Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Με την παρούσα εργασία επιχειρείται μία μελέτη των δομικών στοιχείων της αρχαίας ελληνικής παιδείας. Επιπροσθέτως, σε διάσταση σύγκρισης, μια ανάλυση των παραμέτρων της Χριστιανικής παιδείας. Ολοκληρώνεται ο σκοπός αυτός στην προσπάθεια να καταστεί πλέον ή εμφανής, η αλληλοεπίδραση και βαθύτερη δομική σχέση Ελληνισμού και Χριστιανισμού. Κρίθηκε αυτή η σκοπιμότητα περισσότερο από αναγκαία, ύστερα από την παγανιστική και περίεργη προσπάθεια εκ μέρους ενίων και πέραν της Μητροπολιτικής Ελλάδας μικρών Εθνικών μας Εστιών, να "απαξιώσουν" τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, γι...

Εάν κατά τη δεύτερη χιλιετία κυρίαρχο ρόλο έπαιξε βασικά ο Δυτικός Χριστιανισμός, η τρίτη χιλιετία μπορεί να είναι η χιλιετία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η Ορθοδοξία από τη φύση της είναι οικουμενική, αφού στην ιστορία συμπορεύθηκε πάντοτε με τον οικουμενικό Ελληνισμό. Και η Ορθοδοξία ποτέ δεν ήταν κυριαρχική, όπως και ποτέ δεν έδειξε σημεία επεκτατικά και εξουσιαστικά. Ο Χριστιανισμός, ως πρόταση ζωής και ιστορίας, ιδιαίτερα στην Ορθόδοξη οικουμενική προοπτική του, αποτελεί σύνθεση των υγιών στοιχείων του Ελληνισμού με τον σωτηριολογικό σκοπό του χριστιανικού μηνύ...

Το "ουκ ένι Έλλην και Ιουδαίος" που διεκήρυξε ο Παύλος δεν ήταν εύκολο να γίνη ιστορική πραγματικότητα. Σήμαινε μια βαθύτατη αλλαγή στην Ιστορία, της οποίας δημιουργοί ήταν οι Έλληνες Πατέρες. Η δημιουργική συνάντηση Ελληνισμού και Χριστιανισμού στα πρόσωπα των πρώτων Πατέρων της Εκκλησίας έκρινε έτσι οριστικά και ευεργετικά την πορεία όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της Παγκόσμιας Ιστορίας.

Ο Ελληνισμός και φιλελληνισμός των Αποστόλων και των Πατέρων της Εκκλησίας, ο οποίος ακολουθεί την επί του ζητήματος διδασκαλία του Ιησού Χριστού, είναι το θέμα του βιβλίου "Ελληνισμός και χριστιανισμός από την Καινή Διαθήκη έως και τον Μέγα Βασίλειο". Η αγάπη των Αποστόλων και των Πατέρων της Εκκλησίας του Χριστού για την ελληνική φιλοσοφία, τις τέχνες και τον πολιτισμό, αγάπη η οποία δεν παρέμεινε θεωρία, αλλ' έγινε διδασκαλία και πράξη, αποδεικνύεται περίτρανα στο βιβλίο αυτό κατόπιν εξονυχιστικής έρευνας των πηγών. Παραλλήλως ανασκευάζονται πολλές, ανεδαφικές και τυχ...

Το ερώτημα τί έκανε τους αρχαίους Έλληνες να εγκαταλείψουν χωρίς ουσιαστική αντίσταση τη θρησκεία τους και να να ασπασθούν τον χριστιανισμό, είναι το θέμα του βιβλίου. Ο συγγραφέας δεν παρασύρεται από την ιδιότητά του, και δεν επιτίθεται με φανατισμό αντιπάλου στην αρχαία ελληνική θρησκεία. Αν και για το θέμα αυτό κυκλοφορούν τελευταία πολλά βιβλία-πολεμικές κατά του χριστιανισμού ή της ειδωλολατρίας, ο συγγραφέας γράφει με ασυνήθιστη νηφαλιότητα και προσοχή. Στηριγμένο κυρίως σε αρχαίες πηγές και με χρήση έγκυρης και σύγχρονης ιστορικής και φιλολογικής έρευνας, το βιβλ...

[...] Επομένως ο Απόστολος Παύλος, εξίσου τραγικός κυνικός, διαπιστώνει ότι, για τα εδώ και τα τώρα των ανθρώπων, τα πάντα θα είναι πάντοτε ένα αίνιγμα μέσα από καθρέφτη, κι ότι όση πραγματική ζωή ζούμε βλέποντας στον καθρέφτη, άλλη τόση αληθινή γνώση αποκτούμε "εν αινίγματι", μέσα στο αεί ρευστόν της πολιτικής... Δήλον ότι, "άρτι", σ' αυτό το Εδώ παντοτινό Τώρα, οι άνθρωποι-πολίτες, τα ατομικά μας "δικαιώματα", τα πεφυσιωμένα "συστήματα", οι φουσκωμένες "κατακτήσεις" του πολιτισμού, το σύνολο της απληστίας μας, ή και η ευθυδικία των ισρροπιών μας, άπασα η απανταχού δομική...

Το τελευταίο θέμα που θέλουν οι άνθρωποι να συζητήσουν είναι ο θάνατος. Αλλά πάντα καραδοκεί. Περιμένει να θερίσει το γονιό, το παιδί, τον άνδρα, τη γυναίκα, τον αγαπημένο, το φίλο - ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό. Όλοι μας θα πεθάνουμε. Από ατύχημα ή καρκίνο ή σφαίρα ή βόμβα - ο θάνατος έχει πολλές πόρτες. Τι βρίσκεται από την άλλη μεριά; Μπορούμε να ξέρουμε; Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε ερωτήσεις για το θάνατο. Απαντά την παλαιά απορία: "Αν πεθάνει ο άνθρωπος, άραγε θα ξαναζήσει;" Αυτό το βιβλίο παρουσιάζει μια δέσμη φωτός: την ελπίδα πέρα από το θά...

Αυτό το βιβλίο γράφτηκε ως επιστολή προς τους χριστιανούς των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά απευθύνεται με κριτική διάθεση στους συντηρητικούς χριστιανούς κάθε χώρας και σέκτας. Ο Αμερικανός συγγραφέας Σαμ Χάρις, ο οποίος διακρίθηκε με το βραβείο PEN/Martha Albrand 2005 για το βιβλίο του "Το τέλος της πίστης: θρησκεία, τρόμος, και το μέλλον της λογικής", επιτίθεται στην πιο οπισθοδρομική πλευρά του χριστιανισμού, επιχειρώντας να αποδομήσει τα πνευματικά και ηθικά προσχήματά του στις πιο αγκυλωμένες μορφές τους.

-Γιατί πρέπει ο καθένας να επιθυμεί να μιλάει σε γλώσσες; -Ισχύει και για σήμερα αυτή η εμπειρία ή σταμάτησε την ημέρα της Πεντηκοστής; -Εξυπηρετεί κάποιον σκοπό; -Πώς μπορείς να είσαι βέβαιος ότι είναι από τον Θεό; -Πώς μπορείς να γίνεις "αρκετά καλός" για να λάβεις το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα και να μιλήσεις σε γλώσσες; -Είναι πραγματικά για κάθε Χριστιανό ή για λίγους εκλεκτούς; -Ποια βήματα πρέπει να κάνεις για να λάβεις το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα και να μιλήσεις σε γλώσσες; Ο Κένεθ Ε. Χέιγκιν, πρόεδρος του βιβλικού εκπαιδευτικού κέντρου ΡΗΜΑ στην Τάλσα της Οκλα...

Ο Άγιος Νικόλαος με αφορμή τις συζητήσεις και τους προβληματισμούς της εποχής του για την προσπάθεια κάποιων κύκλων να επιβάλουν ένα "Νέο Κόσμο", μια "Νέα Εποχή" για όλη την ανθρωπότητα, καταπιάνεται με το ζήτημα αναλύοντας τους βαθύτερους λόγους μιας τέτοιας επιδίωξης. Το όλο θέμα έχει δύο σκέλη, το ένα είναι το υλικό και το άλλο το πνευματικό. Η εξομοίωση των ανθρώπων με δέλεαρ την ευημερία, την ευτυχία και την παγκόσμια ειρήνη περνά γι` αυτούς μέσα από την ισοπέδωση των προσωπικών, συλλογικών, ηθικών και φυλετικών ιδιαιτεροτήτων. Εργαλείο τους γι` αυτό αποτελεί η επιβολή...

Ο Θεός έκτισε τον κόσμο ως μέσο κοινωνίας μαζί Του, μα ο άνθρωπος τον θέλησε αποκλειστικά για τον εαυτό του. Αντί να ανταποδώσει την αγάπη του Θεού με τη δική του αγάπη, ο άνθρωπος αγάπησε τον κόσμο ως αυτοσκοπό. Όμως, ο κόσμος εν εαυτώ και αφ' εαυτού δεν αποτελεί σκοπό. Όπως ακριβώς η τροφή στερείται σκοπού αν δεν μεταμορφωθεί σε ζωή, έτσι και ο κόσμος παύοντας να υπεμφαίνει το Θεό βυθίστηκε σε μια ατελεύτητη σύγχυση, σε έναν παράλογο κύκλο χρονικής διαδοχής μέσα στον οποίο καθετί διαρκώς μεταβάλλεται, ολοένα εξανεμίζεται και τελικά πεθαίνει. Ο Χριστιανισμός υπερβαίνει τη...

Κάθε θρησκεία, κάτω από τα τελετουργικά τυπικά και τις διδασκαλίες, κρύβει βαθιές παγκόσμιες αλήθειες. Αυτό δεν μπορούσε να μην ισχύει και για τον χριστιανισμό, μόνο που οι αλήθειες αυτές δεν έχουν τύχει της ανάλογης προσοχής και συχνά αμφισβητούνται. Τουλάχιστον στην Εκκλησία των πρώτων χρόνων, ο χριστιανισμός, όπως και οι άλλες θρησκείες, διέθετε μια απόκρυφη διδασκαλία - ένα πολύτιμο σύνολο γνώσεων - που ήταν προσιτή μόνο σε ορισμένους εκλεκτούς κατά τα Μυστήρια. Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να αποκαταστήσει την αλήθεια, ανυψώνοντας τον χριστιανισμό στη θέση που του αρμόζει...

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σήμερα σε μια περίοδο προκλήσεων όπως η διεύρυνση, η παγκοσμιοποίηση, η νομισματική ενοποίηση, το νέο ευρωπαϊκό σύνταγμα κλπ. Παράλληλα αποτελεί και μια συναρπαστική σύνθεση ομοιογένειας και ετερότητας. Κανείς δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι η διαφύλαξη τόσο του πολιτισμικού ιδεώδους όσο και της θρησκευτικής ελευθερίας αποτελεί θέμα ουσίας. Δυστυχώς όμως παρατηρείται μια συνειδητή περιθωριοποίηση της Εκκλησίας που επιχειρεί να θέσει έναν ουσιαστικό προβληματισμό γι' αυτό. Η ίδια, ως ο κατ' εξοχήν βασικός συντελεστής στο διάλογο αυτό, αποφεύγεται ε...

[...] Σε ύφος απέριττα λογοτεχνικό μεριμνώντας για την ωραιότητα του λόγου, φθάνει σε έξαρση ποιητική του πάθους αυτού στην "Αγωνία του Χριστιανισμού", για να εκφράσει τον αγώνα, την αγωνία του καθενός με τον εαυτό του για μια πίστη, την αγωνία, το φοβερό αγώνα τον δικό του, της δικής του αντιλογίας, προσπαθώντας να σώσει το πνεύμα του στη ζωή των άλλων, που τους θέλει να πάλλωνται και ν' αγωνιούν όταν θα τον διαβάζουν. Που τους θέλει ν' ανησυχούν. Ο Ουναμούνο δε διδάσκει. Εκφράζει το ανίκητο πάθος της ζωής, ένα ισπανικότατο και συνάμα παγκόσμιο πάθος για επιβίωση, για αθαν...

"Η άλλη όψη του Χριστιανισμού" είναι ένα αριστούργημα πνευματικής ενόρασης, που φέρνει σε επαφή για πρώτη φορά τις μυστικιστικές διδασκαλίες του πρώιμου Χριστιανισμού με την αέναη εσωτερική σοφία. Η κύρια θέση του συγγραφέα είναι ότι ο Χριστιανισμός κατέχει μια εσωτερική παράδοση που ποτέ δεν έφτασε να γίνει κοινή γνώση στο Δυτικό κόσμο. Αυτός ο εσωτερικός Χριστιανισμός ήταν κάποτε γνωστός ως η "Βασιλική Οδός" και έχει μετά βίας επιβιώσει έξω από μέρη όπως ο μοναχισμός της Ανατολικής Εκκλησίας. Ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι μπορούμε να βρούμε ίχνη από διδασκαλίες σε κάπο...