Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κι έπειτα, ο νέος, βρέθηκε ακούσια να κρατά ένα πακέτο γράμματα τακτοποιημένα σε ομοιόμορφους φακέλους που όλοι ως αποδέκτη τους είχαν το ίδιο άγνωστο σ' αυτόν όνομα σκαλισμένο με καλλιγραφία περισσή. Ο Γρηγόρης Π. του τάσφιγγε στα απρόθυμά του χέρια λέγοντας, ταυτόχρονα, κάτι τόσο σιγά που μόνο τον τόνο επιμονής μπορούσες να διακρίνεις. Ο νέος, όμως, ακούστηκε να αρνείται σθεναρά τον αλλότριο ρόλο, την ξένη υιοθεσία και θάλεγε κανείς πως όλα είχαν λήξει εκεί. Πως είχε επιδέξια απεμπλακεί. Παρ' όλα αυτά, αργότερα, θα έχει πειθήνια αποδεχτεί να παίξει το παιχνίδι. Παρέα με...

Να πώς έχουν τα γεγονότα: έφυγα μ' ένα τουρμποτρένο, πέρασα τις ζώνες του σκοταδιού, τις μαυρόασπρες βιομηχανικές ζώνες, τα κυμαινόμενα σύνορα. Έπειτα, κοιτώντας πίσω μου είδα τους ψυχεδελικούς χορούς στο Φίλμορ και στο Άβαλον και πιο πίσω τα χούλα-χουπ και τα φουρώ και τον Έλβις Πρίσλεϋ να τραγουδάει το "Lawdy Miss Clawdy". Και λίγο πιο μπροστά, το Άλφαμπετ Σίτυ, το βασίλειο των βανδάλων. Κι εγώ στεκόμουν στη μέση, πάνω στα συντρίμμια κι ο ήλιος με διαπερνούσε κι έπειτα με διαπερνούσε η νύχτα. Κι έλεγα, ας έρθει η βροχή, ας έρθει η βροχή. Όταν έβρεχε στη λεωφόρο D, οι φωτι...

... Ακούμπησε αργά τ' ακουστικό. Μπήκε στο μπάνιο. Άφηνε το νερό να τρέχει ασταμάτητα. Κι από τα μάτια του τα 'νοιωθε τα ρυάκια μέσα στην ορμή του χλιαρού νερού... Τι θα πει πεθαίνουμε; Γιατί πεθαίνουμε; Στο τέλος λυγμοί, ανακουφιστικοί λυγμοί. - Βγάλε μας Κύριε το φόβο του θανάτου απ' την καρδιά! Το φόβο του θανάτου, Κύριε...

Μαύρη κλωστή που συνδέει τις έντεκα ιστορίες αυτού του βιβλίου είναι η άρνηση των "Ξένων". Σε ορισμένες αφηγήσεις ο άτεγκτος ρατσισμός καθορίζει ανενόχλητος τη μοίρα των προσφύγων, ενώ σε άλλες υποφώσκει και επωάζει το δύσκολο μέλλον των "ηρώων" του. Όταν δεν παρουσιάζεται με γυμνό το πρόσωπο, ελίσσεται στις ύπουλες παραλλαγές του ή μεταμορφώνεται σε λόγο παραμυθιού. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι σαν μια Εθνική Οδό που κόβει κάθετα και καταργεί τους χωματόδρομους των χωραφιών που διασχίζει. Σε άλλες εποχές όλοι εμείς -"αυτόχθονες" και μετανάστες- αυτή την Εθνική Οδό θα τη...

Περιέχει τα διηγήματα: "Βαλέρια", "Απών", "Ο καταμετρητής", "Η κορνίζα", "Το κιντόι", "Πολύδροσο Θεσπρωτίας", "Τα καλώδια", "Ντιάλιθ' ιμ, Χριστάκη", "Περπάτει, παλιάλογο", "Δεσμά", "Τα όνειρα της Βαρβάρας", "Στα Πετράλωνα", "Γέλα, πουλί μου", "Φιλανθρωπικό ίδρυμα".

Τα λιάνιζε για πολλή ώρα, βρίζοντας. Η γάτα γρήγορα έπαψε τα νιαουρίσματα κι ο σκύλος έσυρε το σπασμένο σώμα του, σκέπασε το νεκρό σώμα της γάτας κι άρχισε σιγανά κλάματα και παράπονο. Κάι, κάι, κάι, θεούλη μου. Κάι, κάι, σου προσπέφτουμε. Δεν κάναμε τίποτα, δεν ξέρουμε τίποτα. Πατούμε τούτα τα λίγα μέτρα χώμα, με γυμνά πόδια μες στο κρύο, τον τρόμο και την τρέλα. Δες τα μάτια μας θεούλη μας. Τίποτα δε θέλαμε, μόνο λίγη ξενοιασιά. Κάι, κάι, πατερούλη μας. Άγνωστα, σκοτάδια, χάος. Φώτισε λίγο τα ματάκια μας, θεούλη μου, και μη μας βασανίζεις άλλο. Κάι, κάι, κάι, θεούλη μ...

Περιέχονται τα διηγήματα: "Το καινούριο αμάξι", "Οι δίδυμοι", "Το σπίτι της γειτόνισσας", "Το κούρεμα", "Ο Σεΐχης", "Νύχτα ποίησης", "Το νυχτερινό μπάνιο", "Παιχνίδια", "Κουνούπια", "Ο άλλος τρόπος", "Από την πηγή", "Με το λεωφορείο", "Στο βουνό".