Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Υπάρχουν κάποιες στιγμές, πολύ σπάνιες, που η λογοτεχνία, η πολιτική και η ιστορία συνδυάζονται υπέροχα σ' ένα μυθιστόρημα. Και τότε έχουμε ένα έργο που αποδεικνύει τη δύναμη του γραπτού λόγου.. Ένα έργο που μπορεί να συγκινήσει, ν' ανάψει φωτιές στην ψυχή και στη σκέψη, να βάλει ερωτήματα και να δώσει απαντήσεις. Ένα τέτοιο έργο είναι ο "Πολίτης Παίην" του Χάουαρντ Φαστ. Ο ήρωας του βιβλίου, ο Τομ Παίην, είναι πραγματικό πρόσωπο. Επαγγελματίας επαναστάτης, αγωνίστηκε με νύχια και με δόντια για να προσδώσει ένα βαθύ κοινωνικό νόημα στον αγώνα της αμερικανικής ανεξαρτησίας...

Η "Μαύρη Άνοιξη", γραμμένη μετά τον "Τροπικό του Καρκίνου" και πριν τον "Τροπικό του Αιγόκερω", είναι σίγουρα ένα από τα πιο αποκαλυπτικά και τα πιο ποιητικά βιβλία του Χένρυ Μίλλερ και επιβάλλεται στον αναγνώστη με το εκρηκτικό ύφος της και την αλήθεια των καταστάσεων που περιγράφει. Μέσα από τις σελίδες της παρελαύνουν οικείες φιγούρες της παιδικής ηλικίας του συγγραφέα, αλλά και ανθρώπινα τοπία του Μπρουκλιν και του Παρισιού, όπου ο Μίλλερ έζησε αρκετά χρόνια της ζωής του. Πρόκειται για ένα βιβλίο βαθύτατα ανθρώπινο, για De Profundis εξομολόγηση μιας μεγαλοφυίας που πάσχ...

Οι συγκρούσεις των δύο επιστημονικών αποικιών, των Θεμελίων, με την Αυτοκρατορία, πλησιάζουν προς το τέλος τους. Ίσως τώρα είναι η στιγμή για να αποκαλυφθεί ο πραγματικός χαρακτήρας και η οργάνωση των γαλαξιακών πολιτειών. Στα βάθη του διαστήματος κάποιοι άνθρωποι προσπαθούν να διώξουν από τον νου τους την ανάμνηση ενός κόσμου που κάποτε υπήρξε η γενέτειρά τους, αλλά τώρα, όπως όλα δείχνουν, δεν υπάρχει. Το πέμπτο μέρος της διάσημης σειράς του Ισαάκ Ασίμωφ.

... Ο Τζόζεφ σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τα γέρικα ρυτιδιασμένα κλωνιά του. Τα μάτια του φωτίστηκαν καθώς αναγνώρισαν και καλωσορίσανε, γιατί η δυνατή και απλή οντότητα του πατέρα του, που είχε παραμείνει στα νεανικά του χρόνια σαν ένα σύννεφο ειρηνικό, είχε μπει μέσα στο δέντρο. Ο Τζόζεφ σήκωσε το χέρι του σ' ένα χαιρετισμό. Είπε πολύ σιγανά: "Χαίρομαι που ήρθες, κύρη μου. Δεν είχα καταλάβει ώσαμε τώρα πόση μοναξιά είχα δίχως εσένα". Το δέντρο αναδεύτηκε ανάλαφρα. "Είναι καλή γης, καθώς βλέπεις" συνέχισε ο Τζόζεφ σιγανά. "Θα σ' αρέσει να μείνεις, κύρη μου". Κούνησε τ...

Η Χάνα γέλασε και κούνησε το κεφάλι. "Μα το δέχομαι, Κάρολιν. Κάνεις έρωτα με γυναίκες, κι εγώ κάνω έρωτα με άντρες. Ωραία. Και τι σημασία έχει;" Ώστε πηδιέται με τον άντρα της, σκέφτηκε η Κάρολιν. Άντρες; Με ποιον άλλον πέρα από τον δικό της άντρα; Ίσως να μην ήταν τόσο καθωσπρέπει όσο φαινόταν. Κι αυτά τα ξιπόλητα πόδια; "Δεν πιστεύεις στ' αλήθεια ότι είναι ωραία". Η Κάρολιν ήξερε ότι μια γυναίκα που δεν έχει νιώσει πόθο για μιαν άλλη γυναίκα θεωρεί το λεσβιασμό σαν κατώτερη μορφή σεξουαλικότητας, που ταιριάζει μόνο στις ανώριμες και χωρίς θηλυκότητα. Αυτό δεν ήταν σωσ...

... Και θα σου πω κάτι, μπαρμπα-Τζων. Κάτι πολύ πιο λογικό απ όσα μου διάβασαν απ τη Βίβλο. Είναι καλύτερος, πολύ καλύτερος μπαρμπα-Τζων, ο τυφλός που κατουράει απ το παράθυρο, απ το χωρατατζή που τον οδήγησε εκεί για κατούρημα. Και ξέρεις ποιος είναι ο χωρατατζής, μπαρμπα-Τζων, ε; Σχεδόν όλος ο κόσμος, όλοι αυτοί οι μπάσταρδοι, που κοιτάζουν αλλού όταν τα πράγματα σκατώνουν. Όλοι αυτοί οι ρουφιάνοι που λουφάζουν στο κρεβάτι τους, μ ένα δάχτυλο στο στόμα κι ένα δάχτυλο στον κώλο, παρακαλώντας να μην τους συμβεί τίποτα. Όλοι οι γυναικάδες που φαντάζονται πως χύνουν λεμονάδα,...

[...] Δεν είναι οι ιστορίες του Πάτ Χόμπυ, πάρεργο μιας ιδιοφυΐας. Ίσως βρίσκουμε κάποια αντιστοιχία με τις όψιμες μπαλάντες του Γιέητς. Μέσα από την περιγελαστική διάθεση διακρίνεται μία εξαιρετική οικονομία που λείπει και από τα καλύτερα διηγήματα του, την "Επιστροφή στη Βαβυλωνία", και το "Διαμάντι, μεγάλο σαν το Ρίτς". Η χρήση της γλώσσας είναι εκλεκτική και ποικίλει από την καθαρή εκζήτηση ως την απλή καταγραφή του ιδιώματος. Διαρκής είναι η αντιγραφή προτύπων η οποία χάρη στη μαεστρία του όψιμου Φιτζέραλντ χαράζει χρυσή τομή μεταξύ της απομυθοποίησης και της συντήρηση...

Οι εφημερίδες τον είπαν "Λυσσασμένο Σκύλο". Τον Ρόι Ερλ τον είχαν πάρει τα χρόνια. Ξεκίνησε για το τελευταίο μεγάλο κόλπο πριν βγει στην σύνταξη. Συνάντησε τον έρωτα όταν πια δεν περίμενε τίποτα. Τότε ήρθαν τα περιπολικά και άρχισε το κυνηγητό.

Ο Μπάλεϊ ρώτησε με περιέργεια: "Μπορείς να γνωρίζεις το μέλλον;" "Όχι, κύριε. Μελετώντας όμως τον νου, μπορώ να πω ότι υπάρχουν νόμοι που κυβερνούν την ανθρώπινη συμπεριφορά, όπως οι Τρεις Νόμοι της Ρομποτικής κυβερνούν τη συμπεριφορά των ρομπότ. Οι ανθρώπινοι νόμοι είναι πιο πολύπλοκοι από τους νόμους της Ρομποτικής, και δεν έχω ιδέα πως μπορούν να οργανωθούν. Ίσως να έχουν στατιστικό χαρακτήρα για να μη διατυπώνονται ανώφελα, εκτός από την περίπτωση που σχετίζονται με τον υπερπληθυσμό. Πιθανόν να είναι χαλαρά δεσμευτικοί, ώστε να μην έχουν καμιά σημασία, εκτός και αν αυτ...

Αυτό το ταξίδι στην Αφροδίτη, απρόοπτο και αναπάντεχο από κάθε άποψη, δε θα τελείωνε για τον Κάρσον Νάπιερ μ' αυτές τις σύντομες εμπειρίες. Μια τραγική συγκυρία θα τον έριχνε για δεύτερη φορά στα χέρια του Μόσκο, του μεγάλου "όνιγκαν", έχοντας απλώς τη βεβαιότητα πως πρόλαβε μόνο να φυγαδεύσει τη Ντουέαρ, κόρη του "τζονγκ" της Βεπάγια, που ήταν γραφτό του -διανύοντας το αχανές διάστημα- να βρεθεί ερωτευμένος μαζί της. Αδιαφορώντας για τις συνέπειες και για την ίδια τη ζωή του, θα παρακολουθούσε με ικανοποίηση το φτερωτό άνθρωπο να τη μεταφέρει στα φτερά του, μακριά από κάθε...

...η γυναίκα του Ντικ Ντιβερ, η εξαίρετα προικισμένη Νικόλ, είναι παλιά τρόφιμος της ψυχιατρικής κλινικής του δόκτορα Ντόλχμερ, της Ζυρίχης. Ο ψυχίατρος, δόκτορας Ντίβερ, ερωτεύεται τη νεαρή Νικόλ Ουώρρεν, την παντρεύεται και, μέσα σε δέκα χρόνια τη θεραπεύει εντελώς. Το βιβλίο αρχίζει με την "εκ του μακρόθεν" ευεργετική επίδραση του γιατρού πάνω στην άρρωστη και τελειώνει με το "κλείσιμο του φακέλου της ασθενούς Νικόλ Ουώρρεν", τη δραματική εκείνη ημέρα όπου η Νικόλ, γιατρεμένη πια, αισθάνεται την ανάγκη να αποσπασθεί από τη γοητεία και την πνευματική "επιβολή" του γιατρο...

"Είναι ένα έξοχο μυθιστόρημα, τόσο πικρό και τόσο ανηλεές όσο και τα τελευταία της ποιήματα... Παρακολουθούμε την προσωπική ζωή της Έστερ Γκρίνγουν: στην καλοκαιρινή της εργασία στη Νέα Υόρκη, στο περιοδικό Ladies'Day, πίσω στη μεγαλύτερη σχολή γυναικών της Νέας Αγγλίας, την απόπειρα αυτοκτονίας της, την κακή μεταχείρισή της σ' ένα άσυλο και την καλή μεταχείρισή της σ' ένα άλλο, μέχρι την τελική επιστροφή της στον κόσμο, σαν ένα μεταχειρισμένο λάστιχο: "μπαλωμένο, ραμμένο και κατάλληλο για το δρόμο" ...Η αφήγηση της Έστερ Γκρίνγουντ για τον γυάλινο κώδωνα είναι ξεκάθαρη κα...