Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αρσίκ είναι ένας πρώην θαλασσοπόρος που ορκίστηκε να μην πεθάνει στη θάλασσα. Αποσύρθηκε στη νήσο Σάραπορτ όπου γεννήθηκε και πέρασε το μεγαλύτερο κομμάτι της στεριανής ζωής του, ένα μέρος που είναι γνωστό ως ένα από τα πιο εμπορικά λιμάνια του Νότου καθώς επίσης και ένα από τα πιο επικίνδυνα πειρατικά λημέρια. Ο Αρσίκ έζησε αρκετούς τρόμους σε ταξίδια που δούλεψε ως μισθοφόρος, ναύτης, σωματοφύλακας, βοηθός καπετάνιου, ληστής και ό,τι άλλο θέλησαν οι Θεοί για αυτόν και έτσι, αποφάσισε να παραμείνει στη στεριά και στα καταγώγια που νιώθει πως του αρμόζουν. Όσοι τον ξέρ...

Κάτω από τη βαριά σκιά της οικονομικής κρίσης πέντε άνθρωποι προσπαθούν να ονειρευτούν, να βιοποριστούν, να προσδιορίσουν τα όρια και τις αντοχές τους. Ένας νεαρός που πασχίζει να κολυμπήσει ανάποδα στη ροή του braindrain που μαστίζει τη χώρα και ένα κορίτσι με ψαλιδισμένα φτερά από την εργασιακή ανασφάλεια καταφθάνουν στην ίδια επιχείρηση για μια σημαντική συνέντευξη. Μια γραμματέας αισθάνεται την αλλαγή να σφίγγει σαν πύθωνας ολοένα και περισσότερο γύρω της. Η υπεύθυνη του ανθρώπινου δυναμικού προσπαθεί να ενστερνιστεί τις νέες τάσεις της διοίκησης και ένας προϊστάμενος π...

Σαμοθράκη, καλοκαίρι. Στο μοναχικό αυτό νησί, όπου τα αρχαία μυστήρια λες και έχουν διαποτίσει την ξεχωριστή του φύση, ο φόνος μιας νεαρής αρχαιολόγου, της Μυρτώς, γίνεται αφορμή για να συναντηθεί η τροχιά της ζωής διαφορετικών ανθρώπων, που η μοίρα τους θα σφραγιστεί στο εξής ανεξίτηλα. Η φίλη της Μυρτώς, η Άλκηστη, επίσης αρχαιολόγος, φτάνει στο νησί για τον ύστατο αποχαιρετισμό, και θα συναντήσει τους ανθρώπους που είχαν συνδεθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μαζί της. Ανάμεσά τους είναι ο Μάρκος, ένας νεαρός αστρονόμος, και ο αδελφός του ο Ορφέας, αλλά και ο αστυνόμος Αχι...

Σαν διήγηση ονείρων, ο αφηγητής περιγράφει επεισόδια από τη ζωή του, που ελίσσεται και μεταλλάσσεται σε έναν κόσμο όπου συγχέονται το λογικό και το υπέρλογο, σε έναν κόσμο όπου η καθημερινότητα γίνεται μοναδική και η εσωτερική πλοκή του ήρωα είναι καίρια για την εξέλιξη των πραγμάτων. Ο ήρωας-αφηγητής αποσυνδέει την πραγματικότητα και βλέπει το κάθε περιστατικό ξεχωριστά, σαν διαδοχικά αλλά ασύνδετα καρέ ενός ονείρου. Αυτή η προσέγγιση του δίνει μια πνευματική ελευθερία, ελευθερία από το εγώ, τη λογική, τον τόπο και το χρόνο, το συμφέρον, όλα τα στοιχεία που συνθέτουν αυτό...

Οι ταινίες του James Bond. Σύμπασα η κινηματογραφική, κι όχι μόνο κι όχι άδικα, κοινότητα ψήφιζε Sean Connery ως τον μόνο αυθεντικό σ' αυτό τον ρόλο. Κι όμως, ο Κάλδης, ένας από τους ήρωες, προτιμούσε τον Roger Moore, γιατί ως αντίγραφο του αυθεντικού, σε έβαζε αμέσως στο πνεύμα του παραμυθιού. Δε ζούσες με την αυταπάτη πως είναι αλήθεια. Ενώ ο άλλος, ο Connery, τόσο πειστικός, που είναι ψέματα πως δεν υπήρχε! Στο μυθιστόρημα, "Το νήμα της μέλισσας", όλοι οι ήρωες είναι υπερβολικοί σε βαθμό απίστευτο για να είναι αληθινοί αλλά πιστευτό για να είναι πρωταγωνιστές μιας ιστορί...

"Η Καλαμάτα αλλά και η μεσσηνιακή ύπαιθρος, κατά την περίοδο της Κατοχής, είχαν βαφτεί στο αίμα, γεγονός που οφειλόταν αφενός στη συμπεριφορά των στρατευμάτων Κατοχής και των Ταγμάτων Ασφαλείας και αφετέρου στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν μετά την επικράτηση του ΕΛΑΣ στην πόλη αλλά και σε όλη τη Μεσσηνία. Τα πνεύματα δεν ηρέμησαν ούτε μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, καθώς τότε συγγενείς θυμάτων αλλά και πρώην ταγματασφαλίτες βρήκαν την ευκαιρία που ζητούσαν για αντεκδίκηση, συνεχίζοντας το φαύλο κύκλο του αίματος. (...) Είχαν κάνει σχέδιο. Το καράβι έφευγε το απόγευμα κ...

Στο διπλανό δωμάτιο φαινόταν ένας μουσάτος κύριος σε γονατιστή στάση. Ήταν μισοντυμένος µε µια ολόλευκη ιατρική ρόμπα και από τον λαιμό του λικνιζόταν ένα στηθοσκόπιο. Έμοιαζε βέβαια µε γιατρό αυτός ο κύριος. Ο γιατρός -ας τον αποκαλέσουμε έτσι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου- αντί για παπούτσια φορούσε ένα ζευγάρι καταπράσινες σαγιονάρες µε ομοιόχρωμες χοντρές κάλτσες. Ταυτόχρονα είχε τη ρόμπα του φόρα παρτίδα ανοιχτή και από μέσα ήταν ολόγυμνος. Όρθια μπροστά στον γιατρό στεκόταν µια νεαρά ύπαρξη, που επίσης φορούσε λευκή ρόμπα. Έμοιαζε βέβαια µε νοσοκόμα - ας την αποκαλέσ...

1927, Κυριακή της Τυρινής: ενώ ξεκινά η Αγία και Μεγάλη Σαρακοστή και δεν έχει κοπάσει ακόμα ο πόλεμος μεταξύ των οπαδών του παλαιού και του νέου ημερολογίου, καταφθάνει στη Σαντορίνη, ως απεσταλμένος του Αρχιεπισκόπου, ο αρχιμανδρίτης Δανιήλ, προκειμένου να ερευνήσει κάποιες «περίεργες» καταγγελίες εναντίον της Μητροπόλεως. Άνδρας γοητευτικός και εξαιρετικά φιλόδοξος, με ευφράδεια λόγου και δύναμη πειθούς, ο πρώην ιατροδικαστής Δανιήλ σύντομα θα αντιληφθεί ότι πίσω από την ηρεμία του νησιού ένα «ηφαίστειο» σιγοβράζει. Οι θάνατοι που απροσδόκητα διαδέχονται ο ένας τον άλλο,...

Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, βαθιά λυπηµένος από αναπάντεχα γεγονότα στη ζωή του, το φθινόπωρο του 1865 αποφασίζει να ταξιδέψει στη Στοκχόλµη για να συναντήσει την αγαπηµένη του φίλη, Φρεντρίκα Μπρέμερ. Η συνάντηση µαζί της και το θλιβερό γεγονός που θα ακολουθήσει τον κάνουν να αναπολήσει το παρελθόν του και τις ξεχωριστές στιγµές που έζησε στις περιπλανήσεις του στην Αθήνα και τον Πειραιά το 1841. Με την αστείρευτη φαντασία του αποκαλύπτει εντυπωσιακά γεγονότα, που διαδραματίστηκαν στον τόπο εκείνο και που ποτέ δεν έτυχε να γράψει γι' αυτά. Στο αφηγηματικό ταξίδι του τον...

Στο νησί της Ουτοπίας, στα Κύθηρα, το νησί των θεών, όπως είπαν κάποιοι, ο µύθος συναντά την πραγµατικότητα, το όνειρο µπερδεύεται µε τις παιδικές αναµνήσεις και τότε όλα είναι πιθανά. Ένας µεγάλος σεισµός, ένα φοβερό έγκληµα, µια δυνατή αγάπη... για όσους και όσες επιμένουν να πιστεύουν ότι μπορούν να αγγίξουν την Ουτοπία. "Πώς συναντά κανείς αυτόν τον ου-τόπο, την ουτοπία του έρωτα, του οργασµού και της ανυπαρξίας; Είναι ένα ταξίδι δύσκολο αλλά και τόσο απλό. Χωρίς φτιασίδια, χωρίς τεχνάσµατα ή ερωτικά κόλπα. Δε χρειάζεσαι καµιά βοήθεια, καµιά ουσία....

Μεσαιωνική Ισπανία... Στο αρχοντικό ετοιμάζονται πυρετωδώς για να γιορτάσουν τα γενέθλια της όμορφης Ισιδώρας. Διπλή η χαρά αφού περιμένουν και τον ιππότη Αλεχάνδρο ντι Λάμπρε, τον αρραβωνιαστικό της Φελίσια. Όμως αυτή η γιορτή δεν θα γίνει ποτέ. Θα τη σταματήσουν οι λεπίδες των Αράβων. Η Ισιδώρα με τον μικρό της αδελφό Λυσιέν μέσα από μυστικά περάσματα του πύργου θα βρουν καταφύγιο στο πυκνό δάσος. Ο Αλεχάνδρο θα δώσει όρκο στην ετοιμοθάνατη αγαπημένη του που δεν θα μπορέσει όμως να κρατήσει... Μια βίαιη ανατροπή θα τους βάλει σε νέες περιπέτειες... θα βρεθούν στη Ρόδο,...

Η ανθρώπινη ζωή βυθίζεται μέσα στο χρόνο, η ιστορία όμως της δίνει μια νεκρανάσταση. Κι εδώ, σ' αυτή την ιστορία που είναι μυθιστορία, ο συγγραφέας ανατέμνει την ανθρώπινη ψυχή. Χώρος δράσης η Ιαπωνία σε μια απροσδιόριστη εποχή. Τίτλος του μυθιστορήματος "Το νησί των σκουληκιών: Τόπος εξορίας". Λένε ότι σ' αυτό το νησί ζουν μυθολογικά σκουλήκια που τρώνε ζωντανούς και νεκρούς. Υπάρχουν ψυχές που τραγουδούν στο δάσος τον πόνο τους με φωνές πουλιών. Η θάλασσα τη νύχτα σεργιανάει με το κύμα τις νεκρές ψυχές. Συναντούν αγαπημένα πρόσωπα που τις περιμένουν μέσα στα όνειρά του...

Η Δάφνη μπήκε σαν σίφουνας στη ζωή του. Στρογγυλοκάθισε και έμεινε εκεί θρονιασμένη για τα επόμενα σαράντα έξι χρόνια. Όχι πως έψαχνε για γαμπρό και τον βρήκε εύκαιρο. Το τελευταίο πράγμα που είχε στο μυαλό της. Με τις γυναίκες βέβαια ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος, σκέφτηκε. Αργότερα όμως, όταν τη γνώρισε καλύτερα, ήταν σίγουρος πως αυτή η κατά μέτωπον "επίθεση" ήταν τυπική εκδήλωση του ανέμελου και αυθόρμητου χαρακτήρα της. Πάντως, του έκανε "καμάκι" και συχνά την πείραζε γι'αυτό. Έτρωγε μια Πέμπτη μεσημέρι στην τραπεζαρία των φοιτητών, χαμένος στους υπολογισμούς του....

Το "Νούμερο 31328" είναι η ίδια η ταυτότητα του συγγραφέα, τότε που παιδί δεκαοκτώ χρόνων οδηγήθηκε από τους Τούρκους στα κάτεργα της Ανατολής. Το βιβλίο είναι ένα συγκλονιστικό χρονικό "γραμμένο με αίμα", όπως επεσήμανε ο Βενέζης, προσθέτοντας: "Λέω για την καυτή ύλη, για τη σάρκα που στάζει το αίμα της και πλημμυρίζει τις σελίδες του". Στην αρχική του μορφή γράφτηκε το 1924 και ξαναδουλεύτηκε το 1931, οπότε εκδόθηκε για πρώτη φορά. Η επιτυχία που σημείωσε τότε ήταν τεράστια, ακόμα και έξω από τον ελληνικό χώρο. Ο Ηλίας Βενέζης (το βιβλίο-μαρτυρία είναι γραμμένο στο πρώτο...

Tο "Νούμερο 31328" είναι η ίδια η ταυτότητα του συγγραφέα, τότε που, παιδί δεκαοχτώ χρονών, στρατολογήθηκε στα τάγματα εργασίας τα οποία άρχισαν να συγκροτούν οι Tούρκοι από το 1914 και μετά. Tο βιβλίο είναι ένα συγκλονιστικό χρονικό της σκληρής αιχμαλωσίας, της ισοπέδωσης κάθε ίχνους ανθρώπινης αξιοπρέπειας, "γραμμένο με αίμα", όπως επεσήμανε ο Bενέζης, ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της "γενιάς του '30" στη νεοελληνική πεζογραφία. Και πρόσθετε: "Λέω για την καυτή ύλη, για τη σάρκα που στάζει το αίμα της και πλημμυρίζει τις σελίδες του". Στην αρχική του μορφή "Tο...

Πάνε είκοσι ένα χρόνια από το 1924 που έγραψα στην πρώτη του μορφή, γυρίζοντας, παιδί, απ'τα κάτεργα της Ανατολής, το χρονικό τούτο. Το ξαναδούλεψα στο 1931 όταν βγήκε σε βιβλίο. Από τότε δεν το είχα πιάσει στα χέρια μου. Με είχε πολύ βασανίσει όταν το έγραφα, με είχε αναστατώσει το επίμονο στριφογύρισμα στην πυκνή και φοβερή ύλη της πικρής αυτής ζωής που έπρεπε να πάρει έκφραση. Είχα τότε περάσει πολλές νύχτες που, κυνηγημένος απ' τους εφιάλτες και τις αναμνήσεις, δεν μπορούσα να βρω καταφύγιο μήτε στον ύπνο. Γι'αυτό, όταν βγήκε πια σε βιβλίο το Νούμερο 31328, δεν τολμούσα...

Θα θυμάται για πάντα την πρώτη μέρα εκείνου του Ιούνη. Το ταξί σταμάτησε ακριβώς μπροστά στην είσοδο του νέου της διαμερίσματος. Στο ισόγειο μια παλιάς οικοδομής με τον αριθμό 10, το νέο της "σπιτικό" έστεκε με τα παραθυρόφυλλα μισάνοιχτα, προσμένοντας τη νέα οικοδέσποινα. Πρώτη μέρα του Ιούνη, αρχή του καλοκαιριού. Ίσως και η αρχή της καινούριας της ζωής. Η αναζήτηση αυτής της καινούριας ζωής την είχε οπλίσει με τη δύναμη που χρειαζόταν για να εγκαταλείψει τον τόπο της. Έναν τόπο λατρεμένο που μέχρι τα είκοσι της χρόνια της χάριζε απλόχερα υπέροχες στιγμές. Έναν τόπο που έ...