Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τελειώνοντας την ανάγνωση αυτού του βιβλίου, θα έχεις μάθει ανήκουστα πράγματα και αλήθειες που ως τώρα έμεναν κρυμμένες. Όπως ότι: Κανένας δεν περίμενε τον Οδυσσέα στην Ιθάκη. Όλα τα αριστουργήματα των Beatles ήταν διασκευές. Στην Άγρια Δύση θεωρούσαν παράλογη τη φιλοζωία. Ένα cd χρησιμεύει και ως όπλο αναίμακτης δολοφονίας. Κάποιοι τυχεροί άκουγαν ρέγκε από το 1821. Η μουσική του Robert Smith έγινε πιο φωτεινή μετά από θεϊκή παρέμβαση. Το διαζύγιο των Pink Floyd με τον πρώτο τραγουδιστή τους δεν ήταν τόσο βελούδινο. Πολλές από τις ιστορίες του ο Bob Dylan δεν τις επινόησε...

Αυτή η συλλογή διηγημάτων ακτινογραφεί με συγκινητικό τρόπο την κυπριακή ψυχή, τη φορτισμένη από την εισβολή και την κατοχή και τα "εμφύλια" πάθη. Τα δεκαοκτώ διηγήματα της συλλογής, σε δυο ενότητες, έχουν να κάνουν με επιχώρια άλγη και άγη από τη μια, αλλά και τη διεισδυτική ψυχογραφία του σύγχρονου ανθρώπου. Η προσωπική γραφή, συχνά αντιρρητική και "προκλητική", διαπερνά το έργο και κατορθώνει με την ιδιάζουσα γλώσσα, το ύφος, το χιούμορ, την ειρωνεία, και ιδιαίτερα τον σαρκασμό και τον αυτοσαρκασμό να αναδεικνύει το λογοτεχνικά μείζον, αποσπώντας το από το απλό, το κ...

Στα 12 σύντομα διηγήματα του βιβλίου, η Λουκία Δέρβη πλέει στη θάλασσα της σύγχρονης ιστορίας, με συνεπιβάτες τους άσημους ήρωές της, τις μικρές και μείζονες ζωές τους. Παρούσα πάντοτε η ανάγκη για την απόδραση, το ταξίδι, τη φυγή - κοινό παρονομαστή στον πρόσφυγα και τον μετανάστη. Από τη Λάπηθο, τη Φιλιππούπολη και την πλατεία Αμερικής, μέχρι τη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, τη Νυρεμβέργη, το Τζιμπουτί και τη Μασσαλία, την Κυψέλη και τον Πόντο, οι ήρωες των διηγημάτων παλεύουν εκόντες άκοντες με τα κύματα της εποχής τους. Αγαπούν, απελπίζονται, αγωνίζονται, απογοητεύοντα...

Μαύρη κλωστή που συνδέει τις έντεκα ιστορίες αυτού του βιβλίου είναι η άρνηση των "Ξένων". Σε ορισμένες αφηγήσεις ο άτεγκτος ρατσισμός καθορίζει ανενόχλητος τη μοίρα των προσφύγων, ενώ σε άλλες υποφώσκει και επωάζει το δύσκολο μέλλον των "ηρώων" του. Όταν δεν παρουσιάζεται με γυμνό το πρόσωπο, ελίσσεται στις ύπουλες παραλλαγές του ή μεταμορφώνεται σε λόγο παραμυθιού. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι σαν μια Εθνική Οδό που κόβει κάθετα και καταργεί τους χωματόδρομους των χωραφιών που διασχίζει. Σε άλλες εποχές όλοι εμείς -"αυτόχθονες" και μετανάστες- αυτή την Εθνική Οδό θα τη...

Στο "Αλλάζουμε;" δοκιμάζεται ένας μοντέρνος τρόπος κατάτμησης της συγγραφικής ύλης σε έξι ιστορίες που συνθέτουν, με ισάριθμες παραλλαγές, το απαράλλαχτο εσωτερικά πρόσωπο της ηρωίδας. Η Μελένια, κυλώντας από ιστορία σε ιστορία την πρωταρχική Αθωότητα και την πρωταρχική Ενοχή της, μας οδηγεί στην επώδυνη γνώση ότι αυτό που μας μάχεται και μας χωρίζει απ' τον Άλλον είναι το εσώτατο στοιχείο του εαυτού μας. Η Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ εξυφαίνει, με τις λεπτότατες αποχρώσεις αυτών των παραλλαγών πάνω στον ίδιο πυρήνα, την αδιόρατη τερατώδη πραγματικότητα που εγκυμονεί την απ...

48 ιστορίες με τόπο ή χωρίς. Του σήμερα και του χθες. Εικόνες που άφησες ή προσπέρασες αλλά τις κουβαλάς μέσα σου. Της λογικής αλλά και του άλογου του μικρού τόπου. Χαρακτήρες που ίσως είσαι εσύ, οι πριν από σένα, οι γύρω σου. Χαρακτήρες που τη ζωή τους άλλοι καθόρισαν· και εσύ κι εγώ μέρος αυτού του σήμερα. Στις μικρές λεπτομέρειες η ομορφιά της ζωής, αλλά και του βιβλίου. Είναι η ψευδαίσθηση, η αποδοχή ή μη, ο ανικανοποίητος έρωτας, το ακυρωμένο όνειρο, η αδικία, το γιατί, ό,τι βασανίζει τους χαρακτήρες. Ελευθερία, επιθυμία, μνήμη, ανάγκη, επιβίωση· λέξεις πο...

Ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, που, ως δημόσιος υπάλληλος, έμαθε να "διαβάζει" σωστά εκείνα που εξακολουθούν και κρύβονται πίσω απ' τα παρασκήνια της Εκτελεστικής Εξουσίας, περιέγραψε, κατά καιρούς, πώς οι δίνες των κομματικών σκοπιμοτήτων εκσφενδόνιζαν κάθε τι, που θα μπορούσε να ωφελήσει τον τόπο μας. "Η φιλοσοφία του πολιτικού είναι απλή. "Αν πετύχω", λέει ο πολιτικός, "πέτυχα. Αν αποτύχω, μήπως εγώ θα τα πληρώσω; Ο λαός τα πληρώνει όλα..."" γράφει. Στα "αλησμόνητα λάθη", με 13 διηγήματα -που έχουν τις ρίζες τους σε πραγματικά γεγονότα- κι έναν επίλογο, επεκτείνετ...

Τσόντες, χρυσόψαρα, φοιτητικά εστιατόρια. Παχύσαρκοι, εκτυπωτές, προσχεδιασμένες αυτοκτονίες. Χυλόπιτες, συναυλίες, γερασμένα στερεοφωνικά. Το χωριό και η πόλη. Το δικαίωμα στο λάθος. Αυτός είναι ο κόσμος των ανά χείρας δεκαπέντε διηγημάτων του πρωτοεμφανιζόμενου Γιάννη Παλαβού. Η γραφή του Παλαβού αντλεί από τον Μπουκόφσκι και το Γούντι Άλεν ως τον Φερνάντο Πεσσόα και τον Ετγκάρ Κερέτ. Τα διηγήματά του δεν είναι κλασική λογοτεχνία. Αλλά μια μέρα θα γίνουν κλασικά. Ή λογοτεχνία... Ορισμένες από τις ιστορίες έχουν φιλοξενηθεί στα περιοδικά Εντευκτήριο και (Δε)κατα και στο...

Είμαι σχεδόν σίγουρος πως μέσα στις ιστορίες μου όλα τα παιδιά της ελληνικής υπαίθρου κάτι θα βρουν απ' τα δικά τους βιώματα και τις γλυκές ή πικρές αναμνήσεις. Γράφοντας είχα ακόμα στο νου μου να κοσμήσω τις μικρές μου ιστορίες με λέξεις που τείνουν να χαθούν λόγω αχρηστίας, τόσο για τη διατήρηση, όσο και για την τιμή τους στη μουσική αρμονία, "της γλυκόηχης καμπάνας στη σιγαλιά της νύχτας", καθώς χαρακτήρισε τη γλώσσα μας ο λόγιος Γερμανός Goethe. Τούτες τις ιστοριούλες που ζωντάνεψα στο χαρτί τις προσφέρω σε όλα τα παιδιά της πατρίδας μος, τόσο για την ψυχαγωγία τους, ό...

Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων βγαλμένων από την "αλήθεια" της ζωής, φτιαγμένη από δυνατές εμπειρίες, γεμάτη με έντονα συναισθήματα, βαθιά νοήματα. Μια συλλογή αυτοπροσδιορισμού του εγώ. Καθένας μας, διαβάζοντας τις μικρές ιστορίες της Γιούλικας Ψιμούλη, μπορεί να ταυτιστεί, μπορεί να ταξιδέψει στις δικές του αναμνήσεις, στον δικό του κόσμο των συναισθημάτων, στη δική του "αλήθεια".

Πρόκειται για ένα βιβλίο που στην ουσία αποτελεί μια δοκιμή ή και μια απόπειρα ερμηνευτικής ανάγνωσης τριών διηγημάτων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Στόχοι αυτής της ερμηνευτικής ανάγνωσης είναι η αναζήτηση της βαθύτερης αφηγηματικής λογικής και του ήθους της παπαδιαμαντικής γραφής. Ο αναγνώστης, αφού γευθεί πρώτα και την απόλαυση που χαρίζουν τα τρία κείμενα, συμπληρώνει και προεκτείνει την ευτυχία της ανάγνωσης με το λόγο της ερμηνείας.

Όπως με τα βιβλία μου που προηγήθηκαν, έτσι και με το έργο "Αλεξανδρινοί Αντικατοπτρισμοί" αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω με τον αναγνώστη προτού εκείνος αρχίσει να διαβάζει τα διηγήματα αυτά. Και πρώτα να εξηγήσω την επιλογή του τίτλου. Ο αντικατοπτρισμός δεν είναι απόλυτη πραγματικότητα αλλά δεν είναι και αποκύημα της φαντασίας. Τον αντικατοπτρισμό τον βλέπεις, δεν είναι ψέμα, αλλά δεν είναι και απόλυτη αλήθεια. Τον βλέπεις, αλλά δεν υπάρχει έτσι όπως τον βλέπεις. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους ναυτικούς ότι έλεγαν ψέματα, όταν κατά τον μεσαίωνα έβλεπαν τα...

Εικόνες του παρελθόντος και του παρόντος στα πλαίσια του Αλεξανδρινού τοπίου, το οποίο συνεχώς αλλάζει, διατηρώντας πάντοτε τη σφραγίδα της "Ανοικτής Πολιτείας". Μέσα από το διαχρονικό οδοιπορικό του συγγραφέα σκιαγραφούνται πρόσωπα και καταστάσεις που έζησε ή άκουσε ο ίδιος στην πόλη που γεννήθηκε και έζησε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του, χωρίς να την αποχαιρετήσει μέχρι σήμερα. Με το βλέμμα ενός αλεξανδρινού "Πολίτη του κόσμου", ο αναγνώστης περιηγείται στους δρόμους και στις γειτονιές της "Ακυβέρνητης πολιτείας", ξυπνώντας τις μνήμες που αναδύουν τη μυρωδιά της νοστ...