Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιέχονται τα κείμενα: - Εισαγωγικό σημείωμα Ερμηνευτικός σχολιασμός - λεύκωμα έργων - Ιωάννης Βαπτιστής - Σλάβα - Βαπτιστής Φλεγόμενος - Παναγία η Περιχωρούσα - Παντοκράτορας / Χρονοκράτορας - Παλαιός των Ημερών - Άκρα Ταπείνωση - Χριστός Πάσχων - Ησυχαστής Λόγος - Αποκαθήλωση - Ταφή - Κρίση - Μαρία - Πειρασμός - Παρόν

Είναι το τέταρτο βιβλίο του καθηγητή Χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και τεχνοκρίτη Σταύρου Τσιγκόγλου για τη σύγχρονη διεθνή Τέχνη. Σε 43 κεφάλαια, παρουσιάζονται οι εντυπώσεις του από μεγάλες διεθνείς οργανώσεις σύγχρονης Tέχνης, τις διάφορες Ευρωπαϊκές Μπιενάλε, τα Documenta του Kάσσελ, την έκθεση Γλυπτικής του Mύνστερ, καθώς και από ατομικές αναδρομικές ή θεματικές εκθέσεις στα Βεγάλα Βουσεπα της Ευρώπης. Έτσι δίνεται η ευκαιρία να σχολιαστούν η σύγχρονη ζωγραφική, ο νεοεμπρεσιονισμός της δεκαετίας του 1980, η pop art, το κίνημα fluxus, οι τάσεις της σύγχρονης...

Το βιβλίο αυτό παρασύρει σ' ένα ταξίδι σε χώρους που είναι πηγές πολιτισμού, θα ταξιδέψουμε στη Φλωρεντία, για να γνωρίσουμε τα Ουφφίτσι, στο Παρίσι, για να γνωρίσουμε το Λούβρο, το Μουσείο Ορσαί, το Κέντρο Πομπιντού, και, τέλος, στη Νέα Υόρκη για να γνωρίσουμε το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (ΜοΜΑ), με σκοπό να παρακολουθήσουμε την πορεία της Τέχνης από την κλασική έως τη μοντέρνα μορφή της. Η περιήγηση σε πολύ γνωστούς χώρους είναι συνειδητή. Τα πιο γνωστά έργα είναι συχνά, από πολλές απόψεις, και τα πιο σημαντικά. Η εξοικείωση με τους ναούς της Τέχνης συμβάλλει ουσιαστ...

[...] Ο αναγνώστης θα παρακολουθήσει στο δοκίμιο πάνω στον "Μωυσή του Μιχαήλ Αγγέλου" μιαν επαναστατική ερμηνευτική, που συγκροτείται από τη μεθοδική επεξεργασία λεπτομερειών, όπως στην αποκρυπτογράφηση των ονείρων. Αλλά αυτό που πρέπει να ερευνηθεί δεν είναι η φύση της τέχνης, ένα χρέος στη γενικότητα του οποίου ναυάγησαν πολλοί επίγονοι ψυχαναλυτές. Ο Φρόυντ θα προσπαθήσει να εξηγήσει τη συντριπτική εντύπωση του συνόλου, τον τρόπο με τον οποίο ο Μιχαήλ Άγγελος συναντά τις βαθύτερες ψυχικές ανάγκες μας, βαδίζοντας στο έμμεσο μονοπάτι του ήσσονος γεγονότος. Αυτό που έχουμε...

Ο κόσμος παραπονείται για το σύστημα δικαιοσύνης μας και το πώς αντιμετωπίζει όσους διαπράττουν αδικήματα. Όταν δεν παραπονείται η κυβέρνηση για την επιείκεια που δείχνουν οι δικαστές, μεμψιμοιρεί ο Τύπος για τους βιαστές που δεν τιμωρούνται καταπώς πρέπει ή γιατί απελευθερώνονται πρόωρα κρατούμενοι στις φυλακές. Επίσης, συχνά διατυπώνονται προτροπές να φυλακίζονται περισσότεροι εγκληματίες και προβλέπονται μεγάλες καταστροφές αν το δίκαιο συνεχίσει την προσπάθειά του για την εξεύρεση ισορροπημένων λύσεων. Το παρόν είναι ένα διεπιστημονικό δοκίμιο. Εξετάζει την τέχνη και...

Στην εποχή μας "κυριαρχεί, και πρόκειται να κυριαρχήσει και στο μέλλον, αυτό που ονομάζουμε τεχνική -η οποία προηγείται και έπεται αυτής που αδέξια ονομάζουμε τεχνολογία. Η τεχνική και η τεχνοεπιστήμη δεσπόζουν γενικώς και ειδικώς. Πραγματοποιούν αρχέγονους μύθους. Γι' αυτό η εποχή μας -που δεν μας ανήκει- είναι κατ' εξοχήν μυθοτεχνολογική. Αυτό δεν την εμποδίζει να στέκεται ανίκανη μπροστά σ' αυτό που επίσης κυριαχεί: το κενό". Με τα λόγια αυτά, ο φιλόσοφος Κώστας Αξελός δίνει το στίγμα των καιρών και θέτει το ερώτημα του επερχόμενου και της στάσης που καλούνται να κρατήσο...

O X. Σαββόπουλος αναλύει τις εξελίξεις στον χώρο της καλλιτεχνικής παραγωγής στις κρίσιμες για την εξέλιξη της τέχνης δεκαετίες 1970-1980, τόσο σε θεωρητικό και θεσμικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο καλλιτεχνικής παραγωγής. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 οι οικονομικές αλλαγές διαμορφώνουν μια νέα κοινωνική κατάσταση, γνωστή σαν μεταμοντέρνα εποχή, η οποία μοιραία θα επηρεάσει τον χώρο της τέχνης. Αρχικά αναζητείται τρόπος για να ανταποκριθεί η τέχνη στις νέες συνθήκες, ώστε να αναδεικνύονται τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της οικουμενικότητας. Ταυτόχρονα, όμως, η συζήτησ...

Είτε επρόκειτο για τον Beuys (συνεχιστή της ρομαντικής γερμανικής παράδοσης στο ρόλο του πνευματικού πατέρα και χαρισματικού αρχηγού) είτε για τον αυστριακό ακτιβιστή Otto Muehl (ηγέτη μιας ελευθεριάζουσας μικρο-κοινωνίας που βάδιζε με αρκετή ομολογουμένως αδεξιότητα στα ίχνη του γάλλου ουτοπιστή Charles Fourier), είτε πάλι επρόκειτο για τους καταστασιακούς, τον Guy Debord και την οργισμένη απαξίωση της κοινωνίας του θεάματος, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Όπως σημειώνει η Laurence B. Dorleac, αυτές οι άγρια ενθουσιώδεις, προκλητικές ή ζοφερές εκδηλώσεις των επιγόνων του κινή...

Το συγκεκριμένο σύγγραμμα είναι το αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης ερευνητικής δραστηριότητας στον ευρύ, αινιγματικό αλλά και πολύ ενδιαφέροντα χώρο της σύγχρονης τέχνης. Η Δρ. Στέλλα Μουζακιώτου οργάνωσε σε μια νέα συνθετική δομή, μέρος από το ερευνητικό υλικό των εισηγήσεων της σε συνέδρια και των δημοσιεύσεών της σε εφημερίδες και περιοδικά. Επιλέγοντας το υλικό των πληροφοριών εκείνων που έκρινε ότι ήταν αναγκαίες και χρήσιμες, αναδιάταξε τη δομή της ύλης ώστε να γίνει όχι μόνο πιο εύληπτη αλλά και πιο περιεκτική. Μέσα από την επεξεργασία αυτή, προέκυψε ουσιαστικά μια επ...

[...] Έξι συμπληρωματικά δοκίμια και μια εμπλουτισμένη βιβλιογραφία περιλαμβάνονται στη δεύτερη έκδοση του έργου, η οποία δημοσιεύτηκε το 1980 και αποτελεί τη βάση για την παρούσα έκδοση. Τα δοκίμια αυτά εξετάζουν κριτικά την αποκαλούμενη "θεσμική θεωρία της τέχνης", τον αισθητικό ρόλο που ενδέχεται να παίζουν τα κριτήρια ταυτότητας για τα έργα τέχνης, τη λειτουργία της κριτικής δραστηριότητας, της αναπαράστασης και της διά των αισθήσεων αντίληψης, καθώς και ένα ζήτημα το οποίο είχε σκοπίμως παραλειφθεί από την πρώτη έκδοση: τη φύση της αισθητικής αξίας. Επιπροσθέτως, κα...

Μια ερμηνεία της φροϋδικής αισθητικής, η οποία διέρχεται από την ανάγνωση του φροϋδικού corpus στο σύνολό του. Συμπτωμική ανάγνωση, η οποία αποκρυπτογραφεί το φροϋδικό κείμενο ως έναν συμβιβασμό που το αναγκάζει να πει περισσότερα απ' ό,τι ομολογεί στην αμιγώς θεωρητική του διάσταση. Η διάσταση αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο Φρόυντ είναι δέσμιος της παραδοσιακής θεολογικής και ναρκισσιστικής ιδεολογίας. Ο συγγραφέας όμως του έργου "Το μέλλον μιας αυταπάτης" δεν θα μπορούσε να αποκαλύπτει την ιδεολογική ψευδαίσθηση και ταυτόχρονα να συνεχίζει να αποδέχεται...

Πόσο καταλαβαίνουμε ένα έργο σύγχρονης τέχνης; Η τέχνη προϋπάρχει ως γνώση ή επινοείται; Τι νέο πρότειναν τα κινήματα σύγχρονης τέχνης και οι εκπρόσωποί τους, των οποίων τα έργα γεμίζουν σήμερα τα μεγάλα μουσεία και τις ιδιωτικές συλλογές στην Ευρώπη, στην Αμερική και στις αραβικές χώρες; Στην εποχή μας υπάρχουν "τέλεια" έργα τέχνης και "αντικειμενικά" κριτήρια στη συγγραφή μιας Ιστορίας της Σύγχρονης Τέχνης; Στο βιβλίο αυτό ο Γιάννης Κολοκοτρώνης επιχειρεί μία νέα μέθοδο ανάγνωσης για το έργο τέχνης, θεωρώντας το ως ένα ανοιχτό σύστημα κωδικοποιημένων συμβόλων των οποίω...

Περιεχόμενα: - Δημήτρης Αγγελάτος: "Τέχνες του χώρου και τέχνες του χρόνου: ένα σχήμα για μεθοδολογικούς όρους και όρια στις σύγχρονες διακαλλιτεχνικές προσσεγγίσεις" - Δημήτρης Γιάννου: "Είδη και γένη της μουσικής: μια περιήγηση σε όρους και αντιλήψεις για τη μουσική και τα μουσικά μορφώματα από τη σκοπιά του 20ού αιώνα - Αλεξάνδρα Βουτυρά: "Συνολικό έργο: από τον Richard Vagner στο Bauhaus - Ιωάννα Μανωλεδάκη: "Θεατρικές εικαστικές τέχνες και εικαστικό θέατρο" - Κώστας Γεωργουσόπουλος: "Όρια θεάτρου" - Χρήστος Παπούλιας: "Τα "εργαλεία" της αρχιτεκτονικής σύνθεσης: μ...

Για τους καλλιτέχνες των κινημάτων της πρωτοπορίας του α’ μισού του 20ου αιώνα, εικαστική έκφραση και σκηνικός χώρος αποτέλεσαν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η μελέτη εστιάζει συγκεκριμένα στο φουτουρισμό, στον κονστρουκτιβισμό και γενικότερα στη ρώσικη πρωτοπορία, στο ντανταϊσμό, στο σουρεαλισμό, στο Bauhaus και στον εξπρεσιονισμό και επικεντρώνεται στο έργο κάποιων από τους σημαντικότερους εκπροσώπους τους. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον ότι οι καλλιτέχνες όπως ο Malevich, ο Tatlin, ο Marinetti, ο Depero, ο Balla, ο Schlemmer, ο Kikoschka, ο Ball, ο Tzara ή ο Picabi...

Περιεχόμενα: Πρόλογος Εισαγωγικό Σχόλιο Κείμενα Ημερίδας - Σωτήρης Χτούρης, "Ανθρώπινα και πολιτισμικά Δίκτυα : O ρόλος τους στη γέννηση της μοντέρνας τέχνης" - Φώτης Καγγελάρης, "Oι Δεσποινίδες της Αβινιόν ή Tο αίνιγμα της επιθυμίας" - Elisabeth Heidenreich, "Από την προοπτική στο κινούμενο χώρο. Oι μεταβολές της κοινωνίας, του χώρου και της αντίληψής του ως πλαίσιο ανάπτυξης της μοντέρνας τέχνης" - Παντελής Τσάβαλος, "Oι Δεσποινίδες της Αβινιόν 1907-2007: Εμπειρία ή ερμηνεία;" - Γιάννης Ζιώγας, "Oι αβέβαιες βεβαιότητες των Δεσποινίδων" - Θανάσης Μουτσόπουλος,...

Με τον ενθουσιασμό και την τόλμη που τον χαρακτηρίζουν, ο Ντανιέλ Αράς, βαθύς γνώστης της ιστορίας της τέχνης, μας προσκαλεί σε μια περιδιάβαση στην ιστορία της ζωγραφικής κατά τη διάρκεια έξι αιώνων, από την ανακάλυψη της προοπτικής μέχρι την εξαφάνιση της φιγούρας. Αναφερόμενος σε σημαντικές θεματικές (την προοπτική, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, τη θέση της λεπτομέρειας, τη συντήρηση, τις συνθήκες θέασης και έκθεσης), αλλά και σε συγκεκριμένους ζωγράφους ή έργα, ξαναζωντανεύει με ευφυΐα και θέρμη κομβικές στιγμές της ζωγραφικής: τον Λεονάρντο ντα Βίντσι, τον Μιχαήλ Άγγελ...

To αντικείμενο της έρευνας αυτής είναι η ανάλυση και η κριτική των αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στη γαλλική και στην ελληνική κουλτούρα κατά την περίοδο 1950-1970, μια εικοσαετία μεγάλης σημασίας από κοινωνικο-ιστορική άποψη, καθώς επίσης και από την άποψη της κίνησης των ιδεών τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ελλάδα. Επιχειρείται η συγκριτική μελέτη της γαλλικής και της ελληνικής πραγματικότητας κατά τη μεταβατική περίοδο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία οδήγησε στην οικονομικο-πολιτισμική άνθηση των "τριάντα ένδοξων χρόνων" στη Γαλλία: από το 1945-1975. Ένα τέτοιο θέμα παρουσ...

Είναι γνωστή η σχέση του Μπέκετ με τη ζωγραφική και έχει επαρκώς σχολιασθεί από τους μελετητές του. Με αφορμή τις παράλληλες εκθέσεις των δύο Ολλανδών ζωγράφων Μπραμ και Γκερ βαν Βέλντε, ο Μπέκετ γράφει τα κείμενα του βιβλίου αυτού, ανοίγοντας μια συζήτηση για τη μοντέρνα τέχνη, πάντοτε επίκαιρη και καίρια, συνδέοντας με τρόπο αναπόφευκτο τη ζωγραφική με τη λογοτεχνία.

Εγκαινιάζοντας την έκθεση "Από τον Τιτσιάνο στον Πιέτρο ντα Κορτόνα: το ιερό, ο μύθος, η ποίηση...", επιθυμώ πρωτίστως να εκφράσω τις θερμότατες ευχαριστίες μου στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, για την πλήρη στήριξη της πρωτοβουλίας αυτής. Για πρώτη φορά εκτίθενται στην Ελλάδα τα σπουδαιότερα δείγματα της ιταλικής τέχνης του 16ου και του 17ου αιώνα, μέσω μιας πρωτότυπης συλλογής που εκτείνεται από τα αριστουργήματα του Τιτσιάνο έως τη βενετσιάνικη αρχιτεκτονική του Ανίμπαλε Καράτσι και τις "νεο-βενετσιάνικες" αναζητήσεις του Πιέτρο ντα Κορτόνα, ακ...

Στις "Συζητήσεις του με τον Pierre Cabanne" είναι η πρώτη φορά που ο Marcel Duchamp (1887-1968) -"ένας από τους πλέον ευφυείς ανθρώπους του 20ού αιώνα", όπως έλεγε ο Breton- μιλάει για τον εαυτό του και δίνει εξηγήσεις για τις πράξεις, τις αντιδράσεις, τα αισθήματα και τις επιλογές του. Με τις πράξεις του ως δημιουργός, ο Marcel Duchamp δεν θέλησε να επιβάλει μια νέα επαναστατική γλώσσα αλλά να προτείνει μια πνευματική στάση· γι αυτό και οι συνεντεύεις αυτές αποτελούν ένα μάθημα ηθικής που εκπλήσσει. Αφυπνίζοντας μια ολόκληρη ήπειρο, την Αμερική, ευαισθητοποιώντας την απ...