Ο θαυμαστός Όσιος Γερμανός ο Αγιορείτης
Φιλόθεος Κόκκινος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
Ιδιωτική Έκδοση (2007)
Ένας από τους πλέον επιφανείς Οσίους του Αθωνικού Αγιολογίου είναι αναμφίβολα ο Άγιος Γερμανός ο Μαρούλης. Γόνος της Αγιοτόκου Θεσσαλονίκης προσήλθε και έζησε στο Άγιον Όρος κατά τον χρυσούν αιώνα του, την εποχή δηλαδή των Αγίων Ησυχαστώντου ΙΔ΄ αιώνος. Τον υπέροχο βίο του συνέγραψε ο συντοπίτης του Άγιος Φιλόθεος ό Κόκκινος, ο μετά ταύτα Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, και σώζεται στον 590 κώδικα της Μονής Ιβήρων. Ο βίος αυτός ευρίσκετο «ως λαγωός κοιμώμενος» στο χειρόγραφο αυτό, τον όποιο παραδόξως δεν συνήντησε ο μεγάλος ερευνητής των βιβλιοθηκών, Άγιος Νι...
Ο ιερομάρτυς Γεώργιος ο Νεαπολίτης
Κάτσικας - Καππαδόκης Δημήτριος Ν.
Εταιρία Καππαδοκικών Σπουδών (2008)
Με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση προλογίζουμε την αγιολογική εργασία του λίαν αγαπητού μας ελλογιμώτατου κ. Δημητρίου Κατσίκα - Καππαδόκη, με τον διακριτικό τίτλο, "Ο Ιερομάρτυς Γεώργιος ο Νεαπολίτης". Σκοπός της εργασίας αυτής είναι η ανάδειξη, παρουσίαση της ζωής και του σπουδαίου έργου μιας από τις πλέον φωτισμένες μορφές, του τελευταίου ελληνισμού της αγιοτόκου Καππαδοκίας, του αγίου Γεωργίου από τη Νεάπολη, της οποίας το πέρασμα από τούτη τη ζωή, υπήρξε σημαδιακό και συνάμα σημαντικό. Η προσωπικότητα του καλού υπηρέτη του Κυρίου, του εργατικού, του ταπεινού, του οξ...
Ο καθηγητής της ερήμου Μέγας Αντώνιος
Μορφή - Εκδοθήτω (2008)
Ο μεγαλομάρτυς Άγιος Φανούριος ο Θαυματουργός
Σωτήρχος Παναγιώτης Μ.
Παπαδημητρίου (2009)
Ένας Άγιος συνοδοιπόρος είναι για όλους μας ο μεγαλομάρτυρας Άγιος Φανούριος ο Θαυματουργός και όσοι τον επικαλούνται δέχονται πάντοτε τη βοήθειά του. Είναι ο Άγιος που φανερώνει όχι μόνο τα χαμένα αντικείμενα, όπως δείχνει και το όνομά του, αλλά προπαντός τον αληθινό δρόμο και την ακλόνητη πίστη, που χαρίζει στον κάθε Χριστιανό την αιωνιότητα της χαράς του Τριαδικού Θεού μας.
Ο Μεγαλομάρτυς Ευστάθιος ο Πλακίδας και οι συν αυτώ
Νεκτάριος Ανδρ. Ζιόμπολας Αρχιμανδρίτης
Νεκτάριος Ανδρ. Ζιόμπολας Αρχιμανδρίτης (2018)
Ο μεγαλομάρτυς και θαυματουργός Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλήτης
Σαρδελής Κώστας
Παπαδημητρίου (2000)
Περιεχόμενα Τροπάρια του αγίου Δημητρίου 8 1. Η θέση του αγίου Δημητρίου στο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας 13 2. Ο άγιος Δημήτριος είναι η Θεσσαλονίκη και η Μακεδονία 15 3. Ρωμαιοκρατία 19 4. Ο άγιος Δημήτριος σοφός δάσκαλος και ζηλωτής της πίστεως 25 5. Η σύλληψη του αγίου Δημητρίου 27 6. «Ο Θεός του Δημητρίου, βοήθει μοι» 35 7. Το μαρτύριο του αγίου Δημητρίου 41 8. Το μυρόβλυτο λείψανο του αγίου Δημητρίου 49 9. Ο θαυματουργός και πατριώτης άγιος Δημήτριος 53 10. Λιμοί και επιδημίες 71 11. Η τιμή του αγίου Δημητρίου στους Σλάβους. Κύριλλος και Μεθόδιος 77 12...
Ο Μεγαλομάρτυς Φανούριος
Μηλίτσης Γεώργιος Θ.
Ιδιωτική Έκδοση (2006)
[...] Τον Άγιο Φανούριο τον γνώρισα από την παιδική μου ηλικία, από όσα άκουγα από τους γονείς μου που μου μιλούσαν γι' αυτόν. Όταν η πρόνοια του Θεού με οδήγησε στη Ρόδο για να φοιτήσω στην Παιδαγωγική Ακαδημία της πόλεως, επισκέφθηκα το ναό που υπάρχει προς τιμήν του και εκκλησιάσθηκα αρκετές φορές. Στη Ρόδο διαπίστωσα την αγάπη και το σεβασμό που του έχουν οι κάτοικοι του νησιού, οι οποίοι, ό,τι κι αν τους συμβεί, καταφεύγουν σ' αυτόν. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)
Ο Μέγας Αθανάσιος
Λέκκος Ευάγγελος Π.
Σαΐτης (2009)
Ο Μέγας Αθανάσιος πατριάρχης Αλεξανδρείας, υπήρξε από τις κορυφαίες μορφές της Εκκλησίας μας. Ζώντας στα πιο αποφασιστικά για την εδραίωση της Ορθοδοξίας χρόνια, τότε που οι εσωτερικοί εχθροί της αποδεικνύονταν περισσότερο επικίνδυνοι από τους Ρωμαίους διώκτες, αγωνίστηκε με ακατάβλητο σθένος για την επικράτηση των αληθειών της Πίστεως, με αποτέλεσμα να υποστεί πολλές δοκιμασίες και πέντε εξορίες, διάρκειας 16 ετών. Κατά τον εγκωμιαστή του άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο, "η αρετή και ο Αθανάσιος ήταν ταυτόσημες έννοιες, επειδή αυτός συγκέντρωνε όλες τις αρετές...". Επομένως, "α...
Ο Μέγας Αντώνιος
Αδελφότης Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Καρέα
Ετοιμασία. Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Καρέα (2001)
Ο Μέγας Αντώνιος
Αθανάσιος ο Μέγας
Λύχνος (2004)
"Ο Μέγας Αντώνιος, Βίος και πολιτεία", είναι το κυριότερο ασκητικό έργο του Μεγάλου Αθανασίου. Γράφτηκε μάλλον το 357, ένα δηλαδή έτος μετά το θάνατο του Μεγάλου Αντωνίου, προκειμένου να ανταποκριθεί σε σχετικό αίτημα μοναχών της Δύσης, οι οποίοι επιθυμούσαν να γνωρίσουν περισσότερα για τον Αντώνιο, τον «καθηγητή της ερήμου». Η μορφή και το περιεχόμενο του έργου, αλλά και η φήμη του Αντωνίου που είχε φτάσει ήδη στη Ρώμη, την Ισπανία, τη Γαλλία κι αλλού, συνετέλεσαν στο να εισαχθεί και να διαδοθεί ευρύτερα ο Μοναχισμός στη Δύση. Ο Μέγας Αθανάσιος εκθέτει με χάρη και ενάργει...