Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι "Καϋμοί στο Γρυπονήσι" είναι το πρώτο βιβλίο του Γιάννη Σκαρίμπα. Βγήκε το 1930, έκδοση του περιοδικού "Ελληνικά Γράμματα". Η δεύτερη ετούτη έκδοση έχει -ξαναδουλεμένα- όλα τα διηγήματα της πρώτης και αντιγράφει την εικονογράφηση. Οι εικόνες είναι του Σ. Φραγγουλίδη και οι ξυλογραφίες του Γ. Οικονομίδη.

Τα "Λόγια της πλώρης" είναι η τελευταία συλλογή της ηθογραφικής περιόδου, που περιλαμβάνει 20 διηγήματα, δημοσιευμένα προηγουμένως τα περισσότερα στο περιοδικό "Εστία" από το 1893 και πέρα, στα οποία με την παρούσα έκδοση προστίθενται και άλλα τρία θαλασσινά του, παρμένα τα δύο από άλλες συλλογές - "Πάσχα στα πέλαγα" και "Διαβόλοι στο γιαλό" - και το ένα από το περιοδικό "Το τιμόνι". Μέχρι τώρα ο Καρκαβίτσας είχε ασχοληθεί στα διηγήματά του με τη ζωή του βουνού και του κάμπου, προπάντων της βορειοδυτικής Πελοποννήσου, που τόσο καλά είχε γνωρίσει στα μαθητικά και φοιτητικά...

Περιλαμβάνονται τα διηγήματα: - "Κορομηλιά" - "Το ρέμα" - "Πρώτη Ανάσταση" - "Ένα διπλό"

... Κείμενα που έχουν την αγριότητα και τον πρωτογονισμό που έχουν όλα τα καθαρά πράγματα. Φράσεις που εκπέμπουν μηνύματα, από το χάος στο χάος, από άνθρωπο σε άνθρωπο, από γη σε γη, από κενό σε κενό. Μηνύματα ανθρώπων που κινούνται σήμερα σαν να πρόκειται να λείψουν αύριο... ... οι ήρωες του έργου είναι αφετηρίες προβληματισμού. Είναι πομποί και δέκτες μιας και μόνης χρονικής στιγμής: της στιγμής που το πρόσωπό μας ξεκαθαρίζει μέσα στο πυκνό πλήθος από ανόμοια πλάσματα και γίνεται ο φορέας μιας αγωνίας παγκόσμιας. Ο φορέας ενός προβλήματος που λέγεται "επιβίωση και υπαρξ...

Περιέχονται τα διηγήματα: "De Civitate Dei", "Το Σκιάχτρο μου", "Την ημέρα που έγινε σαμποτάζ στη Βαβέλ", "Την Κυριακή ή το ωραίο τραγούδι που έλεγε ο εργάτης φεύγοντας", "Το σκοινί του Αρχάγγελου και οι μαύρες αφίσσες", "Το ταξείδι", "Πώς έγινε και πουλήσαμε τον Σκαραβαίο μας", "Rosa-Caroline Testout", "Περιπλάνηση για τους καβαλλάρηδες όλου του κόσμου", "Μια γούβα καρκίνος", "Ο τυμβωρύχος ή η απολογία του διάφανου ανθρώπου", "Γράμμα στο Μιχάλη-στο Βέλγιο- για το καλοκαίρι που πέρασε".

Στην περίπτωση των ιστοριών που θ' ακολουθήσουν, ο συγγραφέας τους έχει εμπνευστεί τα χιουμοριστικά θέματά του, όχι μονάχα από τη ζωή αλλά κι από την παράδοση, μια παράδοση κεφαλλονίτικη, με τοπικό χρώμα και κίνηση, που κάνει τα ανθρώπινα θεϊκά και τα θεϊκά ανθρώπινα. Ο ίδιος εγέλασε πρώτος κ' εχάρηκε μόνος του τις ιστορίες πριν σκεφτεί να τις γράψει. Όλες τους έχουν κάποιον πυρήνα αληθινό, κάτι που έγινε στη παλιά κεφαλλονίτικη ζωή, ή πιστεύτηκε από την παράδοση. Ο συγγραφέας όμως τις εζύμωσε με τη λογοτεχνική του πείρα, τις έκαμε μεγάλες κ' εξελικτικές, διανθίζοντας τες...