Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έννοια της παγκοσμοιοποίησης εισήλθε στη ζωή μας τα τελευταία χρόνια όλως αιφνιδίως, παρ' ότι όπως φαίνεται μάλλον πρόκειται για μια παμπάλαια έννοια. Ποτάμι από μελάνι έχει χυθεί στον παγκόσμιο Τύπο ήδη στην έντυπη μορφή του, ενώ η καθημερινή αναφορά-χρήση του όρου παγκοσμιοποίηση στα ραδιο-τηλεοπτικά δίκτυα όλου του κόσμου έχει γίνει πλέον τόσο οικεία, ώστε οι περισσότεροι να πιστεύουν ότι γνωρίζουν και το εννοιολογικό περιεχόμενο της. Το αντίθετο μάλλον συμβαίνει στην πράξη κατά τη γνώμη μας, αν ληφθούν υπ' όψιν αφ' ενός μεν κάποιες εμπειρικές έρευνες αφ' ετέρου δε...

"Πριν εκατό χρόνια, η Αλίκη, μετά το ταξίδι της στη χώρα των θαυμάτων, μπήκε σε έναν καθρέφτη για να ανακαλύψει τον κόσμο από την ανάποδη. Αν η Αλίκη ξαναγεννιόταν στις μέρες μας, δεν θα χρειαζόταν να περάσει μέσα από τον καθρέφτη, θα αρκούσε να ρίξει μια ματιά έξω από το παράθυρο. [...] Το σχολείο του κόσμου απ' την ανάποδη είναι ο πιο δημοκρατικός εκπαιδευτικός θεσμός. Δεν απαιτούνται εισαγωγικές εξετάσεις, δε χρειάζεται εγγραφή και τα μαθήματα γίνονται δωρεάν, σε όλους και σε όλα τα πλάτη της γης και του ουρανού: δικαίως θεωρείται γνήσιο τέκνο του συστήματος που, για...

Η παγκοσμιοποίηση έχει ενταχθεί στο καθημερινό λεξιλόγιό μας τα τελευταία χρόνια και τη χρησιμοποιούν τόσο οι δεξιοί όσο και οι αριστεροί στις αναλύσεις τους για τη διεθνή οικονομία και τις κυβερνητικές πολιτικές. Τόσο σε πολιτικές όσο και σε ακαδημαϊκές συζητήσεις, διατυπώνεται πολύ συχνά η υπόθεση ότι η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης έχει δρομολογηθεί στο σύγχρονο κόσμο και ότι αντιπροσωπεύει ποσοτικά ένα στάδιο ανάπτυξης του διεθνούς καπιταλισμού. Όμως, πώς ακριβώς θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το παρόν στάδιο της διεθνούς πολιτικής οικονομίας; Υπάρχει μια πραγματικά...

... όντας ο κόσμος λείψη". Αυτό είναι το φρόνημα του απέθαντου Γένους της Ρωμιοσύνης, που έρχεται τώρα η Νέα Τάξη Πραγμάτων, με την Παγκοσμιοποίηση, να το αλλοιώσει και να το αφανίσει από της γης την όψη. Κι αυτή η οραματική προοπτική προκαλεί την αγωνία και τον προβληματισμό των Νεοελλήνων, χωρίς όμως και να τους πανικοβάλλει. Τον προβληματισμόν αυτόν και την αγωνία του τόπου μας καταγράφει και ο γνωστός συγγραφέας και λογοτέχνης Π. Μ. Σωτήρχος στις σελίδες του βιβλίου, που κρατάτε, όπου με διαλογικόν λόγον μια ομάδα Ρωμιών διανοουμένων προσπαθεί να προσεγγίσει και να προσ...

Οι σύγχρονες εθνικές κυβερνήσεις αναζητούν άλλοθι για άφεση των αμαρτιών τους στους "μονόδρομους", που τις αδρανοποιούν, στα "αόρατα χέρια", που τις απαλλάσουν των ευθυνών τους, στην "ανταγωνιστικότητα", που η επιδίωξή της δήθεν εξασφαλίζει την εθνική επιβίωση, στις "ιδιωτικοποιήσεις", που δήθεν αποτελούν πανάκεια, και σε ανάλογες λέξεις χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, που όμως ανήκουν στο οπλοστάσιο της πανίσχυρης και αποτελεσματικής παγκόσμιας προπαγάνδας. Ζούμε για το κέρδος, πεθαίνουμε για το κέρδος, δολοφονούμε, χωρίς συνέπειες, για το κέρδος, το ανταλλάσσουμε, αδίστακτ...

Μέσα από συχνά επώδυνες ή συγκρουσιακές διαδικασίες, τα κοινωνικά κράτη στον ευρωπαϊκό χώρο μεταμορφώνονται. Η μετάβαση στη μεταβιομηχανική κοινωνία και στην "εποχή της παγκοσμιοποίησης" επιφέρει σταδιακά την εγκατάλειψη του στόχου της πλήρους απασχόλησης και της καθολικής κοινωνικής προστασίας. Ωστόσο, η Ευρώπη παραμένει δέσμια της ιστορίας της και του πολιτικού και θεσμικού πολιτισμού της. Η επιβίωση του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου και η ανανοηματοδότηση των αρχών της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης αποτελούν το σημαντικότερο, ίσως, διακύβευμα του εικοστού π...

Το κείμενο αυτού του βιβλίου θα μπορούσε να έχει και άλλους υπότιτλους. Θα μπορούσε λόγου χάρη να αναφέρεται στους περί εκσυγχρονισμού πανηγυρικούς ή στα περί ταυτοτήτων, προσώπων και γονιδίων παραληρήματα. Ψυχαναλυτικότερα, θα μπορούσε να ονομάζεται επιστροφή των απωθημένων προσωπικών δεδομένων στα συμπτώματα διαγραφής της ιστορικής μνήμης. Πιο πολιτικά, απλουστεύσεις και πολυφωνίες στις διαδικασίες εξαμερικανισμού των κοινωνικών επιστημών.

Η παγκοσμιοποίηση, προκαλώντας βαθύτατες ανατροπές σε πολιτισμούς και κοινότητες, ανασκάπτοντας παραδοσιακές και μη ταυτότητες, επιβάλλοντας από τα πάνω ένα ενιαίο κοινωνικό και πολιτισμικό μοντέλο, οδηγεί -ιδιαίτερα σε πολιτισμικά πρότυπα εξόχως παραδοσιοκεντρικά όπως το Ισλάμ- σε αντιδράσεις που πλήττουν καίρια την ίδια την αναπαραγωγή της. Η Σοβιετική Ένωση ήταν η πρώτη που προσπάθησε να εγκαθιδρύσει ένα παγκοσμιοποιητικό μοντέλο, εκείνο του υπαρκτού σοσιαλισμού. Η κατάρρευσή της είχε εσωτερικές αιτίες αλλά πυροδοτήθηκε μετά την εισβολή στο Αφγανιστάν, το 1979, και την...

Παγκοσμιοποίηση. Παγκοσμιοποίηση και παγκοσμιότητα. Ιησούς Χριστός, το παγκόσμιο πρόσωπο. Η ένταξη στην εκκλησία του Χριστού. Το ηθικό νόημα του εκκλησιολογικού δόγματος. Παγκοσμιότητα και μοναχισμός. Η διαχρονικότητα του χριστιανικού ήθους. Κοινωνιολογική προσέγγιση της ηθικής. Χριστιανική ηθική και κοινωνικές αξίες. Βιοηθική, η ηθική της παγκοσμιοποιήσεως. Η μετοχή στη βασιλεία του Θεού. Η μαρτυρία της ορθοδοξίας στην εποχή μας.

Το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 δεν είχε σίγουρα ιδεολογική βάση. Τουλάχιστον με τον τρόπο που εννοούμε την ιδεολογία εδώ στη Δύση. Στόχευε εντούτοις στην καρδιά της ελεύθερης Δυτικής κοινωνίας. Γι' αυτό και σημάδεψε τα κύρια σύμβολα του Δυτικού καπιταλισμού: τους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης, που εξέφραζαν τη ρώμη της οικονομίας της ελεύθερης αγοράς· και το αμερικανικό Πεντάγωνο, ως τον ακρογωνιαίο λίθο της αμυντικής θωράκισης των ελεύθερων Δυτικών κοινωνιών. Κοντολογίς, το χτύπημα των ισλαμιστών εξτρεμιστών συντάραξε την παγκόσμια πολιτική και οικονο...

Η Παγκοσμιοποίηση, μετά το χτύπημα στη Νέα Υόρκη, ντύθηκε στο χακί. Έβαλε τη στολή του σταυροφόρου-στρατιώτη, μοιραία και αναπόφευκτα, όπως αναλυτικά περιγράφεται σ' αυτό το βιβλίο, γραμμένο όταν ακόμα η τρομοκρατία φαινόταν μια σχεδόν αδικαιολόγητη ψύχωση των Αμερικανών. Αυτό που θάφτηκε -μαζί με μερικές ακόμα χιλιάδες ανυποψίαστα θύματα- ήταν η Παγκοσμιοποίηση που εκπροσωπούσαν οι γιάπηδες, οι καπάτσοι των χρηματιστηρίων, οι χορωδοί των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Είχε βίο ανθόσπαρτο αλλά τραγικά σύντομο. Οι ένοχοι εμπνευστές του τρομοκρατικού χτυπήματος, φανατισμένοι αλλά...

Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 πέρασε πλέον στην ιστορία όχι απλώς ως η φονικότερη επίθεση που πραγματοποιήθηκε ποτέ -και δη σε περίοδο ειρήνης- στην καρδιά των ΗΠΑ, αλλά και ως η τρομοκρατική/πολεμική εκείνη πράξη που θα συντελέσει σε μεγάλο βαθμό στη διαμόρφωση του νέου γεωπολιτικού, γεωστρατηγικού και γεωοικονομικού τοπίου του 21ου αιώνα. Η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, αντί να βρει, μέσα στο δαίδαλο του νεοφιλελευθερισμού, τη χαμένη της τιμή και τον προσανατολισμό της στην κατεύθυνση της διεθνούς συνεργασίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης και την οικονομικής ανάπτυξης, τελικώς βρέθ...

Επειδή οι κυβερνήσεις πέφτουν μα οι παλιές "αγάπες" μένουν, καταλαβαίνουμε γιατί επτά αιώνες μετά τους πρώτους άγγλους εμπειριστές, η Θάτσερ επανέλαβε σχεδόν αυτολεξεί την άποψή τους περί κοινωνίας: "αυτό που λέγεται κοινωνία, δεν υπάρχει". Πράγματι, κανείς δεν έχει "δει" ποτέ μια κοινωνία. Τα άτομα μπορεί να ζουν μαζί, να συνεργάζονται, να συνομιλούν, να συγκροτούν ομάδες, τάξεις, έθνη, να δημιουργούν ή να καταστρέφουν, όμως αποτελούν άτομα που συμβιώνουν, όχι μια "κοινωνία". Οι κοινωνίες δεν "φαίνονται". Συνεπώς, σύμφωνα με τους εμπειριστές ούτε αυτές ούτε οι ιστορίες το...

Διαβάζοντας χωρίς κόπο το ρέοντα λόγο του συγγραφέα διακρίνεις δύο βασικούς άξονες, στους οποίους άνετα κινείται. Ο πρώτος άξονας είναι ο ρεαλισμός του. Γνωρίζει πολύ καλά άπαντα τα δρώμενα στη Νεοελληνική πραγματικότητα χωρίς να τα εξωραΐζει μεροληπτικά. Επίσης όμως αντιλαμβάνεται τη χαρισματική παρουσία της Εκκλησίας μέσα σ' αυτόν τον κόσμο και τη διακριτική χριστομεταποιητική της ικανότητα. Κλείνοντας αυτό το βιβλίο δε μένεις με την πίκρα μιας απαισιόδοξης προοπτικής -με την οποία σε ποτίζουν κάποια σύγχρονα κουλτουριάρικα βιβλία -αλλά σου δημιουργεί διάθεση για ψύχραιμη...