Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο συγγραφέας άφησε να κυλήσουν δεκαεφτά χρόνια πριν αφηγηθεί αυτή την ιστορία. Τον χειμώνα του 1943 η Γκεστάπο συνέλαβε τον αφηγητή, που είταν τότε δεκαοχτώ χρονών και χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Ζεράρ. Αφού τον κράτησε στη φυλακή της Κομπιένης, τον έστειλε ανατολικά: εκατόν είκοσι άνθρωποι, όρθιοι σ' ένα βαγόνι για ζώα, θα περάσουν πέντε εφιαλτικά μερόνυχτα ώσπου να φθάσουν στο τέρμα του ταξιδιού, ένα στρατόπεδο κοντά στη Βαϊμάρη. Τη διαδρομή διακόπτουν αδιάλειπτα αναφορές στο πολυτάραχο παρελθόν του Ζεράρ και σ' ένα μέλλον που ο αφηγητής βιώνει προκαταβολικά κατά τη διάρκ...

Στην κουβέντα τους υπήρχαν και στιγμές σιωπής, ένα ανάλαφρο πέπλο εύθραυστης σιωπής, ένα λεπτό στρώμα σιωπής που έμοιαζαν να τη ζουν δίχως να δυσφορούν, ανάλαφρα, με κάποια ευχαρίστηση θα 'λεγες. Τα φλιτζάνια του καφέ ήταν αδειανά, τα ποτήρια του νερού μισογεμάτα· γύρω τους κανείς. Είχαν μπει σε τούτη την πορώδη πυκνότητα της σιωπής, ανέμελα, δίχως σκοπιμότητα, καθώς μπαίνεις στη δροσιά του ίσκιου των δέντρων σ' ένα δρόμο με ήλιο. Δεν ήταν παρά ένα πολύ μικρό σύννεφο σιωπής, απρόσμενο, που δεν σήμαινε τίποτα.

Απ' όλα τα μέλη της αριστερίστικης οργάνωσης "Προλεταριακή πρωτοπορία", ο Ελί Σίλμπερμπεργκ είναι ο μόνος που δεν πέτυχε κοινωνικά. Οι υπόλοιποι κατάφεραν τελικά να επιβληθούν σ' αυτή την κοινωνία που αρχικά ήθελαν να καταστρέψουν. Έδωσαν τη μάχη αυτή με πάθος ισότιμο μ' εκείνο που είχαν επιδείξει είκοσι χρόνια νωρίτερα επιδιώκοντας την αλλαγή. Απέκτησαν εξουσία και χρήμα. Απ' όλους αυτούς λοιπόν ο Ελί Σίλμπερμπεργκ είναι ο λιγότερο επιφανής· για την ακρίβεια είναι ο λιγότερο επιφανής από τους τέσσερις που έχουν απομείνει. Γιατί ο πέμπτος της οργάνωσης έχει πεθάνει. Τον έλε...

Μέλος αντιστασιακής οργάνωσης στην κατεχόμενη Γαλλία, ο Χόρχε Σεμπρούν συλλαμβάνεται από την Γκεστάπο, εκτοπίζεται στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Μπούχενβαλντ, γίνεται ηγετικό στέλεχος των κρατουμένων Ισπανών και απελευθερώνεται στις 11 Απριλίου 1945, όταν τα στρατεύματα του Πάττον καταλαμβάνουν το Μπούχενβαλντ. Χρειάστηκε να περάσουν δεκαπέντε χρόνια για ν' αποδεχτεί τη ζωή, όπως μας δείχνουν οι έμμονες ιδέες του, που επαναλαμβάνονται συνέχεια, όπως τα μουσικά θέματα μιας εφιαλτικής ραψωδίας. Ο φοιτητής του λυκείου Henri-IV, ο νεαρός ποιητής που γνώριζε ήδη όλους τους δια...

Ο συγγραφέας άφησε να κυλήσουν δεκαεφτά χρόνια πριν αφηγηθεί αυτή την ιστορία. Τον χειμώνα του 1943 η Γκεστάπο συνέλαβε τον αφηγητή, που είταν τότε δεκαοχτώ χρονών και χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Ζεράρ. Αφού τον κράτησε στη φυλακή της Κομπιένης, τον έστειλε ανατολικά: εκατόν είκοσι άνθρωποι, όρθιοι σ' ένα βαγόνι για ζώα, θα περάσουν πέντε εφιαλτικά μερόνυχτα ώσπου να φθάσουν στο τέρμα του ταξιδιού, ένα στρατόπεδο κοντά στη Βαϊμάρη. Τη διαδρομή διακόπτουν αδιάλειπτα αναφορές στο πολυτάραχο παρελθόν του Ζεράρ και σ' ένα μέλλον που ο αφηγητής βιώνει προκαταβολικά κατά τη διάρκ...

Απρίλιος 1981. Πέντε άτομα μαζεύονται για σαββατοκύριακο σε ένα σπίτι, στη Φρεντέζ της Γαλλίας. Δύο γυναίκες, τρεις άντρες: τρεις γενιές. Πέντε πρόσωπα με κοινό χαρακτηριστικό την ευρωπαϊκή τους καταγωγή· οι σχέσεις μεταξύ τους μπλεγμένες και ασαφείς. Η προδοσία στον έρωτα και στη φιλία που ξεκινάει από την ίδια τη μοναξιά, ή οδηγεί το άτομο στην απομόνωσή του. Οι άντρες έχουν ζήσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τη βαρβαρότητα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου· οι γυναίκες καλούνται να γνωρίσουν τον απόηχό της. Τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, τα κρεματόρια, η φρίκη του θανάτου· ταυτόχρ...

Γιατί άλλο ένα βιβλίο για το Μπούχενβαλντ; "Τώρα έχω περισσότερα πράγματα να πω από πριν αρχίσω, γιατί η γραφή ζωντανεύει τη μνήμη", εξομολογείται ο ογδοντάχρονος πια Χόρχε Σεμπρούν σε μια συνέντευξή του στην El Pais στις 19 Μαΐου 2001. Στο βιβλίο αυτό εστιάζει στην αφήγηση ενός κεντρικού γεγονότος: ο "χρήσιμος" νεκρός είναι αυτός που προβλέπεται ότι θα δανείσει στον Ζεράρ το όνομά του για να ζήσει εκείνος με αυτό, ενώ το πτώμα του ίδιου -που θα βρει φυσικό θάνατο από εξάντληση- θα οδηγηθεί στο κρεματόριο με τον αριθμό του Ζεράρ... Η προβληματική της σχέσης του "εγώ" με τον...

Κισμόντο, επαρχία του Τολέδου, 1956. Στο κτήμα Λα Μαεστράνθα, είκοσι χρόνια μετά την έναρξη του ισπανικού Εμφυλίου, η οικογένεια Αβενδάνιο αποφασίζει να πραγματοποιήσει για τελευταία φορά την εξιλαστήρια τελετή κατά την οποία αναπαριστάται κάθε χρόνο ο φόνος του μικρού αδελφού από τους εξεγερμένους αγρότες. Ανάμεσα στους προσκεκλημένους βρίσκονται ένας Αμερικανός ιστορικός και ένας επιθεωρητής της Πολιτικο-Κοινωνικής Ταξιαρχίας. Για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, ενδιαφέρονται να ερευνήσουν την πρόσφατη ιστορία της οικογένειας, και κυρίως τις κρυφές σχέσεις της Μερθέδε...