Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιέχονται τα διηγήματα: - "Το αρμένισμα" - "Μέρα του 1638" - "Οι γάμοι του Σπόρου και της Ποππαίας". Παραμονές της Μικρασιατικής Καταστροφής ένα ελληνικό καράβι κουβαλά ένα φορτίο προσφύγων και άρρωστων Αρμένηδων. Άραγε θα φτάσουν ή δεν θα φτάσουν ποτέ στον Πειραιά; Ένα ελληνόπουλο κι ένα τουρκάκι στην Κωνσταντινούπολη του 1638 συναντιούνται στη μεγάλη παρέλαση του Μουράτ Δ΄, παίζοντας τη φιλία τους και τη ζωή τους κορώνα γράμματα. Ένα ρωμαϊκό επεισόδιο με ήρωα τον Νέρωνα και τον δούλο Σπόρο πού αφηγείται Ο Οβίδιος ξαναζωντανεύει με τη μορφή των γάμων ενός π...

Ο Χ. Φ. Λάβκραφτ δικαίως θεωρείται μέχρι και σήμερα ως ένας από τους "πατέρες" της λογοτεχνίας τρόμου και του φανταστικού. Ο τίτλος αυτός τού αποδίδεται όχι μόνο λόγω της αριστοτεχνικής του πένας, αλλά και της ιδιάζουσας ζωής του. Δημοσιεύοντας κείμενα με τόσο αληθοφανείς ιστορίες, έκανε πολύ σύντομα πολλούς αναγνώστες του να αναζητούν κρυφά μηνύματα στα έργα του, όπως επίσης και πραγματικά στοιχεία για τα μυστηριώδη πλάσματα (όπως τον Μέγα Κθούλου) και τα απαγορευμένα βιβλία (σαν το Νεκρονομικόν) στα οποία αναφερόταν επανειλημμένα. Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώσαμε τρεις απ...

"Ξύπνα, ρε! Κοίτα εκεί! Η θάλασσα..." Αυτός τότε άνοιξε τα μάτια του, κοίταξε μπροστά του ανέκφραστος και ύστερα μας είπε: "Αυτό είναι όλο; Στο όνειρό μου ήτανε καλύτερη". Τι θα μπορούσε να συνδέσει τους βυζαντινούς αυτοκράτορες με έναν Νορβηγό βαρυποινίτη; Τον Πάμπλο Εσκομπάρ με τα χωριά της Φθιώτιδας; Έναν παππού από την Άνω Σύρα με το μετρό της Μαδρίτης; Την Βιρτζίνια Γουλφ με ένα κουνούπι από το δέλτα του Αξιού; Τον Ιωάννη Μεταξά με τον Κερτ Κομπέιν και έναν ερωτοχτυπημένο Κορεάτη φοιτητή με ένα μαγνητόφωνο που καταγράφει μηνύματα από τον κόσμο του αόρατου; Σύν...

"Το αμάρτημα της μητρός μου" και "Το μόνον της ζωής του ταξίδιον" είναι αφηγηματικά αριστουργήματα, που τα διακρίνει ο πόνος, η ενοχή, οι ματαιωμένες επιθυμίες και η απαράμιλλη ψυχογραφία.

"Το αμάρτημα της μητρός μου" και "Το μόνον της ζωής του ταξίδιον" είναι αφηγηματικά αριστουργήματα, που τα διακρίνει ο πόνος, η ενοχή, οι ματαιωμένες επιθυμίες και η απαράμιλλη ψυχογραφία.

Ο Γεώργιος Βιζυηνός θεωρείται ο πατέρας του ελληνικού διηγήματος. Είχε την ικανότητα να παρατηρεί προσεκτικά τους ανθρώπους, να μελετά σε βάθος τον χαρακτήρα τους και να κάνει μια ξεχωριστή ψυχολογική ανάλυση που εντυπωσιάζει ακόμη και στις μέρες μας. Η αφήγησή του, σε γλώσσα καθαρεύουσα, είναι ιδιαίτερα ζωντανή και καλοδουλεμένη, ενώ επιλέγοντας τη δημοτική για τους διαλόγους του, τους κάνει ρεαλιστικούς και περισσότερο παραστατικούς. Το "Αμάρτημα της Μητρός μου" είναι ένα αυτοβιογραφικό οικογενειακό δράμα με δύο βασικά πρόσωπα: τον αφηγητή και τη μητέρα του. Η ιστορία...

"Τα τέσσερα διηγήματα που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον τόμο θεωρούνται αριστουργήματα ψυχολογικής αφήγησης αλλά και υποδείγματα αφηγηματικής τεχνικής. Ο Βιζυηνός γνωρίζει πώς να διατηρεί σε διαρκή επιφυλακή το ενδιαφέρον του αναγνώστη του." [...] Περιέχονται τα διηγήματα: "Το αμάρτημα της μητρός μου", "Ποιος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου", "Το μόνον της ζωής του ταξείδιον" και "Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως".

"Η εκμηστήρευσις αύτη έκαμε βαθυτάτην επ' εμού εντύπωσιν. Τώρα μου πνοίγησαν οι οφθαλμοί, και εκατάλαβα πολλάς πράξεις της μητρός μου, αι οποίαι πότε μεν εφαίνοντο ως δεισιδαιμονία, πότε δε ως αυτόχρημα μονομανίας αποτέλεσμα. Επί εικοσιοκτώ τώρα έτη βασανίζεται η τάλαινα γυνή χωρίς να δυνηθή να κοιμίση τον έλεγχον της συνειδήσεώς της, ούτε εν ταις δυστυχίαις ούτε εν ταις ευτυχίαις." "Το αμάρτημα της μητρός μου" είναι το πρώτο μιας σειράς διηγημάτων τα οποία ο Γεώργιος Βιζυηνός δημοσίευσε από το 1883 έως το 1895. Στη διάρκεια της σύντομης ζωής του (πέθανε έγκλειστος στο Δ...

Οι άσχημες παραστάσεις της παιδικής του ηλικίας δεν έχουνε σβήσει από τη θύμηση του αφηγητή Γιωργή, ούτε γίνεται δυνατό να απαλλαγεί η ψυχή της μάνας του από το βάρος του ακούσιου φόνου του βρέφους της. Η ψυχική βάσανος, η ενοχική συνείδηση, οδηγεί στη συντριβή αλλά όχι στο άνθος της μετάνοιας, γίνεται νοσηρή εμμονή ανίατη, είδος εγωιστικού εγκλεισμού. Λείπει από το διήγημα, και πρέπει να την προσθέσουμε εμείς, η διδαχή ότι η σωτηρία είναι πιθανή για τον καθένα μας, όπως και για το χειρότερο εγκληματία, και ότι η γνώση αυτή διώχνει την απόγνωση.