Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εφτά ιστορίες σε μιαν ιδρωμένη πόλη - ας την αποκαλέσουμε Θεσσαλονίκη. Ζόρια της ψυχής και των σπλάχνων σε δρόμους, πλατείες, ταράτσες κι αλλοπαρμένα δωμάτια. Μοντέρνα μουσική, εκλεκτές γεύσεις, σύγχρονη τεχνολογία και αστικό ντεκόρ, για απαιτητικούς φιλίστορες. Σαλοί νεαροί και καλοφάγωτα δεσποινάρια, ορατά και αόρατα, σε πολλά υποσχόμενες -πλην όμως, λευκές- νύχτες, μες στα μαύρα σκοτάδια. Ας πρόσεχαν.

Η Πάτυ η ζωντοχήρα, η γκόμενα του παντρεμένου Τάκη, ο μεγαλύτερος επιβήτορας της πόλης, η κοσμοκαλόγρια Ευγενία, που δεν τη δέχτηκε κανένα μοναστήρι, η εξομολόγηση του συζυγοκτόνου Κίτσου, μια σαββατιάτικη επίσκεψη σε τσοντάδικο του βαρδαρίου, ένα περιστατικό από τη ζωή του Τόλη Καζαντζή, ένα συνηθισμένο μάθημα νεοελληνικής λογοτεχνίας, ο Γιάννος ο τρελός, που κάνει μπανιστήρι και χουφτώνει κορίτσια, η Μαρία, που δέκα χρόνια ετοιμάζεται για την κηδεία του άντρα της... Δεκαεφτά απλές ιστορίες που γράφτηκαν από το 1989 έως το 1994 στη Θεσσαλονίκη.

"Τα θολά τζάμια" είναι φτιαγμένα από θραύσματα ζωής που αποσπάστηκαν, λεπτομέρειες χαμηλές, μισοφωτισμένες, απ' αυτές που τις προσέχουμε αφηρημένοι: σαν τα ακούσια λάθη της γλώσσας, που ομολογούν μιαν αλήθεια κρηφή και επώδυνη. Πού βρίσκεται όμως κρυμμένη η αλήθεια; Ασφαλώς όχι στο "θέμα" αλλά στο μικρό θαυματουργό "αντικείμενο" κάθε διηγήματος: φαινομενικά ασήμαντο και πάντως ασύνδετο, τυχαίο (ένα ρούχο, ένας τάφος, μια σιλουέτα, ένα μπαστούνι, μια τετριμμένη σκέψη) -αλλά τώρα κοιταγμένο αλλοιώς, σαν να θαμπώνει, σαν να αγγίξουμε, σαν να δανείζεται μιαν έξαφνη ομορφιά από...

Δεκαοχτώ διηγήματα κεντήματα στον καμβά της λοξής ειρωνείας και του αόρατου λυρισμού μιας άλλης, παράλληλης καθημερινότητας που συνήθως διαφεύγει πλαγιοδρομώντας. Περιστατικά ενός κόσμου μισοπραγματικού, μισοφανταστικού, κατά βάθος επινοημένου ή αλλοιωμένου από τη μνήμη και την ύστερη κατεργασία. Ενός κόσμου αμύριστου αλλά καθόλου πιο απίστευτου, ή το ίδιο απίστευτου με τον καθημερινό, που συντίθεται από περιστατικά τα οποία διαστέλλονται ή συστέλλονται δι' εσόπτρου και εν αινίγματι. Αίσθημα ημιαργίας και παράξενα εσωστρεφή θαύματα στην Ασπροβάλτα της ψυχής. Ποιήματα, ίσως,...

Με τη συλλογή αυτή των διηγημάτων του ο Χρήστος Κολύβας αποπειράται να δώσει τη ζωή των Ελλήνων μεταναστών στον Καναδά. Η γκάμα των ηρώων του είναι μεγάλη: από την πρώτη γενιά, που ξενιτεύτηκε εκεί σε όλη τη διάρκεια του μεσοπολέμου, μέχρι την τελευταία, των Ελληνόπουλων που γεννήθηκαν εκεί χωρίς να έχουν δει ποτέ την πατρίδα. Ιστορίες σοβαρές και αστείες, σκληρές και τρυφερές, συχνά μελαγχολικές, μέσα από τις οποίες βγαίνει ανάγλυφος ο κόσμος και η ζωή των μεταναστών, το τραγικό υπόβαθρό τους, που συνδέθηκε με την ήττα του αριστερού κινήματος στην Ελλάδα και τη φυγή των απ...

Το Σεπτέμβρη του '92 διηγήθηκα στο χαρτί την πρώτη μου ιστορία. Δούλευα κάποιο μάρμαρο και κάθισα να κάνω κάνα τσιγάρο. Χαζεύοντας τη δουλειά μου, είδα πολλά μικρά βιαστικά πραματάκια να ξεχειλίζουν απ' την πέτρα κι αγανακτισμένα να με αναγκάζουν να τα κάνω γράμματα. Ήταν τα ίδια που άλλες φορές με αναγκάζουν να τα κάνω σχέδιο. Από τότε, όποτε τους καπνίζει, σαν κομάντος, χτυπάν και φεύγουν, αφήνοντάς μου, κοντά στο πρωί, ένα μεγάλο τασάκι αποτσίγαρα. Είναι αληθινές ιστορίες. Τόσο αληθινές, όσο τα πολλά μικρά βιαστικά πραματάκια που ξεχειλίζουν απ' όπου τους αρέσει, σαν νιώ...

Η συλλογή διηγημάτων "Τυφλοβδομάδα στη Χαλκίδα" πρωτοεκδόθηκε το 1973, ανήκει δηλαδή στην όψιμη φάση του έργου του Σκαρίμπα. Αποτελείται από έξι διηγήματα που συνιστούν μια ενότητα και παρουσιάζουν ως κοινά χαρακτηριστικά την εκζήτηση του θέματος, το αναρχικό ύφος, την αιρετική γλώσσα και τη διάθεση για ανατροπή.

"Ο κύριος του Τζακ" είναι ένα ώριμο διήγημα του Σκαρίμπα το οποίο γνώρισε πολλές επεξεργασίες και δημοσιεύσεις ανάμεσα στο 1948 και το 1973. Η κριτική συνηθισμένη στις υφολογικές ακροβασίες του συγγραφέα δεν ασχολήθηκε μαζί του. Ωστόσο, το διήγημα αυτό αποτελεί το αποκορύφωμα ενός αγαπημένου τεχνάσματος του Σκαρίμπα, της μεταμφίεσης, η οποία συνιστά βασική τεχνική της σάτιρας. Έτσι, ό,τι φαίνεται να επιβάλλεται και να κυριαρχεί, στο τέλος του διηγήματος ανατρέπεται. Η ανδρική φιλία και ο ανορθόδοξος ερωτισμός δεν είναι παρά το άλλοθι για την εκτροπή μιας κοινότοπης ιστορ...