Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κατά την εορτή των Θεσμοφορίων, όπου απαγορεύεται η παρουσία αντρών, οι γυναίκες συσκέπτονται για το πώς θα τιμωρήσουν τον Ευριπίδη, ο οποίος τις έχει συκοφαντήσει στα έργα του. Ο ποιητής πείθει τον πεθερό του να μεταμφιεστεί σε γυναίκα και να πάει να τον υπερασπιστεί, όπως και συμβαίνει μέχρι τη στιγμή που ο μεταμφιεσμένος αποκαλύπτεται.

Οι "Θεσμοφοριάζουσαι" είναι το μοναδικό σωζόμενο έργο του Αριστοφάνη στο οποίο συναντάμε καθαρά δείγματα παρωδίας. Ο ποιητής παρωδεί σε αυτό τραγωδίες του Ευριπίδη που είχαν παιχτεί πρόσφατα ("Παλαμήδης", "Ελένη", "Ανδρομέδα"), αλλά επιτίθεται και σε άλλα πρόσωπα της τότε επικαιρότητας, όπως λ.χ. στον τραγικό ποιητή Αγάθωνα. Η υπόθεση της κωμωδίας περιστρέφεται γύρω από την προσπάθεια του Ευριπίδη να μεταπείσει τις γυναίκες που μετέχουν στη γιορτή των Θεσμοφορίων, οι οποίες έχουν αποφασίσει να τον εξοντώσουν επειδή στα έργα του κακολογεί το γυναικείο φύλο. Η σύνθεση του χο...

Ο Αριστοφάνης είναι ο μεγάλος δημιουργός της αρχαίας ελληνικής κωμωδίας, ένας άνθρωπος που με ποιητική χάρη, με εντυπωσιακή ελευθεροστομία και με κριτική διάθεση σατίρισε τα κακώς κείμενα του τόπου του και της εποχής του. Μολονότι αντλεί τα θέματά του από τα συγχρονικά του δεδομένα, έχει πιάσει τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων προβλημάτων. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται έντεκα κωμωδίες: "Θεσμοφοριάζουσαι", "Αχαρνής", "Ιππής", "Νεφέλαι", "Σφήκες", "Ειρήνη", "Όρνιθες", "Λυσιστράτη", "Βάτραχοι", "Εκκλησιάζουσαι", "Πλούτος".

Ο συγγραφέας εξετάζει τις έντεκα σωζόμενες κωμωδίες του Αριστοφάνη ως αντιπροσωπευτικές της αρχαίας κωμωδίας, λογοτεχνικού είδους που παρουσιάζει καλλιτεχνική και ιδεολογική ομοιογένεια και εκφράζει το πνεύμα της αθηναϊκής κοινωνίας την εποχή των μεγάλων εξελίξεων, στα τέλη του 5ου και στις αρχές του 4ου π.Χ. αιώνα. Επίσης δίνει στοιχεία για την επιβίωση του κειμένου του Αριστοφάνη, για το θέατρο της εποχής του, για το ύφος και τη δομή των έργων του, καθώς και για τους άλλους αρχαίους κωμικούς -πρόδρομους, σύγχρονους και μεταγενέστερούς του.

Η αρχαία ελληνική κωμωδία εκπροσωπούνταν έως την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα από το έργο του Αριστοφάνη. Τα παπυρικά ευρήματα με κωμωδίες του Μενάνδρου εμπλούτισαν στο μεταξύ τις γνώσεις μας με δείγματα από τη Νέα κωμωδία. Επιπλέον πρόσφατες μελέτες πραγματεύθηκαν εκ νέου τα αποσπάσματα της Μέσης κωμωδίας, με αποτέλεσμα να σχηματίσουμε ικανοποιητικότερη εικόνα και στην περιοχή αυτή. Εν όψει αυτών των εξελίξεων κρίθηκε απαραίτητη μια εισαγωγή που να ενσωματώνει και να αξιοποιεί τα πορίσματα της νεότερης έρευνας. Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει το παρόν βιβλίο που μελετά με...

Ο Μένανδρος είναι ο μεγάλος κωμωδιογράφος της λεγόμενης "νέας κωμωδίας", του σημαντικού αυτού δραματικού είδους από το οποίο μόνο αποσπάσματα, δυστυχώς, μας έχουν σωθεί. Ο ποιητής αυτός είχε την καλή τύχη να περισωθεί έστω και με όχι αλώβητα κάποια έργα του. Έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας τα έργα: "Δύσκολος", "Επιτρέποντες", "Σαμία", "Ασπίς". Η συνολική επεξεργασία του τόμου έγινε με την επιμέλεια του φιλολόγου Θ.Γ. Μαυροπούλου και περιλαμβάνει: πρόλογο του εκδότη Κωνσταντίνου Ζήτρου, εισαγωγή του συγγραφέα στην αρχαία ελληνική δραματική ποίηση και στον ποιητή, το αρχα...

Η παρούσα μεταφραστική-εκδοτική προσπάθεια, στρεφόμενη στην Αττική Κωμωδία, περιλαμβάνει έξι έργα τριών δραματουργών: Του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη και του Μενάνδρου. Οι τρεις δραματουργοί και τα συγκεκριμένα έργα της έκδοσης έχουν μια στενή σχέση που σηματοδοτεί την πορεία και εξέλιξη της τέχνης της Κωμωδίας. Πρώτο έργο της σειράς είναι το σατυρικό δράμα "Κύκλωψ" του Ευριπίδη (480-460 π.Χ.). Είναι το μοναδικό έργο του είδους που σώθηκε αυτούσιο. Γραμμένο, όπως πιστεύεται, το 428 π.Χ., είναι εξ αντικειμένου το αρχαιότερο σωζόμενο έργο Κωμωδίας. Την εποχή που γράφεται ο "Κύκ...

Στο πρώτο μέρος της έκδοσης περιλαμβάνεται το αρχαίο κείμενο με τη μετάφρασή του ενώ στο δεύτερο μέρος η θεατρική απόδοση του έργου. Είναι άγνωστο πότε ο Μένανδρος έγραψε την κωμωδία του "Επιτρέποντες", έργο που θεωρείται ότι ανήκει στην ώριμη περίοδο του δραματουργού. Η υπόθεση είνα και εδώ ένα πλέγμα πλανών και παρεξηγήσεων που αναπτύσσονται σε δύο πόλους: Στον έρωτα και στον πληγωμένο εγωισμό αφενός και στην πλεονεξία αφετέρου. [...] Α. Χ. Ζ

Ο Gregor Maurach επεξεργάζεται σε συνεπτυγμένη μορφή, μέσα από τα έργα των βασικών εκπροσώπων της, μια ιστορία της αρχαίας ελληνικής και ρωμαϊκής Κωμωδίας. Ο Αριστοφάνης γράφει τα έργα του από προβληματισμό για την πατρίδα του, την Αθήνα, τη λανθασμένη πολιτική της και τους διεφθαρμένους ηγέτες της. Έτσι, στις σκηνές του υπερτερεί τελικά η θλίψη παρά το κέφι. Οι κωμωδίες του Μενάνδρου, με το γέλιο και το κλάμα, αποτελούν καθρέφτη της καθημερινής ζωής. Αλλά και από τον Πλαύτο ως τον Τερέντιο διαγράφεται μια ευθεία οδός - από την καρικατούρα στον αληθινό άνθρωπο, από την ουτο...

Στο "Εν τάχει" βρίσκονται, με ακρίβεια και εγκυρότητα, συμπυκνωμένες όλες οι σωζόμενες αρχαίες ελληνικές κωμωδίες. Στην απόδοση της κάθε κωμωδίας έχουν περιληφθεί τα μέρη στα οποία στηρίζεται η υπόθεση και η εξέλιξη του έργου. Το "Εν τάχει" παρουσιάζει -εν συντομία- μια ολοκληρωμένη εικόνα της κάθε κωμωδίας και έχει ιδιαίτερο χρηστικό ενδιαφέρον γιατί προσφέρει στον αναγνώστη, με μια γρήγορη ματιά, τις απαραίτητες γνώσεις για να παρακολουθήσει, να θυμηθεί ή να συζητήσει για την αρχαία ελληνική κωμωδία.