Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εννιά διηγήματα στην Εθνική Οδό. Γυναίκες που συναντούν τους άντρες μέσα στα σκοτάδια, άντρες που δεν μπορούν να καταλάβουν το χάσιμο των γυναικών, νταλικέρηδες που τρακάρουν παρασυρμένοι από ξετρελαμένα θηλυκά, ο δρόμος και η νύχτα, τα ξενοδοχεία και οι πόλεις. Μικρές ιστορίες ανθρώπων της απώλειας και της φθοράς, που ταξιδεύουν και ερωτεύονται άγνωστους, που αγκαλιάζουν μες στην απελπισία και δραπετεύουν χωρίς εξήγηση. Σώματα που βρίσκονται για μια νύχτα, που μυρίζουν έρωτα και απόγνωση κι αναζητούν τα σκοτεινά μονοπάτια μιας ανέφικτης επαφής. Διηγήματα εμμονών ανοίγο...

Μια σιωπή βαριά τύλιγε το δωμάτιο, η φωνή της Μπίλυ Χόλινταιη είχε πάψει ν' ακούγεται από ώρα, πόση δεν μπορούσε να υπολογίσει η Αντιγόνη, ο καφές έμενε κρύος στις μπλε κούπες, έβλεπε απ' τις μισάνοιχτες γρίλιες του παραθύρου το γκρίζο να πυκνώνει όλο και περισσότερο, πήγε ν' ανάψει πλάι της το πορτατίφ και το μετάνιωσε. "Πες μου ένα παραμύθι", του είπε χαμηλόφωνα, "πες μου ένα παραμύθι με πολύ έρωτα". Εννιά ιστορίες για την αγάπη και το φόβο, την επιθυμία και τη στέρηση, το όνειρο και την πραγματικότητα, το πάθος και τη σύμβαση, την επιλογή και τη μοίρα. Ιστορίες γένου...

Γαϊτανάκι στον αέρα ή αλυσίδα λέγεται η πρώτη θηλιά στο πλέξιμο με βελονάκι. Δεν έχει βάση, κι έτσι μοιάζει να πετάει στον αέρα, είναι όμως αυτή που θα στηρίξει όλες τις επόμενες πλέξεις. Έτσι κι αυτές οι οκτώ αυτοτελείς ιστορίες πλέκονται η μία με την άλλη κι αιωρούνται σαν πολύχρωμες κορδέλες στο ατέρμονο γαϊτανάκι της ζωής. Ο αιώνιος σπόρος βρίσκει τόπο να ριζώσει, να ανθίσει ή να σαπίσει, αποκαλύπτοντας φευγαλέα τον γρίφο του, κάπου εκεί στα απλά, τα καθημερινά των ανθρώπων. Ώσπου όλα πάλι να πάρουν μια στροφή και να ξεκινήσουν από την αρχή, μια νέα σπορά στην ίδια γη.

Γαμ. δεν σημαίνει απολύτως τίποτα και ποτέ - παρά μόνο κάθε νύχτα στις τρεις και πέντε τα ξημερώματα, τότε που η λέξη γαμώτο τρώει μια τσεκουριά και σπάει στα δύο. Το Γαμ. είναι είκοσι τέσσερα "μυθιστορήματα του ενός λεπτού", που συμφιλιώνουν τη γλύκα της ζάχαρης με το ξινό του λεμονιού. Έχετε ένα λεπτό για να απεξαρτηθείτε από τον ψυχαναλυτή σας, να αλλάξετε φύλο στον αγαπημένο σας σκηνοθέτη, να ερωτευτείτε, να πεθάνετε, να παντρευτείτε, να πεθάνετε (το είπαμε αυτό), να μάθετε αγγλικά ή πώς να γράφετε ερωτικές επιστολές. Αναγνωστών, Νόσος των: Εδώ, ακριβώς αντίθετα απ' ό...

Γαμ. δεν σημαίνει απολύτως τίποτα και ποτέ - παρά μόνο κάθε νύχτα στις τρεις και πέντε τα ξημερώματα, τότε που η λέξη γαμώτο τρώει μια τσεκουριά και σπάει στα δύο. Το Γαμ. είναι είκοσι τέσσερα "μυθιστορήματα του ενός λεπτού", που συμφιλιώνουν τη γλύκα της ζάχαρης με το ξινό του λεμονιού. Έχετε ένα λεπτό για να απεξαρτηθείτε από τον ψυχαναλυτή σας, να αλλάξετε φύλο στον αγαπημένο σας σκηνοθέτη, να ερωτευτείτε, να πεθάνετε, να παντρευτείτε, να πεθάνετε (το είπαμε αυτό), να μάθετε αγγλικά ή πώς να γράφετε ερωτικές επιστολές. Αναγνωστών, Νόσος των: Εδώ, ακριβώς αντίθετα απ' ό...

Το να πει ένας συγγραφέας ότι τα γραπτά του είναι "κατάθεση ψυχής" δεν έχει νόημα. Δεν ενδιαφέρει, άλλωστε, κανέναν. Οι προσωπικές μας σκέψεις, τα πάθη και τα βιώματά μας ενδιαφέρουν μόνο, αν δίνονται με μορφή τέτοια που να τα αποσπά από τον περιορισμένο χώρο των προσωπικών συγκινήσεων και να τα υψώνει μέχρι την καθολικότητα του αυθεντικού λογοτεχνικού έργου. Έτσι, όποιος φυλλομετρήσει το βιβλίο να πει ότι αξίζει να το διαβάσει για την μέθεξη, όχι μόνο στα νοήματα, αλλά κυρίως στην ομορφιά της Τέχνης, που από μόνη της "διδάσκει και νομοθετεί", όπως λέει και ο Γ. Σεφέρ...

Μπορεί ο Τζόνης το Μοναχοπαίδι να τα βάλει με τον Λουκά τον Μπέη ή Κουβά ή Αχμέτ, που δουλειά του είναι να προμηθεύει με κάθε είδους πολεμικό εξοπλισμό τους επίδοξους αυτόχειρες και δολοφόνους; Γιατί η δεκαεφτάχρονη Ισιδώρα με κορμί που πάλλεται και αστράφτει από νιάτα και ομορφιά θα παραδοθεί άνευ όρων στον ώριμο Στάθη και θα εκτελέσουν από κοινού τις πιο απίστευτες αρμονικές ταλαντώσεις; Μήπως ο Χριστόφορος ο φουσκωτός ή αλλιώς Ντουλάπας, στο κλαμπάκι Ro-koko, πήγαινε γυρεύοντας όταν χτύπησε αναίτια τον έφηβο Βαγγέλη τον αυτιά καθώς και τα υπόλοιπα παιδιά του δεκαπε...

Το "Γάτος στο απόσπασμα" δεν είναι απλά τίτλος σε ένα από τα διηγήματα, αλλά μεταφορικά "καλύπτει" σχεδόν ολόκληρο το βιβλίο... "Η μικρή Νεφέλη ήταν γεμάτη ανασφάλειες. Μέσα στα ηλεκτρονικά κυκλώματα, στον μονότονο περίγυρο της σιλικόνης, στην κοινωνία της πλακέτας και των προγραμμάτων, ένιωθε ασφαλής. Η αλήθεια είναι ότι κάποτε ξεγλίστρησε ξαφνικά απ' την οθόνη. Πώς έγινε; Κάποιος έκανε ένα "κλικ" πάνω σε ένα χαμόγελο και απροσδόκητα ξέφυγε απ' το πρόγραμμα, βγήκε στις τρεις διαστάσεις, γέλασε, πήγε σινεμά, ταξίδεψε, έκλαψε, λαχτάρησε." Όπου, πάντα κάποιος "γάτος" ελ...

Στον «Άθωνα» η διαφωνία ενός ζευγαριού για το αν θα ζήσουν στην πόλη ή το χωριό έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Στον «Μπέμπη» παρακολουθούμε την κωμικοτραγική αγωνία ενός παππού να δώσει στο νεογέννητο εγγονάκι το όνομά του. Κωμικοτραγικά είναι τα αποτελέσματα και για τον μικρό. Στο «Ελάτε παιδάκια» η πρώτη θεατρική παράσταση της μικρής Χριστίνας καταλήγει σε φιάσκο... Ή μήπως όχι. Το «Γκόοολ» είναι γκολ στον έρωτα, έστω και ανάμεσα σε λιλιπούτειους πρωταγωνιστές. Στην «Αμαρτία» παρακολουθούμε την Ασπασία, παντρεμένη με τον χαζούλη και αδιάφορο Λάκη, να ψάχνει πα...

Μια συγκινητική σπονδυλωτή ιστορία ή δέκα εκδοχές για την απουσία. Μοχθηρές φάρσες, εκδικητικά πρόσωπα που αναδύονται από το μακρινό παρελθόν, μακάβρια επεισόδια σε τάφους και νεκροταφεία, παράδοξοι τύποι που σοφίζονται μοναδικούς τρόπους διαφυγής από το θάνατο. Κι όλες αυτές οι ιστορίες καλύπτονται από βάναυσα γέλια.

Τα βιωματικά αυτά διηγήματα δεν είναι παραμύθια. Είναι ο μύθος που όλοι ζήσαμε, είναι το όνειρο που όλοι αποζητήσαμε, είναι οι καημοί που φέρνουν τη λύτρωση, είναι η αληθινή και βαθιά ανθρώπινη ζωή μας. Μέσα από αυτές τις διηγήσεις ανακαλύπτουμε τη δική μας γειτονιά, τα δικά μας παιδικά και εφηβικά βήματα, τις αξίες που μας έθρεψαν πνευματικά. Θεωρήστε το βιβλίο των αισθημάτων του νεοέλληνα. Ποιός δεν θα το διαβάσει και δεν θα στοχαστεί, δεν θα ονειρευτεί, δεν θα δακρύσει. Στόχος του δεν είναι να συγκλονίσει, αλλά να περάσει ένα παρήγορο χάδι στην τρικυμισμένη εποχή μας και...

Με τον τίτλο "Γεύμα στην εξοχή", ο συγγραφέας Θανάσης Μαφούνης μας δίνει δώδεκα διηγήματα, το καθένα απ' τα οποία έχει τη δική του υπόθεση. Οι κεντρικοί χαρακτήρες των ιστοριών ζουν σε κάποιο χωριό ή κάποια μεγάλη επαρχιακή πόλη. Μακριά από ηθογραφικές γραφικότητες, μας αποκαλύπτουν τον βαθύτερο εσωτερικό εαυτό τους, τα μυστικά τους, τη σύγκρουση με τους άλλους και με την ίδια τους τη μοίρα, συχνά με τρόπο σκληρό. Οι ανατροπές της αφήγησης είναι συνεχείς και απρόβλεπτες, έτσι που η ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος καταστρέφεται λίγο-λίγο, ξεσκίζεται σαν χάρτινο σκηνικό, γι...

Η Μαριάννα έλυσε τη ζώνη ασφαλείας και σηκώθηκα απότομα από τη θέση της. Στα χέρια της έπαιζε νευρικά ένα κόκκινο ψαθάκι. "Λέω να πάω, τι λες; Να πάω;" είπε στον Μάνθο τον άντρα της, που καθόταν -στα καρφιά- στο διπλανό κάθισμα. Αυτός αντέδρασε πριν καν ακούσει ολόκληρη την ερώτηση με μια εύγλωττη αγανακτισμένη γκριμάτσα. Για το όνομα του Θεού! Ήταν η τέταρτη φορά που τον ρωτούσε την ίδια ακριβώς βλακεία με την ίδια ακριβώς φράση! "Μιλάω τώρα", της σφύριξε με το ύφος του πατέρα που προσπαθεί να κρατήσει τα προσχήματα μπροστά στον κόσμο και να μην πλακώσει στις σφαλιάρες...

Ο ήρωας του ομότιτλου διηγήματος -που έδωσε και τον τίτλο στη συλλογή- αποφασίζει να διορθώσει μια "ανορθογραφία" στην πινακίδα του δρόμου. Είναι μια απλή προσθήκη -μια παύλα μόνο- ασήμαντη ίσως για τους πολλούς μα τόσο σημαντική για τον ίδιο. Ουσιαστικά "διορθώνει" την ίδια του τη ζωή, κάνοντας, σε προχωρημένη μάλιστα ηλικία, την υπέρβασή του. Αυτήν που θεωρούσε προσωπικό του χρέος. Σε όλα τα διηγήματα η έννοια της ανατροπής παρουσιάζεται άλλοτε ως ανάγκη για "μικρές" ή "μεγάλες" αποφάσεις, έτσι όπως τις φέρνει το πλήρωμα του χρόνου, και άλλοτε ως στιγμιαία πλην όμως α...

Γυναίκες που μεταμορφώνονται σε πεταλούδες και αράχνες ενόσω οι άνδρες δουλεύουν σαν μηχανές του σεξ. Έγκλειστοι δολοφόνοι που ονειρεύονται την επανένταξη και νεκροζώντανοι συγγραφείς που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Ταραγμένες ψυχές που καταφεύγουν σε μέντιουμ και χαμένα κορμιά σε συνεδρίες μασάζ... Δέκα απροσδόκητες ιστορίες, όπου τα βασικά ένστικτα κάνουν το βίο αβίωτο και η φαντασία δίνει το φιλί της ζωής.

Απόσπασμα από το βιβλίο Και κάθε φορά που κάποιος ερχόταν απ' όξω -τοξωτερικό- όλο και γέμιζε το σπίτι της με κάνα ξερό παξιμάδι, κάνα μάτσο ρίγανη, κάνα περισσευούμενο ζαρζαβατικό, που οι γειτόνισσες παρά τις ανάγκες τους στερούσαν από τα παιδιά τους, γρικώντας την ερημιά της. Νιώθανε τύψεις, αλλά και τυχερές μέσα στη φτώχεια τους με την σκέψη ότι δεν έχασαν το ταίρι τους στην ξενιτιά. Αυτές τουλάχιστον και να κοιμόντανε νηστικές θα χόρταιναν με μια νυχτερινή αγκαλιά. Οι τύψεις συνεχίστηκαν ακόμα και μετά το θάνατο της Βουλιώς. Ίσως γι' αυτό να διάλεξαν να στέλνουν στη...