Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το έργο αυτό του Γκρας έχει ιδιαίτερο ιστορικό ενδιαφέρον. Δείχνει με ανήλεη φωτογραφική διάθεση ποια ήταν η κατάσταση εκείνης της εποχής. Ταυτόχρονα δημιουργεί και μια συνειδησιακή κρίση: μοιάζει να λέει πόσο ασήμαντα είναι τα πράγματα που, τη στιγμή που διαδραματίζονται, μοιάζουν τόσο σημαντικά.

H "Λούλου" είναι προϊόν εκλεκτών ζυμώσεων, ας πούμε ένα άστρο παλιγγενεσίας, όπως το σύμπαν για την Καμπάλα και η νεωτέρα Ελλάς για τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο. [...] Συνιστώσες της "Λούλου" υπήρξαν "Το πνεύμα της Γης" και το "Κουτί της Πανδώρας", δύο θεατρικά έργα του Βέντεκιντ που προηγήθηκαν και που η ύστερη συγχώνευσή τους απ' τον ίδιο τον συγγραφέα γέννησε τούτο το περίφημο κράμα. Η πρεμιέρα του "Πνεύματος της Γης" δόθηκε στη Λειψία το 1898 ενώ του "Κουτιού της Πανδώρας" στη Νυρεμβέργη το 1904. Στα 1905 ο Άλμπαν Μπεργκ παρακολούθησε μια ιδιωτική παράσταση του δεύ...

Κατά την παρουσίαση αυτού του έργου, δεν πρέπει να επιχειρηθεί μια αναπαράσταση του δικαστηρίου, όπου έγινε η δίκη για το στρατόπεδο. Μια τέτοια αναπαράσταση φαίνεται στο συγγραφέα του δράματος το ίδιο αδύνατη όσο και μια παρουσίαση του στρατοπέδου στη σκηνή. Στο δικαστήριο εμφανίστηκαν εκατοντάδες μάρτυρες. Η αντιπαράθεση των μαρτύρων και των κατηγορουμένων καθώς και οι λόγοι και οι αντίλογοι πλημμύριζαν από συναισθηματική έξαρση. Απ' όλα αυτά δεν μπορεί να μείνει στη σκηνή παρά μόνο ένα συμπύκνωμα της μαρτυρίας. Το συμπύκνωμα αυτό πρέπει να περιέχει μόνο τα γεγονότα όπ...

Στα 1827 ο Γκαίτε, 78 τότε χρονώ, έδωσε στη δημοσιότητα το έργο τούτο με τον τίτλο που έχει και σ' αυτή τη μετάφραση: "Ελένη, κλασικορομαντική φαντασμαγορία". Αργότερα -γιατί ο ποιητής έζησε άλλα πέντε χρόνια- έκαμε την ένταξη, την ενσωμάτωση της "Ελένης" μέσα στο "Δεύτερο Φάουστ", την έβαλε ν' αποτελέσει την τρίτη πράξη της τεράστιας αυτής δημιουργίας του. Ήταν σωστή η σκέψη του να κάμει αυτή την ενσωμάτωση; Υπάρχουν κριτικοί που το αμφισβητούν· πιστεύουν πως οι ραφές που ενώνουν την "Ελένη" με το σύνολο είναι πολύ φανερές, πως θα ήταν καλύτερο να την άφηνε ο ποιητής της...

[...] Αιρετική, από δύο πλευρές, είναι η μετάφραση αυτή. Πρώτα πρώτα, επειδή έγινε όχι από το πρωτότυπο αλλ' από τη γαλλική απόδοση των Armand Jacob και Edouard Pfrimmer. Αυτήν μου είχε παραγγείλει ο Κάρολος Κουν, όταν αποφάσισε να παρουσιάσει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Και ύστερα, επειδή τα μέρη που είναι γραμμένα σε στίχους έχουν αποδοθεί εντελώς ελεύθερα, έτσι ώστε να δεθούν με τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Ελπίζω να μου συγχωρεθεί που δίνω, παρ' όλ' αυτά, στη δημοσιότητα την εργασία αυτή. Φίλοι γερμανομαθείς με διαβεβαιώνουν ότι το πνεύ...