Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ας θυμόμαστε τους αγώνες για την τελική νίκη. Κι ας ψάλουμε στην μνήμη των ηρώων της. Τραγούδι για τη Λευτεριά.

Ωδές ψυχοσωματικές από σκιές νεκρές... βαναύσως ποδοπατημένες από αδιόρατες αποπλανημένες ομορφιές... Ιστορία έχουν ακροβατική κι άλαλα αποτυπώματα φωτοσυνθετικά...

Πρόκειται για μια ποίηση προσωπικού στιλ, φιλοσοφικού περιεχομένου, όπου η σκέψη ξανοίγει τα φτερά της πέραν απ’ το γνωστό ουρανό, ελπίζοντας πως, ακόμα και στο κενό, θα βρει την πηγή που εκ γενετής αναζητεί, ο εγκέφαλος των ανθρώπων...

Ο Οσμάν Τουρκάι έγινε γνωστός ως "Ο Ποιητής του Διαστήματος ή του Σύμπαντος". Στα ποιήματά του πραγματεύθηκε και ανέπτυξε θέματα κοσμικής συνείδησης και λογικής. Σκοπός και ιδανικό των ποιημάτων του ήταν η ενότητα, η συμπαντική σκέψη και η συνύπαρξη στη διαφορετικότητα. Συνθέτοντας ποιήματα με υλικό τα ανωτέρω εφόδια, άρχισε να μνημονεύεται ως ο μυστικιστής της εποχής του διαστήματος ή του σύμπαντος. Κατάφερε να αναγνωριστεί παγκοσμίως και να τιμηθεί με βραβεία τόσο στην πατρίδα του όσο και στην παγκόσμια κοινότητα. Το 1988 με αφορμή την ποιητική του συλλογή "Variations"...

Τριάντα ποιήματα, δύο κείμενα για το "Σπίτι δίπλα στη θάλασσα" στην Κερύνεια και ένα αλληγορικό παραμύθι εμπεριέχονται στην έκδοση "Το σπίτι δίπλα στη θάλασσα". Η Βούλα Αντωνίου καταθέτει ένα πολύ προσωπικό ύφος γραφής με άριστη γλωσσική καλλιέργεια και πειθαρχία. Αντλεί ερεθίσματα από μια ισχυρή αυτοσυνειδησία καθώς και από την οδύνη τής θύμησης, τις διαδρομές στη ρηχή εποχή μας, την αγάπη, τα αναπάντητα γιατί και πολλά από αυτά τα σημάδια του χρόνου που αφορούν στο μυθικό νησί τής Κύπρου. Αισθάνεται ζεστό ακόμη το αίμα τής παλιάς πληγής να τρέχει. Διατηρεί αυθεντι...

Οι ραψωδίες του ποιητή στη Νέκυια με φέρουν. Τα προχριστιανικά σπέρνω κόλλυβα και με κρασί μεθάω τον Τειρεσία. Κάποιοι μού μήνυσαν για το νεκρομαντείο. Πριν αυτό σπαρθεί με καρπούς μια σκιά ρουφούσε τα πουλιά. Η αιώνια αυτή κατάρα. Ίσως, στις αχαρτογράφητες των Πλουτωνίων σπηλιές να ξαλαφρώσει η ψυχή μου και της Ιθάκης το δρόμο να βρω. Διψασμένος από το χοντρό αλάτι των τριμμένων οστών σου κόρεσα το μένος μου με της Στυγός το νερό.

Έχουν περάσει σχεδόν 17 χρόνια από τότε. Αλλά το θυμάμαι σαν να ήταν τώρα. "Εγώ θα γράψω βιβλίο γι’ αυτή την ιστορία κάποτε" σου είπα. Γέλασες. Και να που τώρα το βιβλίο είναι έτοιμο. Μόνο που δεν αναφέρεται σε σένα. Γιατί τελικά εσύ ήσουνα απλά η αφορμή. Για να κάνω την πιο σημαντική γνωριμία της ζωής μου. Δεν ήταν μια διαδικασία εύκολη. Γιατί βλέπεις, η δική σου η απόρριψη, άνοιξε την πόρτα σε αυτό που για όλη μου την ως τότε ζωή ήταν καλά κρυμμένο. Φόβος. Γι’ αυτό που ένοιωθα, αλλά σύμφωνα με τους σοφούς, δεν θα έπρεπε να νοιώθω. Δεν είχα το δικαίωμα να νοιώθω. Αυτ...

Συγκεντρωτικός τόμος που περιλαμβάνει το σύνολο των έως τώρα ποιητικών συλλογών του βραβευμένου Κύπριου ποιητή. ΠΟΙΗΤΗΣ Αν είχα δροσερό μυαλό, μολύβι που να γράφει γοργά γοργά μη μας προλάβει ο χρόνος και χέρι τρισευλογημένο από τους εκπροσώπους του θείου παντός, τότε στο βάθος θα 'λαμπε η χαρά μου και θα κουδούνιζαν των ουρανίων σωμάτων τα κλαριά.

Είμαι πιο πονηρός από ιερέα πιο άδικος από δικαστή πιο άνομος από αστυνόμο πιο μικροπρεπής από βουλευτή. Να με προσέχεις - γιατί είμαι εσύ.

"Κάθε φορά που ταξιδεύεις στους λειμώνες με την ποίηση του Ιωσήφ Ιωσηφίδη κάνεις ένα ταξίδι μαγικό στον κόσμο της Ιστορίας, της Τέχνης και του Πολιτισμού. Έμπνευση από όλο το φάσμα της διαχρονικής ανθρώπινης πνευματικής δημιουργίας και της σύγχρονης ζωής. Προϊδεάζει για τις ασύνορες διαστάσεις του έρωτα και της ποίησης". Δρ Κώστας Κατσώνης, Φιλόλογος, Συγγραφέας, τ. Σύμβουλος Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου "Ποίηση πυκνή, ουσιώδης και δραστική έχει θεματολογία που ξεπερνά το ατομικό και αγγίζει το "καθόλου", και αποτελεί σημαντική προσφορά στην ελληνική κυπρια...

...έζησα σε έναν ανάποδο κόσμο έγραψα γι αυτόν στη γλώσσα των Νεάντερταλ που δεν είχαν γραφή... Η ποίηση του Γ. Καλοζώη διαλαλεί το σχεδόν αυτονόητο, πως τίποτα δεν υπάρχει εκτός αν ειπωθεί ή γραφτεί. Ο πόλεμος του ποιητή με τα αρχετυπικά, φρικώδη όντα συνεχίζεται αμείωτος, όχι πάντα και κατ’ ανάγκην με νικητή τον άνθρωπο. Και μόνο το γεγονός ότι τα όντα αυτά, π.χ. το φίδι, πρωταγωνιστούν σε αρκετά ποιήματα είναι ένα είδος νίκης των όντων αυτών πάνω στον ιστορικό και μυθολογικό χρόνο. Ο άνθρωπος εξακολουθεί να είναι μια τραγική φιγούρα, αφού έχει να αντιπ...

"Μια νύχτα ονειρεύτηκα κάτι που ’χα ξεχάσει Το όνειρο το αλλιώτικο και το αλλοτινό Ένα Φεγγάρι όμορφο στην πιο γλυκιά του χάση Που το υμνούσα εκστατικός σαν ωδικό πτηνό Κι ακόμη ονειρεύτηκα θάλασσες και πελάγη Και ένα δάκρυ κρύσταλλο, διαμάντι καθαρό Τα θαύματα που κάνανε του Ύνυς Μόνα οι μάγοι Που τέτοια άλλα παρόμοια δεν έχω δει θαρρώ Τα γαλανά τα μάτια της, τα κόκκινά της χείλη Το δέρμα, την ανάσα της, το γέλιο, τη φωνή Την ομορφιά της που ’τανε σαν σπάνιο κοχύλι Που με γεννά και με πονά και με δολοφονεί Μα όσο κι αν με κέντησε, όσο κι αν με σκοτώνει Α...

Η νύφη του Ιούλη, ένα συνθετικό-βιωματικό ποίημα εμπνευσμένο από πρόσφατο οδοιπορικό του ποιητή στο κατεχόμενο, από τον τουρκικό στρατό, βόρειο μέρος της Κύπρου. Όπως εκμυστηρεύεται, ήταν για εκείνον μια αποκαλυπτική, συγκλονιστική εμπειρία, "καθώς στην ηλικία των σαράντα πέντε ετών, έστω ως επισκέπτης, είδα για πρώτη φορά την πατρίδα μου ολόκληρη. Για πρώτη φορά, οι αφηγήσεις και οι περιγραφές της μάνας μου και του τζυρού μου, που κατάγονται από την κατεχόμενη Ακανθού και την Αμμόχωστο αντίστοιχα, έγιναν ζωντανή εικόνα, βίωμα και αίσθημα. Ένιωσα πραγματικά ότι ένα χαμένο κ...

Η ποίηση της Νεσιέ Γιασίν είναι ένα δώρο εικόνων, συναισθημάτων και ταυτόχρονα μια πολιτική πράξη. Λειτουργεί από τα μέσα προς τα έξω· ξεκινώντας δηλαδή με την αποτύπωση του εσωτερικού της εγώ, κατορθώνει να εκφράσει μια ολόκληρη γενιά Τουρκοκυπρίων που αγωνίζονται για μια πατρίδα που θέλουν να τους ανήκει. Η Νεσιέ δεν αισθηματολογεί, όμως η ποίησή της είναι αισθηματική, δεν συνθηματολογεί, όμως οι στίχοι της γίνονται συνθήματα. Μονάχα αγαπάει. Τον άνθρωπο, τη φύση, τον γιο της, τη γυναικεία της υπόσταση, την πατρίδα της. Μέσα από την αγάπη, υφαίνει ένα οικουμενικό σύμπαν π...

ΑΝΑΚΛΗΣΗ - ΜΙΑ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΟΝΕΙΡΟΥ Καταπιεσμένα υποκείμενα σε στάση ύπνου. Εδώ βλέπουμε τη συγκίνηση. Οι στήμονες, ο ύπερος τα κουρέλια απ’ το βάθεμα των δακτύλων μας σκοτεινές διαφάνειες από αλλοτινούς καιρούς που χάθηκαν και δείχνουν δυο τελευταία σου φιλιά. Ξύπνησα ευτυχισμένη από τούτο τ’ όνειρο αγάπη μου.

Ο Μεχμέτ Κανσού, είτε ως πνευματικός δημιουργός είτε ως απλός πολίτης, έχει βαθιά ριζωμένη μέσα του την αίσθηση της προσφοράς στην κοινωνία, την αίσθηση της υπηρεσίας προς το κοινωνικό σύνολο. Αυτή ήταν και παραμένει η στάση όλης της ζωής του ως λογοτέχνη, ως εκπαιδευτικού και ως ανθρώπου. Και όπως η ζωή του δεν είναι πομπώδης και διακηρυκτική, έτσι και το έργο του. Η γλυκύτητα και η πραότητα του χαρακτήρα του έχουν ένα ευτυχές συναπάντημα με τη σεμνότητα, τη λιτότητα και τους χαμηλούς τόνους που διακρίνουν το έργο του. Μια "ροκ συμφωνία" σκουπίζει τα πράσινα φύλλα του...