Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στους "Δρόμους του Αρχάγγελου" ο Μίκης Θεοδωράκης αυτοβιογραφείται. Κάνει μια κατάδυση στο χρόνο και τις μνήμες του και αφηγείται τα γεγονότα και τα συναισθήματα που διαμόρφωσαν την προσωπικότητά του και καθόρισαν την καλλιτεχνική και πολιτική πορεία του. Ζει τα παιδικά του χρόνια περιπλανώμενος στις διάφορες πόλεις της Ελλάδας, ακολουθώντας τον πατέρα του, ανώτατο κρατικό υπάλληλο. Γνωρίζει τον τρόπο ζωής και τη μουσική των περιοχών όπου εγκαθίστανται, όμως αισθάνεται παντού διαφορετικός και μόνος. Νομάς και ξένος, βρίσκει καταφύγιο στη μουσική. Στη διάρκεια της εφηβεία...

Σημαντικότατη φυσιογνωμία της έντεχνης ελληνικής μουσικής κατά τον 19ο αιώνα, όταν για πρώτη και, μέχρι στιγμής, τελευταία φορά η μουσική αυτή συνδεόταν φυσιολογικότατα με ένα παγκόσμιο σύστημα μουσικής παιδείας και παραγωγής (το ιταλικό), ο ζακυνθινός συνθέτης Παύλος Καρρέρ (1829-1896) διεκδικεί την ευγνωμοσύνη μας όχι μόνο για τη μουσική του δημιουργία αλλά και για τα ανεκτίμητα απομνημονεύματά του, των οποίων το χειρόγραφο ο Γιώργος Λεοτσάκος δημοσιεύει και σχολιάζει εδώ ολόκληρο για πρώτη φορά.

Ζω και πιστεύω ότι ΖΩ γιατί γράφω, δηµιουργώ, τραγουδώ, περπατώ, γελώ και κλαίω, δακρύζω, ριγώ, συγκινούµαι. Αγαπώ. Είµαι σίγουρος πως ΖΩ, γιατί είναι ζωντανές οι αισθήσεις µου, τα αισθήµατά µου. Κάνω ακόµα λάθη και σφάλµατα. Αισθάνοµαι όµορφα όταν οι άλλοι µε αγαπούν. Το ίδιο όµως αισθάνοµαι όταν µε κοροϊδεύουν, µε ξεγελούν, µου λένε ψέµατα και τα πιστεύω γιατί έτσι νιώθω σαν µικρό παιδί που δεν κρατά κακία. Είµαι σίγουρος ότι ζω γιατί µου το λέει η φωνή µου, ο παλµός, η όρεξη, η δίψα που έχω για να κάνω αυτό που ξέρω. Και εφόσον ακόµα γράφω τραγούδια και τραγο...

"Εγεννήθην ως Άγγλος, έζησα ως Έλλην και τώρα πεθαίνω ως Ιταλός..." Με αυτές τις λέξεις ο Διονύσιος Λαυράγκας (1864-1941), ο πρωτεργάτης της ελληνικής μελοδραματικής τέχνης που τόλμησε να παντρέψει τη δυτική μουσική με τη δημοτική μας παράδοση, συνόψισε τους τρεις "σταθμούς" του βίου του. To τελευταίο έργο του κοσμοπολίτη Κεφαλλονίτη μουσουργού δεν ήταν γραμμένο με νότες αλλά με λέξεις, ήταν το χρονικό της ίδιας του της ζωής. Στα "Απομνημονεύματά μου" ο Διoνύσιος Λαυράγκας καταθέτει μία εξαιρετικά σημαντική μαρτυρία για την ιστορία της εγχώριας λόγιας μουσικής. Ακολου...

«Ήταν καλοκαίρι του ’80 ή του ’81, είκοσι χρόνια πριν, όταν ανεβήκαμε με τον Στέλιο Καζαντζίδη και τη Βάσω, τη γυναίκα του (παντρεύτηκαν στην εκκλησία ένα χρόνο αργότερα), στο νησί μου, τη Θάσο, κι εκεί ο Στέλιος ήταν πανευτυχής, γιατί μαζί με τους κατοίκους του νησιού, που τον αγαπούσαν, βρήκε και στις θάλασσές του άφθονα ψάρια που σπεύδαν να αγκιστρωθούν στο τσαπαρί του, σαν να έψαχναν και αυτά, τα άφωνα, τη μεγάλη φωνή. »Πρωί και απόγευμα, σούρουπο, βγαίναμε για ψάρεμα με τη βάρκα του Αντώνη και τα μεσημέρια, κάτω από τα πεύκα, καθόμασταν οι δυο μας μπροστά σ’ ένα μαγνη...

Το βιβλίο περιλαμβάνει ένα εκτεταμένο ανέκδοτο αυτοβιογραφικό κείμενο του Σταύρου Κουγιουμτζή όπου ο δημιουργός αποκαλύπτει λεπτομέρειες για την προσωπική του ζωή, το έργο του, τις συνεργασίες του και τις σχέσεις τους με άλλους δημιουργούς. Ακόμη περιλαμβάνει όλους τους στίχους που έγραψε, πλούσιο φωτογραφικό υλικό, κείμενα σημαντικών ελλήνων καλλιτεχνών για τον ίδιο και το έργο του καθώς και αναλυτική δισκογραφία.