Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιέχει τα διηγήματα: "Ελένη", "Μακριά απ' την πατρίδα", "Ένα βάρος", "Μια εκτέλεση", "Η ατυχία μιας ευτυχίας", "Ο Ζιωγάκης", "Κλάβα".

Σ αυτούς που δεν γελάσανε ποτέ Τα μάτια του είχανε τιναχτεί έξω από τις κόγχες. Ξεροκατάπινε συνέχεια. Και τα δόντια του χτυπούσανε από το τρέμουλο με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Μπροστά του άρχισαν να σχηματίζονται θολές φιγούρες. Έβλεπε την κόκκινη Πόρσε με τα πετάλια και το Σπύρο στη θέση του οδηγού, να χαμογελά ειρωνικά. Άκουγε φωνές να του τρυπούνε το τύμπανο: "Έλα γιε της πλύστρας, σπρώξε, πρόσεχε ηλίθιε! Θα μου το χαλάσεις! Έλα, ω, ω τι ωραία που τρέχει το αμαξάκι μου! Εμπρός, χαζέ, σπρώξε κι άλλο, είσαι ο δούλος μου!"

... Δεν μπορείς να τα έχει όλα. Αλλά, και γιατί να μην τα έχεις όλα, όταν ξέρεις να φοράς ένα κομψό κι όμορφο πουκάμισο και, προπάντων, να το αλλάζεις κατά την "αισθητική" της εποχής; Από υφηγητής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, πριν και μετά το '65, πριν και μετά τον Απρίλη του '67, ένας αξιόλογος μεσήλικας δε θα πάψει κοινωνικά να κερδίζει χάρη στην επενδυτική του κομψότητα. Πίσω του ένας άλλος κόσμος ακολουθεί, έως τις ημέρες μας. Ένας κόσμος όπου τα πράγματα, τ' αντικείμενα που τον τριγυρίζουν γίνονται γι' αυτόν μάρτυρες της αιχμαλωσίας του. Ένας κόσμος που γυρεύει απάντησ...

Ο εικοσάχρονος Θεοδόσιος, ταξιδεύει στη Μεγάλη Ελλάδα. Μέσα απ' τα τοπία, που χαίρεται, παρατηρεί και τους άλλους της παρέας με χιουμοριστική διάθεση, καταγράφοντας τις αντιδράσεις τους. Υπάρχει δίπλα του μια ποικιλία ανθρώπινων χαρακτήρων, που σε προέκταση εκπροσωπούν μια κοινωνία. Χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Σ' αυτούς που θέλουν να δουν και σ' αυτούς, που ταξιδεύουν έτσι, για την παρέα. Για να διώξουν τη μοναξιά τους. Μερικοί κάνουν αυτό το ταξίδι, για έναν ορισμένο μνημείο ή τοπίο. Είναι η Ιθάκη τους. Οι πιο λίγοι, για όλα, όσα αντιπροσωπεύουν αυτό το χώρο και τις μ...

Μια βιολίστρια εγκαταλείπει την κλασική μουσική για χάρη της ροκ. Το παιδί του βενζινάδικου ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας. Μια πωλήτρια ρούχων τρελαίνεται την παραμονή του γάμου της. Ένας φωτορεπόρτερ θα ήθελε να είναι ο Γιόζεφ Κούντελκα. Μια χορεύτρια τηλεοπτικού σόου πέφτει στο πηγάδι. Πέντε ιστορίες για τη χαρά της ζωής που παραμονεύει πίσω από κάθε μεγάλη λύπη. Πέντε διηγήματα που γράφτηκαν με τη βαθιά πίστη πως "έξω η ζωή είναι πολύχρωμη". Το ομώνυμο διήγημα απέσπασε το βραβείο διηγήματος του λογοτεχνικού περιοδικού "Ρεύματα". Το διήγημα "Τα πόδια μου και το κεφάλ...

Έχοντας περάσει ακροποδητί τη γνωστή δοκιμασία του ανθρώπου που γράφει για να διαβάσει τι έχει ζήσει, η Ζυράννα Ζατέλη κατάφερε να φέρει τη γραφή της σ' ένα σημείο όπου, άθελά της σχεδόν, τελούνται απίθανες κλεψιγαμίες ανάμεσα στις άδηλες δυνάμεις της ζωής. Μέσα από βελόνες που ταξιδεύουν, μοσχαροκεφαλές που δίνονται πεσκέσι, δάχτυλα παράξενα και κάθε λογής μεταμορφώσεις, μια απόκοσμη βαθύτητα διεκδικεί το βιβλίο σαν στέγη. Επαφίεται στον αναγνώστη να υποψιαστεί ότι παρόμοιοι ψυχισμοί βλέπουν τη λογοτεχνία όχι ως μέγιστη επιτυχία, αλλά απλώς ως ευγενή συμβιβασμό.

Περιέχει τα διηγήματα: "Εκ μεταφοράς εις μεταφοράν", "Σαν Λάμδα κεφαλαίο", "Deciamos ayer...", "Αλάομαι - αλώμαι", "Οξυγονοκολλητής ονείρων", "Το άλσος της μιάς νυκτός", "Ασκήσεις επί αμμοδόχου".