Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... Ένιωθε σαν άνθρωπος που ανεβαίνοντας μια σκάλα ετοιμάζεται να πατήσει σ' ένα σκαλί και το πόδι του βρίσκει το κενό. Αυτή η παράξενη, χαριτωμένη γυναίκα, που καθόταν και κουβέντιαζε με τον αδερφό της κοντά στο τζάκι, στα γκρίζα βάθη του αφιλόξενου σπιτιού της -τι είχε να της πει; Φαινόταν τυλιγμένη σ' ένα είδος αλλόκοτης και θεληματικής απομόνωσης· με ποια δικαιολογία είχε τραβήξει εκείνος την κουρτίνα; Για μια στιγμή ένιωθε σα να είχε βουτήξει σε κάτι βαθύ σαν τον ωκεανό, και σα να ήταν αναγκασμένος να παλέψει για να μη βουλιάξει. [...]

"Το εκπληκτικότερο και πιο αστείο βιβλίο που γράφτηκε ποτέ για το σεξ". (Guardian) "Εκτυφλωτικό! Κανένας δεν έχει γράψει έτσι για το σεξ από την εποχή του Χένρυ Μίλλερ". (Time) "Ένα βιβλίο συγκινητικό και απίστευτα κωμικό... Ο Ροθ διαθέτει ένα συγκλονιστικό και πρωτότυπο ταλέντο..." (New York Review of Books) "Ένα πανέξυπνο και ζωντανό ανάγνωσμα... Παράξενο, υπερβολικό, ιερόσυλο, τρομερά αστείο". (The New York Times) "Ένα μικρό αριστούργημα, ένα κωμικό διαμάντι: παιχνιδιάρικα ζωντανό, κι ωστόσο επώδυνα αποκαλυπτικό". (Playboy)

...Η Τζωρτζέτ να χοροπηδάει, να κάνει πιρουέτες για ν' αποφύγει το μαχαίρι, ουρλιάζοντάς τους να σταματήσουν (και μόνο η μπενζεντρίνη να εμποδίζει τώρα την υστερία), αλλά εκείνοι γελούσαν, κι ο φόβος της να τους κάνει ακόμα πιο τολμηρούς· να πετάνε το μαχαίρι με μεγαλύτερη δύναμη και πιο κοντά στα πόδια της· το μαχαίρι να γλιστράει και να γκελάρει, να το μαζεύουν και να το ξαναρίχνουν στα πόδια που χόρευαν (η σκηνή να θυμίζει κακογυρισμένο γουέστερν)· τα γέλια, τα χοροπηδήματα κι οι πιρουέτες να σταματάνε απότομα καθώς η λεπίδα του μαχαιριού σφηνώθηκε στη γάμπα της. Η Τζωρτ...

Ο Χάρλαν μπήκε στο θαλαμίσκο και κοίταξε πίσω του για να βεβαιωθεί ότι το παραπέτασμα που χώριζε τον αγωγό από την αιωνιότητα ήταν εντάξει και ότι ο κοινωνιολόγος Βόυ δεν τον παρακολουθούσε. Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες του είχε γίνει συνήθεια, μια αυτόματη κίνηση, αυτή η γρήγορη ματιά πάνω από τον ώμο του, για να βεβαιωθεί πώς κανείς δεν βρισκόταν πίσω του στον αγωγό του θαλαμίσκου. Και τότε, παρ' όλο που βρισκόταν κιόλας στον 2456ο, ξεκίνησε για τον ανωχρόνο. Παρακολούθησε τους αριθμούς του χρονόμετρου να αυξάνονται. Μ' όλο που άλλαζαν με μεγάλη ταχύτητα, είχε αρκετό κα...

Η κολοσσιαία κάποτε "Πρώτη γαλαξιακή αυτοκρατορία" ζούσε τις μέρες της κατάρρευσης. Τα δύο Θεμέλια, "οι επιστημονικές αποικίες στα αντίθετα άκρα του Γαλαξία", σύλληψη του πατέρα της ψυχοϊστορίας Χάρι Σέλντον, ήρθαν να καταλάβουν την ηγετική θέση στο σύμπαν -και αυτό έκανε τη σύγκρουση αναπόφευκτη. Τα απομεινάρια της αυτοκρατορίας ήταν ακόμα τόσο ισχυρά όσο να μπορούν να ελέγχουν τα τρία τέταρτα του πληθυσμού και του πλούτου του σύμπαντος. Ποιο θα είναι το τελικό χτύπημα της αυτοκρατορίας; Ποια θα είναι η έκβαση της σύγκρουσής της με το Θεμέλιο;

Ένα έργο που προφητεύει το μέλλον της ανθρωπότητας.