Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έπεσε πάνω στο μαξιλάρι του και της γύρισε την πλάτη, κοιτώντας τον τοίχο απέναντι. Έμειναν έτσι όλη τη νύχτα κι οι δυο, κοιτώντας τον τοίχο με γυρισμένες πλάτες. Εκείνη το δικό της απέραντο και κρύο. Σαν την παγωμένη νύχτα των πόλων. Να μην την ασφαλίζει πια, να μην την προστατεύει από τον άγριο καιρό του έξω κόσμου που τόσο φοβάται. Εκείνος το δικό του απέραντο και κρύο. Σαν την παγωμένη νύχτα των πόλων. Να τον πλακώνει, να τον φυλακίζει και να τον κρατά μακριά από τον άγριο καιρό του έξω κόσμου που τόσο αποζητά.

Η βία έρχεται και σε βρίσκει εκεί που δεν το περιμένεις. Στις διακοπές, στο σχολείο, στο δρόμο όταν περπατάς. Έρχεται απρόσκλητη την ώρα που παίζεις τα παιχνίδια σου στο παιδικό σου δωμάτιο. Σε περιμένει στον καναπέ του σαλονιού σου με το που επιστρέφεις από το γραφείο. Την κρύβεις κάτω από τα ρούχα σου ή στα μάτια σου που κοιτούν θολά. Καμιά φορά σου χαμογελά ή σε φλερτάρει σε ένα καφέ. Σου δείχνει σημάδια που επιμελώς αγνοείς. Η βία δεν έχει ηλικία, δεν έχει φύλο ή εθνικότητα. Δεν κάνει διακρίσεις, δεν είναι διακριτική. Η βία περιγράφεται και είναι συνάμα απερίγραπ...

Εν αρχή ην ο λόγος -για την ακρίβεια: η λογοδιάρροια. Στο ενδιάμεσο υπάρχουν ανέκδοτα, μικρές και συχνά περίεργες ιστορίες, ασυνήθιστα γεγονότα στη ζωή ενός λιγότερο ή περισσότερο γνωστού προσώπου. Οι λογοτέχνες χρησιμοποιούν πολύ αυτό το "εν αρχή" για να υπογραμμίσουν πόσο σπουδαία είναι η δουλειά τους και να τονίσουν πως το συγγραφικό ταλέντο δεν απέχει και πολύ από τη δημιουργική δύναμη του ίδιου του Θεού. Ο Λόγος δημιουργεί το σύμπαν, το κοσμικό και το λογοτεχνικό. Είναι μια άποψη που μπορεί να θεωρηθεί δικαιολογημένη ή, απλώς, θρασύτατη. Παράλληλα όμως προκαλεί κ...

Τα δέκα διηγήματα αυτού του βιβλίου, οι ήρωες είναι αφομοιωμένοι από τον αυτοματισμό και την επαναληπτικότητα της εργασίας. Ένας εντατικός εσωτερικός ρυθμός διέπει την κίνηση του σώματος και του νου, και αποτυπώνεται στη γλώσσα των αφηγητών. Όμως η μηχανική ροή και η μοναχικότητα της εργασίας οδηγούν τους ήρωες σε μια στιγμή συνειδητοποίησης, καθώς ένα εξωτερικό ερέθισμα τους ωθεί σε μια φευγαλέα κατανόηση του ρόλου, της θέσης και του εαυτού τους. Μέσα από μια ακριβή καταγραφή της πραγματικότητας που υιοθετεί το ρυθμό και την ιδιόλεκτο του κάθε επαγγέλματος, τα Αυτόματα προ...

Διήγημα ακροβατισμού και ισορροπίας ανάμεσα στο ιστορικό δεδομένο και το φανταστικό. Μια αέναη και διαρκής κίνηση εκκρεμούς μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, υπαρκτού και ιδεατού που τελετουργείται σ' ένα σουρεαλιστικό περιβάλλον, όπου η εξαΰλωση του υπαρκτού πάει να συναντήσει την ενσάρκωση των ειδώλων. Η αναζήτηση της γλώσσας για τη σύζευξη αυτή οδήγησε αναπόδραστα στην εμβόλιμη χρήση αποσπασμάτων της Αποκάλυψης του Ιωάννη, που η αρμογή τους στο κείμενο ενισχύει τον ονειρικό κόσμο που διαλαμβάνει.

Τα διηγήματα και το ποίημα του βιβλίου είναι φρεσκογραμμένα. Ο Ρένος έχει κάνει με το μολύβι, το στυλό, τη γραφομηχανή, 10000 χιλιόμετρα, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, κι όμως είναι μετρημένα, το τέταρτο της περιμέτρου της γης δηλαδή, 10 ώρες με το τζάμπο από δω στη Νέα Υόρκη, κ' έχει βγάλει καμιά σαρανταριά τόμους λογοτεχνία (πεζά κυρίως), κριτική, σκέψη, δοκίμια, μελέτες φιλολογικές πάνω στον Ηράκλειτο κι άλλα αρχαιοελληνικά κείμενα, μαζί με την εφτάτομη "Ανθολογία νεοελληνικής Ποίησης και Διηγήματος" (κάπου 4000 σελίδες, της αυστηρότερης ως γνωστόν κριτικής επιλογής). Απ...

Η συγγραφέας έρχεται πάλι να κάνει με μαρτυρίες μιας ζωής την τοπική ιστορία εναργέστερη. Αλλά και να ποτίσει την άνυδρη τον τελευταίο καιρό τοπική πεζογραφία. Ιδίως δύο κείμενα της, εκείνο για την καταστροφή του 1953 και το άλλο για την καταστροφή του κήπου της, χάριν της ανοικοδόμησης των τελευταίων ετών, δίνουν ανάγλυφα τις δύο καταστροφές της Ζακύνθου, την ακούσια και την ηθελημένη, πλην όμως κι επιταγή των καιρών, που έφεραν το νησί στην σημερινή κατάσταση, η οποία σε κανέναν δεν αρέσει αλλά και κανείς δεν κάνει κάτι για να την σταματήσει ή να την αλλάξει.

Έγινε το θαύμα και ξαναγύρισε ο γιός του ή μήπως έπαθε κι αυτός τίποτα; Δεν ξέρω. Και δεν ξέρω πόση ώρα τα κρατήσει ακόμη η φόρτισή μου. Ήδη βγαίνει το εικονίδιο που ζητά να συνδεθώ με μια πρίζα. Ο χρόνος που μου απομένει είναι ελάχιστος. Αραγε θαρθει εκείνος πάλι;

Στις τηλεοπτικές εκπομπές πολιτικού περιεχομένου, εκείνες όπου η οθόνη είναι τεμαχισμένη σε κομμάτια, που η ελληνική ευρεσιτεχνία τα έχει πατεντάρει ονομάζοντάς τα τηλεπαράθυρα, όμοια με τα κομμάτια του μπακλαβά στο ταψί, ώστε να χωράνε όλους τους προσκεκλημένους, οι παριστάμενοι επιθυμούν διακαώς να πάρουν τον λόγο. Όταν αυτό συμβεί, ευχαριστούν αρχικά τον παρουσιαστή, που είναι ο καλός τους άνθρωπος. Συχνά επιθυμούν να μιλούν με τους υπόλοιπους προσκεκλημένους διαμέσου εκείνου και μόνο, και όχι απευθείας μεταξύ τους. Σε αυτόν προστρέχουν ικέτες, "Προστατέψτε με, σας πα...

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο νησί σε διαλυμένη οικογένεια. Εκείνη δύστροπη, ευαιρέθιστη, απαιτητική. Ήρθε στον Πειραιά δραπετεύοντας από το πατρικό σπίτι. Γνωρίστηκε με τον Λούλη. Γνωριμία που τη θεώρησε ευλογία του Θεού. Ωστόσο, αποτελούσε την προσωποποίηση του διαβόλου. Και δεν ήταν μόνον αυτό. Ήταν μαστροπός και μάλιστα με διαστροφές. Πριν γνωριστούν καλά έγιναν εραστές. Οπότε την κανοναρχούσε συνεχώς. Την είχε μεταβάλει σε πειθήνιο όργανο του. Εκείνη τον πίστευε και τον ακολουθούσε. Την μάθαινε πως να ντύνεται, πως να κτενίζεται, πως να βάφεται, πως να περπατάει και πως ν...

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, λαίλαπα που σάρωσε την υφήλιο, έφερε και στην πατρίδα μας την ξενική κατοχή μαζί με τα δεινά που συνόδευαν και ταλαιπώρησαν το λαό μας: Πείνα, εκτελέσεις, φυλακίσεις, ομηρίες, πυρπολήσεις χωριών, αντίσταση. Ο εμφύλιο που επακολούθησε με τα αδερφοκτόνα διαδραματισθέντα και οι μετέπειτα προσπάθειες για ανόρθωση από τις καταστροφές, σημάδεψαν τη γενιά του δέυτερου μισού του εικοστού αιώνα. Ένας νεαρός προεφηβικής ηλικίας ταλανίζεται από τη δίνη των μεταπολεμικών γεγονότων, αλλά εξέρχεται ζωντανός απ' τη θύελλα με κατακερματισμένα τα νεανικά του οράματ...

Μέσα από μια σειρά διηγημάτων με κοινό παρανομαστή την μοναξιά του σύγχρονου καθημερινού ανθρώπου, η συγγραφέας προσπαθεί να ξορκίσει το κακό κάνοντας τη δική της προσπάθεια να το αντιμετωπίσει κατάματα, κι αντίθετα εντελώς από τους ήρωές της να επιλέξει κατ' αυτό τον τρόπο τη πραγματικότητα από την παγίδα ενός εκούσια "παγιδευμένου ονείρου".

Έντεκα διηγήματα με προτρέπουν να διαλέξω: Το χιούμορ για να αντιμετωπίσω με εύστροφη και εύθυμη διάθεση την πραγματικότητα όταν αυτή δεν μου αρέσει. Την συγκίνηση για να βοηθήσω τον φίλο μου. Την σάτιρα για να διακωμωδήσω τον φαντασμένο χαρακτήρα και την νόθα σοβαροφανή κατάσταση. Τον αυτοσαρκασμό για να διορθώσω το λάθος μου. Την ειρωνεία για να βομβαρδίσω το μυαλό μου όταν αυτό πάει να λουφάξει από τεμπελιά ή φόβο. Αλήθεια