Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό σχεδιάστηκε πριν από πολλά χρόνια, όταν δημοσιεύτηκε ο Πάπυρος Bolmer (1969), που περιέχει και την κωμωδία του Μενάνδρου "Σαμία". Αυτής της κωμωδίας είχα δημοσιεύσει το 1965 "Υπόμνημα" και το κείμενο των αρκετά εκτενών αποσπασμάτων που είχε διασώσει ο Πάπυρος του Καΐρου· το νέο βιβλίο θα περιείχε όλο το κείμενο της "Σαμίας". Πρόθεσή μου δεν ήταν να αφήσω να περάσει τόσος χρόνος, ως την πραγματοποίηση της εκδόσεώς του, αλλά ανθρώπινες, αντίξοες περιστάσεις την εμπόδισαν και την ανέβαλαν. Στα πρώτα πενήντα χρόνια μετά την ανακάλυψη του Παπύρου του Καΐρου η "Σ...

Ο Μένανδρος είναι ο μεγάλος κωμωδιογράφος της λεγόμενης "νέας κωμωδίας", του σημαντικού αυτού δραματικού είδους από το οποίο μόνο αποσπάσματα, δυστυχώς, μας έχουν σωθεί. Ο ποιητής αυτός είχε την καλή τύχη να περισωθεί έστω και με όχι αλώβητα κάποια έργα του. Έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας τα έργα: "Δύσκολος", "Επιτρέποντες", "Σαμία", "Ασπίς". Η συνολική επεξεργασία του τόμου έγινε με την επιμέλεια του φιλολόγου Θ.Γ. Μαυροπούλου και περιλαμβάνει: πρόλογο του εκδότη Κωνσταντίνου Ζήτρου, εισαγωγή του συγγραφέα στην αρχαία ελληνική δραματική ποίηση και στον ποιητή, το αρχαί...

Η παρούσα μεταφραστική-εκδοτική προσπάθεια, στρεφόμενη στην Αττική Κωμωδία, περιλαμβάνει έξι έργα τριών δραματουργών: Του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη και του Μενάνδρου. Οι τρεις δραματουργοί και τα συγκεκριμένα έργα της έκδοσης έχουν μια στενή σχέση που σηματοδοτεί την πορεία και εξέλιξη της τέχνης της Κωμωδίας. Πρώτο έργο της σειράς είναι το σατυρικό δράμα "Κύκλωψ" του Ευριπίδη (480-460 π.Χ.). Είναι το μοναδικό έργο του είδους που σώθηκε αυτούσιο. Γραμμένο, όπως πιστεύεται, το 428 π.Χ., είναι εξ αντικειμένου το αρχαιότερο σωζόμενο έργο Κωμωδίας. Την εποχή που γράφεται ο "Κύκ...

Στο πρώτο μέρος της έκδοσης περιλαμβάνεται το αρχαίο κείμενο με τη μετάφρασή του ενώ στο δεύτερο μέρος η θεατρική απόδοση του έργου. Ο Μέναδρος έγραψε την κωμωδία "Σαμία", όπως πιστεύεται, στα τέλη του 4ου ή στις αρχές του 3ου αιώνα. Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται με μια σειρά από διαδοχικές πλάνες και παρεξηγήσεις, που τελικά λύνονται, όταν επιτέλους λάμπει η αλήθεια και επικρατεί ο έρως για τα νιάτα και η ηρεμία και η καλή διάθεση γαι τους μεγαλύτερους. [...] Α .Χ. Ζ.

Στο πρόσωπο του ανόητου δικαστή Φιλοκλέωνα καυτηριάζονται τα ήθη των δικαστών και παρωδείται η δικομανία των Αθηναίων.

Αθήνα, 5ος αιώνας (το π.Χ. περιττεύει). Η χρυσελεφάντινη Αθηνά κατοικεί στον Παρθενώνα από το 438. Έτος 422, ο Αριστοφάνης, διάσημος, τέταρτη φορά βραβευμένος, μεγαλοφυής και εκθαμβωτικά νέος -περίπου 25 ετών. Η Αθήνα ("δαιμόνιον πτολίεθρον") ηγέτης και φόβητρο. Ο Κλέων, θριαμβεύων δημαγωγός, ποδηγετεί Δικαιοσύνη και Πολιτική. Ο Αριστοφάνης προειδοποιεί και επιτίθεται με τους "Σφήκες". Με ήρωα του τον δικομανή Φιλοκλέωνα (Κλεωνόφιλος). Ο απλοϊκός "λυτρωτής" γυιος του θα περισώσει τον πατέρα από το σαθρό δικαστικό-πολιτικό κύκλωμα, για να τον εκτρέψει, τελικά, σε τρόπο ζωής...

Ο Αριστοφάνης είναι ο μεγάλος δημιουργός της αρχαίας ελληνικής κωμωδίας, ένας άνθρωπος που με ποιητική χάρη, με εντυπωσιακή ελευθεροστομία και με κριτική διάθεση σατίρισε τα κακώς κείμενα του τόπου του και της εποχής του. Μολονότι αντλεί τα θέματά του από τα συγχρονικά του δεδομένα, έχει πιάσει τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων προβλημάτων. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται έντεκα κωμωδίες: "Θεσμοφοριάζουσαι", "Αχαρνής", "Ιππής", "Νεφέλαι", "Σφήκες", "Ειρήνη", "Όρνιθες", "Λυσιστράτη", "Βάτραχοι", "Εκκλησιάζουσαι", "Πλούτος".