Les premieres meurent toujours les dernieres
Σουρούνης Αντώνης 1942-2016
Kauffmann (1994)
"La langue que j' ecris est avant tout celle que l' on parlait dans la maison de mon pere (...) Il a passe toute sa vie aux halles et dans les cafes. Dans les endroits ou l' on parle, ou l' on plaisante et ou l' on rit..."
Η κερένια κούκλα
Χρηστομάνος Κωνσταντίνος 1867-1911
Γρηγόρη (2020)
Θα σας πω μιαν ιστορία απλή και λυπητερή - γιατί απλή και λυπητερή είναι η ζωή. Τι γρήγορα που φεύγομε και αφήνομε τον ήλιο και τη θάλασσα, τα λουλούδια και το φεγγάρι! Τα παλαιά τραγούδια είναι γεμάτα δάκρυα - και τα χείλη των νέων που γελούνε φανερώνουν το τόξο της οδύνης: γιατί και η χαρά δεν είναι παρά ένας καημός που περιμένει την ώρα του να ’ρθει - είναι ο άμμος πάνω από την πέτρα την αληθινή που τονε σκορπάει ο άνεμος. Έτσι ξεγελιούνται κι οι καρδιές μας, σαν τις μυγδαλιές, που πολλές φορές ανθίζουν προτού νά ’ρθει η πίκρα του χειμώνα... Εσείς που θα διαβάσετε α...