδρομές. Περισσότερο από τις κεντρικές οδούς ιχνηλατώ αδιέξοδες πορείες και οπισθοδρομήσεις· περισσότερο από τις ηρωικές μορφές αναζητώ ανθρώπους που ακολούθησαν σκολιές ατραπούς. Αντί να επαναλάβω ό...

Το βιβλίο του Γερμανού στοχαστή Λουδοβίκου Φόιερμπαχ (Ludwig Feuerbach) "Η ουσία του χριστιανισμού" (1η έκδ. 1841· 2η αναθ. έκδ. 1843) αποτελεί ένα από τα κλασικά κριτικά έργα του 19ου αιώνα, όχι μόνο για τη μαρξιστική παράδοση αλλά για τη συνολική γραμματολογία της περιόδου. Με τη διαπίστωση, που ελέγχεται διεξοδικά σε όλο το εύρος του βιβλίου, ότι "το μυστικό της θεολογίας είναι η ανθρωπολογία" ο Φόιερμπαχ συντελεί σε μια τομή, αρχικά στο πεδίο της θεολογίας και ακολούθως στο πεδίο της κοινωνικής αλλά και της αισθητικής θεωρίας. Οι επιδράσεις της ανθρωπολογικής κριτικής τ...

Όσο γνωρίζουμε τον Θεό, επιθυμούμε να Τον γνωρίσουμε ακόμη περισσότερο, και όσο περισσότερο Τον αγαπούμε τόσο περισσότερο μας ενθαρρύνει για βαθύτερη αγάπη. Ο Θεός δεν μπορεί να περιληφθεί σε έννοιες γιατί είναι η Ζωή, ή μάλλον η πηγή της ζωής. Εξάλλου κανένα πρόσωπο δεν μπορεί να ορισθεί, αφού είναι ο ζων και ως ένα βαθμό πηγή ζωής. Πόσο δε μάλλον το υπέρτατο Πρόσωπο. Όποιος πιστεύει ότι γνωρίζει τον Θεό, δηλαδή ότι Τον όριζε με έννοιες, είναι από χριστιανική άποψη πνευματικός νεκρός.

Σε αυτό το βιβλίο, θα εξετάσουμε τις θεμελιώδεις πρακτικές της χριστιανικής εμπειρίας. Η δυσκολία στην παρουσίαση αυτών των "μεθόδων" είναι η αναπόφευκτη και τεχνητή αντιπαράθεσή τους, από τη στιγμή που η εσωτερική και οργανική συνοχή τους μπορεί να βρεθεί μονάχα μέσα στη ζωντανή Παράδοση. Όλες συγκρατούνται μαζί όπως συμβαίνει με ένα ζωντανό οργανισμό· το κάθε στοιχείο εμφανίζεται σε ένα συγκεκριμένο στάδιο μέσα σε μία ζωή που έλκεται γύρω από τον άξονά της: τον Χριστό. Για αυτό θα χρησιμοποιήσουμε μία μέθοδο που θα βοηθήσει τον αναγνώστη να μην παραμείνει στην εξωτερικ...