Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεν ξέρω ποιος είναι ο πατέρας μου. Δεν ξέρω την ομάδα αίματος των γονιών μου. Οι τρίχες εξαφανίστηκαν. Οδοντόβουρτσα; Σιγά μην έχει. Εξέταση αίματος; "Έχουμε χρόνο". Έχω έναν σκοτωμένο αδερφό. Μια μάνα που σκότωσε ή αποδέχτηκε την ενοχή. Κι εγώ δεν έχω φιλιώσει με αυτά... Έχω μια λύπη, έναν φόβο. Νιώθω πόνο, μοναξιά. "Kαι πένθος", συμπληρώνει η Νατάλια Το "Α, ρε μαμά" ψηλαφίζει τη σχέση μάνας κόρης με φόντο εικόνες της Ελλάδας από τη δεκαετία του `50 μέχρι την τελευταία κρίση. Η Άννα ενηλικιώνεται στην Πάτρα της μεταπολίτευσης και η Στέλλα στην Ήπειρο μ...

Ο 20ός αιώνας μέσα από τις ζωές ανθρώπων που άλλοτε σπαταλήθηκαν κι άλλοτε χαρίστηκαν, χωρίς ποτέ να γίνουν πρωτοσέλιδο. Άνθρωποι που κατόρθωσαν να μην απολέσουν ό,τι πολυτιμότερο έχουν: την ανθρωπιά τους. Γι΄ αυτό, όπως στις παλιές ελληνικές ταινίες οι ήρωες δεν μένουν αδικαίωτοι αλλά αξιώνονται να συναντήσουν την αλήθεια που τους καθόρισε.

Αβερτοσιά σημαίνει ελευθερία Η Άρτεµη και η Θάλεια µεγαλώνουν µαζί στην Κεφαλονιά µετά τον σεισµό του 1953, αλλά η υποτακτική φύση της Θάλειας συγκρούεται µε την επαναστατική σκέψη της Άρτεµης και κάποια στιγµή οι δυο φίλες χωρίζουν. Οι περιορισµοί της κλειστής κοινωνίας, ένας µεγάλος έρωτας και ανοµολόγητα µυστικά οδηγούν την ανήσυχη Άρτεµη σε φυγή. Η επιστροφή της Άρτεµης στην Κεφαλονιά µετά από δεκαετίες, για την κηδεία του καθηγητή τους, θα είναι καθοριστική... Μια ιστορία υποταγής, επανάστασης και γυναικείας χειραφέτησης στη δεκαετία του '60.

Οι ιστορίες αυτές δεν αποτελούν "ενότητα", όπως συνηθίζεται. Και γιατί να αποτελούν; Είναι σκόρπιες μνήμες, παλιές μέχρι και σημερινές. Ένας κόσμος πραγματικός. Όσο και ονειρικός. - Ένας διάλογος-μονόλογος - Ένας δρόμος που έχει κι αυτός τη δική του ιστορία - Ράντζα με αρρώστους, ανάπηροι με καροτσάκια, νοσοκόμες με πάπιες, καθαρίστριες με σφουγγαρίστρες, θρήνοι και σπαραγμοί στο νοσοκομείο της τρέλας - Όταν ο Έρωτας κι ο Θάνατος ανταμώνουν στ' αντάρτικα λημέρια - Όνειρα απραγματοποίητα "κάποιου" - Η εκδίκηση της πιτσιρίκας - Έχουν τα ζώα ευαισθησίες, και πόσο ζώα εί...

Τρεις αγάπες. Τρεις ζωές αποκομένες. Παρασυρμένος από την δίνη της απληστίας των άλλων, κρύβουν μέσα στην σιωπή τον πόνο και την απελπισία τους. Αναζητώντας μέσ' τα αποκαΐδια της ψυχής τους να ξεναγεννηθούν. Να κρατηθούν. Ώσπου, η μοίρα αποφασίζει να επέμβει. Μια ιστορία με ολοφάνερη την πάλη του καλού με το κακό. Της χαράς με τη θλίψη. Ποιο θα είναι το τέλος της;

Γλίστρησα σ' αυτή την ιστορία καθώς στεκόμουν μπροστά σ' ένα παράθυρο. Αυτή η ιστορία έγινε τυχαία, γιατί στις 19 Μαρτίου 1974 στεκόμουν μπροστά σ' ένα παράθυρο που δεν το είχα διαλέξει με ιδιαίτερη φροντίδα. Δεν είχα λόγο να διαλέξω παράθυρο, έξω δεν υπήρχε τίποτα που θα μπορούσε να τραβήξει το ενδιαφέρον μου. Ή μάλλον όχι, ίσως υπήρχε κάτι. Με είχε συνεπάρει ξαφνικά μια εικόνα που δεν είναι καθόλου ασυνήθιστη, αλλά τότε μου φαινόταν ασυνήθιστη. [...]

Η πόλις ενηλικιώνεται... Τα αυτοκίνητα είχαν ήδη αρχίσει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στους δρόμους του Βόλου, ... ο πληθυσμός αυξάνεται... προς το ξημέρωμα δεκάδες λέμβοι, φορτηγίδες και ένα μικρό ατμόπλοιο άρχισαν να πηγαινοέρχονται, αποβιβάζοντας στην προκυμαία τους πρόσφυγες. ... οι άνθρωποι αλλάζουν. Η Ελένη δεν ένιωθε πια την ανάγκη να κρύβει την ιδιαιτερότητα της ζωής της σαν στίγμα πίσω από τέσσερις τοίχους. Ταυτόχρονα δε ερωτεύονται... Γελούσε κι έπαιζε μαζί της σαν μωρό ή την έβαζε να του μιλάει με τις ώρες, ενώ αυτός τη χάιδευε διαρκώς με το ονειροπ...

"Ο Φοίβος ήπιε μια γουλιά, άφησε το τσιγάρο να καίγεται στο σταχτοδοχείο, σηκώθηκε από τον μαύρο καναπέ, τράβηξε τις κουρτίνες, έβαλε στο πικάπ τα ταξίμια του Ιορδάνη Τσομίδη. Ετοίμασε το απογευματινό ούζο της Έλλης, έκοψε την ντομάτα τριαντάφυλλο, έβαλε τις ελιές στο μικρό πιάτο, μούσκεψε τον ντάκο, άπλωσε ρίγανη και χοντρό αλάτι. Έγειρε από πάνω της, χώρισε τα μαλλιά της, φανέρωσε τον αυχένα της, φίλησε απαλά το χνούδι της, την ένιωσε να αναρριγεί. Η Έλλη γύρισε, του χαμογέλασε. Ο κόσμος εξακολουθούσε να υπάρχει." Σε μια Αθήνα που τρεκλίζει, σε έναν κόσμο που παραπαί...

Η Δήμητρα, μια γυναίκα γεμάτη όνειρα κι ελπίδες, προσπαθεί να ισορροπήσει, όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με τις ανατροπές και τις προκλήσεις της ζωής. Ο Ανέστης, ο σύζυγός της, ένας άντρας τρυφερός και απίστευτα δοτικός, ανακαλύπτει καθημερινά ότι αυτό που πραγματικά τον ενδιαφέρει, είναι να στέκεται πάντα δίπλα, ακοίμητος φρουρός, στον άνθρωπο που επέλεξε να περάσει το υπόλοιπο του βίου του. Ένα ζευγάρι, σαν από αλλού φερμένο, που δεν συναντά κάποιος συχνά στη σύγχρονη κυνική εποχή των "εύκολων" λύσεων, παλεύει με τους εγωισμούς, τις αντιξοότητες και τις κοινωνικές επιταγ...

Η Στέλλα γνωρίζει τον Ιάσονα. Κάνουν σχέση. Χωρίζουν. Νομίζει πως τελείωσε μαζί του. Κάνει λάθος! Ο Ιάσονας δεν αποδέχεται τον χωρισμό, απλώνει πάνω της τα φαρμακερά του δίχτυα. Για να την εγκλωβίσει. Ως πού μπορεί να φτάσει άραγε για να ικανοποιήσει τον πληγωμένο του εγωισμό; Ένα παραμυθένιο νησάκι του Αιγαίου, η Μαρμαρωμένη Βασιλοπούλα του? κι ένας φόνος. Μια αγάπη-δηλητήριο. Ένα μωρό. Πάθος και ζήλια. Κι η Στέλλα αναζητάει μια καινούργια αρχή, μακριά από τον άντρα που προσπαθεί να στοιχειώσει τη ζωή της. Ταξιδεύει σε μια θάλασσα από μυστικά. Μυστικά που μπερδεύου...

Η Στέλλα γνωρίζει τον Ιάσονα. Κάνουν σχέση. Χωρίζουν. Νομίζει πως τελείωσε μαζί του. Κάνει λάθος! Ο Ιάσονας δεν αποδέχεται τον χωρισμό, απλώνει πάνω της τα φαρμακερά του δίχτυα. Για να την εγκλωβίσει. Ως πού μπορεί να φτάσει άραγε για να ικανοποιήσει τον πληγωμένο του εγωισμό; Ένα παραμυθένιο νησάκι του Αιγαίου, η Μαρμαρωμένη Βασιλοπούλα του? κι ένας φόνος. Μια αγάπη-δηλητήριο. Ένα μωρό. Πάθος και ζήλια. Κι η Στέλλα αναζητάει μια καινούργια αρχή, μακριά από τον άντρα που προσπαθεί να στοιχειώσει τη ζωή της. Ταξιδεύει σε μια θάλασσα από μυστικά. Μυστικά που μπερδεύου...

Μέσα στις φλόγες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου στο ορεινό χωριό της Βιθυνίας της Μ. Ασίας, δυο νέοι γεμάτοι όνειρα, ο Θανάσης και η Ζωή, προσπαθούν απεγνωσμένα να κρατήσουν άσβεστη τη φλόγα του νεανικού τους έρωτα. Τα γκρίζα, όμως, σύννεφα του πολέμου, οι πιέσεις, ο εκφοβισμός, οι συνεχείς διώξεις, κάθε προσπάθεια αφανισμού του ελληνικού στοιχείου σέρνουν στον ξεριζωμό την πληγωμένη θανάσιμα αγνή νεανική τους αγάπη... "...Είναι ένα ολοκληρωμένο έργο με πολύ φιλότιμο γραμμένο. Περιέχει μια υπέροχη σύλληψη και υπέροχη πλοκή. Εναλλάσσονται τα γεγονότα με πολλή τέχνη, ώστε η κα...

Το βιβλίο επιχειρεί να μιλήσει στις ψυχές όσο γίνεται περισσότερων ανθρώπων για το ζήτημα της χρησιμοποίησης της γυναίκας στις διαδρομές της ιστορίας. Οι πρωταγωνίστριες είναι όλες γυναίκες, πολλές από τις οποίες υπήρξαν ιστορικά πρόσωπα που αγνοήθηκαν από την επίσημη ιστορία ή πρόσωπα που τους αποδόθηκαν "κατασκευασμένοι" ρόλοι, με προεξάρχοντα εκείνον της γυναίκας "πόρνης", δηλαδή της γυναίκας που χρησιμοποιεί τον ερωτισμό της για να ελέγχει και να εξουσιάζει. Το γοητευτικό ταξίδι στον χρόνο ξεκινάει από την ιστορία της κατασκευής της γυναίκας πόρνης που ανάγεται στις πρω...

Η ζωή μοιάζει με τραγωδία όταν τη δει κανείς από κοντά, αλλά κωμωδία όταν την κοιτάξεις από απόσταση. Τσάρλι Τσάπλιν O φιλόδοξος Ώστιν είναι αδύνατον να χωνέψει και να υιοθετήσει τη σημασία αυτής της πρότασης. Μεγαλωμένος με τα δυτικά πρότυπα, σκέφτεται, αναλύει, ζει και αναβιώνει την ατυχή ερωτική του ζωή. Αγωνίζεται να μείνει ανεπηρέαστος από τη σχέση του με την Αγάπη, που τον στοιχειώνει από το παρελθόν. Το κυνικό και ζωώδες σεξ δεν είναι ικανό να τον κάνει να αποστασιοποιηθεί από τα συναισθήματα που νιώθει για τον πρώτο του έρωτα. Άλλοτε ζει ρηχά την κωμική ζωή του...

"Στο απλό γραφείο του δύο βιβλία και ένα σημειωματάριο. Αυτά ήταν οι αποσκευές του, αυτά είχε πάρει μαζί του, αυτά είχε να πάρει μαζί του". Στις αρχές της δεκαετίας του '60 λόγω κοινωνικών φρονημάτων ο Χρήστος αναγκάζεται να φύγει από την Ελλάδα. Τη μάχη για επιβίωση και προσαρμογή στην ξένη χώρα και τις σπουδές του πάνω στη Φιλοσοφία, έρχεται να ανατρέψει ένας μεγάλος έρωτας για μια παντρεμένη φωτογράφο. Γιατί "η καρδιά του ανθρώπου, αυτός ο επαναστάτης αλήτης που όλοι φέρουμε μέσα μας, δε δαμάζεται", όπως γράφει. Η εξέλιξη αυτής της σχέσης είναι ο πυρήνας για να στήσει...

Ζούμε όλοι δύο ζωές. Την εφήμερη, της χαμέρπειας και της Αχαριστίας, και την άλλη, της άγριας, ανέφικτης αγάπης. Ανάμεσά τους απλώνεται ένας απέραντος Κήπος, αρχαίος, ακατονόμαστος, άδηλος στους πολλούς. Εκεί οι δύο ζωές συνευρίσκονται, μισούνται, χωρίζουν, και εξ ανάγκης πάλι διασταυρώνονται. Το "Αγάπη, Κήποι, Αχαριστία" είναι ένα λαθραίο παιχνίδι πολιτικής διεκδίκησης σ' αυτόν τον Κήπο. Αλίμονο, αφορά μόνον τους αναγνώστες που αμφισβητούν καθημερινά την ακριβή τους καθημερινότητα με την ελπίδα να διαφύγουν, έστω και για λίγο, στην άγρια ζωή της κοινοτικής Αγάπης -μόνη δι...