Η Συμφωνία της Βάρκιζας
Συλλογικό έργο
Το Ποντίκι (1995)
Πριν από μισό αιώνα ακριβώς, υπογράφτηκε, λίγο έξω από την Αθήνα, μια ιστορική συμφωνία -η "Συμφωνία της Βάρκιζας"- ύστερα από δεκαήμερες διαπραγματεύσεις των "αντιπάλων του Δεκέμβρη" (2-10.2.1945). Είναι μια συμφωνία: - επίλογος της "Μάχης της Αθήνας", που κράτησε 33 μέρες και έβαψε στο αίμα την μόλις απελευθερωμένη πρωτεύουσα, προτού τελειώσει ο πόλεμος, προτού καν απελευθερωθεί όλη η χώρα - προοίμιο του "μεγάλου εμφύλιου", ο οποίος ακολούθησε (1946-49) και των διώξεων της Αριστεράς που κράτησαν για πολλά, πολλά χρόνια. Η "Συμφωνία της Βάρκιζας" είναι ένας σταθμός...
Από τη Βάρκιζα στο Λιτόχωρο
Συλλογικό έργο
Το Ποντίκι (1998)
Η απελευθέρωση της χώρας από τους γερμανούς κατακτητές τον Οκτώβρη του '44 δεν έφερε την πολυπόθητη ηρεμία. Αντιθέτως οι νέες περιπέτειες άρχισαν γρήγορα. - Πρώτα η μάχη της Αθήνας, τον Δεκέμβριο του '44 - Μετά ο εμφύλιος, που τυπικά αρχίζει από την επίθεση ανταρτών στο Λιτόχωρο την παραμονή των εκλογών της 31ης Μαρτίου '46. Η έκδοση αυτή έρχεται να καλύψει κυρίως την περίοδο από τη Βάρκιζα έως το Λιτόχωρο, όπως την είδε η τότε Αριστερά, η οποία μετά το έπος κατά των κατακτητών (αλλά και των γεγονότων του Δεκέμβρη) βρέθηκε να διώκεται μ' ένα πρωτοφανές όργιο βίας και έ...
Στη δίνη του εμφυλίου πολέμου
Προσκήνιο (1998)
Η τρίχρονη εποποιία του δημοκρατικού στρατού Ελλάδας
Σύγχρονη Εποχή (1998)
Έτσι σώθηκε η Ελλάδα από το σιδηρούν παραπέτασμα
Ομάδα Μελετητών Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας
Πελασγός (1999)
Η Λήθη είναι τεράστια υπόθεση. Είναι ευτυχία, είναι ευλογία. Τι ωραιότερο, τι σπουδαιότερο και μεγαλύτερο να καλύπτει η Λήθη τις όποιες διαιρέσεις, διχασμούς, εχθρότητες (εσωτερικές και εξωτερικές - κυρίως όμως εσωτερικές). Η λήθη φέρνει την ηρεμία, τη γαλήνη, την ομόνοια, την ομοψυχία. Όποιος δεν την επιθυμεί και δεν την επιδιώκει είναι ανάξιος ως άνθρωπος και ως Έλληνας. Χωρίς να αγνοείται η Ιστορία, χωρίς να λησμονούνται οι θυσίες και τα θύματα- αυτό θα αποτελούσε ατιμία και αναλγησία - η Λήθη πρέπει να καλύπτει το παρελθόν. [...]
Η ανατομία μιας τραγωδίας
Μακρής Πέτρος
Άγκυρα (2000)
Μάιος 1984. Τριάντα πέντε χρόνια μετά το κλείσιμο της αυλαίας της ελληνικής εμφυλιοπολεμικής τραγωδίας 1944-1949, οι επιζώντες, θανάσιμοι τότε αντίπαλοι πολέμαρχοι, ο αριστερός αρχιστράτηγος και πρωθυπουργός των επαναστατημένων ανταρτών καπετάν Μάρκος Βαφειάδης και ο δεξιός στρατηγός Θρασύβουλος Τσακαλώτος δίνουν τα χέρια. Η πρωτοβουλία του εγχειρήματος, που ήταν και μια παγκόσμια δημοσιογραφική επιτυχία, ανήκει στον συγγραφέα αυτού του βιβλίου. Η χειραψία αυτή προκάλεσε γενικότερη συγκίνηση και έκπληξη, αλλά και θύελλα αρνητικών αντιδράσεων κυρίως σε παράκεντρα αποφάσεων,...
