Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο ποιητής μ' αυτή την ποιητική συλλογή, παραδίδει στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, ένα χαριτωμένο, φιλοσοφημένο και ευχάριστο ποιητικό λόγο, βγαλμένο από τα βάθη της ψυχής του και στηριγμένο στις προσωπικές του εμπειρίες και βιώματα. Πραγματεύεται οράματα, σκέψεις και προβληματισμούς, χαρές, λύπες και ελπίδες, χρησιμοποιώντας τη σημερινή ομιλουμένη κυπριακή διάλεκτο σαν κύριο εργαλείο έκφρασης. Με τους καλοφτιαγμένους στίχους του, εκφράζει χωρίς υπεκφυγές τη γνώμη του και με την ποιητική του ικανότητα και ευαισθησία παίρνει θέση καλώντας για μια δικαιότερη κοινωνία. Υμνεί τη...

«Πριν την αιχμαλωσία, / να κάθομαι σε πολυθρόνα / και να πίνω καφέ, / δεν τα φαντάστηκα ποτέ / ότι είν’ ελευθερία».

Η ποίηση του Λουκή Παπαφιλίππου, ύστερα από μια πρώτη ανάγνωση, γίνεται αναγκαία. Έχει εκείνο το ανεπαίσθητο άρωμα που προειδοποιεί τις αισθήσεις για πνευματική φόρτιση. Είναι καρπός ωριμότητας μέσα στον οποίο πρωταγωνιστούν η χαρά και ο πόνος, οι μεταλλάξεις της ζωής, το σήμερα με το αύριο. Οι ιδέες, οι προοπτικές, ο φόβος και η τόλμη είναι σημεία αναφοράς που, τελικά, συνθλίβονται στα δόντια γραναζιών μιας εποχής που τα έχει όλα και της λείπουν όλα. Ο μοναχικός άνθρωπος, ο επαναστάτης, το εύκολο και το ακατόρθωτο πρωταγωνιστούν στις σελίδες του "Προσφέρομαι ως Βαραββάς" μ...

Τιμημένος με δύο Κρατικά Βραβεία της Κύπρου, ο Γιώργος Μολέσκης είναι ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της σύγχρονης κυπριακής ποίησης. Στη συγκεντρωτική αυτή έκδοση περιλαμβάνονται τα παρακάτω ποιητικά έργα της τελευταίας εικοσαετίας: "Μεγάλο που ήταν το φεγγάρι" (1980), "Περαστική Άνοιξη" (1984), "Η στέρνα των ερώτων" (1987), "Το σπίτι κι ο χρόνος" (1990), "Το νερό της μνήμης" (1998), "Από το ελάχιστο" (2001).

Ο τίτλος της νέας ποιητικής συλλογής της Λίλης Μιχαηλίδου, "Υπαινιγμοί", δικαιώνεται από μια φράση του Χόρχε Λουίς Μπόρχες που φιλοξενείται στην πρόταξη του βιβλίου. Ότι δηλαδή οι λέξεις υποδηλώνουν για τον αναγνώστη κάτι που σχετίζεται με τη δική του εμπειρία, και όπως γράφει χαρακτηριστικά ο Μπόρχες "μπορούμε μόνο να υπαινισσόμαστε, μπορούμε να κάνουμε τον αναγνώστη να φαντάζεται. Ο αναγνώστης, αν είναι αρκετά εγρήγορος, μπορεί να ικανοποιηθεί με την απλή νύξη ενός πράγματος..." Έτσι η Λίλη Μιχαηλίδου, μας δίνει απλώς το ερέθισμα για να κάνουμε το δικό μας νοηματικό ταξί...

ARS POETICA κανείς δεν είδε το μασκοφόρο με τα τριαντάφυλλα. έφευγε απ' το σπίτι με ψαλίδια στα χέρια και μ' ένα γάτο μαύρο αγκαλιά στο δάσος με τα μυστικά -δεν το 'ξερε κανείς- μέχρι που χείλη τεράστια μίλησαν για εγκλήματα στον ποταμό, για πευκοβελόνες θηρίου, για επιθανάτιους χτύπους και θρήνους στη διαπασών. τότε ήταν που αγκάθια χέρια το ξεγύμνωσαν, το ξερίζωσαν το μολυσμένο μανιτάρι το μαινόμενο. ΚΑΙ ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ τη νύχτα έρχονται οι σκέψεις πλανόδιοι λειτουργοί και μύστες. με αποφεύγουν τη μέρα όταν χλομή ξυπνώ απ' τη λήθη ενώ το βράδυ κάνουν κύκ...

Τα ποιήματα της Δάφνης Νικήτα απηχούν την υπερσύγχρονη τάση της ενοποίησης των τεχνών, είναι ποιήματα εικαστικά, αρχιτεκτονικά, μουσικά, κινηματογραφικά και φωτογραφικά. Χωρίς να προδίδουν άμεσα το μυστικό τους, ωστόσο είναι ποιήματα μιλητά, μπορείς να τα πεις και να τα ξαναπείς όπως γινόταν και με τα παλιά ποιήματα. ("Το Ροδακιό") [Μικρό δείγμα γραφής:] ΤΟ ΒΡΟΧΕΡΟ ΒΑΓΟΝΙ Βρέχει καθώς το ξύλινο βαγόνι χαράζει τις γραμμές Από το ανοιχτό παράθυρο σε βλέπω να κρεμάς κλωστές από τον ουρανό και στην άκρη τους το χαμόγελό σου. ΣΑΝ ΑΓΚΑΘΙ Χωρίς εσένα μ...

Σ' αυτό του το βιβλίο ο πρωτοπρεσβύτερος Γρηγόριος Ευσταθίου εξυμνεί με γλαφυρότητα τις ομορφιές του αγαπημένου του νησιού, της πατρίδας του και των ανθρώπων της. Τα ποιήματα του, γραμμένα κάποια απ' αυτά δεκαετίες πριν, είναι διαχρονικά και σύγχρονα συνάμα, περιγράφοντας σε έρρυθμα δίστιχα τη γεωγραφία, την ιστορία και τη λαογραφία του τόπου του. Το βιβλίο "Η Κύπρος έν' Σταυροδρόμι" αποτελεί μια ευχάριστη περιδιάβαση στο νησί που στέκεται αρχοντικά, περήφανα και φιλόξενα στο μέσο των τριών ηπείρων. Διαβάζοντας ο αναγνώστης τους στίχους θαρρεί πως μπροστά του, μέσ'από τι...