Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι ιστορίες της Έρσης Σωτηροπούλου μοιάζουν με κομμάτια μπλουζ όπου οι ήρωες ψάχνουν σαν υπνοβάτες να βρουν το περπωμένο τους. Ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι ατενίζουν τη ματαιότητα της ζωής, αποκαρδιωμένοι ρίχνουν πού και πού ενήλικο βλέμμα σε παιδικές εικόνες, σχηματίζουν απρόβλεπτα σχέδια, αιχμαλωτίζουν αντί για λέξεις τη σιωπή, αντί για αγάπη τη μοναξιά και μένουν ασάλευτοι λίγο πριν την καταστροφή. Κινούνται σ' αυτόν τον ιδιαίτερο χώρο όπου η ζωή και ο θάνατος, η πραγματικότητα και η φαντασία, το παρελθόν και το μέλλον είναι έννοιες μετέωρες και διόλου ασυμβίβαστες.

Οκτώ διηγήματα αποτελούν τη συλλογή του Ρένου Χριστοφόρου. Τα περισσότερα σε πρώτο πρόσωπο, υπό μορφή αναμνήσεων που έχουν υποβληθεί στην επεξεργασία του χρόνου, και άλλοτε ως αφήγηση γεγονότων που ίσως συνέβησαν σε ένα σχετικά πρόσφατο παρελθόν. Παιδικές και εφηβικές εμπειρίες εκτίθενται στον αναγνώστη, διανθισμένες με λογοτεχνικές και φιλοσοφικές αναφορές που βοηθούν στην ερμηνεία των επιλογών που κάνουν οι ήρωες του συγγραφέα. Η ανθρώπινη ψυχή άλλοτε πάσχει και άλλοτε νοσεί, αλλά αυτά είναι φαινόμενα που πρέπει να αντιμετωπίζονται με τη μεγαλύτερη φυσικότητα και κατανόησ...

Ο μοναχογιός της Σκεύως βρίσκεται σ' ένα από τα καράβια, "τα σπόρκα", που περνούν την καραντίνα στο νησάκι Τσουγκριά, απέναντι στη Σκίαθο. Είναι η μεγάλη επιδημία της χολέρας του 1865 (και ο Παπαδιαμάντης, που ήταν τότε δεκατεσσάρων χρονών, ασφαλώς θα θυμόταν ζωηρά τις λεπτομέρειες). Για να δει και να περιποιηθεί το παιδί της, που το είχε προσβάλει η αρρώστια, η Σκεύω καταφέρνει, ντυμένη αντρικά, να την προσλάβουν "βαρδιάνο" στα καράβια και να πετύχει το σκοπό της. Με κέντρο την απλή αυτή υπόθεση πετυχαίνει ο Παπαδιαμάντης να μας δώσει έναν πίνακα πλούσιο σε ποικιλίες, σε α...

Βασικός όρος για την συμμετοχή στο πρόγραμμα θα ήταν η ανωνυμία. Το παράδειγμα της βασιλοφανουρόπιτας, δε, είχε χρησιμοποιηθεί για να δώσει, εκτός των άλλων, και μία μεταφυσική διάσταση στο όλο εγχείρημα: ποιος ξέρει εάν, όταν θα ερχόταν η ώρα τής ανάθεσης των κομματιών, δεν τύχαινε στον υποψήφιο ερμηνευτή ή την υποψήφια ερμηνεύτρια το ίδιο εκείνο κομμάτι που είχαν συγγράψει και προσφέρει ανωνύμως, κατά την συλλογή, μερικούς μήνες πριν. [...] Tα κομμάτια, εν τέλει, διορθώθηκαν, τροποποιήθηκαν και ανέβηκαν στο σανίδι τής μικρής μας σκηνής. Παίχτηκαν και ξαναπαίχτηκαν. Πο...

Περιεχόμενα: 1. Βάρκα στο γιαλό 2. Πετάει ο γάδαρος 3. Ο Σωτήρης ο γιατρός 4. Λάκτισμα πώματος φιάλης 5. Το αστείο του Πολενάκη (Φουγάρα στη Συγγρού)

Μια βαρκαρόλα αλλιώτικη, μακριά από τους απαλούς παφλασμούς των λεμβούχων και γονδολιέρηδων. Δέκα διηγήματα από την κοίτη της πόλης, με τον ορυμαγδό της καθημερινότητας πανταχού παρόντα. Πρόσωπα μοναδικά και περίεργες καταστάσεις. Γεγονότα περίπλοκα που εξελίσσονται δίπλα μας. Η ζωή με τις εντάσεις της και τους ανασασμούς της. Όλα προχωρούν όπως δεν ήταν πριν. Και όπως δεν θα ‘ναι αύριο. Ίδια μόνο η λαχτάρα για προσέγγιση μέσα στη μοναξιά. Κάποιο πλησίασμα του λόγου και του τρυφερού αγγίγματος. Αυτά τα πραγματάκια τα αιώνια τα... συναρπαστικά!

Άνθρωποι. Εγκλωβισμένοι, στη φυλακή τους. Που μπορεί να είναι η μνήμη ή οι ματαιωμένες προσδοκίες. η γλώσσα, ο τόπος, το σπίτι ή η ασθένεια. Οι ήρωες των ιστοριών προσπαθούν να βρουν τρόπο διαφυγής. Άλλοτε επιχειρώντας έξοδο από τον κλοιό τους και άλλοτε ζητώντας τη λύτρωση στη γραφή. Σαν επιστροφή: στην αθωότητα της παιδικής ηλικίας, στο όνειρο, στη νέα αρχή, στη διεκδίκηση της ευτυχίας. Πληρώνοντας το τίμημα, που είναι ιδιαίτερα οδυνηρό ορισμένες φορές. Τα πρόσωπα έρχονται αντιμέτωπα με το παρόν τους, αλλά στρέφουν συχνά το κεφάλι προς τα πίσω, σε σκηνικά από πολιτικά...

Βενετία 1797. Η Δημοκρατία της Γαληνοτάτης καταρρέει. Ο γιατρός Λουτζάνι, που έζησε όλη του τη ζωή στο γκέτο των Εβραίων της πόλης, κατηγορείται πως σκότωσε τον Βενετό αριστοκράτη τον οποίο προσπαθούσε να γιατρέψει, όταν κάποιος τον κατήγγειλε ανώνυμα στην bocca di leone. Στο Κάμπο ντέι Μόρι καταργείται ο χρόνος, κι από ένα παιχνίδι των συμπτώσεων βρίσκονται εκεί: Ο Παύλος Ιακωβίδης, που ζωγραφίζει στα χνάρια του Τιντορέτο προσπαθώντας να ξεχάσει την Ελένη, την οποία μαχαίρωσε από έρωτα στη Θεσσαλονίκη το 1908. Η γυναίκα που στέκεται στην αυλή της Παναγίας των Θαυμάτων κ...

Αηδιαστικό εκτόπλασμα που ήρθες από τα άνανδρα βάθη του υποκόσμου. Η ισορροπία. Έπαψε να υπάρχει, Πρέπει να είσαι εκεί. Σε αυτό το τραπέζι. Για απόλαυση.Καταλαμβάνεις μια θέση ψηλότερη από αυτό που σου αρμόζει. Εγώ πίσω από μια κλειδαρότρυπα.Καθηλωμένος. Να βλέπω όλο το θέαμα κρυφά.Κι εσύ εκεί. Να γίνεσαι το θέαμα. Δεν γεννήθηκες ποτέ για κάτι τέτοιο. Όμως είσαι εκεί.Πρωταγωνιστείς.Εσύ τώρα.Και σε βλέπω.

Ο Όμηρος, φορώντας το ψαθάκι του, φτάνει στην παραλία της Αυλίδας, αποφασισμένος να διεκδικήσει από τον Ησίοδο τον χάλκινο τρίποδα στον τοπικό ποιητικό διαγωνισμό. Τα βατράχια αναζητούν στον Άδη τον ποιητή που θα περιγράψει τα ηρωικά τους κατορθώματα στη μάχη με τα ποντίκια. Ο ερωτόληπτος Πολύφημος εξομολογείται το πάθος του στην όμορφη Γαλάτεια. Ο αββάς Παφνούτιος καταφεύγει στην εσωτερική έρημο, μάταια αναζητώντας τη σιωπή. Οι τέσσερις αυτές ιστορίες, παραλλαγές σε δοσμένα θέματα της αρχαίας και της χριστιανικής παράδοσης, κλονίζουν μέσα από το παιχνίδι του ύφους τα αλ...

Σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων ο συγγραφέας συνεχίζει ν' αναμετράται με τη μνημονική περιπλάνηση στον ίδιο γνωστό και απέραντο χώρο, όπου αλλοδαποί και ντόπιοι, παραβιάζοντας ως νοοτροπία και στάση ζωής την αρχαία αίγλη του τόπου, υποτάσσονται στη μοίρα τους εντασσόμενοι σε ζωντανές ιστορίες. Μια βόλτα στην παραλία της Ελευσίνας πριν την απόσπαση του ήρωα σ' ένα ελληνικό σχολείο της Κωνσταντινούπολης μας χαρίζει χαρακτήρες που αναμετρούνται καθημερινά με τη σκιά μιας μονότονης ζωής, στην Ελευσίνα, στον Σκαραμαγκά, στη Λίμνη Κουμουνδούρου και στον Ασπρόπυργο. Η πλαστή μνήμη,...

"... Τελικά είμαι πιο αδύναμη απ' όσο νόμιζα... Δεν άντεξα... σάρκα γυναίκας και έρωτας μαζί... Αβάσταχτο... Ένα άγριο πουλί με σπάρασσε..." Δώδεκα μικρές ιστορίες και ισάριθμα ποιητικά προγεφυρώματα. Ένα οδοιπορικό στο μονοπάτι που ακολουθεί κάθε φορά και ένας άλλος άνθρωπος στον έρωτα, στη μοναξιά, στην επιθυμία, στη μνήμη, στη ζωή. Κείμενα επικεντρωμένα στο καταστάλαγμα των γεγονότων, των σκέψεων, των συναισθημάτων, όπως αποτυπώνονται μέσα στον νου των ηρώων, που γνωρίζουμε από στιγμιότυπα και μικρές αλληλουχίες. Φωτογραφικές λήψεις στην εσωτερική περιδιάβαση.

Από τα σκοτεινά έγκατα της λακωνικής γης ξεπηδούν ανήσυχες παγιδευμένες ψυχές. Βιαιοθάνατοι επιστρέφουν από κολαστήρια, αναζητώντας δικαίωση και επιστήμονες που αφιερώνουν τη ζωή τους στην έρευνα, ανακαλύπτουν την ουτοπία της ψυχομηχανικής στα στενά της Πλάκας. Η έκλειψη του σκοτεινού ήλιου αποτελεί τη στιγμιαία νίκη του φωτός σε έναν υποχθόνιο κόσμο, ενώ τα μάτια ενός μηχανικού φρουρού ατενίζουν ανέκφραστα την τοξική βροχή που ποτίζει την επιφάνεια του κατεστραμένου μας πλανήτη. Αόρατα δάχτυλα χαιδεύουν τα πλήκτρα ενός πιάνου συνθέτοντας νυχτερινή μουσική, τα γυάλιν...