Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κάποιοι μύθοι είναι καλό να παραμένουν ως έχουν απαρασάλευτοι στο μεγαλείο της αυταπάρνησής τους. Ο Χριστός να μη γίνει ποτέ μεγαλέμπορος στην Ιερουσαλήμ συνδαιτημόνας χιλίαρχων και του Ποντίου Πιλάτου. Ο Καρλ Μαρξ να μη γίνει ποτέ εργοστασιάρχης σε μονάδα επεξεργασίας χάλυβα στο βόρειο Λονδίνο. Ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι να μη γίνει ποτέ γηραιός καθεστωτικός ποιητής στην μπρεζνιεφική εποχή της στασιμότητας. Ο Τσε Γκεβάρα να μη γίνει ποτέ κοιλαράς μεγαλογιατρός στις αστικές συνοικίες του Μπουένος Άιρες. Οι μύθοι δελεάζουνε τα πλήθη οι απομυθοποιήσε...

Ένας γερο-ρήτορας, μια θεοφοβούμενη, ένα κορίτσι-κουνέλι, κάποιος εθνικός ήρωας, ένας παρενδυτικός και άλλα σύγχρονα πρόσωπα μαρτυρούν πώς εγκλωβίστηκαν σε ένα αδιόρατο πλέγμα ρόλων και ανέφικτων εαυτών. Μερικοί άλλοι όμως - με μεταφορές, παραφωνίες, αντι-μοιρολόγια κι ανατινάξεις στίχων - δραπετεύουν. Ενώ δυο παράφοροι Χορευτές γίνονται λεία, ύλη και φωνή ερωτικών ποιημάτων.

Μητέρα Αμίλητη η μητέρα καθόταν στην αυλή πλέκοντας τη ζωή της παπαρούνες στάχυα και τριαντάφυλλα μα πιο πολύ ζωγράφιζε με τις κλωστές αδύνατα πουλιά με ανοιχτές φτερούγες και πάνω τους ο ήλιος με τις αχτίνες του τα χαιρετούσε, χαμόγελο φωλιάς είτε του ύπνου ανάσα δε φάνηκε στη ζωγραφιά της εξόν στις ανθοδέσμες του θανάτου της. Ήχοι μ' ακολουθούν απ' το δοξάρι του αργαλειού μέσα στη νύχτα και στα λευκά σεντόνια που ύφαινε διαβάζω διαδρομές ονόματα σταθμών στην ούγια τους τα γεγονότα.

Για τον Ηράκλειτο, ο χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει πεσσούς. Ο Καλδερόν παρομοιάζει τη ζωή με σκηνή θεάτρου όπου καλούμαστε να παίξουμε ο καθένας τον δικό του ρόλο. Οι ινδουιστές πιστεύουν πως το σύμπαν είναι το σώμα του Σίβα και ταυτίζουν τον κοσμικό χορό του με τον αδιάλειπτο κύκλο της ζωής και του θανάτου. Ο Αϊνστάιν ισχυρίζεται πως η διάκριση ανάμεσα σε παρελθόν, παρόν και μέλλον δεν είναι παρά μια πεισματικά επίμονη ψευδαίσθηση, ενώ ο Μπόρχες φαντάζεται τον χρόνο ως ένα ποτάμι που μας παρασέρνει, υποστηρίζοντας πως το ποτάμι είμαστε εμείς. Ίσως η ιστορία να μην είνα...

Ωδές ψυχοσωματικές από σκιές νεκρές... βαναύσως ποδοπατημένες από αδιόρατες αποπλανημένες ομορφιές... Ιστορία έχουν ακροβατική κι άλαλα αποτυπώματα φωτοσυνθετικά...