Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στις πολύτιμες για μας σήμερα μελέτες και άρθρα του Λ. Ουσπένσκυ αναλύονται θέματα, όπως: - Το τέμπλο - Οι Πασχαλινές εικόνες - Η εικονογραφία της Πεντηκοστής - Η εικόνα της Μεταστάσεως της Θεοτόκου - Ο συμβολισμός του ναού - Τα τεχνικά υλικά της εικονογραφίας, κ.ά.

Το έργο των ιντιμιστών ζωγράφων προσδιορίζεται ως μια απόσυρση από την κοινωνία, ως μια επιστροφή στον ιδιωτικό χώρο. Τα χαρακτηριστικά αυτής της στροφής παρατηρούνται κυρίως τον 19ο αιώνα. Η "εφεύρεση της ατομικότητας" αποτελεί ένα προϊόν αυτού του αιώνα. Τότε, δεν πραγματοποιείται απλά ένας διαχωρισμός ανάμεσα στο δημόσιο χώρο και τον ιδιωτικό. Αυτή η διάκριση είναι, άλλωστε, ένα συστατικό στοιχείο της αστικής κοινωνίας και προλέγεται αιώνες πριν. Η διάκριση του δημόσιου/ιδιωτικού γίνεται, τώρα, μέσα από την προβολή ενός καινούργιου στόχου, την ανακάλυψη και την έκφραση τ...

Το έργο των ιντιμιστών ζωγράφων προσδιορίζεται ως μία απόσυρση από την κοινωνία, ως μία επιστροφή στον ιδιωτικό χώρο. Τα χαρακτηριστικά αυτής της στροφής παρατηρούνται κυρίως τον 19ο αιώνα. Η "εφεύρεση της ατομικότητας" αποτελεί ένα προϊόν αυτού του αιώνα. Τότε, δεν πραγματοποιείται απλά ένας διαχωρισμός ανάμεσα στο δημόσιο χώρο και τον ιδιωτικό. Αυτή η διάκριση είναι, άλλωστε, ένα συστατικό στοιχείο της αστικής κοινωνίας και προλέγεται αιώνες πριν. Η διάκριση του δημόσιου / ιδιωτικού γίνεται, τώρα, μέσα από την προβολή ενός καινούργιου στόχου, την ανακάλυψη και την έκφραση...

Το βιβλίο αυτό επικεντρώνεται στα τέσσερα διμέτωπα γλυπτά που φιλοτέχνησε ο Γιαννούλης Χαλεπάς μετά την επιστροφή του από το ψυχιατρείο της Κέρκυρας και πριν το 1925. Τα γλυπτά αυτά λειτουργούν ως άξονες για να διερευνηθεί το διπλό στο ταξίδι της ζωής του, από την επιθυμία στην απαγόρευση, από την επιτυχία της τέχνης στην διάψευση της ζωής, από την δημιουργία στην σιωπή.

Η θεματική της έκθεσης, στο Πολιτιστικό Κέντρο της Πάτρας, παρά τους περιορισμούς που θέτουν οι υπάρχουσες συλλογές, στηρίζεται στην παρουσίαση των εικαστικών μεταλλαγών της ανθρώπινης μορφής από τον ακαδημαϊσμό ως την αφαίρεση, με ενδιάμεσους σταθμούς στον εμπρεσιονισμό, τον εξπρεσιονισμό, τον υπερρεαλισμό και τον κριτικό ρεαλισμό.

Ο Λεονάρντο, το Ντύρερ, ο Χολμπάιν, ο Μιχαήλ Άγγελος: Τα ονόματα αυτών των καλλιτεχνών της Αναγέννησης είναι γνωστά και τα αριστουργήματά τους τιμώνται έως τις μέρες μας. Αλλά για ποιο λόγο δημιούργησαν τέτοια αξιομνημόνευτα έργα; Και με ποιον τρόπο οι άνδρες και οι γυναίκες της Αναγέννησης εξέλαβαν πραγματικά την τέχνη τους; Χρησιμοποιώντας παραστατικά και ευχάριστα παραδείγματα, η Geraldine A. Johnson επικεντρώνεται τόσο στους καλλιτέχνες και στα έργα αναγνωρισμένου κύρους όσο και στα λιγότερο γνωστά, από τις βορειότερες έως τις νοτιότερες χώρες της Αναγέννησης. Η δρ....

Η "Αναγέννηση" είναι ένα από τα πιο ρηξικέλευθα κείμενα φιλοσοφικής κριτικής του πολιτισμού που ενέπνευσε μοντέρνους συγγραφείς, όπως ο Προυστ, ο Τζόυς, ο Γέιτς, ο Έζρα Πάουντ, ο Γουάλας Στήβενς ή ο Καβάφης, και επιζεί μέχρι τις μέρες μας ως ανεπανάληπτη έκφραση μιας αισθητικής θεώρησης της ζωής. Η πρώτη έκδοση της "Αναγέννησης" το 1873 προσέκρουσε στη βλοσυρή σιωπή και την αποδοκιμασία των μεγάλων δασκάλων της βικτωριανής Αγγλίας. Την ίδια στιγμή έγινε το μανιφέστο του νεανικού αισθητικού κινήματος της "παρακμής". Ο Πέιτερ ταράχτηκε από τις αντιδράσεις που ενέπνευσε τ...

Είτε επρόκειτο για τον Beuys (συνεχιστή της ρομαντικής γερμανικής παράδοσης στο ρόλο του πνευματικού πατέρα και χαρισματικού αρχηγού) είτε για τον αυστριακό ακτιβιστή Otto Muehl (ηγέτη μιας ελευθεριάζουσας μικρο-κοινωνίας που βάδιζε με αρκετή ομολογουμένως αδεξιότητα στα ίχνη του γάλλου ουτοπιστή Charles Fourier), είτε πάλι επρόκειτο για τους καταστασιακούς, τον Guy Debord και την οργισμένη απαξίωση της κοινωνίας του θεάματος, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Όπως σημειώνει η Laurence B. Dorleac, αυτές οι άγρια ενθουσιώδεις, προκλητικές ή ζοφερές εκδηλώσεις των επιγόνων του κινή...

Στις μέρες μας παρατηρείται ένα διαρκώς αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη βυζαντινή ζωγραφική. Αυτό εκφράζεται εμπράκτως με διεθνείς εκθέσεις, συνέδρια και τη συγγραφή αξιόλογων μελετών. Η πραγματικότητα αυτή επιβάλλει, κατά τη γνώμη μας, την σε βάθος σπουδή των σχετικών πηγών και των φιλολογικών μαρτυριών πού διασώζονται από τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή περίοδο. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και το παρόν βιβλίο στο όποιο καταβάλλεται προσπάθεια να μελετηθούν αναλυτικά και διεξοδικά πλευρές και όψεις της ερμηνείας της ζωγραφικής τέχνης, βιβλίου γραμμένου στις πρώτες δεκαετίες το...

"Ο εγκέφαλος είναι, αναμφίβολα, το μεγαλύτερο επίτευγμα της βραδείας διεργασίας της εξέλιξης. Η γνώση των λειτουργιών του εγκεφάλου και των εκπληκτικών κατορθωμάτων του, όπως είναι η τέχνη και η φιλοσοφία, ενισχύει την αίσθηση της ομορφιάς και το δέος που μας προκαλούν, και μας επιτρέπει να θαυμάζουμε όχι μόνον τα αποτελέσματα αλλά και το όργανο που τα δημιουργεί." Με την άποψη αυτή τελειώνει ο Semir Zeki - καθηγητής νευροβιολογίας του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου και πρωτοπόρος στην ανάπτυξη της νευροεπιστήμης- την αναζήτηση για το ουσιώδες, την προσπάθεια για τη...

O X. Σαββόπουλος αναλύει τις εξελίξεις στον χώρο της καλλιτεχνικής παραγωγής στις κρίσιμες για την εξέλιξη της τέχνης δεκαετίες 1970-1980, τόσο σε θεωρητικό και θεσμικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο καλλιτεχνικής παραγωγής. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 οι οικονομικές αλλαγές διαμορφώνουν μια νέα κοινωνική κατάσταση, γνωστή σαν μεταμοντέρνα εποχή, η οποία μοιραία θα επηρεάσει τον χώρο της τέχνης. Αρχικά αναζητείται τρόπος για να ανταποκριθεί η τέχνη στις νέες συνθήκες, ώστε να αναδεικνύονται τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της οικουμενικότητας. Ταυτόχρονα, όμως, η συζήτησ...

Ετήσια, δίτομη, πολιτιστική έκδοση που αποτιμά τα πολιτιστικά δρώμενα της χρονιάς που πέρασε. Στον τόμο του 2005 υπάρχουν αφιερώματα στον Άρθουρ Μίλερ, στον Αϊνστάιν, στον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, στον Κ. Καρθαίο, στον Μιγκέλ Θερβάντες κ.α. Για τον 1ο τόμο συνεργάστηκαν μεταξύ άλλων οι: Κώστας Γεωργουσόπουλος, Μαίρη Αδαμοπούλου, Κώστας Στεργιόπουλος, Γιώργος Φαράκλας, Κάτια Σαβράμη, Δημήτρης Καμάρας, Αλίκη Μπακοπούλου-Χωλς κ.α. Ο δεύτερος τόμος αποτελεί ένα λεπτομερές θεατρικό και εικαστικό χρονολόγιο.

Στο βιβλίο αυτό ανθολογούνται τεχνοκριτικές του ιστορικού της τέχνης και τεχνοκρίτη Γιώργου [Σίμου] Πετρή (1916-1997). Ο Πετρής, στη διάρκεια της κατοχής, αναδείχθηκε σε σημαντικό στέλεχος του ΕΑΜ, στη Μυτιλήνη, όπου στη συνέχεια, το 1951, εξελέγη βουλευτής της ΕΔΑ. Το 1953 άρχισε να δημοσιεύει τακτικά τεχνοκριτικές στην εφημερίδα «Αυγή», ενώ από τον Ιούνιο του 1955 μέχρι το 1967 συμμετείχε στη Συντακτική Επιτροπή της «Επιθεώρησης Τέχνης», όπου είχε την κύρια ευθύνη για τις εικαστικές τέχνες. Μετά την κήρυξη της δικτατορίας διέφυγε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα ισ...

Το βιβλίο αυτό εξετάζει τις καλλιτεχνικές επιλογές των εικαστικών δημιουργών στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Οι επιλογές αυτές κλιμακώνονται από απροσδόκητες παλινδρομήσεις σε παραδοσιακά στυλ οι οποίοες επιτελούνται από πρωτοπόρους δημιουργούς, έως αναπάντεχες μετατοπίσεις προς τα εμπρός από συντηρητικούς συναδέλφους τους. Η συγγραφέας γράφει χαρακτηριστικά: "Πώς είναι δυνατόν δημιουργοί, το όνομα των οποίων υπήρξε συνώνυμο της πρωτοπορίας, να αλλάζουν τον καλλιτεχνικό τους προσανατολισμό και να καταφεύγουν στην ακριβώς αντίθετη τεχνοτροπία αλλά και γιατί κάποι...

Κάθε εβδομάδα ένας εικαστικός καλλιτέχνης απαντά στο ερώτημα του dim/art "H ελληνικότητα ήταν ο "δαίμονας" ή ο "άγγελος" για την τέχνη (σας);" Επιχειρούμε δι’ αυτής της οδού να επαναφέρουμε ένα ερώτημα για τον νεοελληνικό πολιτισμό που τέθηκε ήδη αρκετές φορές και που αποτέλεσε κεντρικό μάλλον άξονα των αναζητήσεων της γενιάς του ’30 και να δούμε, βάσει των απαντήσεων, εάν έχει νόημα να τίθεται ξανά, με νέους όρους και σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες ή αν έχει ξεπεραστεί οριστικά. Πώς απαντούν "νεότεροι" και "παλαιότεροι" καλλιτέχνες σε μια ερώτηση που βασάνισε μια ολόκληρ...