Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο "Τίμημα χωρίς αντίκρισμα" έχουν συγκεντρωθεί ξαναδουλεμένες οι τρεις συλλογές διηγημάτων του Περικλή Σφυρίδη: «Η αφίσα» (1977), «Χωρίς αντίκρισμα» (1980), «Το τίμημα» (1982). Πρόκειται για ερωτικές ιστορίες με διάχυτο αισθησιασμό, δεξιοτεχνική ψυχογραφική ανάλυση των δύο φύλων και διακριτικό χιούμορ. Οι ήρωες, συνηθισμένοι άνθρωποι της πόλης, πιστεύουν, αγαπούν και καταρρέουν όταν οι προσδοκίες τους διαψεύδονται, αφού ο έρωτας της καταναλωτικής κοινωνίας αποδεικνύεται μέσον για εκμετάλλευση, μετατρέποντας έτσι την ερωτική σχέση σε δίδυμο θύματος και θύτη. Μέσα στην ηθικ...

Δώδεκα ιστορίες. Δώδεκα απαντήσεις σε ερωτήματα παράδοξα και ανομολόγητα. Πώς νιώθουν οι γυναίκες που περνούν φευγαλέα από τη ζωή ενός διάσημου κατασκόπου; Τι συμβαίνει στους ήρωες μιας ταινίας μετά το τέλος της, ή όταν δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν πλέον στην πλοκή της; Ποια είναι η πραγματική δουλειά ενός νεκροθάφτη; Τι είδους διαθήκη θα άφηνε ο Αντίχριστος; Τι περιπέτειες έζησαν οι Ιππότες που δεν βρήκαν το Άγιο Δισκοπότηρο; Τι θα γινόταν αν η Βενετία ήταν στοιχειωμένη, ή αν τα μαγικά που κάνουν οι ταχυδακτυλουργοί δεν ήταν κόλπα; Τι απέγινε στ' αλήθεια ο Σέρλοκ Χολμς; Τ...

"Μια πόλη στη μέση του πουθενά. Ένας κόσμος που το τέλος του ορίζεται από έναν μεγάλο γκρεμό. Είκοσι μικρές ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστεί η πόλη και οι κάτοικοι με τις παράδοξες ζωές τους: Η σοφή κυρία, ο ψυχαναλυτής, η κομμώτρια με το κομμένο δάχτυλο, ο μαμάκιας ταχυδρόμος, οι ιθαγενείς Κάου-Κάου, όλοι ζουν ευτυχισμένοι πίνοντας χυμό βατόμουρου, ενώ στα έγκατα της γης τους γυρνά αδιάκοπα το μεγάλο γρανάζι. Και οι πολίτες μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι όσο έχουν μια θέση εργασίας στη Βατόμουρο ελ-τι-ντι, την εταιρεία κολοσσό που κινεί όλα τα νήματα. Μέχρι που, χωρί...

Η συλλογή διηγημάτων "Τι νέα από το στρατόπεδο του Κρίσενβελτ;" αποτελείται από εφτά ιστορίες για την Ελλάδα της κρίσης. Ένα έγκλημα ρατσιστικού μίσους κάνει μια ηλικιωμένη γυναίκα να ξανασκεφτεί τις αξίες της ζωής, ένας μικροαστός χάνει την επιχείρησή του και τη ζωή του χωρίς ποτέ να καταλάβει τι κρύβεται πίσω από την καταστροφή του, η απάνθρωπη αντιμετώπιση των ηλικιωμένων από ένα σύστημα που τους θεωρεί βάρος, τα αμάρτημα ενός ιερωμένου και η έκπληξη της αλληλεγγύης... Απλές ιστορίες, απλών ανθρώπων... Σαν ένα ημερολόγιο της κρίσης. "Τον συνέλαβαν για εμπρησμό. Το προ...

100 μικρά διηγήματα - Παππού, δε μου αρέσουν τα σκίτσα σου, τα παραμύθια σου μου αρέσουν, να γράψεις κι άλλα. - Δεν μπορώ, Αγγελικούλα μου, να γράψω άλλα παραμύθια. Έγραψα εξήντα και δε μου βγαίνουν άλλα. Τότε η μαμά της Αγγελικούλας, που άκουγε το διάλογο, είπε: - Να γράψεις, μπαμπά, μικρές ιστορίες πάνω στα σκίτσα σου. - Ωραία ιδέα έδωσε η μαμά. Ε, παππού; είπε ο Γιαννάκης που, ενώ έδειχνε ότι ήταν αφοσιωμένος στο πλέι στέισον, δεν του διέφυγαν τα διαμειφθέντα. Σαν ιδέα είναι καλή, στην πράξη κολλάει. Θα προσπαθήσω όμως, είπε ο παππούς κι από την άλλη μ...

Δέκα διηγήματα φαντασίας εμπνευσμένα κυρίως απο την Αρχαία Ελλάδα.

"Της Σαλονίκης μοναχά τής πρέπει το καράβι. Να μην τολμήσεις να τη δεις ποτέ από τη στεριά." Έγραψε ο Καββαδίας. Κι εσύ που έζησες τα φοιτητικά σου χρόνια εκεί, μην επιχειρήσεις να κοιτάξεις από τη μέση της ζωής σου εκείνη τη Θεσσαλονίκη που άφησες. Μην ξανάρθεις. Δεν εννοώ, βέβαια, μια ολιγοήμερη επίσκεψη αναψυχής. Δεν προλαβαίνουν να ξεφτίσουν οι αναμνήσεις τόσο σύντομα - μάλλον συντηρούνται. Μιλώ για μόνιμη εγκατάσταση. Αν τα γυρίσματα του βίου σε ξαναφέρουν ύστερα από χρόνια, ώριμο πια, εκεί, μην επιστρέψεις ψάχνοντας την ίδια πόλη. Αν μείνεις με τις αναμνήσεις, η...

"Της Σαλονίκης μοναχά τής πρέπει το καράβι. Να μην τολμήσεις να τη δεις ποτέ από τη στεριά." Έγραψε ο Καββαδίας. Κι εσύ που έζησες τα φοιτητικά σου χρόνια εκεί, μην επιχειρήσεις να κοιτάξεις από τη μέση της ζωής σου εκείνη τη Θεσσαλονίκη που άφησες. Μην ξανάρθεις. Δεν εννοώ, βέβαια, μια ολιγοήμερη επίσκεψη αναψυχής. Δεν προλαβαίνουν να ξεφτίσουν οι αναμνήσεις τόσο σύντομα - μάλλον συντηρούνται. Μιλώ για μόνιμη εγκατάσταση. Αν τα γυρίσματα του βίου σε ξαναφέρουν ύστερα από χρόνια, ώριμο πια, εκεί, μην επιστρέψεις ψάχνοντας την ίδια πόλη. Αν μείνεις με τις αναμνήσεις, η...

Αρκετά διηγήματα που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά "Χαρούμενο σπίτι" και "Χαρούμενα παιδιά", που εκδίδονταν από την Αποστολική Διακονία και ξεχώρισαν για τη γλαφυρότητα του ύφους τους, το λαογραφικό, ηθογραφικό και, κυρίως, το θρησκευτικό και εθνικό χαρακτήρα τους, και με τα οποία γαλουχήθηκαν αρκετές γενιές, συγκεντρωμένα αναδημοσιεύονται από την Αποστολική Διακονία στην νέα σειρά διηγημάτων υπό το γενικό τίτλο: "Τα γιορτινά μας", που θα ολοκληρωθεί σε 4 τόμους.

Τι µπορεί να συνδέει τη Μιράντα µε τον κύριο Βασιλειάδη; Τον Αργύρη µε τον ρασοφόρο και τον Αλέξανδρο µε τον τσιγγάνο; Φοβίες; Ψέµατα; Ζήλια; Μοναξιά; Μήπως όλα τα αλλόκοσµα πλάσµατα κουβαλούν κάτι δικό µας µέσα τους; Μήπως είναι οι δικές µας προβολές; Μήπως η παραµονή τους διαρκεί όσο εµείς πιστεύουµε σε αυτά; Στις σελίδες του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας, ένα κορίτσι µεταµορφώνεται σε µύγα. Περιπλανάται µέσα σε κόσµους παράξενους ή µήπως περιπλανάται στις σκοτεινές γωνιές του µυαλού της; Άνθρωποι που δραπέτευσαν από την καθηµερινότητά τους και πέρασαν τη διαχωριστ...

Πλησίασαν στη σκεπή του Δημαρχείου. Πετούσαν από απόσταση γύρω γύρω και τον κοιτούσαν. Εκείνος, όπως πάντα αγέρωχος, τους αγνοούσε και κοιτούσε μια προς το βορρά, μια προς το νότο. "Κάποιος πρέπει να του μιλήσει", είπε ο Μακάο. "Η Ζήντα που είναι και φίλη του", είπε ειρωνικά η Αϊνέ. Άρπαξε πάλι η ατμόσφαιρα... Η Ζήντα εκνευρισμένη γυρίζει απότομα προς την Αϊνέ με απειλητικές διαθέσεις. Ο Μακάο προσπαθεί να προστατεύσει την Αϊνέ. Ο Τζώνυ επιτίθεται στον Μακάο. Ο Κέρικ μπαίνει μπροστά και του κόβει τη φόρα. Η Ρεγγίνα τρομαγμένη χάνει το πέταγα της. Μωρέ, γινότανε... της Μ...

Τα παιδικά χρόνια δεν ήταν καθόλου εύκολα στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι κακουχίες και το αποτέλεσμα μετά τον πόλεμο, η φυγή από την Πατρίδα, ο ξενιτεμός και η απουσία του πατέρα, άφησαν ανεξίτηλα σημάδια. Η ιστορία επαναλαμβάνεται μετά από χρόνια με την προσφυγιά και τον ξεριζωμό του ’74 στην Κύπρο. Η ιστορία της ζωής σε πρώτο πλάνο χωρίς περιστροφές. Η αλήθεια δεν κρύβεται όσο και να προσπαθεί κανείς να ξεχάσει. Ακόμα ζω... Η μνήμη μέχρι πότε θα είναι ζωντανή;

[...] Η Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης αποφάσισε την εκτύπωση σε δεύτερη έκδοση των δύο πρώτων βιβλίων με διηγήματα της Χρυσάνθης Ζιτσαίας, σ' έναν τόμο, ενδέκατον στην σειρά των εκδόσεών της, που επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και αφορά σε βιβλία παλαιών μελών της εταιρίας, τα οποία δεν είναι πια σε κυκλοφορία. Ο Ανδρέας Καραντώνης σε κριτική του σημειώνει για τα διηγήματα αυτά της Ζιτσαίας, ανάμεσα σε άλλα πολύ επαινετικά ότι "...Μια γλυκιά νοσταλγία θερμαίνει τα σύντομα και νευρώδη διηγήματα της Χρυσάνθης Ζιτσαίας. (...) πλουτίζουν την παράδοση της ηθογραφι...

"Της ζήσης οι χαρμολύπες" μέσα από πέντε επιλεγμένα αφηγήματα. "Το σάζι του πατέρα μου" αναφέρεται στην υποδοχή και αντιμετώπιση των προσφύγων του 1922 από τον κρατικό μηχανισμό και τον ντόπιο πληθυσμό, θίγοντας το σημαντικό ζήτημα της προσφυγικής αποκατάστασης. Μια ιστορία γι' αυτά που δένουν τους ανθρώπους με το παρελθόν τους αλλά και για τις ανέμελες νύχτες της αγγελόπλαστης Σμύρνης. Τιμήθηκε με το 1ο Βραβείο Διηγήματος από το Ιστορικό Αρχείο Προσφυγικού Ελληνισμού το 2012. "Το ύστατο χαίρε" είναι μια δραματική ιστορία με κωμικά στοιχεία, που εξετάζει με μια εναλλακτ...

Δύσκολο να πιστέψεις ιστορίες για παιχνίδια που έπαιξε η ίδια η ζωή. Πιο δύσκολο να χειριστείς τα λόγια των ανθρώπων που αφηγούνται τις περιπέτειές τους. Μα πιο επίπονο και ψυχοφθόρο είναι να καταγράψεις αλήθειες βγαλμένες από τα μύχια της ψυχής των ανθρώπων που τις βίωσαν. Και στις δέκα ιστορίες η αλήθεια έχει τον πρώτο λόγο. Αποζημίωση μεγάλη, η λύτρωση στο βλέμμα των πρωταγωνιστών μόλις τελειώνουν τις ιστορίες τους. Λύτρωση, που πιστεύω να νιώσει και ο αναγνώστης διαβάζοντας τις ιστορίες του βιβλίου.

Ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Μ. Λιαρούτσος ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεών του, αφηγούμενος όμορφα βιώματα που πλούτισαν την παιδική του ηλικία στη γενέτειρά του την Τήνο, την οποία αναγκάστηκε να αποχωριστεί το 1938, για να επιστρέψει στην αγκαλιά της είκοσι χρόνια αργότερα. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου του ο συγγραφέας υμνεί την ξεχωριστή ομορφιά των ανθρώπων και της φύσης του νησιού του, που έρχονται και ξανάρχονται στο μυαλό του με την ίδια πάντα γλυκύτητα: Η ζωή στο γυμνάσιο, οι συμμαθητές, οι καθηγητές, τα "δρώμενα" της νιότης στις πλατείες και στα σοκάκ...