Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

12 διηγήματα για την απώλεια. Άνθρωποι καθημερινοί βλέπουν τη ζωή τους να αναποδογυρίζει από τη μια στιγμή στην άλλη. Πενθούν για όσα έχασαν· αγαπημένους, πατρίδα, φήμη, ομορφιά, μνήμη, αξιοπρέπεια, ελπίδα, αρτιμέλεια, νιάτα. Χάνοντας ό,τι αξίζει για εκείνους, χάνουν τον ίδιο τους τον εαυτό... γίνονται απόντες ονείρων. Οι ζωές τους διασταυρώνονται και συγκλίνουν με αδιόρατο τρόπο. Ένας παράξενος βιβλιοπώλης και μερικά γαλάζια επιστολόχαρτα μοιράζουν ξανά την τράπουλα της ζωής σκορπίζοντας ελπίδα.

Ιστορίες για αντικείμενα κι ανθρώπους που χάθηκαν. Ξεχάστηκαν σ' ένα λεωφορείο, σ' ένα πλοίο, σ' ένα σπίτι, σ' ένα κορμί. Χορεύοντας σε άδειους δρόμους, με δυνατή μουσική, λιώνοντας σαν το χιόνι, περιμένοντας σ' ένα αυτοκίνητο ή χαϊδεύοντας φανταστικές εικόνες, η ζωή αθροίζεται αφαιρετικά. Ό,τι χάνεται θυμίζει λίγο από θάνατο. Από γεύση παιδική, από προσμονή. Έτσι κι αλλιώς είμαστε οι απώλειές μας. Ζούμε μέσα από αυτές και γι' αυτές, προσδοκώντας να βιώσουμε καινούργιες, για να έχουμε κάτι να διηγούμαστε. "Θυμάσαι, τότε, που..." Και τα απολεσθέντα αντικείμενα; Ποια μοίρα...

Πρόκειται για μια συλλογή 28 διηγημάτων τα οποία καλύπτουν μια μεγάλη χρονική περίοδο, από την Αρχαία Ελλάδα μέχρι σήμερα. Τα διηγήματα αυτά παρουσιάζουν αρκετές ιδιαιτερότητες. Έχουν πρωτότυπη πλοκή, απρόσμενο τέλος με προφανές μήνυμα και δεν πλατειάζουν. Χαρακτηριστικό γνώρισμά τους είναι και η καλλιέπεια της γραφής.

Επτά διηγήματα που προσπαθούν να ερεθίσουν τη φαντασία του αναγνώστη: η μετάβαση σ' έναν πολιτισμό μιας άλλης διάστασης, μια ιστορία σ' ένα δυστοπικό μέλλον, ένας ιδιόρρυθμος επιστήμονας που πιστεύει πως μπορεί να γίνει αθάνατος, ένα φάντασμα που κυνηγά έναν αποτυχημένο προπονητή ποδοσφαίρου, ένας περίεργος διαβάτης που κάνει οτοστόπ, ένα ινστιτούτο αδυνατίσματος που χρησιμοποιεί ασυνήθιστες μεθόδους, ένα εφιαλτικό σενάριο για το τέλος του κόσμου. Ορισμένα από τα διηγήματα είναι καθαρά ψυχαγωγικά. Κάποια άλλα όμως κρύβουν βαθύτερα νοήματα: τις συνέπειες της προσπάθειας το...

Η Ελλάδα, αυτό το ασύλληπτο ιστορικό γεγονός, αυτό το πολλές φορές άπιαστο είδωλο ενός ζοφερού παρόντος που, ως ζώσα ύλη ενός παρελθόντος χρόνου, αντιστέκεται σ' οποιαδήποτε μορφοποίηση, καθυπόταξη και κατ' επέκταση διαχείριση, πού άραγε κατοικεί, πώς μπορεί κανείς τα βήματά της ν' ανιχνεύσει, να διατρέξει το όντως υπαρκτό της σώμα; Μην ψάχνετε άδικα στα σχολικά εγχειρίδια της ιστορίας, ούτε στις επίσημες κρατικές πολιτικές και τις εμποροπανηγύρεις των επετείων και των εκδηλώσεων. Αναζητήστε την στις άμεσες μαρτυρίες απλών και τυραγνισμένων ανθρώπων, που την κρατάνε εντός...

O Άγγελος Λάππας στο νέο του βιβλίο «Απόδραση στην άλλη μέρα» παρουσιάζει εννέα ενδιαφέρουσες ιστορίες γεμάτες τρυφερότητα και ευαισθησία με ανθρώπους που αγωνίζονται ν’ απαλλαγούν από τα δεσμά της μοίρας των ανθρώπων, της κοινωνίας των ανθρώπων, της «προηγμένης» εποχής μας. Εννέα σκληρές ιστορίες με ανθρώπους που προσπαθούν να συναντήσουν τους συνανθρώπους τους, να βρουν τον εαυτό τους. Ο σύγχρονος εγκλωβισμένος άνθρωπος που ψάχνει για διέξοδο... Ένας πρωτάρης κλέφτης και μια ηλικιωμένη κυρία... Ένας νεαρός λαθρομετανάστης και ένας Έλληνας οδηγός που συναντήθηκαν στα φαν...

Πρόκειται για τρία διηγήματα που αφηγούνται ιστορίες από το στρατό της δεκαετίας του ’50 δοσμένες με ζωντανές εικόνες και λεπτό χιούμορ. «Το αμπαζούρ», «Η Νανά» και «Το Θερμός» είναι αντίστοιχα τα τρία διηγήματα που συνθέτουν το βιβλίο. Περιστατικά και σκέψεις από την πρώτη μέρα της κατάταξης στο στρατό έως την απόλυση δίνουν ανάγλυφα το κλίμα της εποχής τόσο μέσα όσο και έξω από το στρατό.

Οι μυστικές υπηρεσίες της Αμερικής ετοιμάζουν μια μεγάλη συνομωσία. Ή μάλλον δύο... Το βιβλίο είναι ένα είδος, αντι-ρεπορτάζ και αντι-έρευνας δημοσιογραφικής.

[...] Αυτό το βιβλίο το συγκροτεί ένα αδιάσπαστο πλέγμα από μνήμες και θρύλους και παραδόσεις. Το δονεί η δύναμη της αγάπης του συγγραφέα του για τη Στεμνίτσα. Το κάνει δικό μας η ανάγκη όλων μας να κρατηθούμε από το νήμα που διατρέχει το χρόνο και να μην παρασυρθούμε έρμαιοι, έξω από την προγονική μας πορεία.

"Ο Φάις, σε ένα σημείο, γράφει για τον τρόπο με τον οποίο ένας πιστός σταυροκοπιέται, ώστε να μεταμορφώσει το εφήμερο σε αιώνιο. Ένας άλλος τρόπος για να το πετύχει κανείς αυτό είναι να γράφει σαν τον Φάις." Αλέξανδρος Νεχαμάς ("The Anglo-Hellenic Review", Νο 41, Spring 2010) "Σε όλα τα διηγήματα της συλλογής ξαναβρίσκουμε τη ρωμαλέα γραφή του μυθιστορήματος του Φάις ["Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου"]: προσωπικό ύφος, πλούσια γλώσσα, αφηγηματική άνεση, επιγραμματικούς χαρακτηρισμούς και χιούμορ, στοιχεία που επανασυνδέουν τη νεωτερικότητα με την καλύτερη διηγηματογραφική...

"Ο Φάις, σε ένα σημείο, γράφει για τον τρόπο με τον οποίο ένας πιστός σταυροκοπιέται, ώστε να μεταμορφώσει το εφήμερο σε αιώνιο. Ένας άλλος τρόπος για να το πετύχει κανείς αυτό είναι να γράφει σαν τον Φάις." Αλέξανδρος Νεχαμάς ("The Anglo-Hellenic Review", Νο 41, Spring 2010) "Σε όλα τα διηγήματα της συλλογής ξαναβρίσκουμε τη ρωμαλέα γραφή του μυθιστορήματος του Φάις ["Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου"]: προσωπικό ύφος, πλούσια γλώσσα, αφηγηματική άνεση, επιγραμματικούς χαρακτηρισμούς και χιούμορ, στοιχεία που επανασυνδέουν τη νεωτερικότητα με την καλύτερη διηγηματογραφική...

Ο Πέτρος Πικρός (1896-1957) είναι γνωστός στους φιλολογικούς κύκλους αποκλειστικά ως πεζογράφος. Πρόσφατη έρευνα που πραγματοποίησε ο μελετητής του έργου του, Γιάννης Δ. Μπαρτζής, κυρίως σε προπολεμικά αρχεία των Χανίων, έφερε στο φως την άγνωστη ποιητική του πλευρά. Περισσότερα από τριάντα ποιήματα της νεότητάς του κυκλοφορούν για πρώτη φορά σε ενιαία συλλογή, ενενήντα χρόνια μετά από τη συγγραφή τους. Μαζί δημοσιεύονται και δύο άγνωστα, μέχρι σήμερα, και δυσεύρετα διηγήματά του.

"Με θέλει η πατρίδα για ώρα μεγάλης ανάγκης. Θέλουν να με ψάξουν κι άλλο, να δουν πώς έγινα ατομική βόμβα, έτσι με είπε, να με τελειοποιήσουν στην Αθήνα, ακόμα περισσότερο, να φκιάξουν κι άλλες τέτοιες βόμβες από άλλους τέτοιους αρρώστους χωρίς να έχει η χώρα εργοστάσια πυρηνικά, χωρίς ο Αμερικάνος να πάρει χαμπάρι. Αχ, τι σπουδαία ανακάλυψη κι αυτή, με τόση ραδιενέργεια που διοχετεύεται στα άρρωστα κορμιά, αυτά γίνονται όπλα πυρηνικά, αν στρίψεις λίγο τ’ αυτί τους, έσκασαν!" Οι δέκα διηγήσεις αυτής της συλλογής είναι μια λοξή, απρόοπτη ματιά, ένα κοίταγμα από την άλλη...

"Με θέλει η πατρίδα για ώρα μεγάλης ανάγκης. Θέλουν να με ψάξουν κι άλλο, να δουν πώς έγινα ατομική βόμβα, έτσι με είπε, να με τελειοποιήσουν στην Αθήνα, ακόμα περισσότερο, να φκιάξουν κι άλλες τέτοιες βόμβες από άλλους τέτοιους αρρώστους χωρίς να έχει η χώρα εργοστάσια πυρηνικά, χωρίς ο Αμερικάνος να πάρει χαμπάρι. Αχ, τι σπουδαία ανακάλυψη κι αυτή, με τόση ραδιενέργεια που διοχετεύεται στα άρρωστα κορμιά, αυτά γίνονται όπλα πυρηνικά, αν στρίψεις λίγο τ’ αυτί τους, έσκασαν!" Οι δέκα διηγήσεις αυτής της συλλογής είναι μια λοξή, απρόοπτη ματιά, ένα κοίταγμα από την άλλη...

Σε μια όχι ακόμα ξεχασμένη σοφίτα, μια μακρόστενη βιβλιοθήκη τρίζει από το βάρος αναρίθμητων βιβλίων. Εκεί, πάνω από το ξύλο και κάτω από το χαρτί, ανάμεσα σε σελίδα και εξώφυλλο, ζει ένα παιδί που λατρεύει τις ιστορίες. Στις πτυχές τους, ένας επαναστάτης γεννιέται και χάνεται, ένας ερωτευμένος πικραίνεται και κατατρώγεται. Στις πύλες μιας πόλης τρανής ένας περήφανος λαός έρχεται ικέτης. Ένας ψαράς δολώνει τα αγκίστρια του με μνήμες και θωριές στις όχθες μιας λίμνης μακρινής. Ο Ήρωας προχωράει στα Πεδία της Στάχτης, χιλιάδες μίλια και σκέψεις μακριά από τη γη του Νόρνι...

15 διηγήματα, μερικά ήδη δημοσιευμένα, τα περισσότερα καινούρια και γυαλιστερά (ακόμα κι αν είναι σκοτεινή η λάμψη τους). Οι πρωταγωνίστριες κι οι πρωταγωνιστές πάντα στο σταυροδρόμι του Τυχαίου με το Προδιαγεγραμμένο, καμιά φορά τραβάνε την ουρά του Κέρβερου. Παίζουν με τη ζωή παίζοντας τη ζωή τους. Στο τέλος θα σπάσουν τα δεσμά των φράσεων και θα τρέξουν να κρυφτούν πάλι μέσα στους καθρέφτες.

Μια λογοτεχνική ιστορία μυστηρίου στο Λονδίνο του 19ου αι. "Το όνομά μου είναι Δημήτρης Χατζηγιώργης. Τώρα που ξέρετε το όνομά μου, δεν χρειάζεται να προσθέσω ότι είμαι Έλληνας, απόγονος εκείνων των ευγενών πλασμάτων στα οποία όλοι μας οφείλουμε τον πολιτισμό μας..." Ένα σπινθηροβόλο διήγημα αγνώστου με τη μορφή πραγματικής ιστορίας, δημοσιευμένο σε έγκριτο βρετανικό λογοτεχνικό περιοδικό , αφηγείται τη ζωή ενός επιτυχημένου χαλκιδικιώτη εμπόρου από τα χρόνια της Επανάστασης στο Λονδίνο της βικτωριανής εποχής. Το κείμενο παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με το "Λουκή Λάρ...