Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μέσα στη μικρή χαμηλοντάβανη ταβέρνα, σ΄εκείνο το μακρόστενο τραπέζι στο βάθος του μαγαζιού, που με δυσκολία τους χώρεσε, ο Παύλος στριμώχτηκε εκείνο το βράδυ απέναντί της. Η προτίμησή του της προκαλούσε σύγχυση και μια έξαψη, που με τίποτα δεν μπορούσε να περιορίσει. Την πείραζε διαρκώς κι εκείνη, μέσα στην υπερέντασή της, του απαντούσε πότε χάνοντας λιγάκι τα λόγια της και πότε με ξαφνική έμπνευση και χιούμορ. Την κοίταζε βαθιά μέσα στα μάτια κι αυτή αισθανόταν τη λεκάνη της να μυρμηγκιάζει και την καρδιά της να βροντά τόσο, που νόμιζε πως κι άλλοι μπορούσαν να την ακούσο...

Η ζωή και το έργο του Νικόλαου Σπαθάρη-Μιλέσκου -διανοούμενου, εγκυκλοπαιδιστή και διπλωμάτη της Ανατολικής Ευρώπης στον 17ο αιώνα- αποτέλεσε αντικείμενο αρκετών μονογραφιών και άρθρων. Σ' αυτό το βιβλίο ο Μάνος Μεγαλοκονόμος -με βάση την αληθινή ιστορία του συναρπαστικού του πρωταγωνιστή- μας περιφέρει μυθιστορηματικά στη δράση και στους δαιδάλους μιας ολόκληρης εποχής όπου οι υπόδουλοι Έλληνες επιβιώνουν και, κάποτε, μεγαλουργούν βάζοντας το δικό τους λιθάρι στο οικοδόμημα της παλιγγενεσίας.

Από τα χωράφια της Μακεδονίας στα σαλόνια της Αθήνας: μια φαινομενικά απλή διαδρομή με πολλούς σταθμούς, όπου η καθημερινότητα ανατρέπεται από έρωτες -κυρίως έρωτες- και θανάτους. Η Χαρά είναι περίπου σαν κι εμάς, με μια ζωή περίπου σαν και τις δικές μας, αλλά πιο μυστηριώδη και πιο ερωτική - γιατί έτσι είναι οι ξένες ζωές. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε. Είναι δέκα χρονών όταν αρχίζει η ιστορία, και σαράντα όταν μένει μετέωρη - ούτε η ίδια θέλει να την τελειώσει, γιατί ξεκινάει πιστεύοντας στα παραμύθια και τα μυθιστορήματα, ερωτεύεται, στεναχωριέται, παιδεύεται, ενθουσι...

Οι "Λεπτομέρειες για το τέλος του κόσμου" διατηρούν το πρόσχημα της γραμμικής εξιστόρησης των περιπετειών μιας μεσοαστικής οικογένειας που οδηγείται σε διάλυση εξαιτίας της αδύνατης σύνθεσης πολλών διαφορετικών πραγματικοτήτων, πολλών νοηματικών τάξεων που συγκρούονται: το αληθινό τους όμως υλικό είναι το με την πρώτη ματιά αόρατο βάθος των κοινών "καθημερινών" συμβάντων. Το βάθος αυτό αποτελεί την έμμονη ιδέα μου, ο τόπος όπου κατοικεί η λυρική μου διάθεση ακονίζοντας την ιδιοτροπία της. Ούτε η τρέλα, ούτε η αμήχανη κινητικότητα της νέας γενιάς των εφήβων, ούτε η μικρο-πολ...

Για τους αδιάκριτους: Όταν πρωτοβγήκε τούτο το βιβλίο στα 1961, με ρωτούσαν αν ήταν προσωπικό μου βίωμα. Για να μην επαναληφτεί η αδιακρισία, εξηγώ. Είχα πάντα ένα παράπονο: πως η οξύτερη αίσθηση απόλυτης βιολογικής ευτυχίας που ζούμε, η γαμική, εντείνεται, κορυφώνεται ώς την κραυγή του παροξυσμού, για να μας εκμηδενίσει εκμηδενιζόμενη. Τούτη η απερίγραπτη αίσθηση έχει μια γεύση αιωνιότητας. Που κανείς ωστόσο και τίποτα, δεν μπόρεσε ν' απαθανατίσει, να περιγράψει, να σταματήσει. Πίστευα παράλληλα πως αυτή την αισθησιακή ευτυχία τη χρωστούμε στο σερνικό, όσο και στο κορμί μα...

... Το ταραγμένο καλοκαίρι του 1974, η μεταπολίτευση κι εμείς. Εμείς ολομόναχοι στον έρωτα, στη ζωή, στο θάνατο και στους μεγάλους αποχαιρετισμούς. Τότε που ήμασταν ακόμα νέοι, αλλά έπρεπε να αποκτήσουμε γρήγορα τη σοφία των δοκιμασμένων -και περισσότερο εγώ που, όπως έλεγε και η Φανή, κυνηγούσα τα φαντάσματα της αγάπης μέσα στα παραμύθια μιας ένοχης αθωότητας... Μα δε γινόταν ν' απαρνηθώ τη ζωή μου στο άψε σβήσε, τόσο γρήγορα, με το πρόσχημα της ενηλικίωσης. Κι εξάλλου ήθελα να ζήσω το δράμα αυτής της περίφημης "ενηλικίωσης" σ' όλη του την έκταση, για να μάθω επιτέλους, πο...

Τον Ανδρέα Φραγκιά θα τον διαβάζουμε και θα τον ξαναδιαβάζουμε - επειδή και είχε να πει και είχε τρόπο να τα πει, ένα "μάγο ύφος", σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του Στάθη Δρομάζου, που, εσωτερικεύοντας με την πολλή επεξεργασία τις κατακτήσεις του, αυτοτιθασευμένο, αρνείται πεισματικά οποιασδήποτε μορφής πολυτέλεια, ως προς τις λέξεις, τα συντάγματα, τις εικόνες και την πλοκή. Θα τον διαβάζουμε και θα τον ξαναδιαβάζουμε επειδή, εκτός όλων των άλλων, όσα έθιξε στα κείμενά του και η λογοτεχνική μέθοδος με την οποία τα ανέδειξε εξακολουθούν να προηγούνται σε πολλά της πεζογραφίας...

Showman (σόουμαν) είναι εγγλέζικη λέξη με αμερικάνικη φυσιογνωμία και διεθνή ισχύ. Σημαίνει αυτός που κάνει show (σόου). Που δείχνει και λέει σ' ένα λεηλατημένο κοινό πράγματα μ' έναν τρόπο θεαματικό και ξεχωριστό. Αυτό είναι περίπου ο showman (σόουμαν). Στη χώρα μας χαρακτηρίζεται σόουμαν αυτός που παραβαίνει τις κοινές προδιαγραφές αντοχής, που τραγουδά και χορεύει σαν θεατρίνος ή που παίζει σαν τραγουδιστής, εκφραστής ονείρων με μια μαγική παραλλαγή του όρου και τελικά μεταμορφώνεται, σαν μάρτυρας βυζαντινός με ιλουστρασιόν προοπτικές... Μάρτυρας έντονα προσωπικών βι...