Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είκοσι τρεις ιστορίες φαντασίας. Τρεις πρόλογοι. Έξι εισαγωγές. Έξι χάρτες. Ένα επίμετρο. Εφτά Στροφές. Ψηφίδες μιας μεγάλης εικόνας, εικόνας συμπαντικής, που χτίζει μια συγγραφέας στο μυαλό της. Κάποιες φορές, καταφέρνει να παρουσιάσει ένα μέρος της εικόνας, πλήρες και κατανοητό. Άλλες φορές, έχει μόνο μικρά κομμάτια, αποσπάσματα και σπαράγματα, λαμπρά κοσμημένα με χρυσό και λάπις λάζουλι. Στο τέλος, είτε δεις το σύνολο και το κατανοήσεις είτε μείνεις στα επιμέρους θαύματά του, ένα θα είναι το σίγουρο, το σαφές συμπέρασμα: Οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν αυτό που θα...

Ένα υφαντό δέκα διηγημάτων όπου το μυστήριο πλέκεται με το φανταστικό, το παράδοξο, το μεταφυσικό και την επιστημονική φαντασία και χάνεται μέσα στους λαβυρίνθους των βιβλίων και των πόλεων. Μια συλλογή από χρονοπύλες και χωροπύλες. Στοιχειωμένα βιβλία, στοιχειωμένοι ήρωες, στοιχειωμένος χρόνος. Όνειρα μέσα σε όνειρα και διηγήσεις μέσα από διηγήσεις Ένας αρχέγονος ιός που ξαναπλάθει τη λογοτεχνία τρώγοντας βιβλία. Ένα αόρατο τάγμα και ένα αποκαλυπτικό κρυπτογράφημα χαμένο στις βιβλιοθήκες του κόσμου. Ένας πύργος της κόλασης που εμφανίστηκε αναπάντεχα στη μέση ενό...

Στα δεκατρία αφηγήματα άνθρωποι κάθε ηλικίας με επείγουσα αίσθηση του επίκαιρου αφηγούνται τη δική τους ιστορία. Επιτελούν αμοιβαίες ανταλλαγές με το παρελθόν, διερευνούν προσωπικές δυνατότητες, δίνουν εξηγήσεις, επιχειρούν να ανατρέψουν με χιούμορ την κατάστασή τους, υποβάλλουν τους εαυτούς σε δοκιμασία έκφρασης. Οι αφηγήσεις τους δεν ολοκληρώνονται στην επίτευξη μιας πρόθεσης, αλλά επιζούν ως διαρκής προσδοκία, έστω πίνοντας παρέα καφέδες και χαζεύοντας απ’ τα τζάμια των καφενείων.

Εικόνες ζωής, χαμηλόφωνες αλλά και υπαινικτικές, με ένα βλέμμα νοσταλγικό και καταγγελτικό για όσα έγιναν και όσα δεν πρόλαβαν να γίνουν. Η απώλεια, ως διαρκές στοιχείο αυτού του βιβλίου, διατρέχει ιστορίες που μαρτυρούν την ομορφιά, την παρουσία των αψύχων αλλά και των ζωντανών, τα όνειρα και την παιδικότητα ως μεδούλι της ζωής. Τα πρόσωπα δεν απεκδύονται τους ρόλους που η ζωή τούς όρισε. Κορίτσια που ασφυκτιούν στον κόσμο των ενηλίκων, σώματα σπαρμένα στις πλαγιές του Ολύμπου, μωρά που εξαφανίζονται σε πυκνές αντάρες, άνθρωποι που κοιτούν από κορνίζες ή από το βυθό της λί...

Οι "Κόρες του ηφαιστείου" είναι ένα βιβλίο για αλαφροΐσκιωτους ανθρώπους και διπολικές καταστάσεις - φως και σκοτάδι, ποίηση και πραγματικότητα, παρελθόν και μέλλον, πράγματα θνητά και πράγματα αιώνια. Παρεκκλίνοντας από το ρεαλιστικό πλαίσιο των προηγούμενων βιβλίων του, ο Χρήστος Οικονόμου αφηγείται ιστορίες που ακροβατούν στα διαρκώς μεταβαλλόμενα σύνορα μεταξύ του ορατού και του αθέατου κόσμου, ενώ εμπλουτίζει το υπόβαθρο της αφήγησης με πολυάριθμες διακειμενικές αναφορές -άλλοτε ευδιάκριτες, άλλοτε υπαινικτικές- που ξεκινούν από τα απόκρυφα Ευαγγέλια, τα μεσαιωνικά συν...

Έξι σύντομες ιστορίες, με γεύση από θαλασσινό νερό και μυρουδιές από το χώμα της φτωχής κυκλαδίτικης γης μετά την πρώτη φθινοπωρινή βροχή, έρχονται στο προσκήνιο σαν σπιλιάδες, αναζωπυρώνοντας τη φλόγα της μνήμης λίγο πριν το πέπλο της λησμονιάς σκεπάσει για πάντα τα χνάρια που άφησαν στο διάβα τους άνθρωποι απλοί, άνθρωποι του στεριανού και του θαλασσινού μόχθου, που εκφράστηκαν στη ζωή τους με τέχνη και ομορφιά. Έξι σύντομες ιστορίες που σκιαγραφούν στιγμιότυπα από τη ζωή στο νησιώτικο χωριό και στη μικρή παραλιακή πόλη, χτισμένη από πολύ παλιά στην άκρη της αττικής γης·...

Στο βιβλίο διηγημάτων του Σπύρου Μπρίκου " Αγία παπαλίνα η καλλονή ", συγκεντρώνονται 22 ιστορίες που εκκινούν από κάποιο γεγονός, το οποίο εδράζεται στην ιστορική ή δυνάμει ρεαλιστική πραγματικότητα, για να εξακτινωθεί γρήγορα στον χώρο του φανταστικού, του παράδοξου ή και του μυθικού, προσδίδοντας συμβολικό χρώμα ή αλληγορική διάσταση στην αφήγηση. Υπάρχουν δύο κυρίαρχα θεματικά μοτίβα: η θάλασσα με τα όστρακά της και η γυναίκα με την επαναστατική της δύναμη, που απορρέει από τον αρχέγονο χώρο ενός ριζοσπαστικού ερωτισμού. Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει τις ιστορί...

Η Μαρία είναι μια σύγχρονη νέα. Κατέχει πτυχίο στη διοίκηση επιχειρήσεων, την πληροφορική, πιστοποιητικό στη στενογραφία και χειρίζεται με άνεση την αγγλική και τη γερμανική. Τα άλλα προσόντα της είναι εντυπωσιακά. Τέλειες αναλογίες, όμορφο πρόσωπο και χάρη στις κινήσεις της. Με άλλα λόγια, τα έχει όλα σε αφθονία. Έχει βάλει στόχο στη ζωή της να επιτύχει, να ξεχωρίσει, χωρίς να την απασχολεί πολύ ο τρόπος. Αν θα πικράνει κόσμο ή αν θίξει υπολήψεις. Είναι τόσο προσηλωμένη στο στόχο της, ώστε αυτό να την εμφανίζει αδίστακτη.

Η έμφυτη περιέργεια συνιστά ίσως το πιο αμφίσημο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας. Περιέργεια να γευτείς, να νιώσεις, να... ζήσεις. Η απορία λύνεται με την ερώτηση κι ο φόβος για το άγνωστο παύει με τη δοκιμή και την εξερεύνηση. Λεπτές οι ισορροπίες ανάμεσα στη διαύγεια και τον παραλογισμό. Όταν μεταβαίνεις στην αντίπερα όχθη, είσαι σίγουρα ένας άλλος. Ξεριζώνεται το μέσα σου, κλείνεσαι κι απελευθερώνεσαι συγχρόνως. Δέκα ψυχές, λοιπόν, από διαφορετικές χρονικές περιόδους και απ' όλο το φάσμα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης πρωταγωνιστούν σε καταστάσεις εκ πρώτης ό...

Τι γίνεται όταν φοβάται η πεθερά; Από πότε ο μεγαλύτερος εχθρός είναι η Μάνα; Kι όταν χτυπά ο θάνατος; Ο τρόμος της Κικής, της πόρνης, του μετανάστη, το αγόρι χωρίς όνομα, ο τρόμος της παρουσιάστριας, του "νέου" τσιγκούνη, της "άλλης", ο τρόμος της γηραιάς κυρίας, Μάνα-Ψάρι με Σκορπιό, ο τρόμος της τίγρης... Η Γιούλη, η Ρίτα, ο Μεγάλος Λουκάς, η Καρολίνα, ο Θωμάς Πάπας, η Κιμ, ο Άλεξ Σαπίρο, ο Δρ. Α.Μ., η Κατερίνα Σακά, ο Αμπντούλ, ο Πέτρος, η Δωροθέα, η Ευδοξία, ο Μποφόρ, η Ευτυχία, η Μυρσίνη, η Ελπίδα... Άλλοι ήρωες με μικρά ονόματα, άλλοι με ονοματεπώνυμα, άλλοι ανώνυμοι...

Είμαι εδώ και πολεμώ το μεγαλύτερο τέρας που δημιούργησε η μοναξιά: εμένα. Ήμουν πάντοτε η μαθήτρια που δυσαρεστούσε τους δασκάλους, η κόρη που απογοήτευε τους γονείς, η ερωμένη που δυσαρεστούσε τους ερωτικούς συντρόφους. Και τώρα... Αγάπησα τον τιμωρό μου! Ακόμα τον αγαπώ! Πιστεύω πως και εκείνος είχε τις στιγμές του που χανόταν στον έρωτά του για μένα. Μετά τις εξομολογήσεις, το χέρι του κυλούσε απαλά στην πλάτη μου. Σαν να μέτραγε τα κόκαλά μου. Αργά και σταθερά χάιδευε την ψυχή μου, το άγγιγμα διαπερνούσε το δέρμα. Με έσπρωχνε μακριά του και έπειτα με πάθος κόλλαγ...

Όπως στην ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στην πεζογραφία του η φαντασία, το όνειρο και η παραίσθηση ισχύουν με τους όρους που αντιλαμβάνεται κανείς την πραγματικότητα, παρά το γεγονός ότι την υπονομεύει διαρκώς με μια τόσο ύπουλα συναινετική και ήπια ματιά, ώστε η τρομώδης τελικά μεταφυσική που προϋποθέτει η δεύτερη φάση της ποίησης του και η πεζογραφία του να μεταβάλλεται σε μια τρυφερή παραμυθία. Ενώ ο τρόπος με τον οποίο εξηγείται η ύπαρξη ενός φυσικού φαινομένου, όπως είναι η βροχή ή το σούρουπο ή ακόμα και οι σκιές που διασταυρώνεται κανείς μαζ...

Είκοσι επτά ιστορίες μικρού μήκους. Ένα απροσδόκητο κυνηγητό στα Εξάρχεια, ένα ζαλισμένο ξύπνημα στην έρημο, ένα εγκώμιο των αρετών του οικογενειακού προγραμματισμού, η εξιστόρηση του βίου της αγίας προστάτιδας της όπερας, τα βάσανα του Κωστάκη που λιποθυμούσε άξαφνα και άλλες διηγήσεις περιέχονται σ΄ αυτή τη συλλογή. Ιστορίες αστυνομικές, χιουμοριστικές, στοχαστικές, δοσμένες με νεύρο και νουάρ διάθεση. Κοινό στοιχείο τους ο άνθρωπος -αφελής, ήρωας, αμαρτωλός- πίσω από τις παρεκκλίνουσες συμπεριφορές.

Με τα κείμενα δεν αναμετριέσαι. Τα αφήνεις να σε πλησιάσουν όπως το αγρίμι που ξεπροβάλλει απ' τα δέντρα και στέκεις ήρεμος στα γόνατα. Χαμηλώνεις την ψυχή σου και αλλάζεις ανάσες. Τεντώνεις το χέρι δίχως κουβέντα, μήπως και το χαϊδέψεις. Αν το τρομάξεις θα φύγει, αν τρομάξεις θα σε καταπιεί. [...] Εκεί μόνο θα σε βρεις. Εκεί που θα γράφεις χωρίς δισταγμό. Εκεί που μιλάς γι' αυτά, μας μιλάς για όλα. Και εμείς θα διαβάζουμε ό,τι απέμεινε· όχι όσα δαψιλώς υπονοείς. Μόνο για εκείνα που βρήκαν τον χρόνο τους και πότισαν εκτός απ' την ψυχή σου και τις ανάσες μας. - Να υπ...

Σ' έναν κόσμο ρευστό, μεταβαλλόμενο, τραγικά επικίνδυνο μερικές φορές, οι ήρωές μας, ντόπιοι ή αλλοδαποί, μοιάζουν να μετεωρίζονται καθώς παλεύουν με τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες της νέας εποχής. Δοκιμάζονται, αλληλεπιδρούν κι αλληλοεπηρεάζονται, αλλά κυρίως αναμετρώνται με τον ίδιο τους τον εαυτό και την ηθική τους υπόσταση στην προσπάθειά τους να παραμείνουν όρθιοι. "Τσακίζει ο πόνος αν σταθείς σ' ένα παρελθόν που πληγώνει, σ' ένα "γιατί" χωρίς απάντηση".

Τελευταία τις νύχτες αργεί πολύ να με πάρει ο ύπνος... Η υποψία είναι ένα ύπουλο σαρκοβόρο σαράκι... Άνθρωποι στα όρια της αντοχής τους που παραπαίουν βασανιστικά ανάμεσα σε εφιάλτες και φοβίες. Πόρτες κλειστές που κρύβουν σκοτεινά μυστικά, θανάτους ύποπτους, πάθη αδιέξοδα, έρωτες αδιευκρίνιστους. Τοπία θολά, όπου το νερό της βροχής δρα καταλυτικά και χαρίζει ένα είδος λύτρωσης. Η Ζέτα Κουντούρη για μία ακόμη φορά περιβάλλει τους ήρωές της με αγάπη και χιούμορ, διεισδύει με τρυφερότητα στις ψυχές τους, και αφήνει τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για...

Η ιστορία αυτή είναι αλήθεια... περίπου αλήθεια. Ο Αντώνης είναι ένα παιδί που πίστεψε ότι ο κόσμος είναι αυτό που νιώθει. Χωρίς να ξέρει τη γραφή, ο ίδιος αφηγείται τις πρώτες του ιστορίες με τους ανθρώπους. Άλλες φορές ζώντας την πραγματικότητα και άλλες μπερδεύοντας την αλήθεια με τα όνειρα... και τους εφιάλτες. Ο κόσμος του, όμως, αλλάζει ένα βράδυ που κοιτάζει τους πλανήτες. Ξαφνικά, βρίσκεται σε ένα χώρο όπου άγνωστα παιδιά με σάλια και πόδια - ρόδες τον περικυκλώνουν. Η μαμά παίρνει μία άλλη μορφή και το ίδρυμα γίνεται το νέο σπίτι. "Σήμερα το βράδυ, έκλεισα...

"Να μπω εγώ σε ξένη κάμαρη; Ποτέ", απάντησε η σπιτονοικοκυρά με την αρχοντιά γυναίκας με άμεμπτες αρχές. Όμως σαν πήγε τρείς και κάτι, κάποιος της υπέβαλε την ιδέα πως μπορεί να μην είναι καλά, να είναι μέσα και να χρειάζεται βοήθεια. Με κατεβασμένα τα μούτρα πήγε η Γεωργία στο σκρίνιο, που φυλούσε το κουτί με τα κλειδιά. Ξύλινο, με καλοσκαλισμένο το όνομα "Ηνωμένα Βουστάσια" στο λεπτό καπάκι. Και μέσα πάνω από τριάντα κλειδιά, φύρδην μίγδην, κάποια με ένα κομμάτι στραβοκομμένο γκρίζο χαρτόνι περασμένο με σπάγκο και με ένα νούμερο γραμμένο με κόκκινο μολύβι. Έβαλε κάτι γυαλ...

Μια συνηθισμένη γυναίκα παρατηρεί την καθημερινότητά της. Αναλύει την κάθε λεπτομέρεια απ' όσα συμβαίνουν γύρω της. Με διεισδυτική ματιά ψηλαφίζει τον έρωτα, το θάνατο, τη γέννηση, τη διασκέδαση. Βρίσκεται σε μέρη που έχει βρεθεί ο καθένας μας. Όμως, αποτελούν για κείνη αφορμή για μία βαθιά κατάδυση στο "εγώ" και στο σώμα της. Μια βόλτα με το τρένο, μια θεατρική παράσταση, ένα νησί το καλοκαίρι, φαγητό με φίλους σε ένα ταβερνάκι και μια υπαίθρια μιλόγκα βρίσκονται εκεί, προκειμένου να καταφέρει να παρατηρήσει τον εαυτό της σε σχέση με ό,τι την περιβάλλει. Στιγμές μικρ...

48 ιστορίες με τόπο ή χωρίς. Του σήμερα και του χθες. Εικόνες που άφησες ή προσπέρασες αλλά τις κουβαλάς μέσα σου. Της λογικής αλλά και του άλογου του μικρού τόπου. Χαρακτήρες που ίσως είσαι εσύ, οι πριν από σένα, οι γύρω σου. Χαρακτήρες που τη ζωή τους άλλοι καθόρισαν· και εσύ κι εγώ μέρος αυτού του σήμερα. Στις μικρές λεπτομέρειες η ομορφιά της ζωής, αλλά και του βιβλίου. Είναι η ψευδαίσθηση, η αποδοχή ή μη, ο ανικανοποίητος έρωτας, το ακυρωμένο όνειρο, η αδικία, το γιατί, ό,τι βασανίζει τους χαρακτήρες. Ελευθερία, επιθυμία, μνήμη, ανάγκη, επιβίωση· λέξεις πο...