Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το επίθετο "βοτσαλωτή" παραπέμπει κυρίως σε ακτή, γεμάτη βότσαλα, διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων. Έτσι μοιάζει και η συλλογή αυτή από μικρές, μεγάλες, και οπωσδήποτε ποικίλες διηγηματικές εκδοχές: διηγήματα μπονζάι, ένα φεϊσμπουκικό, ένα φωτο-διήγημα, δύο χρονογραφικά, ένα ταξιδιωτικό, ένα διήγημα με τη μορφή επιστολής και άλλα με την τυπική προσέγγιση στο είδος. Θεματικά, η ακτή αποτελεί τον προορισμό ζωής προσφύγων, εξαιτίας των συνεχιζόμενων πολέμων στη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και λόγω της φτώχειας και της βίας σε ακόμα πιο απομακρυσμένες περιοχές. Βεβαίως, η προ...

Οκτώ ομόκεντρες ιστορίες με κοινές αναφορές στον έρωτα, στον θάνατο και στον χρόνο. Η βασανιστική και απελπισμένη παράλληλη σχέση δύο αδελφικών φίλων με την ίδια γυναίκα, οι παιγνιώδεις ερωτικές περιπέτειες τριών φίλων με πρόσχημα την επίκληση του πνεύματος ενός αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης, η κατάληξη ενός έρωτα σε γάμο χάρη στη μαγική μεσολάβηση ενός μαντιλιού, μια ανομολόγητη εκδήλωση έρωτα που οδηγεί σε μια μυστηριώδη εξαφάνιση· η επιστροφή ενός παράξενου βοσκού, η απρόοπτη εμφάνιση του Χάρου στην ιστορία ενός νεκροθάφτη, το τέλος ενός ήρωα της λαϊκής μούσας, η μυ...

"...Όπως συμβαίνει σε όλους τους Λαούς, τα μεγάλα προσόντα του, συνοδεύονται από μειονεκτήματα και, όπως συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους, οι αρετές συμπλέκονται με ελαττώματα και αδυναμίες. Λέγοντας ελαττώματα εννοώ όσα εμφανίζουμε οι περισσότεροι από μας, με τρόπο που να δικαιολογείται κάποιος να τα αποκαλέσει εθνικά μειονεκτήματα, χαρακτηριστικά κι αυτά στοιχεία της φυλής μας. Ελαττώματα μικρότερης ίσως σημασίας, μπροστά στις μεγάλες αρετές μας, η απαλλαγή μας όμως απ' αυτά θα βελτίωνε σημαντικά τους όρους της κοινωνικής συμβιώσεώς μας, γιατί σ' αυτήν αναφέρονται κι αυτ...

Τα διηγήματα της συλλογής αυτής αφηγούνται στιγμιό­τυπα από την καθημερινότητα της ελληνικής κοινωνίας. Οι ήρωες, συνηθισμένοι άνθρωποι όπως όλοι μας, έρχονται αντιμέτωποι με την αναλγησία του κράτους, την κοινωνική απανθρωπιά, τις προσωπικές τους μα­ταιώσεις. Κάποιοι, οι ασυμβίβαστοι, διάγουν βίο μοναχικό, παραμένοντας "μόνοι και...μόνο άνθρωποι". Η πένα της συγγραφέως ζωντανεύει στιγμές που στη βάση τους είναι τραγικές. Όμως, το αίσθημα του τραγικού κρύβεται πίσω από ένα στρώμα λεπτής ειρωνείας και αρκετής δόσης χιούμορ στην αφήγηση. "Βλέποντάς τα αλλιώς" λοιπόν τα κακ...

"... Κι ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, κάπου αλλού που ήταν πρωί ακόμα, κάποιος επίδοξος συγγραφέας έγραφε συμπτωματικά - σε τρίτο πρόσωπο - για τις μύχιες σκέψεις και για τ’ ανομολόγητα που έκανε στη ζωή του ένας μικρόψυχος και ποταπός θεός που κυνηγούσε να βαλσαμώσει πεταλούδες". Πάγωσα! Αυτό που απευχόμουν έγινε! Η εκδίκηση ήταν ήδη εδώ. Το πιθανό ενδεχόμενο έγινε βέβαιο, όπως φοβόμουν. Η προσταγή "βλέπε οπισθόφυλλο" στον τίτλο του βιβλίου που κρατούσα φάνταζε διαβολικά να είχε αποδέκτη αποκλειστικά εμένα! (Υπάκουσα!) Κοίταξα γύρω μου καχύποπτα. Μου φάνηκε πως κάποιοι στο β...

Κύριος στόχος της εργασίας, των τριάντα και ενός διηγημάτων, είναι να δείξει έντονα βιώματα του συγγραφέα, τα οποία προβάλλουν ως έκτυπα ψυχής. Είναι κυρίως προσωπικά, αλλά αντανακλούν και την γενικότερη κοινωνική κατάσταση μιάς άλλης εποχής μέσω των ηρώων. Ο αναγνώστης θα μεταφερθεί νοερά σε ιδιάζουσα κοινωνική κατάσταση συγκεκριμένου τόπου και χρόνου. Αν είναι ενήλικος ίσως θα τα έχει βιώσει και ο ίδιος, αν όχι, θα γνωρίσει κοινωνικές συνθήκες μιας άλλης μακρινής γι΄αυτόν εποχής, η οποία απέχει σχεδόν ένα αιώνα από σήμερα.

"Θέλω να σου πω δηλαδή πως δεν έχεις τίποτε από μένα να ακούσεις. Πως μόνο την αργία των πραγμάτων μπορώ να μεταφέρω. Πως η γλώσσα μόνο το κενό της μπορεί να μιλήσει. Γιατί οι λέξεις είναι άδειες. Γιατί στη μοναξιά όλα είναι άδεια. Όλα υπομένουν το κενό τους, τον χωρισμό τους απ' τον κόσμο, τη μεγάλη τους στέρηση. Το ανέφικτο ενός τόπου. Αυτό είναι η μοναξιά. Οι γέφυρες που έχασαν την ισορροπία τους και πλέουν σε χίλια κομμάτια. Αναμνήσεις όλα και ίχνη γραφής".

Τί είναι το τίς ο Λαλών, τί είναι οι Βίοι Ακατάλληλοι; Μπορούν να ονοµαστούν διηγήµατα; Να µπούν στην κατηγορία των αφηγήσεων του Παπαδιαµάντη, του Κονδυλάκη, του Βιζυηνού, ή και των πιο σύγχρονων ελλήνων διηγηµατογράφων; Του Τακόπουλου τα διηγήµατα, - ας τα πούµε έτσι προς το παρόν - είναι περισσότερο σατιρικές ή χιουµοριστικές πολλές φορές ποιητικές "πικρές" µικρές ιστορίες, έλκουσαι την καταγωγή τους από τις λεγόµενες αγγλικά και αµερικανικά "short stories", ένα είδος µε κάποιους κανόνες, ο αυστηρότερος των οποίων είναι, εκτός από την ύπαρξη χιούµορ, η συντοµία και η...

Τα βιβλία, ανεξάρτητα από το θέμα τους ή το χώρο όπου τοποθετούνται, ανήκουν στη γραμματεία της γλώσσας στην οποία γράφονται. Τα εννιά διηγήματα αυτού του βιβλίου διαδραματίζονται στην Αμερική, και κυρίως στη Νέα Υόρκη. Η ελληνικότητα όμως της γραφής και της σκέψης που την παράγει δεν χάνονται ποτέ. Η ταυτότητα της συγγραφέως, η έλξη που ασκεί πάνω της η πατρίδα, όχι σαν συγκριτικό στοιχείο με άλλες χώρες, αλλά σαν αναφορά, δεν υπονοεί κανένα δράμα και δεν εμπεριέχει το νόστο, αφού οι αποστάσεις διαρκώς μικραίνουν και οι συμπεριφορές προσεγγίζονται από άλλες λεωφόρους ή...

Ένας σκηνοθέτης βρίσκεται για λίγο στην Τεργέστη και ανακαλύπτει πως, κατά έναν ανεξήγητο τρόπο, η ζωή του συνδέεται με το πεπρωμένο του διάσημου Γερμανού αρχαιολόγου Βίνκελμαν, που δολοφονήθηκε στην ίδια πόλη το 1768· δύο διανοούμενοι αναζητούν ερωτική διέξοδο σε ένα μπαρ που προμηθεύει αλλοδαπές, αλλά η πολλά υποσχόμενη βραδιά τους τελειώνει άδοξα· μια τρυφερή ελεγεία για την πεθαμένη μητέρα του συγγραφέα και τον χαμένο παράδεισο της παιδικής ηλικίας· ένας "ευτυχής" οικογενειάρχης έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τον πόνο μέσα από τη γνωριμία του με έναν απελπισμένο από...

Από τα σκοτεινά έγκατα της λακωνικής γης ξεπηδούν ανήσυχες παγιδευμένες ψυχές. Βιαιοθάνατοι επιστρέφουν από κολαστήρια, αναζητώντας δικαίωση και επιστήμονες που αφιερώνουν τη ζωή τους στην έρευνα, ανακαλύπτουν την ουτοπία της ψυχομηχανικής στα στενά της Πλάκας. Η έκλειψη του σκοτεινού ήλιου αποτελεί τη στιγμιαία νίκη του φωτός σε έναν υποχθόνιο κόσμο, ενώ τα μάτια ενός μηχανικού φρουρού ατενίζουν ανέκφραστα την τοξική βροχή που ποτίζει την επιφάνεια του κατεστραμένου μας πλανήτη. Αόρατα δάχτυλα χαιδεύουν τα πλήκτρα ενός πιάνου συνθέτοντας νυχτερινή μουσική, τα γυάλιν...

"... Τελικά είμαι πιο αδύναμη απ' όσο νόμιζα... Δεν άντεξα... σάρκα γυναίκας και έρωτας μαζί... Αβάσταχτο... Ένα άγριο πουλί με σπάρασσε..." Δώδεκα μικρές ιστορίες και ισάριθμα ποιητικά προγεφυρώματα. Ένα οδοιπορικό στο μονοπάτι που ακολουθεί κάθε φορά και ένας άλλος άνθρωπος στον έρωτα, στη μοναξιά, στην επιθυμία, στη μνήμη, στη ζωή. Κείμενα επικεντρωμένα στο καταστάλαγμα των γεγονότων, των σκέψεων, των συναισθημάτων, όπως αποτυπώνονται μέσα στον νου των ηρώων, που γνωρίζουμε από στιγμιότυπα και μικρές αλληλουχίες. Φωτογραφικές λήψεις στην εσωτερική περιδιάβαση.

Σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων ο συγγραφέας συνεχίζει ν' αναμετράται με τη μνημονική περιπλάνηση στον ίδιο γνωστό και απέραντο χώρο, όπου αλλοδαποί και ντόπιοι, παραβιάζοντας ως νοοτροπία και στάση ζωής την αρχαία αίγλη του τόπου, υποτάσσονται στη μοίρα τους εντασσόμενοι σε ζωντανές ιστορίες. Μια βόλτα στην παραλία της Ελευσίνας πριν την απόσπαση του ήρωα σ' ένα ελληνικό σχολείο της Κωνσταντινούπολης μας χαρίζει χαρακτήρες που αναμετρούνται καθημερινά με τη σκιά μιας μονότονης ζωής, στην Ελευσίνα, στον Σκαραμαγκά, στη Λίμνη Κουμουνδούρου και στον Ασπρόπυργο. Η πλαστή μνήμη,...

Ο Όμηρος, φορώντας το ψαθάκι του, φτάνει στην παραλία της Αυλίδας, αποφασισμένος να διεκδικήσει από τον Ησίοδο τον χάλκινο τρίποδα στον τοπικό ποιητικό διαγωνισμό. Τα βατράχια αναζητούν στον Άδη τον ποιητή που θα περιγράψει τα ηρωικά τους κατορθώματα στη μάχη με τα ποντίκια. Ο ερωτόληπτος Πολύφημος εξομολογείται το πάθος του στην όμορφη Γαλάτεια. Ο αββάς Παφνούτιος καταφεύγει στην εσωτερική έρημο, μάταια αναζητώντας τη σιωπή. Οι τέσσερις αυτές ιστορίες, παραλλαγές σε δοσμένα θέματα της αρχαίας και της χριστιανικής παράδοσης, κλονίζουν μέσα από το παιχνίδι του ύφους τα αλ...

Αηδιαστικό εκτόπλασμα που ήρθες από τα άνανδρα βάθη του υποκόσμου. Η ισορροπία. Έπαψε να υπάρχει, Πρέπει να είσαι εκεί. Σε αυτό το τραπέζι. Για απόλαυση.Καταλαμβάνεις μια θέση ψηλότερη από αυτό που σου αρμόζει. Εγώ πίσω από μια κλειδαρότρυπα.Καθηλωμένος. Να βλέπω όλο το θέαμα κρυφά.Κι εσύ εκεί. Να γίνεσαι το θέαμα. Δεν γεννήθηκες ποτέ για κάτι τέτοιο. Όμως είσαι εκεί.Πρωταγωνιστείς.Εσύ τώρα.Και σε βλέπω.

Βενετία 1797. Η Δημοκρατία της Γαληνοτάτης καταρρέει. Ο γιατρός Λουτζάνι, που έζησε όλη του τη ζωή στο γκέτο των Εβραίων της πόλης, κατηγορείται πως σκότωσε τον Βενετό αριστοκράτη τον οποίο προσπαθούσε να γιατρέψει, όταν κάποιος τον κατήγγειλε ανώνυμα στην bocca di leone. Στο Κάμπο ντέι Μόρι καταργείται ο χρόνος, κι από ένα παιχνίδι των συμπτώσεων βρίσκονται εκεί: Ο Παύλος Ιακωβίδης, που ζωγραφίζει στα χνάρια του Τιντορέτο προσπαθώντας να ξεχάσει την Ελένη, την οποία μαχαίρωσε από έρωτα στη Θεσσαλονίκη το 1908. Η γυναίκα που στέκεται στην αυλή της Παναγίας των Θαυμάτων κ...