Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεκαπέντε διηγήματα μικρής φόρμας αφηγούνται τη ζωή της Κυρίας Χ. Μιας γυναίκας ευάλωτης και ευθυτενούς που σηκώνεται κάθε φορά, κουβαλώντας τη γη ολόκληρη στους ώμους της.

Όσο κι αν είμαστε διακριτικοί, όσο κι αν θέλουμε να κρατήσουμε ένα επίπεδο τόσο στην προσωπική, όσο και στην κοινωνική μας ζωή, βλέπουμε και ακούμε πράγματα που γίνονται γύρω μας. Θέλοντας και μη γινόμαστε αποδέκτες καταστάσεων, οι οποίες αρκετές φορές αποτελούν αντικείμενο συζητήσεων με στόχο, στην καλύτερη περίπτωση, να "διδάξουν". Γιατί, ως γνωστόν, ο έξυπνος άνθρωπος μαθαίνει από τα λάθη του, ο σοφός από τα λάθη των άλλων. Καθένα από τα διηγήματα της συλλογής "Στη γειτονιά μου, την Ελλάδα" μας κάνει κοινωνούς καταστάσεων, λίγο πολύ γνωστών. Γιατί κάτι παρόμοιο έχουμ...

Όλα μπερδεύονται γλυκά στην εύφορη κοιλάδα του μυαλού μου, όπου ένα αγγελάκι κυκλοφορεί με άδειο κεφάλι, μια οικογένεια αποκοιμιέται με ψέματα και ξυπνάει με αλήθειες, ένας συγγραφέας ακροβατεί στην ετοιμόρροπη γέφυρα που ενώνει το Χαλάνδρι με τον Δήμο Ουτοπίας. Στον ίδιο τόπο αλλά σε διαφορετικούς χρόνους, η Ανθή θυμώνει με τον Θωμά αλλά στο τέλος τού κάθεται, μια φίλη βολεύεται με τον φορτηγατζή που έφτυνε εδώ και χρόνια, η Βάσω είναι ζευγάρι με τον Τάκη αλλά αγαπάει και τον Δημοσθένη την αδελφή, ο Φίλιππος παίζει το κεφάλι του με τον διάολο, ο Λεωνίδας πορεύεται με τους…...

Σχεδόν καθημερινές ιστορίες και καθημερινές σχεδόν εμμονές Ξεφυτρώνουν μέσα μας, από γνωστά άγνωστα ερεθίσματα, το μυαλό μας όμως κολλάει και τις επεξεργάζεται χωρίς όρια, γιατί η ανυπαρξία ορίων είναι το χάρισμα των σκέψεων. Ποια είναι τα όρια; Ο χώρος, ο χρόνος, ο φυσικός κόσμος, οι κοινωνικές νόρμες που μέσα τους κινούμαστε. Όταν τα όρια εξαφανίζονται η κατεύθυνση γίνεται ανεξέλεγκτη. Τότε αναμετριόμαστε με τον πολλαπλό εαυτό μας και μπορεί να μεταμορφωθούμε. Και μετά; Επιστρέφουμε στον πρότερο εαυτό μας ή όχι; Είμαστε κάποιοι άλλοι; Υπάρχει τέλος, τόσο με την...

Ένα ιδιαίτερο άτομο αγωνίζεται να δει τα πράγματα με την κοινή οπτική, να μιλήσει την ίδια γλώσσα με τους πολλούς και να συμπορευτεί μαζί τους. Εμπόδιό του η ανεξέλεγκτη φαντασία του. Από αυτήν βασανίζεται. Γιατί τον αναγκάζει να ερμηνεύει διαφορετικά τα συμβάντα και τις καταστάσεις της ζωής του. Όπως την ανατίναξη ενός γεφυριού, τη μόλυνση από τη λογοτεχνία, την πυρπόληση του αγαπημένου δέντρου του, την αναβίωση του έρωτα. Τέτοια συμβάντα διηγείται και εκθέτει, σε μιαν εναγώνια προσπάθεια να τα κατανοήσει, να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και να καθυποτάξει τους...

Από το Παγγαίο, την Καβάλα, τον Έβρο µέχρι την Αθήνα, αλλά και τη Σαµψούντα, την Τυνησία, τη Συρία, το Βερολίνο και τη Στοκχόλµη, οι άνθρωποι διασχίζουν σύνορα, πολιτισµούς και προσωπικά όρια, βιώνουν ιστορικές αλλαγές, διεκδικούν διαφορετικές ταυτότητες, αναζητούν µια καινούργια αρχή ή και το άδοξο τέλος τους, ακροβατούν ανάµεσα στο πάθος για τη ζωή και στο βάρος µιας απώλειας. Οικογενειακές ιστορίες, αδιέξοδες σχέσεις και παθιασµένοι έρωτες, µοναχικοί και αινιγµατικοί άνθρωποι, αποτραβηγµένοι και περιθωριακοί χαρακτήρες, µετανάστες και πρόσφυγες, πόρνες και τραβεστί, µ...

Ο έως χτες άγνωστος, ο άλλος· ο όποιος άλλος, ο διαφορετικός, κάποιος µε άλλο χρώµα, άλλη θρησκεία, άλλη πατρίδα, άλλο πολιτισµό, άλλες συνήθειες, άλλη ζωή. Τέσσερις ιστορίες, όπου το ξένο εισδύει στο οικείο άλλοτε σαν επισκέπτης, άλλοτε σαν εισβολέας, συχνά ενοχλητικός, καµιά φορά προκλητικός ή αλλόκοτος, κάποτε γοητευτικός ή ερωτεύσιµος. Ένας Κούρδος µετανάστης από την Τουρκία στο Λαύριο, µια µουσουλµάνα από τον κήπο της στην Κοµοτηνή σε πολυκατοικία της Ξάνθης, ένας Ιρανός αρχαιολόγος από την Τεχεράνη στην Αθήνα, ένας πρόσφυγας από τον πόλεµο της Σοµαλίας στην πλατ...

"Ανακυκλωμένα"τα παλαιότερα βιβλία τού συγγραφέα "Η ανακάλυψη της ομηρικής" και "Φωτορομάντσο". Οι αναρίθμητοι βιογράφοι του Ανδρέα Μπρετόν μνημονεύουν συχνά τις περίφημες ανασκαφές στις αχανείς τοποθεσίες όπου άνθιζαν, άλλοτε, τα επίνητρα της Κραταιγόνας και αποκαλύφθηκε στις μέρες μας γάτα ονόματι Ηλικία να χαράζει συλλαβικά τη μυστηριώδη και άφαντη πλέον εντολή: Imprimatur (ήτοι Φύλακες Γρηγορείτε). Την ίδια νύχτα, μάλιστα, προέκυψε το ακαταλόγιστο αξίωμα της "αυτοκαταστροφής των βιβλίων" και άρχισαν να διασπείρονται εκείνα τα θρυλικά φληναφήματα για κάτι κλεψύδρες το...

"Συνόδεψε την Έλσα μέχρι το σπίτι-της· έμενε στο κέντρο. Έπειτα πήρε ένα ταξί. Ο δρόμος είχε κίνηση· άνθρωποι που κινούνταν προς τη μία και την άλλη κατεύθυνση, μια συνεχής ροή, καθημερινή, συνηθισμένη. Ο νους-του γύρισε στην ορχήστρα, μια ορχήστρα κι ο κόσμος, με πρώτα βιολιά, μαέστρους και σολίστες που υπάρχουν επειδή υπάρχουν τα ανώνυμα έγχορδα, τα ανώνυμα κρουστά και πνευστά, τα ανώνυμα φαγκότα, που κάνουν τον κόσμο να προχωρεί και τα κουδουνάκια του Θωμά που τον ξυπνούν θυμίζοντάς-του να ζει". (από το διήγημα: Το φαγκότο) Περιλαμβάνονται τα διηγήματα: - Η επέτ...

Ένας επιµελητής εκδόσεων βελτιώνει το ύφος συγγραφέων και επεµβαίνει ακόµα και σε κλασικά κείµενα. Ένας παθιασµένος αναγνώστης χάνεται στα λαβυρινθώδη προσχέδια διηγηµάτων του αγαπηµένου του συγγραφέα. Ένας άλλος γευµατίζει µε τον µπορχεσιανό Φούνες τον µνήµονα, την ώρα που ο νεαρός Μπόρχες βρίσκεται αντιµέτωπος µε το αίνιγµα του χρόνου στην τοποθεσία Σαράντα Χώµατα. Κι ενώ γνωστοί µυθιστορηµατικοί χαρακτήρες αναζητούν τη θέση τους σ’ ένα καινούργιο αφήγηµα, µια τσεστερτονικής εµπνεύσεως λέσχη επιτρέπει στα µέλη της να µελαγχολούν απερίσπαστα. "Σύντοµες και παράξενες" ισ...

Τα "Ετερόκλητα γλυκά σε έναν σκληρό κόσμο", φτιαγμένα με τα πιο αγνά υλικά του ωμού ρεαλισμού και της αχαλίνωτης φαντασίας, προετοιμασμένα εξ ολοκλήρου στο εργαστήριο της πραγματικής ζωής, διατηρούμενα επίκαιρα και πάντα φρέσκα, αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα συγγραφικής αδρεναλίνης. Γλυκά παράλογα και αλλόκοτα, κυνικά και χιουμοριστικά, σκωπτικά και αλληγορικά, φανταστικά και πραγματικά, κοσμικά και απόκοσμα, παραδοσιακά και μοντέρνα. Γλυκά του ανθρώπινου ύψους και βάθους.

Τέσσερις άγγελοι από τέσσερις διαφορετικές εποχές μάς διηγούνται τις ιστορίες τους. Η κάθε μια ξεχωριστή με τη δική της ομορφιά... Η Ανθούλα μυρίζει καλοκαίρι, καλοκαίρι της Κατοχής· μέσα σε αυτή την εποχή βίωσε τον μεγάλο έρωτα, αλλά και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το δράμα, την αγωνία, την επιβίωση και έναν τραγικό θάνατο που άλλαξε τα πάντα. Η Βιολέτα μυρίζει φθινόπωρο, ένα φθινόπωρο της ελευθερίας και της ειρήνης· η ιστορία της πλημμυρίζει από μητρική αγάπη. Η Χρυσάνθη μυρίζει χειμώνα, έναν χειμώνα τόσο κρύο όσα και τα χτυπήματα που της έφερε η ζωή. Η Μαρ...

"Ο θείος Νίκος" (απόσπασμα) Την αρχή του Σεπτέμβρη, ο θείος Νίκος, σύμφωνα με τη γνώμη όλων, βρέθηκε με τη σύζυγο, την Ιουλία και την εγγονή της αδελφής του σε ένα ζαχαροπλαστείο στο παλιό λιμάνι των Χανίων. Όλοι έδειχναν χαρούμενοι να απολαμβάνουν το πλούσιο παγωτό τους και τους δροσερούς χυμούς. Κάποια στιγμή ο θείος Νίκος βρήκε την ευκαιρία να στραφεί προς το κορίτσι και να πει χαμηλόφωνα: "Το μυαλό, η λογική θέτει όρια, η ψυχή όμως πολύ δυνατότερη δεν περιορίζεται, και όταν μια γνωριμία, έστω και μικρού διαστήματος, μένει και δεν έχει τέλος, αυτή την είχε αποφασίσε...

Μετρώντας δώδεκα λεπτά ακίνητος σε ένα πολυσύχναστο βουλεβάρτο, στο Παρίσι, για να βγει καθαρή η δαγκεροτυπία. Αόρατος ναυαγός στο Αιγαίο. Στα άδυτα ενός χαρεμιού του Σάχη, στην Τεχεράνη. Αυτόχειρας ποιητής στην Αθήνα. Ένας νεαρός χειρουργός που ταξιδεύει ανάμεσα σε φιλάδελφους έρωτες, από τη Βαλτική έως το Φαγιούμ. Ο τρόμος της ενηλικίωσης στην Κέρκυρα. Αναλύοντας τα όνειρα στη ρομαντική Βαυαρία του Λουδοβίκου. Μύθοι που, με το αληθές τους ψεύδος, ερμηνεύουν και οικονομούν τον εαυτό ανάμεσα στη λογική και στο παράλογο, στην πραγματική ζωή.

Κολυμπάω ύπτιος. Μόνος. Τέλεια ηρεμία. Δεν φτάνει ως εδώ η ξέχειλη συναυλία των τζιτζικιών. Φτάνουν όμως οι στεγνές ευωδιές του βαθυπράσινου παράδεισου, που γλιστράει απαλά ως τη θάλασσα. Λαμπικαρισμένο στα νώτα μου το γαλάζιο διάφανο και τα πράσινα ρεύματά του. Ο ουρανός πάνω εκτυφλωτικά γαλάζιος. Παραμέσα έχει αράξει ένα κάτασπρο πολυτελές κότερο. Ακούω τις φωνές τους. Είναι γερμανόφωνοι. Και ξαφνικά μύρια μαύρα κινητά στίγματα σπάνε την πράσινη μονοτονία. Ροβολάει το κοπάδι με τα γίδια. Ο ηλιοκαμένος, φριξότριχος και λιπόσαρκος αιπόλος, ευκίνητος σαν κατσίκι κι αυτός κατ...

Ο Βιζυηνός προχωρεί σε επίπεδα μιας τέτοιας ψυχογραφικής ζωντάνιας και λεπτότητας, που αμφιβάλλω αν η παγκόσμια λογοτεχνία, την ίδιαν εποχή, έχει να επιδείξει επιδόσεις τέτοιες, όπως είναι για παράδειγμα το διήγημά του "Το μόνον της ζωής του ταξείδιον". Άγγελος Σικελιανός Το εμβληματικό αυτό έργο του Βιζυηνού προστίθεται στη Μικρή Σειρά των Εκδόσεων Αιώρα. Γιατί ο Γεώργιος Βιζυηνός δεν παλιώνει, δεν φθείρεται με τον χρόνο. Η ανάγνωση των έργων του, κάθε φορά, ευφραίνει την καρδιά. Τα διηγήματά του, κείμενα υψηλής λογοτεχνικής αξίας, απαράμιλλου γλωσσικού πλούτου και...

Τι μπορούν να πουν δυο αστέρια που αιώνες ολόκληρους στέκονται αντίκρυ και κοιτούν το ένα το άλλο; Τι ιστορίες μπορούν να διηγηθούν μεταξύ τους και τι συμβαίνει όταν το ένα φτάνει στη δύση του και αρχίζει να σκορπίζεται στο διάστημα; Πού μπορεί να οδηγήσει η αγωνία μιας μάνας, που βλέπει τον μονάκριβο γιό της να αργοπεθαίνει, καθώς περίπου έτσι έχασε σε νεαρή ηλικία και τον άντρα της; Η περιπλάνησή της στο βουνό, για να σώσει το παιδί της, θα έχει θετικό αποτέλεσμα; Τι συμβαίνει όταν όλα τα δέντρα της φύσης μαζεύονται και συνεδριάζουν για τα βάσανά τους; Θα τα βοηθή...