Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Φωτογραφίες μνήμης, ανθρώπων που η ματιά τους βρέθηκε να παρακολουθεί την ιστορία σε κάποιες οριακές στιγμές. Ερασιτέχνες ή επαγγελματίες φωτογράφοι ενταγμένοι στην υπόθεση του ανθρώπου. Η έκθεση "Βγαίνοντας από τα χρόνια του πολέμου 1940-1960", με έργα των Χαρισιάδη, Παπαϊωάννου, Χρουσάκη, Τσαγκρή, Ζημέρη, μπορεί να ειδωθεί σαν ντοκουμέντο των χρόνων 1940-1960, αλλά και σαν εισαγωγή σε μια υπόθεση που συνεχίζεται και επικαιροποιείται στις μέρες μας, οδηγημένη από τις ανάγκες των ανθρώπων. Νέες κοινωνικές ανακατάξεις, μια άλλη διαστρωμάτωση, άλλες ανάγκες, αλλά πάντα ανάγκ...

"Βλέποντας αυτές τις φωτογραφίες έχει κανείς την εντύπωση ότι ολόκληρος ο πληθυσμός της Ελλάδας ήταν πρόσφυγες, ότι κατέφθασαν σε τούτα τα μέρη κυνηγημένα. Άνθρωποι της ανάγκης και μιας ελπίδας η οποία ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε". Μάνος Ελευθερίου Ένα οδοιπορικό στην Ελλάδα του 19ου και του 20ού αιώνα όπως το φαντάστηκε ο Χάρης Γιακουμής μέσα από 200 σπάνιες φωτογραφίες και κείμενα του Μάνου Ελευθερίου που τις συνοδεύουν. Μια αληθινή ματιά στον τόπο, το χρόνο και την ευαισθησία ενός λαού.

Φιλοδοξία αυτής της σειράς των φωτογραφικών λευκωμάτων που φέρνει το γενικό τίτλο Ελληνική Κοινωνία και Φωτογραφία είναι να καταγράψει ότι αξιόλογο έγινε στην ιστορία της ελληνικής φωτογραφίας από την εφεύρεση της έως σήμερα. Αυτή η ιστορία παρουσιάζει πρόσθετο ενδιαφέρον γιατί είναι ταυτόχρονα και ο καθρέφτης της εξέλιξης της κοινωνίας του σύγχρονου, νεοελληνικού κράτους, η ίδρυση του οποίου συμπίπτει περίπου με την εφεύρεση της φωτογραφίας. Οι φωτογράφοι, μάρτυρες της εποχής τους, μέσα από την ιδιαιτερότητα του έργου τους κατέγραψαν τα προβλήματα, τις χαρές, τον πόνο, τη...

Οι είκοσι ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες και φωτογράφοι που παρουσιάζονται στη σειρά "Σύγχρονοι Έλληνες Εικαστικοί" της εφημερίδας "Τα Νέα" διαμόρφωσαν τη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Πράγματι, η επιλογή είναι ακριβής και αυστηρή, πράγμα σπάνιο για τέτοιου είδους εγχειρήματα. Επιπλέον, από την άποψη της πληροφόρησης ενός φιλότεχνου, αλλά δίχως εξειδικευμένες γνώσεις, κοινού η σειρά καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα δημιουργίας, από τη γενιά του ΄30 ως την πρωτοπορία της δεκαετίας του 1970. Ανάμεσά τους θα συναντήσει κανείς και ορισμένους καλλιτέχνες της διασποράς, οι οποίοι εντάσσονται...

Για να συντελεσθεί κάποιο γεγονός δε φθάνει να ωριμάσουν οι συνθήκες οι οποίες τις περισσότερες φορές λογίζονται απρόσωπες. Μια εξίσου απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχουν και φορείς που να είναι αξιόπιστοι δέκτες των μηνυμάτων των καιρών. Η συγκέντρωση φωτογραφικού υλικού, ιστορικής σημασίας, από την Ιστορική Λαογραφική Εταιρία Γιαννιτσών "Ο Φίλιππος", η ικανότητα και η έφεση στη συστηματική εργασία από τη φιλόλογο, Ελένη Μαυροκεφαλίδου, ήταν οι αφορμές, αλλά και η πρόκληση για το Δήμο Γιαννιτσών να ανταποκριθεί. Ο Δήμος Γιαννιτσών διαπιστώνοντας ότι με την έκδοση του φ...

Η καταγραφή της ιστορικής αλήθειας και η νοητή μεταφορά στην εξέλιξη της πόλης των Γιαννιτσών, που ακολούθησε στους δικούς της ρυθμούς τις τελευταίες δεκαετίες, όπως ξεδιπλώνεται μπροστά μας μέσα από παλιές φωτογραφίες, αποτελεί για όλους μας, πέρα από μια επιστημονική εργασία, μια πράξη ευθύνης και χρέους. Μια πρωτοβουλία που βοηθά το σύγχρονο κάτοικο και τον επισκέπτη να γνωρίσει την ιστορική διαδρομή της πόλης το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, τους πρωταγωνιστές αυτού του τόπου και τον πολεοδομικό της ιστό που μεταβάλλεται συνεχώς. Ο δήμος Γιαννιτσών, στο πλαίσιο των ενεργε...

Πίσω από το φακό: Ένας λόγιος φωτογραφίζει. Πρέπει να ήμουν οκτώ χρονών όταν μου χάρισαν την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή. Δεν άργησα να μπω στο νόημα. Κρατούσα στα χέρια ένα εργαλείο που είχε τη δύναμη να ανατρέψει τις σχέσεις μου με τους μεγάλους. Από τη στιγμή που έστηνα γονείς και οικείους μπροστά στο φακό, είχα τον τρόπο και εγώ να προστάζω. Κανείς δεν ξέφευγε από το παιχνίδι. Παρολίγο να πέσει θύμα και ο Τρότσκι, πού τότε βρισκόταν εξόριστος στην Πρίγκιπο. Τον χαιρετήσαμε μια μέρα καθώς περνούσαμε έξω από τον κήπο της βίλας όπου τον φιλοξενούσαν. Μας έβγαλε το ψάθι...

Γυναίκα και γη της Μικράς Ασίας και του Πόντου Μια παράλληλη πορεία και σχέση που εδώ και αιώνες μεταμορφώνει τους σπόρους σε καρπούς και ζωή.

Ένα λευκό εξώφυλλο μ' ένα μεγάλο διάτρητο "60'ς" (που ανοίγοντας αποκαλύπτει τα συγκεντρωμένα πλήθη στα Ιουλιανά της Αθήνας, στον Μάη του '68 στο Παρίσι και στο Γούντστοκ) δίνει το στίγμα του περιεχομένου και της αισθητικής στο συλλεκτικό λεύκωμα "Διονύσης Σαββόπουλος: του '60 οι εκδρομείς". Η έκδοση αυτή επιχειρεί να αποτυπώσει το ύφος και το ήθος της αναδρομής "στη δεκαετία όπου τα πάντα έμοιαζαν δυνατόν να συμβούν", που προτείνουν ο Διονύσης Σαββόπουλος και οι συνεργάτες του, με επίκεντρο τις πολύπλευρες εκδηλώσεις στο Παλλάς και στο κέντρο της Αθήνας, γιορτάζοντας τα 4...

Από τον Απρίλιο μέχρι το Μάιο του 1912, ο ιταλικός στόλος καταλαμβάνει τα Δωδεκάνησα -που ήδη τελούσαν υπό οθωμανική κατοχή- και υψώνει στην πόλη της Ρόδου την ιταλική σημαία, η οποία θα συνεχίζει να κυματίζει στο ιστό για 31 ολόκληρα χρόνια -μέχρι το 1943- ως δείγμα ιταλικής κατοχής. Το ανά χείρας φωτογραφικό λεύκωμα είχε πρωτοεκδοθεί πριν από 90 σχεδόν χρόνια -το 1913- με τον τίτλο: "Le isole dell' Egeo occupate dalle Armi Italiane". Όταν πρωτοξεφύλλισα το αντίτυπο που μού δόθηκε με το Γιάννη Μαχαιρίδη, εκστασιάστηκα από την πρωτοποριακή, για την εποχή του, εκδοτική τ...

Ο σκοπός της μικρής αυτής μελέτης δεν είναι μόνο να γνωρίσει ο κόσμος τι είναι η "Εθνική Αλληλεγγύη" και πως η φωτογραφία γνωστών και άγνωστων φωτογράφων βοήθησε τους σκοπούς της, αλλά και να γίνει η αφορμή να συγκεντρωθούν και άλλα στοιχεία πάνω σε αυτό το θέμα. [...] Μελετώντας τα λευκώματα των Σπ. Μελετζή και Κ. Μπαλάφα "Με τους αντάρτες στα βουνά" και "Το αντάρτικο στην Ήπειρο" διαπίστωσα στο τέλος του βιβλίου "Με τους αντάρτες στα βουνά" στα περιεχόμενα με μικρά γράμματα, να αναφέρει ότι κάποιες φωτογραφίες ήταν ή για την ακρίβεια είχαν παραχωρηθεί από τη "Εθνική Αλλη...

"Λένε ότι μια φωτογραφία έχει μεγαλύτερη διαφωτιστική απόδοση από εκατό άρθρα. Αυτό το σοφό αξίωμα επιβεβαιώνεται στην περίπτωση των φωτογραφιών που έφερε στη δημοσιότητα ο Βάσος Μαθιόπουλος. Πρώτα πρώτα γιατί οι φωτογραφίες είναι γνησιότατες, τραβηγμένες από τον επίσημο Γερμανό φωτογράφο των δυνάμεων κατοχής και μη αμφισβητούμενες ούτε καν από τους ίδιους τους αξιωματικούς και άντρες των Ταγμάτων Ασφαλείας (ή τα περήφανα γι' αυτούς τέκνα τους)... Τα Τάγματα Ασφαλείας πρόσφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στον αγώνα της χιτλερικής Γερμανίας εναντίον των τότε συμμάχων. Ο Β. Μαθιόπου...

Λεύκωμα που κυκλοφόρησε με την ευκαιρία της προεδρίας της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για μια δίγλωσση έκδοση του ιδρύματος, μέσω της οποίας παρουσιάζονται φωτογραφικά κυρίως στιγμιότυπα της ζωής, του έργου και της προσωπικότητας του Ελευθερίου Βενιζέλου, που προσδοκά να προβάλει στους ευρωπαίους ηγέτες και ευρύτερα στο ευρωπαϊκό και ελληνικό κοινό τον πολιτικό της εθνικής αποκατάστασης και της ειρήνης, τον επαναστάτη, το δημιουργό, τον ηγέτη με τη μεγάλη ευρωπαϊκή αποδοχή και τον άνθρωπο Ελευθέριο Βενιζέλο. Μέσα από σύντομα κείμενα και πλούσιο και εν πολλοίς σπ...

Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό του φωτογράφου Φώτη Καζάζη στην Ελλάδα, που ξεκίνησε το 1964 και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Στο λεύκωμα αυτό παρουσιάζονται φωτογραφίες της περιόδου 1964-1976. Είναι εικόνες που θυμίζουν πόλεις και τόπους και δείχνουν στους νέους στιγμιότυπα της καθημερινότητας της εποχής εκείνης. Μοιραία οι φωτογραφίες αυτές μας ωθούν σε συγκρίσεις, συσχετισμούς και σε σκέψεις σχετικές με την εξέλιξη μας. Η παράθεση των φωτογραφιών ξεκινά από τη Θράκη και μέσω Μακεδονίας Ηπείρου, Θεσσαλίας, Στερεάς Ελλάδας, Πελοπονήσσου καταλήγει στα νησιά μας. Οι φωτογραφίες συνο...

Η φωτογραφική αφήγηση είναι πάντοτε μελαγχολική. Είτε πρόκειται για γεγονότα ζωής και χαράς είτε θλίψης, από δυστυχία, πολέμους, στερήσεις, διωγμούς. Αιτία πιστεύω ότι είναι ο χρόνος, η αποτυπωμένη αποκάλυψη ότι ο χρόνος περνάει, ότι πέρασε ήδη. Καθώς μια μόνο στιγμή αποτυπώθηκε, παγωμένη και ακίνητη, μας κάνει και αισθανόμαστε, βαθιά και μελαγχολικά, όλες τις άλλες στιγμές που πέρασαν και χάθηκαν χωρίς ν' αφήσουν ίχνη. Βλέποντας παλιές φωτογραφίες από γάμο, πανηγύρι ή εκδρομές άθελα σκεφτόμαστε: κοίταξε πόσο άλλαξαν και φθάρθηκαν όλα, οι άνθρωποι, τα ρούχα τους, το σώμα το...

Η εμπλοκή της Ελλάδας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν έχει απασχολήσει την ελληνική ιστοριογραφία με τρόπο εξαντλητικό. Αντίστοιχα, από τα φωτογραφικά τεκμήρια των πρώτων μηνών του πολέμου, έως την είσοδο του γερμανικού στρατού στην Αθήνα, έχουν εκτιμηθεί ως σχετικά με το θέμα όσα αναδεικνύουν την επική και εξιδανικευμένη διάσταση των πραγμάτων. Υπήρχαν όμως και άλλες παράμετροι, όπως εκείνη του ευαίσθητου και ψύχραιμου φωτογράφου, του καλλιτέχνη που ζει όπως όλοι τις ίδιες ελπίδες, τις ίδιες αγωνίες, το ίδιο δράμα και που επιλέγει συνειδητά να "αιχμαλωτίσει" με τον φακό του τ...