Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια κοπέλα, εγκλωβισμένη σ’ ένα σπίτι που έχει παντού χαραγμένο τ’ όνομά της, ασφυκτιά μέσα στον γάμο της, στη φυλακή που αντί για σίδερα έχει λέξεις. Ένας άντρας, μεγαλωμένος με τη ρετσινιά του "γύφτου" και του "μπάσταρδου", μοναχικός, σκληρός, συναισθηματικά χωλός, ακροβατεί στο περιθώριο μιας κοινωνίας που από νωρίς τον απορρίπτει και τον εχθρεύεται. Ένας έρωτας, μια αμοιβαία ανάγκη, μια φυγή και ένα άδοξο τέλος. Δεκαπέντε χρόνια μετά, ένας ξένος, ταλαιπωρημένος απ’ το ταξίδι, βρίσκει θαλπωρή και καταφύγιο στο σπίτι μιας γυναίκας που είναι γεννημένη ν’ αγαπά, να προ...

Δύο αδερφές, έρμαια στην αδηφάγα δίνη του χρόνου και των αντιξοοτήτων. Μια κοινή πορεία γεμάτη δυσκολίες, αδιέξοδα, συγκρούσεις και ανθρώπινα δράματα. Μια ιστορία που ξεκινά μέσα στα σκληρά χρόνια της δικτατορίας του 1967 και ολοκληρώνεται στα ελπιδοφόρα χρόνια της μεταπολίτευσης. Μέσα στα γκρίζα σύννεφα των αλλεπάλληλων δοκιμασιών οι ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάζονται διαρκώς. Οι διαδοχικές αποκαλύψεις της αλήθειας θα σηματοδοτήσουν το τέλος μιας εποχής που σημαδεύτηκε από τα ψέματα, τα πάθη των πρωταγωνιστών της, την αμείλικτη μοίρα αλλά και από τον ίδιο τον ρου της Ιστ...

"Κανένας δεν είναι υπεύθυνος γι' αυτό που είναι, μα απόλυτα υπεύθυνος για τούτο που εξακολουθεί να είναι... Η ζωή είναι ένα δώρο γλυκό, όπως ένα κουτί σοκολατάκια. To περιτύλιγμα το επιλέγουμε μόνοι... Μέσα στα όρια της δικής μας ελευθερίας..." Η Χαρά, ένα ανοιξιάτικο απόγευμα, συναντά τυχαία έναν άντρα σε μια καφετέρια και τον ερωτεύεται. Σε μια σύντομη συνάντηση, μερικών μόνο δευτερολέπτων, δεν καταφέρνει καν να μάθει το όνομά του. Ξημεροβραδιάζεται στην ίδια καφετέρια, στην ίδια πολυθρόνα, ελπίζοντας σε μια νέα συνάντηση. Μάταια... Καταφεύγει στο θείο Πάρη, το...

Η Σέβη κοιμάται με όλους -αλλά και μόνη της- εξίσου καλά. Η Λου θα ήθελε, αλλά τα χάπια που παίρνει για να κοιμηθεί της βυθίζουν το λίμπιντο στα τάρταρα. Έχει δίκιο λοιπόν ο Ευτύχης που τη φωνάζει Χάπι Λου - ο Ευτύχης είναι ψηλός, χαρούμενος και Παοκτσής και, καμιά φορά, Γιουνάιτεντ. Ο Λες δεν είναι Παοκτσής ούτε χαρούμενος, και το μόνο σταθερό σημείο στη ζωή του είναι το μαλλί του - μόνο που καμιά φορά φυσάει. Ο Λες είναι το σταθερό σημείο στις ζωές της Λου και της Σέβης, που τον μοιράζονται: ίσως αυτό να είναι ο παράδεισος τελικά, το να μοιράζεσαι τα πάντα με τους φίλους...

Η Σέβη κοιμάται με όλους -αλλά και μόνη της- εξίσου καλά. Η Λου θα ήθελε, αλλά τα χάπια που παίρνει για να κοιμηθεί της βυθίζουν τη λίμπιντο στα τάρταρα. Έχει δίκιο λοιπόν ο Ευτύχης που τη φωνάζει Χάπι Λου -ο Ευτύχης είναι ψηλός, χαρούμενος και Παοκτσής και, καμιά φορά, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Λες δεν είναι Παοκτσής, ούτε χαρούμενος, και το μόνο σταθερό σημείο στη ζωή του είναι το μαλλί του -μόνο που καμιά φορά φυσάει. Ο Λες είναι το σταθερό σημείο στις ζωές της Λου και της Σέβης που τον μοιράζονται: ίσως αυτό να είναι ο παράδεισος τελικά, το να μοιράζεσαι τα πάντα με το...

Μόνος ταξιδιώτης με τη βαλίτσα μου γεμάτη αρώματα, αναμνήσεις και συναισθήματα, προσπαθώ να φωτίσω με το φακό μου το δρόμο προς την Ιθάκη για τον γιο μου. Όταν ο μικρός κοιμάται, γράφω κείμενα που εμπνέομαι από τη σχέση μου μαζί του. Ενώ ο γιος μου και το παιδί που κρύβω μέσα μου εξακολουθούν να μάχονται για την επιμέλειά μου, ρίχνουμε και οι τρεις ένα παιχνιδιάρικο βλέμμα & ένα συνένοχο χαμόγελο στη ζωή, και η ζωή θα μας την κάνει την χάρη...

Ένα κεχριμπαρένιο κομπολόι. Από τη στιγμή που οι χάντρες του σκορπίζουν στον δρόμο, ένα πλήθος χαρακτήρων εμφανίζεται να συναντά το πεπρωμένο του, ερχόμενο αντιμέτωπο με μια ξεχωριστή κάθε φορά κεχριμπαρένια χάντρα. Άνθρωποι απόμακροι, ρεαλιστές, ονειροπόλοι, φιλόδοξοι, λυτρώνονται σταδιακά από τις εμμονές τους και αντικρίζουν έναν κόσμο διαφορετικό, επιχειρούν ένα αντιληπτικό άλμα κατά τη διάρκεια του οποίου δεν παύουν να εξελίσσονται. Χωρίς να είναι η χάντρα, αυτή καθ' αυτή, το έναυσμα για τη μεταβολή, τον εμπλουτισμό ή την κατάρρευση ακλόνητων πεποιθήσεων, ωστόσο σηματο...

Το χαμσίνι είναι ο άνεμος από την έρημο. Η σκόνη που μεταφέρει, μουδιάζει τις αισθήσεις. Η όραση θολώνει. Η ακοή εξασθενίζει. Η γεύση σκονίζεται. Τα πάντα εκμηδενίζονται στο κίτρινο πέπλο της άμμου... Το ένστικτο αφυπνίζεται... Δεν κινείσαι... Περιμένεις... Θα περάσει... Η αναμονή είναι η σοφία για την επιβίωση... Ένα κορίτσι γεννιέται... κι αρχίζει την ανάβαση της συνειδητοποίησης... Η Ευδοκία ψάχνει την ταυτότητά της μέσα από αναμνήσεις και νεκρούς... Έρχεται αντιμέτωπη με το θάνατο. Εκβιάζεται και εκβιάζει για να επιβιώσει. Ταξιδεύει. Μυείται σε αρχαίες θρησκείες και...

Μια ιστορία που εκτυλίσσεται στη δύση των Σταυροφοριών. Οι Μουσουλμάνοι προελαύνουν κερδίζοντας διαρκώς έδαφος ενάντια στις χριστιανικές κτήσεις στους Αγίους Τόπους. Οι Ναΐτες και οι Οσπιτάλιοι ιππότες προσπαθούν να αντισταθούν, έχοντας να ξεπεράσουν και τις δικές τους αντιπαλότητες. Μηχανορραφίες σε βασιλικές αυλές και ένας Πάπας ανίσχυρος να αντιδράσει. Η προδοσία και η κατάρρευση των ιπποτικών ταγμάτων. Και μέσα σε αυτά, ένα οικογενειακό μυστικό που φέρνει έναν νεαρό στην Ανατολή. Μια βαθιά φιλία ανάμεσα σε δύο ιππότες που ξεπερνούν την έχθρα των ταγμάτων τους. Μια μυ...

Κι εκεί, πάνω από το πράσινο τραπέζι, παρακολουθώντας την μπίλια να πέφτει στα κόκκινα και στα ζυγά και στα μαύρα και στο ζερό έκανε τη φοβερή ανακάλυψη: ως τότε δεν έχει ποτέ ζήσει στη ζωή του παρά μονάχα κάποιες, πολύ λίγες, στιγμές, ένα πρωί που είχε καλπάσει καταπάνω σ' ένα παραπέτασμα από βράχια, μια στιγμή που τα μαλλιά της Νικόλ είχαν αγγίξει τον γυμνό του ώμο, κι όλα τ' άλλα, τα πολύ σημαντικά, τα σοβαρά και υπεύθυνα δεν ήταν παρά ένα ψέμα, μπροστά σ' αυτό το φοβερό στρόβιλο, όπου η ψυχή του κατέβαινε γεμάτη ηδονή ακολουθώντας τις στροφές της μπίλιας. Εκείνο το βράδ...

Η "Χαμοζωή" είναι το πρώτο, ιστορικά πρώτο, αφηγηματικό κείμενο της βιωματικής τριλογίας ("Αστροφεγγιά", "Χαμοζωή", "Αιχμάλωτοι") του Ι. Μ. Παναγιωτόπουλου, αν και γράφτηκε μετά την "Αστροφεγγιά" και εκδόθηκε ύστερο. Πρόκειται για έργο αναζήτησης των πρωταρχικών, των υποσυνείδητων, εν πολλοίς ενστικτωδών ανησυχιών, των υπαρξιακών πηγών, αποτέλεσμα πιεστικής ανάγκης για καταφυγή στις απώτερες αρχές, στις βαθιές ρίζες, στις βάσεις, πάνω στις οποίες επιζήτησε να στηρίξει τη βιοθεωρία του και να κατοχυρώσει τη συνοχή και συνέπεια της τρίπρακτης μυθιστορίας του. Με κεντρικό άξο...

Ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος, με το μυθιστόρημα "Χαμοζωή" επιστρέψει στο τέλος της παιδικής του ηλικίας, κάπου στα 1913, στην εποχή της ασετυλίνης, του νερού από το πηγάδι και του κουρέματος των αγοριών με την ψιλή, του τύφου και της αδενοπάθειας, την εποχή της πλήρους εξουσίας του δασκάλου, του αρχιμανδρίτη και του εργοστασιάρχη. Αναζητά ίσως την εκκίνησή του στη "μαύρη πολιτεία" με τις "χοντρές τσιμινιέρες", εκεί όπου "τα καράβια σφυρίζανε και βγάζανε μαύρο καπνό", και γράφει εντέλει ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης στο οποίο ο μικρός ήρωας, όταν τελειώνει το δημοτικό σχολείο, έχει...

Μετά την Έσθερ, όπου τα αισθήματα τείνουν να εξαφανιστούν, αφού αναφύονται όλο και πιο αργά και κρατάνε λιγότερο χρόνο κάθε φορά, το μυθιστόρημα Χαμόγελο στο Χάρο ήταν αναμενόμενο. Σ' αυτό το μυθιστόρημα η Ι. Κ., αφού έχει απογυμνώσει τους χαρακτήρες της από αισθήματα κι έχει οπλίσει το χέρι τους, επιχειρεί τη λογοτεχνική αναβίωσή τους από την «κινούμενη εικόνα» στις σελίδες της. Άνθρωποι που υπάρχουν μόνο για το συγκεκριμένο ρόλο. Η προηγούμενη ζωή τους σκοτεινή, το μέλλον τους άγραφο. Η αγάπη, η συνείδηση, η μεταμέλεια έχουν υποχωρήσει στο στιγμιαίο, στη βία, στην...

Χαμένοι στην ανωνυμία της μεγαλούπολης, σαν σε χωνευτήρι ψυχών και σωμάτων, ζουν δύο άνθρωποι. Εκείνος, στη δύση της ζωής του - εξήντα δύο χρόνια που κύλησαν σε ένα απομονωμένο σπίτι στην Κηφισιά, με συντροφιά τις μνήμες από ένα παρελθόν γεμάτο ένοχα μυστικά, μια υπέργηρη, δεσποτική μητέρα, και μόνη του παρηγοριά την Εκκλησία. Εκείνη, στην άνοιξη της νιότης της - μοναχοκόρη πάμπλουτου επιχειρηματία, ετοιμάζεται να παντρευτεί ένα διάσημο γιατρό και φέρελπι πολιτικό, προορισμένη να ζήσει μια αξιοζήλευτη ζωή, βγαλμένη κατευθείαν από παραμύθι... Μόνο που εκείνη είναι δ...

"Ο Στρατής Τσίρκας ανήκει στην μικρή ομάδα όσων ξεκίνησαν τη "μεγάλη" γενιά του τριάντα [...] και έφτασαν όψιμα σε μια πλήρη έκφραση του εαυτού τους, ωφελούμενοι από την ωριμότητα της προσωπικότητας τους, όσο και από τις οργανικές μεταβολές που γνώρισε η λογοτεχνία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ύστερα από την Τριλογία "Ακυβέρνητες πολιτείες", που αποκάλυψε μια απρόβλεπτη δύναμη δημιουργίας και μεθόδου στον Σ. Τσίρκα, έρχεται τώρα η "Χαμένη άνοιξη". [...] Ο Αντρέας επιστρέφει στην Αθήνα από την Τασκένδη, το καλοκαίρι του 1965. [...] Συναντά παλιούς συντρόφους [......

Η Έλενα στο διάστημα αυτό πήρε το αυτοκίνητό της και χάθηκε μέσα στην Αθήνα. Οδηγώντας με τα μάτια θαμπωμένα από τα δάκρυα, ζητούσε απελπισμένα μια διέξοδο, να βγει από το λαβύρινθο της πόλης και από εκείνον που παγιδεύτηκε η ψυχή της. Να βγει σ' έναν ευθύ και εντελώς έρημο δρόμο, και να ταξιδεύει, να ταξιδεύει, δίχως προορισμό, δίχως τέλος και προπάντων δίχως σκέψεις... Στην αναζήτηση ενός τέτοιου δρόμου, έκανε μιαν επικίνδυνη προσπέραση, κι έπεσε με σφοδρότητα πάνω σ' ένα μεγάλο φορτηγό! Σε δευτερόλεπτα το αυτοκίνητό της έγινε συντρίμμια και, καθώς με τη δύναμη της πρόσ...