Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το ροζ του δέρματος", τα ερωτικά πεζογραφήματα του Βαγγέλη Κατσάνη, είναι ένα σπονδυλωτό βιβλίο με καυστικό χιούμορ και απίθανες ανατροπές, που καταγράφει απροσχημάτιστα και χωρίς σεμνοτυφίες τον έρωτα στις διαφορετικές μορφές και εκφάνσεις του, στην εμπορευματοποίησή του, ακόμα και στις διαστροφές του. Μέσα από σκληρές σκηνές, μέσα από το τερατώδες ον που είναι ο άνθρωπος (για να θυμηθούμε και μια αγαπημένη έκφραση του Κορνήλιου Καστοριάδη), ο Κατσάνης με διαλεκτικό τρόπο αναδεικνύει την άλλη πλευρά του έρωτα: την τρυφερή και ανθρώπινη, αυτήν που αντιστέκεται. Η τρυφερότη...

Τα όσα πέρασε δεν τον άλλαξαν, η καρδιά του έμεινε άτρομη και η ψυχή του καλοσυνάτη. Η αγάπη του για τους ανθρώπους δεν άλλαξε σε μίσος ούτε σε περιφρόνηση. Απαλλαγμένος από κάθε ματαιοδοξία, έμεινε αληθινός και ειλικρινής νοιώθοντας μόνο οίκτο για τις αθλιότητες εκείνου του κόσμου, που άδικα τον είχε καταδικάσει στερώντας του τη ζωή. Ο αέρας που ανέπνεε στα χρόνια της εξορίας του λιγοστός, τόσος όσος του χρειαζόταν για να μείνει ζωντανός. Να περιμένει με ανυπομονησία τις ξάστερες νύχτες ν' αποκοιμηθεί με το χάδι του Σείριου να τον ταξιδεύει αγκαλιά, με την νεραϊδογέννητη ο...

Πρόκειται για συλλογή 19 διηγημάτων του Γιάννη Δ. Κανατά, διδασκάλου (ουδεμία σχέση έχοντος μετά του περίφημου μου συνονόματού του, μπάρμπα-Γιάννη Κανατά του προ-προηγούμενου αιώνα), που τα περισσότερα ανατρέχουν με ευαισθησία και χιούμορ στα παιδικά του χρόνια στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Νικήτη, και αργότερα στην πρωτεύουσα της Χαλκιδικής, τον Πολύγυρο. «Αληθινή μου πατρίδα είναι η γειτονιά των παιδικών μου χρόνων», γράφει ο συγγραφέας, «εκεί όπου μέσα στις αυλές, τα στενά και τις αλάνες, στριφογύριζα κι εγώ, γνωρίζοντας τον κόσμο έκπληκτος και ανυποψίαστος, ανάμεσα σε...

"Τούτη η πόλη, η μεγάλη και πολύβουη, μοιάζει με γυναίκα που 'χει το πρόσωπο πουδραρισμένο, φτιασιδωμένο και τα μαλλιά τόσο φανταχτερά καλοχτενισμένα, φοράει δυνατό άρωμα, μα δεν μπορεί να κρύψει την ασχήμια της, τη βρομερή μυρωδιά της, το κακοφτιαγμένο κορμί της, το άχαρο σουλούπι της, τα θολά κι άρρωστα μάτια της" Ιστορίες της πόλης, βγαλμένες από μια καθημερινότητα που συχνά τις συνθλίβει κάτω από τόνους απάθειας, ρουτίνας, μοιρολατρίας. Ιστορίες ανθρώπων της διπλανής πόρτας, ανθρώπων του μόχθου, ζυμωμένες με πόνο, αγωνία, λαχτάρα και αγώνα για πιο πολλή και πιο ανθρ...

Θα κατορθώσει η Χρυσάνθη Καφαντάρη να βρει την πολύτιμη συλλογή κοσμημάτων που είναι κρυμμένη κάπου μέσα στο σπίτι και που της ζητούν επιμόνως κάποιοι αδίστακτοι απαγωγείς για να της επιστρέψουν σώους και αβλαβείς τον άντρα και το γιο της, που απήγαγαν το πρωί; Ποιος είναι ο αδίστακτος δολοφόνος που έχει βάλει στο σημάδι τους αργόσχολους νέους της πλατείας; Ο κύριος Ζήκος και ο ευτραφής βοηθός του Φραγκίσκος θα κατορθώσουν να λύσουν και αυτό το μυστήριο; Επίσης, ποιος δολοφόνησε τον θεατρικό κριτικό; Ήταν κάποιος ηθοποιός; Μήπως ήταν κάποιος σκηνοθέτης ή κάποιος θεατρ...

... Δεν μπορείς να τα έχει όλα. Αλλά, και γιατί να μην τα έχεις όλα, όταν ξέρεις να φοράς ένα κομψό κι όμορφο πουκάμισο και, προπάντων, να το αλλάζεις κατά την "αισθητική" της εποχής; Από υφηγητής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, πριν και μετά το '65, πριν και μετά τον Απρίλη του '67, ένας αξιόλογος μεσήλικας δε θα πάψει κοινωνικά να κερδίζει χάρη στην επενδυτική του κομψότητα. Πίσω του ένας άλλος κόσμος ακολουθεί, έως τις ημέρες μας. Ένας κόσμος όπου τα πράγματα, τ' αντικείμενα που τον τριγυρίζουν γίνονται γι' αυτόν μάρτυρες της αιχμαλωσίας του. Ένας κόσμος που γυρεύει απάντησ...

Ένα παλιό ποδήλατο κι ένα αερόστατο, άγνωστα μεταξύ τους, παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους και αποφασίζουν να εξερευνήσουν τον κόσμο. Το καθένα ταξιδεύει με τον δικό του τρόπο και ανακαλύπτει διαφορετικά πράγματα. Όμως ένα απρόβλεπτο γεγονός αναγκάζει το ποδήλατο να σταματήσει την πορεία του. Όλα δείχνουν ότι το ταξίδι του έχει τελειώσει, ώσπου συναντά το αερόστατο.

Πώς το σφύριγμα ενός τρένου επιδρά σε μία σούπα; Τι σχέση μπορεί να έχει το ψεγάδι ενός σερβίτσιου με την επιλογή ενός παλτού; Πώς η παρασκευή της μαρμελάδας τριαντάφυλλου ενώνει ερωτικά δυο άντρες; Με ποιον τρόπο το σώμα απαντά στη μνήμη και πώς η μνήμη καταγράφεται στο σώμα; Είναι ικανό ένα γράμμα να στηρίξει μιαν ολόκληρη ζωή; Τι επιδιώκει ο κ. Μπιφ περιφερόμενος με μια τρύπια καρέκλα που μόλις κληρονόμησε; Ποια είναι η νέα μέθοδος Πλεκτού της γηραιάς αράχνης αυτοκράτειρας, ποια πλεκτάνη κρύβεται στους νέους τρόπους διακυβέρνησης της Αυτοκρατορίας του Πλεκτού και πώς θα...

"Τον είδε και η Ειρήνη το βράδυ. Γλίστρησε στον λιγοστό ύπνο της σαν ύπουλο ερπετό να τη στοιχειώσει. Ήταν τα μάτια του άδεια στις κόγχες τους και από το ανοιχτό στόμα του έβγαιναν σκουλήκια και νερόφιδα. Και τα χέρια του ήταν ακόμα δυνατά σαν μέγγενη και την έπνιγαν με τις σάπιες τους σάρκες. Ούρλιαζε, χωρίς να βγαίνει φωνή, και προσπαθούσε να ξεφύγει, αλλά δεν μπορούσε. Χτυπούσε στα υγρά τοιχώματα του πηγαδιού."