Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό περιέχει τρία διηγήματα -που αφορούν σπίτια- για μεγάλα παιδιά, αλλά και για τους μεγάλους που εξακολουθούν να νιώθουν ακόμη σαν παιδιά... -Στον κήπο μιας από τις τελευταίες μονοκατοικίες της Αθήνας του 2002, η Ακακία και η Γλυσίνια, τα τελευταία φυτά που απόμειναν στη γειτονιά, παρακολουθούν με απόγνωση το γκρέμισμα του κόσμου τους. Θα καταφέρουν άραγε να επιβιώσουν; -Στην αυλή ενός μικρού σπιτιού του '60, παράδεισο για τους ανθρώπους και τα ζώα, βρίσκει καταφύγιο η Τερτίπω, μια γκρίζα γάτα με προσωπικότητα, κυνηγημένη από την άστοργη για τα ζώα αφεντικίνα...

Ο έρωτας είναι η θεϊκή πνοή που ζωντανεύει τις αισθήσεις. Ο έρωτας είναι αιώνιος, όπως είναι ο χρόνος, η ζεστασιά του ήλιου, η μαγεία της πανσελήνου. Είναι η υψηλή και ευγενής έκφραση της επιθυμίας, που πηγάζει από τον αρμονικό συντονισμό μεταξύ δύο ανθρώπων. Είναι η ανάσα μιας τέλειας φύσης. Είναι ή ίδια η χαρά, που κάθε ανθρώπινη ύπαρξη έχει το δικαίωμα να τη βιώσει. Ο έρωτας είναι ο αρμονικός συντονισμός μιας απαρέγκλιτης καρδιάς και ενός υγιούς νου. Και είναι εκείνος που δίνει ομορφιά στα όνειρα, που τόσο έχουμε ανάγκη.

Το βιβλίο αποτελείται από πέντε ενότητες. Ένα ταξίδι και, αμέσως μετά, κάποιο διήγημα σε χαλαρή σύνδεση με το ταξίδι. "Το γαλάζιο της γης", όπως φαντάζει μπροστά στα μάτια, αλλά και στα μάτια της ψυχής, αν βρεθεί κανείς στην Μπανγκόγκ, στο Σιάμ, στις Μαλβίδες, στην αποικιακή Σιγκαπούρη, σε μια μεγαλούπολη σαν τη Βιέννη, στο Μπαλί των πνευμάτων, αλλά και στην άγονη γραμμή του Αιγαίου, σε έναν υπνόσακο στην Κάρπαθο, μέχρι και τα φυλακισμένα μνήματα της Λευκωσίας και... "Ως εδώ. Ο κόσμος έκλεισε πίσω μου, απέραντος, φυτρωμένος στο τίποτα, ξένος και αγαπητός. Τελειώσ...

Έντεκα διηγήματα, έντεκα διαφορετικά στιγμιότυπα της σχέσης μας με τα ζώα. Έντεκα ιστορίες που συνθέτουν την εικόνα ενός κόσμου κρυμμένου και μας φέρνουν αντιμέτωπους με τις δραματικές πτυχές του. Καθώς οι πρωταγωνιστές τους, άλλοτε άνθρωποι και άλλοτε ζώα, ξετυλίγουν τις ιστορίες τους, γίνεται φανερό ότι τα προσωπικά τους δράματα συνυφαίνονται σε μια κοινή μοίρα. Και μέσα από τα αισθήματα που ξεχειλίζουν και κορυφώνονται, οι μύθοι καταρρέουν και αναδύεται η προθυμία και η ωριμότητα της ανθρωπότητας να κάνει το αυτονόητο: να πειστεί με το καλό και το δίκαιο και να κάνει τ...

"Σε περίμενα χρόνια, γιε μου. Το 'ξερα πως θα 'ρθεις. Σε περίμενα από τότε που άδειασε το χωριό. Όλοι ρίξανε μαύρη πέτρα πίσω. Αφήσανε το βουνό. Πήγαν στον κάμπο. Έμεινα μόνος μου. Ρήμαξαν οι στράτες. Η μάνα μου σκάλωσε στον κάμπο. Μόνο λίγοι τσομπαναραίοι ανέβαιναν. Μ' αυτούς δε μπορούσα να πω τίποτε. Ξένο αίμα. Σε περίμενα. Ήξερα πως θα ψάξεις. Άργησες. Δε σε κακίζω. Δεν ήταν ο καιρός έτοιμος. Στον κάμπο γινόταν αγώνας για ρίζωμα. Μα και δε χωρούσε ο δικός μου καημός. Στην αρχή, λούφαξε η μια πλευρά. Δε μιλούσε. Αργότερα, χωρίστηκαν σε δύο μπουλούκια. Δεν ήταν χώρος για μ...

Αναμνήσεις, ιδεοληψίες, προκαταλήψεις, μικρές αρχετυπικές εμμονές, αναγνώσματα, "παραναγνώσεις", ιστορικά γεγονότα ή μύθοι που αποσιωπούνται στην τυπική καθημερινότητα αλλά συνθέτουν τη βάση των ατομικών μας ζωών, αποτελούν το περιεχόμενο των δέκα διηγημάτων αυτού του βιβλίου. Αυτά τα "ου φωνητά" στοιχεία που πλάθουν την ιδιομορφία ενός εκάστου και που στο φως του ήλιου σιγούν ή λανθάνουν, είναι για τους ανθρώπινους χαρακτήρες αλλά και για την ανθρώπινη ζωή ό,τι οι παύσεις για τη μουσική. Με τη μόνη διαφορά ότι η μουσική του καθενός μας γράφεται πάνω σ' αυτές τις παύσεις....

To "Βιβλίο των βίτσιων" δεν είναι αυτό που ο τίτλος σας αφήνει να υποθέσετε. Είναι πολύ χειρότερο, γιατί εκφράζει τις σκοτεινές εκείνες σκέψεις και επιθυμίες που το υποσυνείδητο δημιουργήθηκε για να σας κρύβει. Περιέχει τα διηγήματα: "Μαρσέλ", "Το παγόβουνο", "Μαντλέν", "Ιζαμπέλ", "Γκιγιόμ και Ρολάν", "Σταρμπαρίν" και, ως επίμετρο, το κείμενο "Γιατί μας αφορά το έργο του κυρίου Κορτώ";

Οι ήρωες των ιστοριών του "Βιβλίου των αιρέσεων", πρωταγωνιστές μιας άλλης πραγματικότητας, διεκδικούν, με όπλο τη φαντασία, μια θέση, ακόμα και κομπάρσου, στο γκροτέσκο και συχνά αιματοβαμμένο τσίρκο των ιδεών, που έρχονται και παρέρχονται, αφήνοντας πίσω τους εκατόμβες θυμάτων, αναπάντητα ερωτήματα και τον κόσμο παράλογο, όπως ήταν και πριν.

Ν' αντικρύσει το πρόσωπό του στον καθρέφτη της δίφυλλης ντουλάπας; Να πάει πάλι φέτος το καλοκαίρι στο "Ζέφυρο" στα Πετράλωνα να δει την ίδια ταινία; Να βάλει το πορτρέτο της στην κορνίζα; N' αφήσει αυτό το κάτι να επιπλέει στη µπανιέρα; Να µείνει να φροντίζει τον τάφο της µητέρας του ή να γυρίσει στη µακρινή πατρίδα; Να κλείσει τ' αυτιά του στα ουρλιαχτά των σκύλων στο στρατόπεδο; Να πετάξει την ασπίδα του και ν' αυτοµολήσει στις τάξεις του εχθρού; Να πάψει να σκέφτεται; Ή να µείνει µε το άχτι; Ξεριζωµένοι από τα µικράτα τους, οι ήρωες των δεκαέξι διηγ...

Ένα ταξίδι με απρόβλεπτη εξέλιξη, μια επιστροφή στην παιδική ηλικία, ένα σκαθάρι που αποφασίζει να πεθάνει, ένας ήρωας αυτονομείται από τον συγγραφέα-δημιουργό του, ένα έγκλημα θαμμένο στον χρόνο. Δίπλα σ' αυτά άνθρωποι που παίρνουν δραματικές αποφάσεις για τη ζωή τους, βασανιστικές μνήμες που επιμένουν, ακόμα η καταλυτική επίδραση της Τέχνης πάνω σε ξεχωριστούς ανθρώπους. Λεπτές αδιόρατες γραμμές συνδέουν κάποιους από τους ήρωες αυτών των διηγημάτων φτιάχνοντας, έτσι, έναν κόσμο με ορατή την αίσθηση της μελαγχολίας αλλά ταυτόχρονα και με διάθεση κάποιας χιουμοριστικής αντι...

[...] Κρίνοντας κανείς από την απαλότητα με την οποία δυο σύννεφα σμίγουν φευγαλέα, πέφτουν το ένα πάνω στ' άλλο και, μετά χωρίζουν. Η σύγκρουσή τους ενίοτε γεννά βροντές, αστροπελέκια.. Αυτές οι κινήσεις τους! Ένας ελκτικός στροβιλισμός που ξυπνούσε μέσα μας περιδινήσεις λαγνείας. Ξεκολλούσε αθηρωματικές πλάκες λησμονιάς. Νεανίζαμε ασυστόλως, όπως εκείνοι. Σε κάποια στιγμή η νεαρότερη της τετράδας, η Μάσια, βρέθηκε στην αγκαλιά μου περιστρεφόμενη, από τις δικές της φυγόκεντρες εξάψεις. Μ' έπιασε στα πράσα. Ίσως επειδή κοιτούσα επιμόνως τα μάτια της· ζαλισμένος. Μάτια μιας...