Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τα κείμενα: - Διαγόρας Χρονόπουλος, πρόεδρος ΕΚΚ, χαιρετισμός - Κατρίν Βελισσάρη, διευθύντρια ΕΚΕΒΙ, χαιρετισμός - Σωκράτης Καμπουρόπουλος, Χρήστος Μήτσης, "Ζωντανές εικόνες" Κύκλος Α'. Crime Stories - Νίνος Φένεκ Μικελίδης, "Η νύχτα του κυνηγού", για την ταινία του Τσαρλς Λότον - (χ.σ.) "Η νύχτα του κυνηγού", για το μυθιστόρημα του Ντέιβις Γκραμπ - Σώτη Τριανταφύλλου, "Η νύφη φορούσε μαύρα", για την ταινία του Φρανσουά Τριφό - (χ.σ.) "Η νύφη φορούσε μαύρα", για το μυθιστόρημα του Γουίλιαμ Άιρις - Βασίλης Κεχαγιάς, "Το γυάλινο κελί", για...

Το βιβλίο πραγματεύεται τη σχέση του κινηματογράφου με τον έρωτα, με τις σχέσεις των δύο φύλων, τη σεξουαλικότητα και τον ερωτισμό· τη νοηματοδότηση των θεμάτων αυτών μέσα στο αισθητικό φιλμικό σύνολο, την κινηματογραφική μορφή που παίρνουν αυτές οι σημασίες, και την ιδιαίτερη αισθητική και το νόημά τους στο κινηματογραφικό σύμπαν, ανά ταινία και σκηνοθέτη. Η επιλογή των σκηνοθετών έγινε με αφετηρία την αισθαντικότητά τους, αλλά όχι μόνον. Έγινε γιατί έχουν αναπτύξει στα έργα τους έναν προβληματισμό γύρω από το θέμα του έρωτα, γιατί έχουν σκύψει πάνω από τη ζήτημα της σεξου...

Από τη στιγμή της εμφάνιστής του, ο κινηματογράφος αποτέλεσε πεδίο δράσης και πειραματισμού ανοιχτό σε πολυεπίπεδες προσεγγίσεις. Η παρούσα έκδοση φιλοδοξεί να συμβάλει στο διάλογο του κινηματογράφου με τις άλλες τέχνες και επιστήμες, που βρίσκεται σήμερα στο κέντρο του διεθνούς προβληματισμού. Στην μελέτη της η ιστορικός της τέχνης, Ελένη Μαχαίρα, επιλέγει να ασχοληθεί αναλυτικά με το έργο δύο καλλιτεχνών, του Κώστα Σφήκα και της Αντουανέττας Αγγελίδη, με στόχο να φέρει στο επίκεντρο αποσιωπημένα εγχειρήματα πολλαπλού ενδιαφέροντος που δεν υπηρετούν τις κλασικές μορφές κι...

Η εθνική κινηματογραφία μιας χώρας μας φέρνει σε επαφή με τον πλούτο της παράδοσής της αλλά και με τη σύγχρονη, ζωντανή εικόνα της κοινωνίας της. Ο τρόπος με το οποίο η παράδοση και η σύγχρονη εκδοχή μιας χώρας γίνεται κινηματογράφος, συνθέτει τη μυθολογία της. Μέσα λοιπόν από το αφιέρωμα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στη μεξικανική κινηματογραφία, θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε το Μεξικό, αυτή τη μεγάλη και γεμάτη αντιφάσεις χώρα.[...] Το αφιέρωμα του 46ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στον μεξικανικό κινηματογράφο εστιάζει κυρίως σε ταινίες της γενιάς του '90. Ξεκινώντας από...

[...] Το 46ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με το αφιέρωμα στο Νέο Ιρλανδικό Κινηματογράφο σίγουρα δεν αποπειράται να δώσει απάντηση σε θέματα όπως η ταυτότητα του ιρλανδικού κινηματογράφου. Τέτοιες απαντήσεις ανήκουν στους ιστορικούς και τους θεωρητικούς του χώρου. Το αφιέρωμα αυτό, ωστόσο, είναι σε θέση να παρουσιάσει μια επιλογή έξι ταινιών που εκπροσωπούν τη σύγχρονη Ιρλανδία, μια χώρα που με προσεκτικά βήματα έχει καταφέρει ν' αξιοποιήσει την εγγύτητα με την αγγλόφωνη κινηματογραφική παραγωγή, να προσελκύσει το ενδιαφέρον ξένων παραγωγών και να καρπωθεί τα οφέλη,...

Πώς μπορεί μια χώρα πεντέμισι εκατομμυρίων κατοίκων να κατακτήσει τον ευρωπαϊκό κινηματογραφικό χάρτη; Να παρουσιάζει μια γκάμα ταινιών πλούσια, ευρεία και ποικίλη; Να προβάλλει, προπαντός, ένα επίπεδο ποιότητας πραγματικά αξιοθαύμαστο; Ο δανέζικος κινηματογράφος σήμερα περιγράφει ιδανικά τον όρο εθνική κινηματογραφία σε έκρηξη. Γιατί, πέρα από τους άκρως ενδιαφέροντες αριθμούς που αποδεικνύουν ότι οι Δανοί χαίρουν πράγματι μιας υγιούς κινηματογραφίας (λ.χ. το 25% του εγχώριου box office αντιστοιχεί στις δανέζικες ταινίες, ποσοστό μοναδικό στην Ευρώπη), οι ταινίες τους ταξι...

"Η οθόνη βουλιάζει, σαλεύει το πλήθος, εικόνες ξεχύνονται από παντού..." Εικόνες. Αν ο στίχος του Διονύση Σαββόπουλου, ντυμένος με μια μουσική "κινηματογραφικού" χαρακτήρα, περιέγραψε πριν από είκοσι χρόνια, με τρόπο τόσο παραστατικό τη μαγεία του κινηματογράφου, το βιβλίο του Αλέξη Δερμεντζόγλου για το "φιλμ νουάρ", αποτελεί την πεμπτουσία της περιγραφής ενός κινηματογραφικού είδους που έχει φανατικούς φίλους, αλλά και λιγότερους - ελπίζω - εχθρούς [...] Γιώργος Χρ. Παπαχρήστου

Η "Εισαγωγή στην τέχνη του κινηματογράφου" είναι μια από τις πιο σημαντικές και αναγνωρισμένες εισηγητικές μελέτες στην ανάλυση του κινηματογραφικού μέσου, ένα διδακτικό εγχειρίδιο χρήσιμο στα πανεπιστημιακά τμήματα του κλάδου. Στο βιβλίο εξετάζεται ο τρόπος δημιουργίας, λειτουργίας και πρόσληψης της κινηματογραφικής ταινίας ή του ντοκιμαντέρ με σκοπό την ευαισθητοποίηση των αναλυτικών και ερμηνευτικών ικανοτήτων και εν γένει της προσοχής του θεατή. Οι συγγραφείς αναλύουν τα κινηματογραφικά είδη, την παραγωγή, την αφηγηματική μορφή, την τεχνική (μιζανσέν, μοντάζ, φωτογραφία...

Ο αρχικός τίτλος αυτής της μελέτης θα μπορούσε να είναι "Ο Δράκος σαράντα χρόνια μετά". Η μελέτη αυτή εκπονήθηκε ως πτυχιακή εργασία στο τμήμα "Κινηματογραφικές και Οπτικοακουστικές Σπουδές" του 7ου Πανεπιστημίου στο Παρίσι, τον Ιούνιο του 1996, ακριβώς σαράντα χρόνια μετά τη δημιουργία της ταινίας. Δέκα χρόνια μετά, εκείνη η μελέτη έρχεται να αποτελέσει τη βάση του παρόντος βιβλίου. Η εκπόνησή της μου είχε επιτρέψει τότε να δω την πατρίδα μου διαφορετικά, με άλλο μάτι, από απόσταση, να την εκτιμήσω καλύτερα και να τη νοσταλγήσω για την ίδια της την αξία και όχι σε αντιπ...

Η μελέτη ταινιών και η σύγκριση τους με τα μυθιστορήματα, από τα οποία προέρχονται, αποτελεί ιδιαίτερο κλάδο των κινηματογραφικών σπουδών, τις τελευταίες δύο δεκαετίες στα περισσότερα πανεπιστημιακά ιδρύματα του κόσμου. Στόχοι του συγγράμματος αυτού είναι η εισαγωγή του φοιτητή του κινηματογράφου, αλλά και του κάθε φίλου της μεγάλης οθόνης, στην έννοια της μεταφοράς, η ιστορική αναδρομή του φαινομένου και οι θεωρητικές και μεθοδολογικές έρευνες γύρω από το εν λόγω πεδίο, που πλέον έχουν αποδυναμώσει τις φωνές εκείνων που εμμένουν στην "πιστότητα" του πρωτότυπου λογοτεχνικού...

Αυτό που μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον αναφορικά με την ιδέα της αποδόμησης, είναι ο στοχασμός πάνω στους ίδιους τους κώδικες, στα ίδια τα σημεία, με άλλα λόγια, που έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε ότι περιέχουν ένα ορισμένο νόημα. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό ότι εννοώ με τον όρο αποδόμηση. Όταν, λοιπόν, αντιμετωπίζεις αυτό το fade out/fade in είσαι υποχρεωμένος να αναρωτηθείς "Τι σημαίνει ακριβώς; Μήπως πρόκειται για ένα flash-back;" Δεν είναι πολλά τα σημεία που έχουμε στη διάθεση μας σε μια ταινία. Και έχουν κωδικοποιηθεί έτσι που να εξαρτώνται από τα συμφραζόμενα. Είν...

Ο Πλάτων Ριβέλλης, φωτογράφος, δάσκαλος φωτογραφίας και συγγραφέας, είναι παράλληλα και ένας αφοσιωμένος φίλος και θεατής του κινηματογράφου. Μέσα από τις σελίδες αυτού του βιβλίου δίνει πληροφορίες, αλλά και την προσωπική του άποψη, για δεκατρείς από τους σκηνοθέτες που αγαπάει, με την ελπίδα πως η ματιά ενός απλού θεατή μπορεί να βοηθήσει την ανάγνωση των ταινιών τους και τον διάλογο γύρω από το έργο τους. Pedro Almodovar - Frank Capra - John Cassavetes - D.W. Griffith - Elia Kazan - Fritz Lang - Nanni Moretti - F.W. Wlurnau - Ermanno Olmi - Nicholas Ray - Ettore Scola -...

Το ντοκιμαντέρ έχει την ίδια ηλικία με τον κινηματογράφο εάν μπορούμε να πούμε ότι οι αδερφοί Lumiere, σαν τον κύριο Ζουρνταίν του Μολιέρου, κάνουν ντοκιμαντέρ χωρίς να το ξέρουν. Το είδος καλύπτει πρακτικές πολύ διαφορετικές μεταξύ τους και κάθε ορισμός, αναγκαστικά, περιορίζει την πολυμορφία του. Εξετάζοντας τον κινηματογράφο, υπό το πρίσμα του ντοκιμαντέρ, είναι σαν να αναρωτιόμαστε τι είναι πραγματικό μπροστά σε μια κάμερα, ή ποια είναι η σχέση μεταξύ ταινίας και πραγματικότητας. Η μυθοπλασία και το ντοκιμαντέρ είναι επομένως δύο άξονες της ίδιας τέχνης που συλλαμβάνει...

Αυτή η μελέτη δεν αποτελεί προσπάθεια υπεράσπισης των γυναικών. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι οι γυναίκες μπορούν να ανταποκριθούν μόνες τους σε μία, επίκαιρη πάντα, πάλη για την αναγνώριση της θέσης τους στην κοινωνία και τον πολιτισμό, στην ιστορία και την καλλιτεχνική παραγωγή. Έτσι αναλύει τα σημαντικότερα κείμενα και θέσεις που βρήκε στην πορεία τής έρευνάς του. Τα σχολιάζει και τα συμπληρώνει με δικές του παρατηρήσεις. Φιλοδοξία του ήταν να γράψει συνοπτική εισαγωγή στο γενικό θέμα "Γυναίκες και κινηματογράφος". Θεωρώντας τις γυναίκες ως υποκείμενα που βρίσκονται και δρου...

Το μεγαλείο της κινηματογραφικής δημιουργίας του Orson Welles, δοσμένο μέσα από ταινίες-σταθμούς στην ιστορία της 7ης Τέχνης, όσο και αν έχει κατά καιρούς -συνειδητά ή ασυνείδητα- επιχειρηθεί να περάσει στον κόσμο της λήθης, στέκεται πάντοτε ως σημείο αναφοράς, ως κινηματογραφικό ορόσημο, που καινοτομεί, ανοίγει δυνατότητες για περαιτέρω θέαση των οπτικών νοημάτων και συνάμα κινητοποιεί τον προσωπικό στοχασμό. Όλα αυτά μάλιστα σε μία εποχή όπου φαίνεται πως στον κινηματογράφο όλα -ή σχεδόν όλα- έχουν ήδη ειπωθεί, και η αμηχανία για την εξεύρεση νέων νοημάτων και εκφραστικών...

Οι ταινίες, οι θεματικές τους, οι ηθοποιοί, οι σκηνοθέτες. Μια δομική ανάλυση σε αυτή καθαυτή την κωμωδία, από την εμφάνιση των πρώτων καλλιτεχνικών τάσεων στην ελληνική κινηματογραφία μέχρι τη στροφή της σε μια πιο σύγχρονη μορφή.

"Η ζωή είναι ένα όνειρο, η ζωή είναι ένα θέατρο, η ζωή είναι ένα τσίρκο. Είναι οι τρείς μεγάλες περιγραφές του ανθρώπινου γίγνεσθαι, σχεδόν τρία αξιώματα της σύγχρονης ευρωπαϊκής κουλτούρας. [...] Ο Αλμοδόβαρ μοιάζει να έχει κάνει μια σύνθεση των τριών ερμηνευτικών κλειδιών της ανθρώπινης συνθήκης: η ζωή είναι ταυτόχρονα όνειρο, θέατρο και τσίρκο. Ο κινηματογράφος του είναι κυρίως αυτό". Ο συγγραφέας Αντόνιο Ταμπούκι, λίγο πρίν την ολοκλήρωση της τελευταίας ταινίας του Πέδρο Αλμοδόβαρ "Volver", έγραψε το κείμενό του σε είκοσι παραγράφους με την ευκαιρία της μεγάλης αναδ...

Η μελέτη αυτή προσεγγίζει ένα μικρό δείγμα της σύγχρονης ελληνικής κινηματογραφικής παραγωγής με ακαδημαϊκούς όρους. Το εισαγωγικό της τμήμα εκτός από τη μεθοδολογία ανάλυσης των ταινιών παρουσιάζει και μια σύνοψη των σημαντικότερων θεωριών του κινηματογράφου που εξοικειώνει τον αναγνώστη με τις σύγχρονες εξελίξεις. Οι έξι ταινίες, που αποτελούν αντικείμενό της, έχουν επιλεγεί βάσει κοινού θεματικού πυρήνα: την έννοια της παραβατικότητας· πέρα όμως από το γενικό αυτό κριτήριο, επιλέχθηκαν ως αντιπροσωπευτικά δείγματα των αναζητήσεων της τελευταίας δεκαετίας και ως αξιοσημεί...