Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γεννημένος στην Κηφισιά το 342 π.Χ., μεγαλωμένος σε εύπορη οικογένεια, αθλητικός, εμφανίσιμος, παρ' ότι ελαφρώς αλλήθωρος, ο Μένανδρος ήταν συνέφηβος του Επίκουρου, του οποίου το φιλοσοφικό σύστημα σαφώς τον επηρέασε. Στα 52 χρόνια της ζωής του (πνίγηκε κολυμπώντας στην περιοχή της Φρεαττύδας, στον Πειραιά) αφοσιώθηκε στην παραγωγικότατη συγγραφική του δραστηριότητα και αρίθμησε, κατά τη Σούδα, 108 κωμωδίες. Από τα έργα του ακέραιος σώζεται μόνο ο Δύσκολος και, σε πολύ μεγάλο μέρος τους, η Σαμία και οι Επιτρέποντες· μικρότερα αποσπάσματα διαθέτουμε από αρκετά άλλα έργα. Εισ...

Μία ομάδα από χαριτωμένες και αξιοβίαστες κυρίες, λέει ο Αριστοφάνης, εξορμούν εν χορδαίς και οργάνοις (κυρίως "οργάνοις") να ακυρώσουν τον πόλεμο. Τα όπλα των κυριών, μόνιμοι και λαχταριστοί πειρατές, θα κατισχύσουν, ο πόλεμος θα κατατροπωθεί, οι κυρίες θα πιστέψουν την ουτοπία. Όχι όμως και ο Αριστοφάνης, ούτε ο τέταρτος των τραγικών Θουκυδίδης. Αυτοί "ξέρουν". Ο Σικελικός όλεθρος τραυμάτισε καίρια την ηγεμονίδα Αθήνα. Και παρά τη μερική ανάκαμψη, μία συνθήκη ειρήνης με τη Σπάρτη θα ήταν οδυνηρά επιθυμητή. Ο Αριστοφάνης στρατεύεται πρεσβευτής αυτής της επιθυμίας. Η συνθήκ...

Η αρχαία ελληνική κωμωδία εκπροσωπούνταν έως την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα από το έργο του Αριστοφάνη. Τα παπυρικά ευρήματα με κωμωδίες του Μενάνδρου εμπλούτισαν στο μεταξύ τις γνώσεις μας με δείγματα από τη Νέα κωμωδία. Επιπλέον πρόσφατες μελέτες πραγματεύθηκαν εκ νέου τα αποσπάσματα της Μέσης κωμωδίας, με αποτέλεσμα να σχηματίσουμε ικανοποιητικότερη εικόνα και στην περιοχή αυτή. Εν όψει αυτών των εξελίξεων κρίθηκε απαραίτητη μια εισαγωγή που να ενσωματώνει και να αξιοποιεί τα πορίσματα της νεότερης έρευνας. Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει το παρόν βιβλίο που μελετά με...

Γραμμένος το 388 π.Χ. , ο Πλούτος είναι πιθανότατα από τις τελευταίες κωμωδίες του Αριστοφάνους. Διαθέτει πολλά στοιχεία δομής και περιεχομένου που προαναγγέλουν το τέλος της αρχαίας κωμωδίας και την άφιξη της μέσης και της νέας. Από τον Πλούτο απουσιάζουν οι αναφορές σε πρόσωπα και γεγονότα της εποχής. Ο Αριστοφάνης πραγματεύεται τα ισαιώνια θέματα της άνισης κατανομής του πλούτου και των κοινωνικών ανισοτήτων, αποτυπώνοντας εύγλωττα την έκπτωση των ανθρώπινων αξιών. Το έργο χαρακτηρίζεται από μια βαθύτερη βλοσυρή μελαγχολία, η δε σκωπτική του διάθεση εμφανίζεται μειωμένη...

Οι "Θεσμοφοριάζουσαι" είναι το μοναδικό σωζόμενο έργο του Αριστοφάνη στο οποίο συναντάμε καθαρά δείγματα παρωδίας. Ο ποιητής παρωδεί σε αυτό τραγωδίες του Ευριπίδη που είχαν παιχτεί πρόσφατα ("Παλαμήδης", "Ελένη", "Ανδρομέδα"), αλλά επιτίθεται και σε άλλα πρόσωπα της τότε επικαιρότητας, όπως λ.χ. στον τραγικό ποιητή Αγάθωνα. Η υπόθεση της κωμωδίας περιστρέφεται γύρω από την προσπάθεια του Ευριπίδη να μεταπείσει τις γυναίκες που μετέχουν στη γιορτή των Θεσμοφορίων, οι οποίες έχουν αποφασίσει να τον εξοντώσουν επειδή στα έργα του κακολογεί το γυναικείο φύλο. Η σύνθεση του χο...

Η κωμωδία "Πλούτος" διαβάζεται σήμερα με μεγάλη ευχαρίστηση και άνεση. Είναι απαλλαγμένη από ακρότητες και χονδροειδείς αισχρολογίες και διακρίνεται για το λεπτό της χιούμορ, το μετρημένο σκώμμα της και τη λεπτή της ειρωνεία. Πέρα από αυτά, η κωμωδία αυτή έχει κανονική σύνθεση και δομή και η κωμική ιδέα είναι σαφής και καθαρή. Ο αναγνώστης αισθάνεται τις συνέπειες της θεραπείας του Πλούτου σε δύο φάσεις. Το έργο δείχνει πως η αρετή θα φέρει την ευτυχία και η κακία τη δυστυχία στους ανθρώπους. Στον "Πλούτο" οι ιδέες του ποιητή ντύνονται με κάποια αστειότητα και παραδοξολογ...

[...] Όμως από μια άλλη άποψη οι "Ιππείς" είναι η πρώτη κωμωδία του Αριστοφάνη, αφού για πρώτη φορά με αυτή την κωμωδία αναλαμβάνει ολόκληρη την ευθύνη του έργου, εμφανιζόμενος όχι μόνο ως ποιητής, αλλά και ως διδάσκαλος κι έτσι για πρώτη φορά αναγράφηκε το όνομά του στους καταλόγους των κωμωδιδασκάλων, ενώ οι προηγούμενες κωμωδίες του εδιδάχθησαν με το όνομα του Καλλιστράτου. Μπορούμε λοιπόν να ισχυριστούμε ότι και από άποψη ηλικίας και από άποψη καλλιτεχνικής πληρότητας με τους "Ιππείς" φτάνει σε κάποια ωριμότητα χωρίς να έχει χάσει τίποτα από τη νεανική του ορμή, τόσο στ...

Ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων με την παρούσα έκδοση επιδιώκει τη συστηματική παρέμβασή του στο χώρο του βιβλίου και ειδικότερα σε αυτόν των μεταφράσεων του αρχαίου δράματος. Αφορμή για την πρωτοβουλία αυτή ο Οργανισμός πήρε από την αίτηση που του υπέβαλε ο γνωστός δημοσιογράφος Ανδρέας Ζούλας, προτείνοντας την έκδοση σε μετάφραση των τριών τραγωδιών, Αισχύλου Προμηθεύς Δεσμώτης, Σοφοκλέους Αντιγόνη και Ευριπίδου Βάκχαι, καθώς και της κωμωδίας του Αριστοφάνους Λυσιστράτη. Παραδίδουμε σήμερα σε τέσσερις ιδιαίτερα προσεγμένους και καλαίσθητους τόμους τις μετα...

Ο "Οδηγός των Έργων του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου", παρουσιάζει με απλό, σαφή και παραστατικό τρόπο τα 44 έργα της ελληνικής τραγωδίας και κωμωδίας, του Αισχύλου, του Σοφοκλή, του Ευριπίδη και του Αριστοφάνη, που είναι πάντοτε πλημμυρισμένα από ιδέες επικαιρότητας και ζωής και αποτελούν μια "λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας" του πολιτισμού. Το βιβλίο αποτελεί μια αξονική τομογραφία του αρχαιοελληνικού θεάτρου και των δημιουργών του, που εξακολουθούν να συγκινούν μέχρι σήμερα, πέρα από το στενό κύκλο των φιλολόγων και των ατόμων με ειδικά ενδιαφέροντα, πέρα από τη χώρα και το έθ...

Μπορεί οι "Βάτραχοι" να μην είναι το πιο δημοφιλές έργο του μεγάλου κωμικού, γιατί έχουμε τη "Λυσιστράτη", την ευνόητη προτίμηση των θερινών φεστιβάλ. Μπορεί να μην είναι το ιδεολογικώς πιο "επίκαιρο" σε κάθε εποχή, γιατί υπάρχει η "Ειρήνη", αλλά το συνολικώς ανώτερο κατά τη γνώμη μου, είναι οι "Βάτραχοι", ιδιαίτερα λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος που παρουσιάζει ο "Αγών" (λογοτεχνική κριτική, στ. 830-1137). Άρα η "Λυσιστράτη" προτιμάται για φεμινιστικούς λόγους, η "Ειρήνη" για πολιτικούς και οι "Βάτραχοι" για φιλολογικούς. [...]