Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο κ. Μπίλερ μας έδειχνε τη μια μετά την άλλη βίλες σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, μεγέθους και τοποθεσίας, κι η Μητέρα κουνούσε το κεφάλι αρνητικά. Όταν, τέλος, επιθεωρήσαμε την δέκατη και τελευταία βίλα στον κατάλογο του κυρίου Μπίλερ κι η Μητέρα την αποδοκίμασε και αυτήν, ο κ. Μπίλερ κάθισε στα σκαλιά και σκούπισε το πρόσωπό του με το μαντήλι του. "Κυρία Ντάρελ", είπε, "σας έδειξα όλα τα σπίτια που ξέρω και δεν σας άρεσε κανένα. Τι είδους σπίτι ζητάτε, κυρία μου; Τι πρόβλημα έχουν αυτά τα σπίτια;" Η Μητέρα τον κοίταξε με έκπληξη. "Δεν το παρατηρήσατε;" ρώτησε. "Ούτε ένα δ...

Γυναικοκρατούμενη κοινωνία, ιπτάμενες μηχανές, ρομπότ, τηλέφωνα, αυτόματες οικιακές συσκευές, λέϊζερ -πράγματα που η ανθρωπότητα δεν είχε καν φανταστεί- είναι όλα εδώ. Και όλα τούτα χάρη στην περιβόητη πλέον δύναμη Βρίλ, μια δύναμη που η υπόγεια Φυλή αντλεί από το περιβάλλον και κατευθύνει με την εξασκημένη, υπεράνθρωπη θέλησή της. Πολλοί βλέπουν στη Βριλ τη σύγχρονη πυρηνική ενέργεια, αν και φαίνεται να μοιάζει περισσότερο με την ενέργεια που αναζητούσε ο Τέσλα. Σε μία τέτοια τεχνολογικά και βιολογικά εξελιγμένη ουτοπική κοινωνία ο ήρωας αυτού του βιβλίου βρίσκεται σχεδόν...

Ουδέποτε, στα χρονικά της Χριστιανοσύνης όλης, εμπήκε σ' ενέργεια τέτοια πράξη από ένα μοναχικό και μονωμένο άτομο, οπλισμένο με τόση αποτρόπαιη εξουσία πάνω στις καρδιές των ανθρώπων, όπως η εξολοθρευτική δολοφονία με την οποία, το χειμώνα του 1812, ο Ιωάννης Ουίλλιαμς, εντός μιας ώρας, απερήμωσε δύο σπίτια, ξεκλήρισε ούτε λίγο ούτε πολύ δύο ακέραια νοικοκυριά κι επέβαλε την υπεροχή του απένταντι σ' όλα τα τέκνα του Κάιν.

H Τριλογία της Κέρκυρας αφηγείται με αστείρευτο χιούμορ και γοητεία τη ζωή του Ντάρελ -και των ζώων- τα τέσσερα χαρούμενα παιδικά χρόνια που έζησε στην Κέρκυρα του Μεσοπολέμου. Μια σπάνια και μαγική παιδική ηλικία που μόνο να την ζηλέψεις μπορείς... "Θα μας φάει όλους!" τσίριξε η Μάργκο. "Φέρε ένα όπλο και σώσε τον Τζέρυ", είπε η Μητέρα λιγόθυμα. Γύρισα να δω τι συμβαίνει, κι εκεί, όρθιος στο άνοιγμα της πόρτας, ρουθουνίζοντας ελπιδοφόρα προς το τραπέζι με τα γλυκά, στεκόταν ο Παύλος. Πήγα δίπλα του και τρίφτηκε πάνω μου τρυφερά. "Τζέρυ, χρυσέ μου, πού τη βρήκες την αρ...

Πριν από ενάμιση αιώνα, όταν ο Τόμας ντε Κουίνσυ έγραψε τις Εξομολογήσεις του, η κατάσταση ενός οπιομανούς ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Δεν παραβίαζε κανένα νόμο, η κοινή γνώμη δε στρεφόταν εναντίον του, ούτε συγκεντρωνόταν πάνω του το ενδιαφέρον της· τα ναρκωτικά "ήταν φτηνά, ήταν εύκολο ν' αγοραστούν και οι κίνδυνοί τους - αν και εξίσου μεγάλοι, τότε όσο και τώρα - δεν ήταν κατανοητοί. Όλοι αυτοί που περιμένουν να βρουν στην αφήγηση των εμπειριών του Ντε Κουίνσυ παραλληλισμούς με τη φύση των στοιχείων που παρέχουν τ' αστυνομικά δελτία και τα ιατρικά ιστορικά σή...