Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με τον όρο "επιθυμία" δηλώνεται η εμβολή του πλατωνικού φιλοσοφικού λόγου στην τάξη των συμβάντων ανάδυσης και πλήρωσης της επιθυμίας, ως το τελικό αντικείμενο της πλέον πρωταρχικής μέριμνας της ύστατης πλατωνικής ανθρωπολογίας, που είναι -θεμελιωδώς- η προάσπιση της διαφοράς στο ενδοϋποκειμενικό πεδίο· η εμβολή αυτή δεν είναι παρά ο πυρήνας μιας νέας πολιτικής περί του εαυτού, η οποία διανοίγει ένα βαθύτατο ρήγμα τόσο με την προγενέστερη πλατωνική σκέψη όσο και με τα σύγχρονα του Πλάτωνα πολιτισμικά δεδομένα. Με τον όρο "τραγωδία" γίνεται αναφορά στα κρίσιμα παρεπόμενα...

Με τον Πλάτωνα, από την αρχαιότητα ως και σήμερα, έχουν ασχοληθεί όλοι οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι και συγγραφείς της ανθρωπότητας και έχουν γραφτεί για το έργο και την προσωπικότητά του αμέτρητοι τόμοι. Γι' αυτό είναι τρομερά δύσκολο και παρακινδυνευμένο για έναν μη ειδικό να ασχοληθεί και κυρίως να γράψει για τη φιλοσοφία και την παιδαγωγική του Πλάτωνα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου σε αγγλικό πανεπιστήμιο, είχα παρακολουθήσει μαθήματα και αρκετές διαλέξεις για τον Πλάτωνα και την πλατωνική φιλοσοφία. Αυτό ήταν κυρίως το έναυσμα που με παρώθησε ν' αρχίσω να σκέφτομαι σοβ...

"Πρόκειται για έργο πρωταρχικής σπουδαιότητας, που θα πρέπει να διαβαστεί ευρύτατα για την εμβριθή κριτική των εχθρών της δημοκρατίας, παλιών και νεώτερων, που περιέχει. Η επίθεσή του κατά του Πλάτωνα, αν και ανορθόδοξη, είναι, πιστεύω, πέρα για πέρα δικαιολογημένη. Η ανάλυση του Hegel είναι καταλυτική. Ο Marx ανατέμνεται με ίση οξυδέρκεια και του αποδίδεται η οφειλόμενη μερίδα ευθύνης για νεώτερα δεινά. Το βιβλίο αποτελεί μια δυνατή και βαθιά υπεράσπιση της δημοκρατίας". B. Russell

Το παρόν βιβλίο αποτελεί αναθεωρημένη έκδοση της διδακτορικής διατριβής που εγκρίθηκε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών τον Ιούνιο του 2011 και εξετάζει τις αντιλήψεις που εξέφρασαν για το θέμα της αυτογνωσίας οι πυλώνες της αρχαίας φιλοσοφίας: οι Προσωκρατικοί και ο Πλάτων. Οι απόψεις αυτές προηγούνται και έπονται αντίστοιχα της σωκρατικής φιλοσοφίας που ανέδειξε σε κορωνίδα της φιλοσοφίας το "γνώθι σαυτόν", ένα αίτημα διαχρονικό και παγκόσμιο.

"Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη είναι η οικειοθελής δέσμευση των επιχειρήσεων για ένταξη στις επιχειρηματικές τους πρακτικές κοινωνικών και περιβαλλοντικών δράσεων, που είναι πέρα από όσα επιβάλλονται από τη νομοθεσία και έχουν σχέση με όλους όσοι άμεσα ή έμμεσα επηρεάζονται από τις δραστηριότητές τους". (Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη) Το βιβλίο αυτό προέκυψε από την αναγκαιότητα να δοθεί στους νέους που διανύουν το στάδιο των σπουδών στα ΑΕΙ της χώρας, μια διαφορετική προσέγγιση ενός θέματος που τείνει να πάρει φετιχιστικές διαστάσεις, και αφορά την Εταιρι...

Σ' αυτό το βιβλίο η προσπάθεια επικεντρώνεται στο να δοθεί μια συνολική εικόνα του πώς σκέφτεται και πώς τεκμηριώνει τις απόψεις του στις "Comparationes" o Γεώργιος Τραπεζούντιος, ο οποίος με την κριτική που ασκεί κατά του Πλάτωνα σηματοδοτεί την απαρχή μιας ιδεολογικής διαμάχης μεταξύ Αριστοτελικών και Πλατωνικών στη Δύση το 15ο αιώνα. Η λατινική αυτή πραγματεία αποτελεί το σημείο σύγκλισης όλων των αντιπλατωνικών τάσεων της εποχής του. Η μεγάλη απήχηση που είχε αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο Καρδινάλιος Βησσαρίων απάντησε στον Τραπεζούντιο με το έργο του "Έλεγχοι τ...

Ο Πλάτωνας κατέχει την πρώτη θέση στη δυτική φιλοσοφική παράδοση. Αυτός επενόησσε, θεμελίωσε και τοποθέτησε τη φιλοσοφία επικεφαλής όλων των επιστημών. Ανάμεσα στην πλειάδα των δραματικών διαλόγων, που έγραψε ο Πλάτωνας, η "Πολιτεία" έρχεται πρώτη σε έκταση και περιεχόμενο. Οι ριζοσπαστικές αντιλήψεις που διατυπώνονται στην "Πολιτεία" σχετικά με την ανθρώπινη ζωή, και με την πολιτική κοινότητα συμπλέκονται αρμονικά με θέματα όπως η ηθική, η θρησκεία, η ψυχολογία, η ποίηση, η μίμηση, η γνώση, τα μαθηματικά, η διαλεκτική και η πολιτική πραγματικότητα. Οι νέοι αναγνώστες, μαθη...

Τον πέμπτο αιώνα π.Χ., οι Έλληνες επινόησαν την ιδέα του πνευματικού κόσμου. Για πρώτη φορά στην ιστορία, ερωτήματα σχετικά με την κοινωνία, τη γλώσσα, τον πολιτισμό και την ηθική απασχολούσαν σημαντική μερίδα του πληθυσμού. Η κινητήριος δύναμη πίσω από αυτές τις εξελίξεις ήταν ένας γαλαξίας φιλοσόφων, ρητόρων και, άνω απ' όλα, διανοουμένων, που σήμερα αποκαλούμε "σοφιστές". Από την αρχή, οι σοφιστές ήταν εξίσου επιδραστικοί όσο και αμφιλεγόμενοι. Ο στόχος τους, να κατανοήσουν και να ελέγξουν το χάος της πολιτικής ζωής, ήταν επιτακτικός, αλλά οι μέθοδοί τους ύποπτες. Ο Πλά...

Όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον κλασικό κόσμο, πρέπει να μελετάμε προσεκτικά την αντικειμενική πραγματικότητα και τις δυνάμεις που τη στοιχειοθετούν. Επιβάλλεται, επομένως, να μελετήσουμε το περιβάλλον που μεταβάλλεται σύμφωνα με τις συνθήκες που επικρατούν εκείνη την εποχή και τις δυνάμεις που δρουν στην ίδια αντίστοιχη χρονική περίοδο. Έτσι, δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σύγχρονη ορολογία και μεθοδολογία ανάλυσης για να επιτύχουμε να δώσουμε την φυσιογνωμία αυτού του πολιτισμού με βάση τα σημερινά πλαίσια. Η ανάπτυξη της σκέψης και πιο συγκεκριμένα της φιλοσοφίας...

Η ανάλυση της πολιτικής σκέψης των κορυφαίων φιλοσόφων Πλάτωνα και Αριστοτέλη της κλασσικής αρχαιότητας, παρουσιάζονται σε αυτό το βιβλίο, όπου η πολιτική θεωρία εξετάζεται σε συνδυασμό με τις πραγματικότητες που επικρατούσαν στον κόσμο της κλασσικής εποχής. Η δουλεία, η κοινωνική δομή της πόλης-κράτους, ο ηγεμονισμός της Αθήνας και της Σπάρτης, ο ανταγωνισμός γενικότερα μεταξύ των πόλεων-κρατών, ο αποικισμός, η ανάπτυξη του εμπορίου και η αναζήτηση νέων αγορών, δημιουργούν κινητικότητα του πληθυσμού, φέρνουν ανταλλαγή γνώσεων και διευρύνεται ο πνευματικός ορίζοντας των...

Ο "Πολιτικός" του Πλάτωνα είναι μεθοδολογικός διάλογος. Με έναυσμα την προσπάθεια να οριστεί ο πολιτικός και η πολιτική, να προσδιοριστεί η σχέση της με τον νόμο αλλά και να διακριθούν τα πολιτεύματα, ο Πλάτων μάς δείχνει έναν τρόπο για να σκεφτόμαστε. Στον "Πολιτικό" απαντά για πρώτη φορά ο όρος πολιτική επιστήμη: η πολιτική, λογιζόμενη ως γνώση (επιστήμη), είναι τρόπος για να σκεφτόμαστε και να πράττουμε αυτόνομα. Μόνον η δική μας ελεύθερη, αυτοπροσδιοριζόμενη σκέψη και κριτική μάς παρέχει τη δυνατότητα να ελέγχουμε τη συνάφεια των πεποιθήσεών μας με τον κόσμο και να διεκ...

Στην εποχή μας η φιλοσοφία λογίζεται μάλλον ως θεωρητική επιστήμη παρά ως πρακτική ή τρόπος ζωής. Στην αρχαιότητα, ωστόσο, ο Σωκράτης εφοδίασε τους Έλληνες και τους Ρωμαίους φιλοσόφους με το πρότυπο του γνήσιου φιλοσοφικού βίου. Η ιδέα του φιλοσοφικώς ζην, και η φιλοσοφία ως τέχνη του βίου, αν και παραμελημένη σήμερα από τους επαγγελματίες φιλοσόφους, έχει επιβιώσει στο έργο μεγάλων σύγχρονων στοχαστών όπως ο Μονταίνι, ο Νίτσε και ο Φουκώ. Και οι τρεις χρησιμοποίησαν τον φιλοσοφικό στοχασμό ως ένα μέσο αυτοκαθορισμού· και οι τρεις τον αξιοποίησαν για να διερευνήσουν με ποιο...

Σε αυτή τη σύντομη μελέτη ο Ρίτσαρντ Κράουτ εξετάζει το θεμελιώδες επιχείρημα της Πολιτείας ότι η δικαιοσύνη είναι τόσο σημαντικό αγαθό, ώστε όποιος το κατέχει πλήρως, να βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα -ακόμα και εν μέσω δεινής κακοτυχίας- από έναν απόλυτα άδικο άνθρωπο. Ο Κράουτ εμβαθύνει στη δομή και τις προκείμενες του επιχειρήματος, διατρέχοντας το σύνολο του διαλόγου και επισημαίνοντας τα κρίσιμα επιχειρήματα με τα οποία ο Πλάτων υποστηρίζει την ωφέλεια της δικαιοσύνης. Με αυτό τον τρόπο συγκροτείται συνοπτικά το σύνολο του επιχειρήματος της Πολιτείας και μια παρουσίαση τ...

Η Πολιτεία του Πλάτωνα είναι μια "ηθική πολιτεία", μια κοινωνία που διαμορφώνεται εκ των έσω, που εστιάζεται στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, θεματικός πυρήνας του έργου είναι η διερεύνηση της φύσης της δικαιοσύνης, που διαπερνά και εμψυχώνει όλο το κειμενικό σώμα και που αποτελεί ένα εξαιρετικά περίπλοκο πρόβλημα. Βασική ιδέα της πολιτείας δεν είναι τόσο η συγκρότηση ενός ιδανικού κράτους δικαίου όσο η αρετή της ατομικής ψυχής, που μπορεί να υπηρετήσει τους ύψιστους σκοπούς της πολιτείας. Έτσι υφαίνεται η αναλογία της τριαδικής υφής ανάμεσα στην πόλη και την ψυχή και εντ...