Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μπορεί να υπάρξει τρυφερό έγκλημα; Μπορεί να περιγράψει κανείς ανάλαφρα το παρελθόν του, όταν το νήμα έχει κόψει τόσο βάναυσα το πριν από το μετά; Ήρωας είναι εκείνος που η γενναιότητά του ξεπερνά τη λογική του. Εκείνος που αψηφώντας τις σε βάρος του συνέπειες προχωρά ακάθεκτος σ’ ένα στόχο που πιστεύει ότι είναι ο σωστός. Οι ήρωες είναι ρομαντικοί. Και ρομαντικός σημαίνει "δε σκέφτομαι". Η μοίρα του ήρωα βρίσκεται στο χέρι του Θεού. Αν είναι πιστός. Αν όχι, τότε βρίσκεται στο δικό του χέρι. Πιο δύσκολο. Πιο δύσκολο να έρθεις φάτσα με τα λάθη σου, από το να συμφιλιωθείς μ...

Αν µπορούσε κανείς µε µια λέξη να χαρακτηρίσει το έργο του Κατσούλα αυτή είναι σίγουρα η λέξη "επικό". Σε όλα του τα έργα υπάρχει η σύγκρουση, η µάχη του αδύνατου µε το δυνατό, του απίστευτου µε το πιστευτό, του µικρού µε του µεγάλου. Σε όλο του το έργο ο φαινοµενικά αδύναµος και ανήµπορος αφού περάσει δια πυρός και σιδήρου πάντα επικρατεί ακόµη και όταν χάνει. Στο παρόν βραβευµένο έργο, που είναι το δεύτερο µέρος µιας τριλογίας που άνοιξε εντυπωσιακά µε τον "δροµέα" και θα κλείσει µε τους "πολεµιστές του νερού" ο συγγραφέας συνεχίζει να εξερευνάει την συντριβή του αδύνατο...

Σε μια γειτονιά της Αθήνας... Μια πριμαντόνα του παλιού λυρικού θεάτρου. Ένας βετεράνος ποδοσφαιριστής. Μια οικονομική μετανάστρια. Και πολλοί άλλοι... Οι ζωές τους μπλέκονται και οι χαρακτήρες φανερώνονται μέσα από καταστάσεις απίθανες και πιθανές, καλώντας τον αναγνώστη να βιώσει την αγωνία και την έκπληξη της δικής τους αλήθειας που υπερασπίζονται με πάθος. Η συγγραφέας περιγράφει τη σκληρή ατμόσφαιρα της εποχής με αφοπλιστική ειλικρίνεια και ευαισθησία που συγκινεί.

Κοπεγχάγη, 2001: Το "φοβερό παιδί" των μαθηματικών Αργύρης Στρουλιάρης γνωρίζει τον ιδιοφυή συνάδελφό του Νικόλα Παπαπέτρου. Τους ενώνει ένα επί δεκαετίες άλυτο πρόβλημα της Θεωρίας Ομάδων: ο γρίφος της ενισχυμένης εικασίας των Κόνγουεϊ-Νόρτον. Κάιρο, Φεβρουάριος 2016: Ο Καθηγητής Στρουλιάρης, σ’ ένα κατάμεστο αμφιθέατρο, ανακοινώνει την απόδειξή του. Το θεώρημά του φέρνει επανάσταση στα μαθηματικά. Το Σύμπαν, στα μάτια των επιστημόνων, είναι πλέον εντελώς διαφορετικό. Ο Αργύρης Στρουλιάρης γίνεται διάσημος. Η πατρότητα της απόδειξης είναι όλη δική του -ή μήπως όχι;...

Το έχουμε αυτό, εμείς οι γυναίκες. Πιστεύουμε ότι ο έρωτάς μας έχει τη μαγική δύναμη να μεταμορφώνει και να μεταλλάσσει τους άνδρες, λες και είναι υβρίδια που τα διασταυρώνουμε! Φταίνε βέβαια και τα παραμύθια, που μας τάιζαν κατά κόρον, όταν ήμασταν μικρές και ιδιαίτερα εκείνο, με την πριγκίπισσα και τον βάτραχο. Πόσω μάλλον, στα πλαίσια μιας προεδρικής, αβασίλευτης δημοκρατίας, να πιστεύουμε με αφέλεια, στις υποσχέσεις κάθε αρσενικού, ότι θα μας έχει βασίλισσες όταν το μόνο που θέλει είναι να μας ρίξει στο κρεβάτι! Καλύτερα λοιπόν ν' αρχίσω από το τέλος του γάμου, πο...

Ο Θέμης Εκατομάτης πέθανε μια βροχερή μέρα στον δρόμο. Παρ' όλα αυτά, μία σκοτεινή συμφωνία του με κάτι φριχτό, τον επανέφερε στη ζωή. Διαλυμένος ψυχικά και σωματικά, ο Εκατομάτης περνά, πλέον, τις μέρες του κλεισμένος στον οίκο της οικογενείας του, στο απομακρυσμένο νησί της Θρόνιδας, έναν άγριο και αφιλόξενο τόπο. Εκεί στοιχειώνεται καθημερινά από τους πιο σκοτεινούς του εφιάλτες. Απεγνωσμένος όπως είναι, θα στραφεί στη βοήθεια ενός ειδικού, του Μίλτου Καλού. Πρόκειται για έναν μάγο που, αν και έχει αποσυρθεί από τις έρευνές του αναφορικά με το υπερφυσικό, θα τολμήσει...

"Και στην τέχνη, ο Γιάννης Μπεράτης είναι μάστορης. Σε πολύ λίγους συγγραφείς βρίσκει κανείς τόσο ανεπτυγμένη, όσο σ' αυτόν, τη διπλή ικανότητα να βλέπουν και μαζί να μας μεταβιβάζουν άμεσα την αίσθησή τους. Λίγες αράδες, λίγες λέξεις του αρκούν κάποτε για να περιγράψει ένα πρόσωπο· κι ύστερα το πρόσωπο αυτό μας γίνεται οικείο, το βλέπουμε, το αναγνωρίζουμε. [...] Μα τα θέλγητρά του, τα μυστικά της τέχνης του είναι πολλά, κι ούτε είναι πάντα εύκολο να τ' ανακαλύψει κανείς. ΄Έτσι, δίπλα σε όσα σημείωσα, θα ήθελα μερικά να τα τονίσω ιδιαίτερα, είτε ακριβώς γιατί δένουν με...

Ένα μυθιστόρημα-μαρτυρία για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, και συγκεκριμένα για τα γεγονότα του Μαρτίου του 1941, μας προσφέρει με το "Πλατύ ποτάμι" (πρωτοεκδόθηκε το 1946) ο Γιάννης Μπεράτης, που έλαβε μέρος στον πόλεμο ως εθελοντής. Η συγκινητική καταγραφή των γεγονότων διαπνέεται από ευαισθησία αλλά και αντικειμενικότητα, χωρίς πατριωτικές κορόνες αλλά με τον πιο γνήσιο ηρωισμό, τον ηρωισμό εκείνο που δεν αγνοεί τις ανθρώπινες αδυναμίες, το φόβο, την ψυχική και σωματική εξάντληση, τη λαχτάρα για ειρήνη. Στο εξαιρετικό και βραβευμένο αυτό έργο, ο Μπεράτης ζωντανεύει, με λό...

Η Βερονίκ συνομιλεί για τις ενοχές της με τον νεκρό πατέρα της. Ο Άρης βγαίνει ραντεβού αλλά η βραδιά λήγει άδοξα με υπαίτιο τον Μπιν Λάντεν. Ο Μανόλης οραματίζεται κυνήγι αρκούδας στη Ροδόπη ενώ ψωνίζει στο σουπερμάρκετ. Η Νόρα ζητά από τον εραστή της να κοιμηθούν στο συζυγικό του κρεβάτι. Ο πεθερός της Ανθής αναπολεί μια μιγάδα από το Πράσινο Ακρωτήρι. Η Τζούλια βρίσκει αποκούμπι στην αγκαλιά ενός πολιτικού, μέχρι που βγαίνουν στο διαδίκτυο οι άσεμνες φωτογραφίες τους. Η νεαρή Ανζέλ γνωρίζει ίσως τον έρωτα στον οίκο ευγηρίας της γιαγιάς της. Ο Τάκης νιώθει ήρωας της ασφάλ...

Η Βερονίκ συνομιλεί για τις ενοχές της με τον νεκρό πατέρα της. Ο Άρης βγαίνει ραντεβού αλλά η βραδιά λήγει άδοξα με υπαίτιο τον Μπιν Λάντεν. Ο Μανόλης οραματίζεται κυνήγι αρκούδας στη Ροδόπη ενώ ψωνίζει στο σουπερμάρκετ. Η Νόρα ζητά από τον εραστή της να κοιμηθούν στο συζυγικό του κρεβάτι. Ο πεθερός της Ανθής αναπολεί μια μιγάδα από το Πράσινο Ακρωτήρι. Η Τζούλια βρίσκει αποκούμπι στην αγκαλιά ενός πολιτικού, μέχρι που βγαίνουν στο διαδίκτυο οι άσεμνες φωτογραφίες τους. Η νεαρή Ανζέλ γνωρίζει ίσως τον έρωτα στον οίκο ευγηρίας της γιαγιάς της. Ο Τάκης νιώθει ήρωας της ασφάλ...

"Θα έρθει μια μέρα που θα ακούς παιδιά να σκοτώνουνε παιδιά, χωρίς κανένα λόγο. Θα ’ναι οι άνθρωποι αδιάφοροι σαν νεκροί. Θα τους διατάζουν μηχανές κι εκείνοι θα υπακούουν δίχως λέξη. Δε θα ζούμε πια, Τζώνυ, μόνο το ρεύμα θα περνάει ζωντανό μέσα απ’ τους τοίχους και θα πλέκει, θα διακλαδώνεται, θα απλώνει. Και θα μας καταπίνει όλους, έναν-έναν. Δε θα χουμε μυαλό δικό μας να σκεφτούμε. Σαν θα πεινάμε, δε θα νοιώθουμε να φάμε. Σαν θα διψάμε, δε θα ξέρουμε να πιούμε. Ούτε σα ζώα, Τζώνυ. Ούτε να κάνουμε έρωτα, ούτε τίποτα... Το βάλανε μπροστά, το ξέρω. Εκείνο ήταν που ένοιωσα κ...

Όλα του γάμου δύσκολα, μα η νύφη πικραμένη. Κι όσο χιούμορ και αν διαθέτεις, το "μαύρο" χρωματιστό δε γίνεται. Και ιδού η κατάληξη: Το μικρό κορίτσι του φλαμένκο τώρα δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του. Τελικά υπάρχει Θεός; Κι αν υπάρχει, είναι δυνατόν ο άγγελός του να λέγεται Μήτσος; Υπάρχει λύση; Πώς να την κάνουμε σιγά σιγά χωρίς να γίνουμε ρόμπες; Κι όμως υπάρχει. Κάθε γυναίκα μπορεί να αλλάξει τη ζωή της, αρκεί να έρθει το πλήρωμα του χρόνου και ο Μήτσος.

Σταθεροποίησε το μπλε στυλό ανάμεσα στα δόντια του και συνέχισε να το πιέζει πάνω στο χαρτί κουνώντας το κεφάλι του δεξιά και αριστερά. Μετά το κόκκινο. Η στοματική του κοιλότητα ήταν υγρή. Έσφιξε με τα δόντια του το στυλό πιο δυνατά. Σφράγισε ερμητικά τα χείλη του. Δεν έπαιρνε ανάσα. Κάποιες γραμμές ξέφευγαν απ’ το πλαίσιο που είχε χαράξει στο μυαλό του. Τα χέρια του ασυναίσθητα κατευθύνονταν προς το στόμα για να υποβοηθήσουν τις εντολές του εγκεφάλου. Το νευρικό του σύστημα αντιδρούσε σ’ αυτή την πρωτόγνωρη πράξη. Σφήνωσε τους καρπούς του στις τσέπες του παντελονιού. Ακρι...

Η Καίτη είναι το παιδί του συμβιβασμού, ενώ η Νεφέλη το παιδί του έρωτα. Η Γιώτα, η μητέρα τους, από πολύ νωρίς δίνει όλη την αγάπη της στη δεύτερη, κρατώντας την πρώτη στο περιθώριο. Περνώντας τα χρόνια και με επίκεντρο έναν άντρα, οι τρεις γυναίκες θα βρεθούν αντιμέτωπες με τις ζωές τους, τις ευθύνες τους, τα λάθη τους και τις αποφάσεις που επιβάλλεται να πάρουν. Και τότε, με οδυνηρή έκπληξη, θα διαπιστώσουν πως τίποτα δεν είναι δεδομένο και πως "το πολύ δεν είναι πάντα αρκετό". Μερικές φορές, μάλιστα, είναι ό,τι λιγότερο μπορεί να σου προσφέρει η ζωή... "Η ν...