Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με την απόσταση που τραγικά ανοίγει ο χρόνος όταν η ύπαρξη κρυσταλώνεται με την τελευτή της, ατενίζουμε σήμερα τον Φώτη Κόντογλου - είκοσι χρόνια μετά την κοίμησή του και ενενήντα από την γέννησή του. Τον ατενίζουμε με βαθύ σέβας και πιστή αγάπη να ψηλώνει από χρόνο και χρόνο και μέσα στην δεινή εμπλοκή του Ελληνισμού με την εποχή μας, να κερδίζει η μορφή και το έργο του ακέρια την σημασία τους. Με καθαρότερη σήμερα ματιά και με καρδιά που βρίσκει την δύναμη να τιθασεύει την αγάπη της στον ζυγό της δίκαιης κρίσης, θωρούμε τον Φώτη Κόντογλου να υψώνεται εις κεφαλήν γωνίας τ...

Τα πέντε κείμενα του Διονύση Παπακώστα αποτέλεσαν αφορμή εικαστικού σχολιασμού για τον Νικόλα Κληρονόμο. Τα έργα του ζωγράφου, που περιέχονται στο βιβλίο, εκτέθηκαν από 5 έως 14 Δεκεμβρίου στην "Γκαλερί 7", Ζαλοκώστα 7.

Από το 1980, από τις στήλες της γαλλικής Liberation, ο Δημοσθένης Δαββέτας δοκιμάζει κι ασκεί τη γραφή του στην τέχνη, πιστός στην πορεία που χάραξαν οι C. Baudelaire, G. Apollinaire, P. Valery, R. Char, R. Walser. Αυτή τη φορά ο ποιητικός του λόγος διαπερνά κι ακτινογραφεί την πλαστική γλώσσα του Κώστα Τσόκλη. Ματιά γρήγορη, συγκεκριμένη και ανατομική, δίχως να ξεχνά τη συνθετική της ικανότητα, καταφέρνει να δει το έργο του Τσόκλη από τα μέσα, τρυπώνοντας σε ενδόμυχες, απόκρυφες γωνιές του. Αυτή η περιπέτεια πραγματώνεται στο πλαίσιο μιας αντίληψης που θέλει τον κριτικό τέ...

"Με εξαιρετική χαρά χαιρετίζω την πρώτη τούτη προσπάθεια του κ. Κ. Μακρή να γίνη γνωστό ένα τουλάχιστο μέρος από το έργο του Θεόφιλου που έζησε και δούλεψε τόσον καιρό στο Βόλο. Εκεί ίσα-ίσα σώζεται ακόμα, σα να βγήκε σήμερα από το χέρι του, μια από τις καλύτερες τοιχογραφίες του, στο σπίτι του Ι. Κοντού, συνολικό έργο, που όσο κι αν δεν το διακρίνει συνθετική ενότητα μάς δείχνει όμως όλες τις απόψεις της τέχνης του, στο πορτραίτο, στο τοπίο, στην ιστορική σκηνή και στις μυθολογικές του αντιγραφές. Όπως σ' όλη του την εργασία, κι εδώ φαίνεται ο καλλιτέχνης ο ποτισμένος με τ...

"Όταν -μετά από περιπέτειες και μια δραματική αλλαγή καριέρας, που από το Χορό και το Μπαλέτο με οδήγησε στην Αρχαιολογία και τα Εικαστικά- αποφάσισα να κάνω μια διατριβή για την ελληνική ζωγραφική, το θέμα ήταν για μένα προφανές. Θα έγραφα για τον Τσαρούχη, που πάντοτε θαύμαζα και που, επιπλέον, ως παιδικός φίλος του θείου μου, του ζωγράφου Γιώργου Μαυροΐδη, είχε ζωγραφίσει τη μητέρα μου, την Αλεξάνδρα, το 1936, χρονιά σημαδιακή για την ελληνική ιστορία αλλά και για την ίδια τη μητέρα μου, που από δεσποινίς Μαυροΐδη έγινε κυρία Ιωάννη Φλώρου. Το πορτρέτο αυτό της μητέρας μ...

Αν θέλαμε να χαρακτηρίσουμε την ζωγραφική του Ζαχαρία, αυτά τα "χρωματικά του σύμβολα" δεν πρέπει να σταθούμε μόνο στην τέχνη του. Γιατί το έργο του δεν είναι μόνο ένα καλλιτεχνικό επίτευγμα: είναι κάτι πολύ περισσότερο, έχει ένα βαθύτερο μήνυμα -καθώς αποτελεί μια προσπάθεια διείσδυσης στα προβλήματα του δράματος του σύγχρονου κόσμου. Είναι ένας στοχασμός πρώτα απ' όλα στη σημερινή τραγική προεία του ανθρώπου και στα αδιέξοδά του. Και σ' αυτά ο καλλιτέχνης προσπαθεί και ρίχνει το φως των "χρωματικών του συμβόλων".

"Είναι γεγονός πως σαν ξένος στην καρδιά του Παρισιού σκέφτεσαι συχνά τη θάλασσα. Κι όταν δεν τη σκέφτεσαι, σου τη θυμίζουν οι άλλοι - με την απουσία τους. Θάλασσα είναι το καλοκαίρι, είναι η συντροφιά, οι ηδονές του νερού, οι γεύσεις, οι μυρωδιές. Θάλασσα είναι το συγκεκριμένο, το χειροπιαστό, το απέραντο".