Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας φοιτητής, ένας ταχυδρόμος, ένας θαυμαστής του Ντερκ Μπόγκαρντ, ένας έφηβος που ονειρεύεται τον έρωτα, ένας μοναχικός τύπος (κοντά στα όρια της τρέλας), ένας νεαρός που αδυνατεί να εκφράσει την έλξη του σ' έναν ασθενή, δύο φαντάροι, και δυο δίδυμα αδέρφια, πειραματίζονται, δοκιμάζουν, και δαμάζουν το αντρικό τους φύλο, σε τέσσερις διαφορετικές πόλεις: Αθήνα, Έδεσσα, Κόνιτσα, Λονδίνο. Παιδική, εφηβική και μεταεφηβική ηλικία, οκτώ διαφορετικών αντρών, που το μόνο που τους ενώνει είναι η πίστη τους απέναντι στην εμπειρία και η εξομολόγηση ή η καταγραφή κάθε μικρής και μεγά...

Οι ήρωες αυτών των ιστοριών κινούνται, ή μάλλον σέρνονται, σε ένα περιορισμένο γεωγραφικό χώρο, σχεδόν ασφυκτικό. Αν δείτε ένα χάρτη της περιοχής θα βρείτε τους δρόμους με τα λαμπρά ονόματα και τα ύποπτα μπαρ, τις πλατείες με τα αγάλματα των δοξασμένων ηρώων και τους επιδειξίες που παραφυλούν στα σκοτεινά. Οι ήρωες των ιστοριών αυτών δεν γνωρίζονται όλοι μεταξύ τους, παρόλο που σκοντάφτουν ο ένας πάνω στον άλλον μουρμουρίζοντας πνιγμένα ένα "μπαρντόν" σαν ρέψιμο και έχουν στο μυαλό τους κάτι άλλο, ένα φόνο, για παράδειγμα, μια αυτοκτονία ή ένα σμίξιμο της συμφοράς. Κι ακόμη...

- "Πρέπει να έχει εκατό φορές περισσότερη χωρητικότητα συγκριτικά με τις μνήμες που εκπαιδεύτηκα. Πύλες!.. εκατομμύρια πύλες, οι εξειδικευμένες εφαρμογές των Logic Manframes συστημάτων. Μου ρουφάει την αύρα! Χάνομαι μέσα στις μνήμες του".

Ιστορίες φανταστικές; Αληθινά περιστατικά; Όνειρα; Λίγο απ' όλα; Εδώ, σ' αυτό το βιβλίο, ο Χώρος και Χρόνος συγχωνεύονται. Οι μνήμες ζωντανεύουν. Τα γεγονότα εμφανίζονται άλλοτε σκοτεινά άλλοτε φωτεινά, άλλοτε χαρούμενα άλλοτε δραματικά. Όλες οι εναλλαγές οδηγούν στο Θείο. Γιατί το Θείο τα περιέχει όλα. Γιατί το Θείο εμφανίζεται παντού.. Στον ύπνο, στον ξύπνιο, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, ΠΑΝΤΑ και ΠΑΝΤΟΥ. Και δίνει μηνύματα από έναν Παράλληλο Κόσμο που παραπέμπει στα Πρώιμα Χρόνια της Ψυχής. Της Ψυχής Όλων μας. Τότε που η Αθωότητα και η Παντοδυναμία ήταν συνώνυμα. Κάποιες...

Οι μπίρες ρέουν, οι ιδέες πέφτουν στο τραπέζι, η ταβέρνα στεγάζει φιλόξενα την παραφορά μας. Παίζουμε ξανά με τη διαλεκτική του εγώ και του εμείς, δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να κάνουμε αλλιώς, δεν βρίσκουμε παιχνίδι άλλο πιο ωραίο, παιχνίδι άλλο πιο συναρπαστικό. Στις κατακόμβες της επίσημης πραγματικότητας, αθέατοι και όμορφοι, γλεντάμε ξεγελώντας τη θλίψη, λέμε τα τραγούδια μας ελισσόμενοι μες στη μελαγχολία. Τα μικρά μας ονόματα είναι ήδη συνθήματα.

Η ιστορία ξαναρχίζει, ναιαιαι... Το βουνό έχει λιγότερες πολυκατοικίες, η θάλασσα λιγότερα σκουπίδια, το καφενείο του ομίλου μόνο φραπέ, το ραδιόφωνο ελάχιστους σταθμούς. Τα μαλλιά μακραίνουν, ο ήχος αγριεύει, τα παντελόνια φαρδαίνουν, οι καμπάνες ηχούν, οι πιστοί πιστεύουν, το σκηνικό αλλάζει, η μουβιόλα σπάζει. Κάθε λεπτομέρεια φέρνει μιαν άλλη, κι όλες μαζί συνθέτουν μια μαλακία -εξαίρεση ίσως το λεωφορείο του Αγίου Κοσμά που μας πάει στο δισκάδικο (υπάρχει και της Βούλας, αλλά περνάει ακόμα πιο αραιά). Ένα βιβλίο που διαβάζεται σαν μια ανάσα, όπως και είναι γραμμένο...

... αυτές είναι κάποιες από τις ιστορίες της δικής μου Αμερικής... Μακριά από το παραμύθι για την "κοινωνία της αφθονίας", πέρα από το Χόλιγουντ και τη λάμψη των αστεριών του θεάματος, έξω από την τηλεοπτική αποχαύνωση, τις στατιστικές και τα πρότυπα των τάχα "καθημερινών ανθρώπων", πιο πέρα ακόμα από το δήθεν "όνειρο", τον ψευτοπατριωτισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό, στα ονόματα των οποίων έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται μερικά από τα χειρότερα σύγχρονα εγκλήματα. Ιστορίες νέων ανθρώπων, λοιπόν... Ιστορίες, δηλαδή, για το μέλλον. Κι αν το βρείτε λίγο "σκοτεινό" κ...

Ένα ταξίδι στη Βιέννη, δύο νέοι άνθρωποι με τον ενθουσιασμό της πρόσφατης γνωριμίας τους και όλες τις προϋποθέσεις για μια καλή πορεία της σχέσης τους θα δουν τις προσδοκίες τους να διαψεύδονται... Ένα κοριτσάκι λίγο πριν την εφηβεία έχει ως πρότυπο τον στρατιωτικό πατέρα του, μέχρι τη στιγμή που εκείνος την απογοητεύει με την αυταρχική συμπεριφορά του... Ένα ζευγάρι νέων που η ζωή τους επιφυλάσσει μερικές ευχάριστες εκπλήξεις... Τρεις απλές ιστορίες που κοινή τους συνισταμένη είναι η απρόσμενη ανατροπή συναισθημάτων, όπως συμβαίνει στην ατμόσφαιρα, όταν κάποια ηλιόλουστ...

Ο πόλεμος, είτε ως βίωμα των προηγούμενων είτε ως σύγχρονο με το συγγραφέα γεγονός, η αντίσταση και τα επαναστατικά οράματα της δεκαετίας του '70, οι ιδεολογικές συγκρούσεις και οι αβεβαιότητες των νέων ανθρώπων οι οποίοι, ενώ ανακάλυπταν συναρπαστικούς ορίζοντες, όπως το διεθνισμό ή το φεμινισμό, ταυτόχρονα γνώριζαν και μεγάλες απογοητεύσεις: τη διάσπαση της αριστεράς, το λαϊκισμό, το οικονομικό θαύμα των λαμόγιων. Ο έρωτας, που ελλοχεύει σε κάθε γωνιά, ο θάνατος, τέλος, που σφραγίζει ανεξίτηλα πράξεις και όνειρα... Όλα ετούτα είναι παρόντα, σε μια διαδρομή από τη δικτα...

Η διαλεύκανση της δολοφονίας της όμορφης Μαρισόλ, η δολοφονία του ίδιο βράδυ του υπαξιωματικού της ναυτικής Βάσης Φερνάντο Νορόνια και δολοφόνου της Μαρισόλ από τον αποστάτη της Ο.Υ.Κ και νυν εξαφανισμένο Έλληνα ναύτη Βάκουρα, αφορά αποκλειστικά την βραζιλιάνικη Βάση. Η αυτοκτονία την επόμενη της δολοφονίας και μετά από την ανάκριση , του άλλου Έλληνα Ο.Υ.Κ., του λιπαντού Σπίνου, εντολή της ελληνικής Κ.Υ.Π. να σκοτώσει τον αποστάτη και συνάδελφό του, αφορά την ελληνική κυβέρνηση. [...]

Όλες αυτές οι ατέλειωτες βόλτες στον πλανήτη, αυτές οι γειτονιές, αυτές οι σκέψεις που γίναν ψίθυροι, αποτυπώματα στα σώματά μας, τατουάζ ,ιστορίες φίλων αλλά και τυχαίων, που δεν μιλήσαμε αλλά τους νιώσαμε, σε μια ουρά, σ’ ένα στενό με γκράφιτι, σ’ αυτές τις σύγχρονες φαβέλες πώς να περιγράψεις το αλλόκοτο, τη σημασία των αντικειμένων στις πιο κρίσιμες στιγμές; Κάποια λεμόνια που κύλησαν δίπλα σ’ ένα κορμί που καίγεται, σκηνές σινεμά, ένα αφηγηματικό installation με καταιγιστική δράση, είκοσι μία μικρού μήκους ταινίες, με μια γλώσσα άμεση που πυροβολάει, σε κάνει να θες να...

Μια ζωή extra large ονειρευόταν η Ιωάννα. Όμως, κάθε άλλο παρά extra large αποδείχθηκε. Δώδεκα πορτρέτα της ηρωίδας, από τα εφηβικά μέχρι τα ενήλικα χρόνια του βίου της, έχοντας ως βασικό σκηνικό φόντο μια στενόκαρδη επαρχιακή πόλη τη δεκαετία του '70, επιδιώκουν να περιγράψουν, με χιούμορ και ευαισθησία, τα "πάθη", αλλά και το προσωπικό "καταφύγιο" που έχτισε αθόρυβα η καταπιεσμένη Ιωάννα για να διασώσει την αλήθεια της.

Όταν όλα γύρω αλλάζουν... Οι πόλεις, οι μοίρες και οι τροχιές των ερώτων, κάπου σκέφτηκα πόσο υπέροχη είναι η ζωή όσο δεν τη ζεις. Αν κάνω λάθος, ας είναι... καθόλου δε με μέλει. Μονάχα που δεν ξέρω χείριστο ποιο είναι... στα λάθη σου να πέφτεις ή να μάθεις να τα δικαιολογείς τόσο που πια να μην υπάρχουν; Στιγμή να μη σκεφτείς αιχμάλωτος πως είσαι. Σίγουρο πως για να φθάσεις ως εδώ, τρομαγμένος κάπως μένεις! Κι από τον τρόμο του κανείς, δύσκολα χωρίζει. Σαν κάτι τέτοιο να τη δεις, την υπόκλισή μου στο χαρτί.

Τι συνέπειες μπορεί να έχει η αλόγιστη χρήση του διαδικτύου στη ζωή μας; Πώς οι χρήστες συχνά πέφτουν ανυποψίαστοι στην παγίδα του εθισμού; Έχουμε ίσως να κάνουμε με ένα διαφορετικού τύπου ναρκωτικό της σύγχρονης εποχής; Κλινικές απεξάρτησης, έφηβοι που ζουν σε έναν κόσμο φανταστικό, διεστραμμένοι ενήλικες, chatrooms και έρωτες ψηφιακοί, αλλά και απομόνωση, εκδίκηση, βία και εθισμός συνθέτουν το τοπίο μιας μάλλον κοντινής πραγματικότητας. Ένας πολλά υποσχόμενος πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας ερευνά τις επιπτώσεις ενός σύγχρονου κοινωνικού φαινομένου.

Είναι εποχή για να λέμε λίγα. Με τα πολλά μπερδευόμαστε, μεγαλώνει η υπαρξιακή αγωνία, πληθαίνουν τα αδιέξοδα. Σ' αυτή τη σειρά των μικρών διηγημάτων ένιωσα πως λειτουργώ σαν delivery boy. Είμαι ένας πιτσιρικάς που τρέχει μ' ένα σαραβαλιασμένο μηχανάκι νυχτιάτικα να παραδώσει μικρές ιστορίες, κοτομπουκιές, σουβλάκια-πίτες, σαλάτες λογοτεχνίας σε πεινασμένους πελάτες, απ' τη μια άκρη της πόλης στην άλλη. Με παρακολουθούν ο πατέρας κι η μάνα που δεν έχω, οι φίλοι μου κι άλλοι πολλοί που 'χω συναντήσει στη σύντομη ζωή μου. Μερικοί πελάτες θα χαρούν, άλλοι θα γκρινι...

"Δυο φορέματα βγήκαν στους δρόμους και πήγαιναν πιασμένα χέρι-χέρι ανεβοκατεβαίνοντας πεζοδρόμια, διασχίζοντας διαβάσεις. Είχαν εγκαταλείψει τη γυναίκα που τα φορούσε, διότι η γυναίκα εκείνη ουδέποτε γελούσε, ούτε χαμογελούσε, κι αυτό τα είχε στενοχωρήσει πολύ στο διάστημα που έμειναν μαζί της. Κι έψαχναν να βρουν την ντουλάπα κάποιας άλλης γυναίκας, χαρούμενης, για να τρυπώσουν μέσα εκεί. Και χαίρονταν και τα ίδια, καθώς τραβούσαν το δρόμο τους, και γελούσαν κι έκαναν αστεία και φάρσες στους περαστικούς, που τα έχαναν όταν τα έβλεπαν να περπατούν ανάμεσά τους και σκορπούσα...

Από τον κόσμο των νεκρών ως τα απειλητικά δάση όπου κατοικούν οι φόβοι μας, από τους δρόμους του βικτοριανού Λονδίνου ως την Πρέβεζα του Καρυωτάκη, ο χώρος και ο χρόνος διαστέλλονται και δημιουργούν γέφυρες που ενώνουν το παρελθόν με το μέλλον. Και όλα συγκλίνουν στη στιγμή που συνειδητοποιείς ότι ιστορίες τρόμου, μπορεί και να μην είναι "ιστορίες". Δώδεκα διηγήματα τρόμου, σε μια σύγχρονη απόδοση των κλασικών του είδους. Υποβλητική ατμόσφαιρα και σκοτεινός λυρισμός από ένα συγγραφέα που κάνει την πρώτη του εμφάνιση στη σύγχρονη, ελληνική λογοτεχνία. "Με περίμενε ήδ...