Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Μάγκνους Γουίλλιαμ - Ούλσον, κορυφαίος ποιητής της γενιάς του στη Σουηδία, προσπαθεί να συλλάβει και να αποδώσει τον θαυμασμό που του προκαλεί το ίδιο το γίγνεσθαι της ποίησης. Η προσέγγιση της πηγής του λυρισμού και των μορφών του, όπως αυτές διαμορφώνονται μεσ' από το γίγνεσθαι του ανθρώπου, τον έχει οδηγήσει από τους προσωκρατικούς και τη Σαπφώ στους Νίτσε, Ρίλκε, Χάιντεγκερ. Οι μεταμορφώσεις του χρόνου, του χώρου και του λόγου, τα παράδοξα και τα αινίγματα που προκύπτουν από τη σύγκρουση του ανθρώπου με τον κόσμο δεν αποτελούν απλώς ποιητικά θέματα. Κυρίως συμβάλλου...

Ποιος με ονειρεύτηκε Ποιος με ονειρεύτηκε; Ποιος με έπαιξε; Ποιος με τραγούδησε στον τόνο του τραγουδιού του; Ποιος δανείστηκε τ' όνομά μου; Ποιος επωμίστηκε τη σκιά μου; Ποιος φώναξε "εγώ" με το στόμα μου;

Ο Τούμας Τράνστρεμερ θεωρείται εδώ και πολλά χρόνια ο μεγαλύτερος ποιητής της Σουηδίας με θέση μοναδική στη σουηδική και τη διεθνή λογοτεχνία. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πάνω από πενήντα γλώσσες. "Το μόνο που θέλω να πω αστράφτει απρόσιτο" γράφει ο Τούμας Τράνστρεμερ. Από την πρώτη του συλλογή προσπαθεί να εκφράσει την εμπειρία εκείνη που ως τη γέννηση του ποιήματος έχει παραμείνει παντελώς απρόσιτη. Και το ποίημα, κάνοντας προσιτή την εμπειρία, διατηρεί προσιτή και την απρόσιτη διάστασή της, την ίδια την έννοια του απρόσιτου. Η επιθυμία του να δώσει λυρική μορ...

Με συγκίνησε πάραυτα το βάθος και οι απροσδόκητες ροές της μνήμης στο τελευταίο αυτό βιβλίο της Εύας Ρούνεφελτ, ο τρόπος με τον οποίο η λυρική γραφή ανοίγει κλουβιά και απελευθερώνει τα πουλιά του βιωμένου χρόνου και της συσσωρευμένης συνείδησης, που αναιρεί τα όρια ανάμεσα σε παρελθόν, παρόν και μέλλον. Ήδη ο σουηδικός τίτλος φέρει αυτή την απελευθερωτική ρευστότητα. Μπορεί να αποδοθεί είτε ως "Κλουβί της μνήμης" (ή Το κλουβί με τις μνήμες ή Κλουβί με μνήμες) είτε ως "Στα χέρια της μνήμης" (και πιο πιστά: αυτή ή αυτός ή αυτό που φέρεται, που κομίζεται από τη μνήμη). Ρώτησα...

"H οικογένειά μου κατέφτασε εδώ με μια μαρξιστική παράδοση ιδεών Αμέσως η μητέρα μου γέμισε το σπίτι με διακοσμητικούς γεροξωτίκαρους Ζύγιασε τα υπέρ και τα κατά του πλαστικού χριστουγεννιάτικου δέντρου λες και το πρόβλημα ήτανε δικό της Τα πρωινά ξεδιάλεγε τα φωνήεντα σε μακρά και σε βραχέα λες και οι ήχοι που βγαίναν απ’ το στόμα της μπορούσαν να ξεπλύνουν το λαδί της δέρμα"

Ο Γέσπερ Σβένμπρου είναι ποιητής ελληνιστής. "Ελληνιστής" και όχι "φιλόλογος", διότι γράφει ως βαθύς γνώστης των αρχαιοελληνικών κειμένων, της παράδοσής τους και της κοινωνικής πραγματικότητας στην οποία αντιστοιχούσαν· και "ελληνιστής ποιητής", διότι η δική του ποίηση και το ερμηνευτικό του έργο της αρχαιοελληνικής ποίησης πλέουν στις ίδιες θάλασσες. Ένα τέτοιο δείγμα ποιητικού έργου είναι κατεξοχήν ο ανά χείρας τόμος με ποιήματα της πιο πρόσφατης παραγωγής του, απόσταγμα μιας πορείας περίπου 45 χρόνων, τόμος που καθόλου κατά τύχη φέρει ως τίτλο το όνομα της κόρης της Σαπφ...

Το δέρμα μου είναι γεμάτο από πεταλούδες, από σκιρτήματα φτερών - φτερουγίζουν πέρα από τον κάμπο και απολαμβάνουν το μέλι τους και πετούν στο σπίτι και πεθαίνουν με μικρούς θλιβερούς σπασμούς, και ούτε ένας κόκκος γύρης δεν έχει διαταραχτεί από τα ελαφρά πόδια. Γι' αυτούς είναι ο ήλιος, ο πυρακτωμένος, απέραντος, γηραιότερος από το χρόνο... Το δέρμα μου είναι γεμάτο από πεταλούδες Κάριν Μπόγιε

Το " Απαλό σκοτάδι" στη συλλογή της Εύας Ρούνεφελτ είναι κυρίως το σκοτάδι του θανάτου. Είναι απαλό, επειδή ο θάνατος δεν ερμηνεύεται ως άρνηση, αλλά ως καταφατικό μέρος της ζωής. Οι νεκροί ζουν ανάμεσά μας, συνομιλούν με τους ζωντανούς, τους θρέφουν και θρέφονται απ' αυτούς. Μια απαλή, αλλά αποφασιστικής σημασίας διερεύνηση της ζωής, την οποία η Εύα Ρούνεφελτ, από τους σημαντικότερους ποιητές στη Σουηδία σήμερα, παρακολουθεί με γλώσσα αποσπασματική, λιτή και, πάνω απ' όλα, πυκνή. Οι λυρικές της εικόνες ξαφνιάζουν και με τη δύναμη των λεπτών παρατηρήσεών της και με το βά...

Στήσε το αντίσκηνό σου, δεν υπάρχει ουδέτερο έδαφος, ούτε σημείο g, ούτε ελεύθερη ζώνη. Τα σύνορα με το κράτος περνούν μέσα από το μυαλό σου. Φύλαγέ τα! Αυτά φυλάνε εσένα, μικρή ντροπαλή φονική βιολέτα